26 356
Regels inzake de reconstructie van de concentratiegebieden (Reconstructiewet concentratiegebieden)

nr. 24
GEWIJZIGD AMENDEMENT VAN DE LEDEN WAALKENS EN TH. A. M. MEIJER TER VERVANGING VAN DE AMENDEMENTEN GEDRUKT ONDER DE NRS. 9 EN 21

Ontvangen 13 december 2000

De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:

I

Artikel 1 wordt als volgt gewijzigd:

A. De begripsomschrijving «varkensvrije zone» vervalt.

B. De begripsomschrijving «ontwikkelingsgebied» wordt vervangen door:

landbouwontwikkelingsgebied: ruimtelijk begrensd gedeelte van een reconstructiegebied met het primaat landbouw dat geheel of gedeeltelijk voorziet, of in het kader van de reconstructie zal voorzien, in de mogelijkheid tot uitbreiding, hervestiging of nieuwvestiging van intensieve veehouderij;

verwevingsgebied: ruimtelijk begrensd gedeelte van een reconstructiegebied gericht op verweving van landbouw, wonen en natuur, waar hervestiging of uitbreiding van de intensieve veehouderij mogelijk is mits de ruimtelijke kwaliteit of functies van het gebied zich daar niet tegen verzetten;

extensiveringsgebied: ruimtelijk begrensd gedeelte van een reconstructiegebied met het primaat wonen of natuur, waar uitbreiding, hervestiging of nieuwvestiging van in ieder geval intensieve veehouderij onmogelijk is of in het kader van de reconstructie onmogelijk zal worden gemaakt;.

II

Artikel 11 wordt als volgt gewijzigd:

A. In het tweede lid wordt na onderdeel c een nieuw onderdeel ingevoegd, luidende:

d. een beschrijving van de ruimtelijke indeling van het reconstructiegebied in landbouwontwikkelingsgebieden, verwevingsgebieden en extensiveringsgebieden;.

B. In het vierde lid wordt onderdeel b vervangen door:

b. de begrenzing van de landbouwontwikkelingsgebieden, de verwevingsgebieden en de extensiveringsgebieden;.

Toelichting

Het wetsvoorstel Reconstructiewet concentratiegebieden voorziet in de verplichting het reconstructiegebied nader in te delen in varkensvrije zones en ontwikkelingsgebieden.

Dit amendement heeft de strekking de gebiedsindeling verder onder te verdelen dan voorgesteld en de varkensvrije zones als afzonderlijke categorie te laten vervallen.

De reconstructieprovincies verkrijgen met deze nadere indeling het instrument van integrale zonering. Zij kunnen dan flexibel en op basis van een scala van afwegingen ruimtelijke begrenzingen aanbrengen, om zo maatwerk te kunnen leveren voor de oplossing van de regionale problematiek. Ook de oorspronkelijk voorgestelde varkensvrije zones kunnen in deze begrenzingen worden verwerkt en zijn daarom als eigenstandige categorie niet meer nodig, met dien verstande dat het varkensvrij maken van de extensiveringsgebieden onderdeel uitmaakt van de aanpak in het reconstructieproces. De gebieden gelegen tussen de extensiveringsgebieden kunnen tevens als varkensvrije zone fungeren. Van een varkensvrije zone is sprake als alle varkensbedrijven zijn verdwenen uit dat gebied.

De integrale zonering bestaat uit een gebiedsdekkende indeling van het reconstructieplangebied in drie zones: het landbouwontwikkelingsgebied, het verwevingsgebied en het extensiveringsgebied. De drie zones geven een verschuiving te zien van het primaat van de landbouw in het landbouwontwikkelingsgebied, via een evenwicht in het verwevingsgebied, naar een primaat voor natuur of bestaande woonfuncties (bescherming leefmilieu) in het extensiveringsgebied.

Wettelijke verankering van deze nadere onderverdeling is noodzakelijk voor een eenduidige definiëring van begrippen, voor de mogelijkheid tot regionale differentiatie en voor de waarborging van de rechtszekerheid.

Met de voorgestane systematiek hebben de provincies de mogelijkheid om op basis van de Reconstructiewet concentratiegebieden een kwaliteitsimpuls te geven aan het gehele landelijke gebied. De reconstructiecommissies werken in het door hen op te stellen reconstructieplan de driedeling van het gebied in de genoemde zones verder uit.

Specifiek kan er per zone en per reconstructieplan een op de regionale problematiek toegesneden maatregelenpakket worden ontwikkeld.

Waalkens

Th. A. M. Meijer