26 130
Wijziging van de Wet toezicht kredietwezen 1992 teneinde de verstrekking van informatie aan het publiek te verbeteren

nr. 3
MEMORIE VAN TOELICHTING

Het wetsvoorstel voorziet in het opnemen in de Wet toezicht kredietwezen 1992 (Wtk 1992) van een bepaling die het mogelijk maakt regels te stellen betreffende de verstrekking van informatie door kredietinstellingen aan het publiek. Aanleiding vormt het algemeen overleg van 8 april 1998 van de Vaste Commissie voor Financiën van de Tweede Kamer der Staten-Generaal met ondergetekende. In dit overleg is geconcludeerd dat voor de consument sprake is van gebrek aan transparantie met betrekking tot de door de kredietinstellingen gehanteerde methoden van valutering en derhalve ook ten aanzien van de kosten die valutering voor de consument met zich meebrengt. Valutering is het door de kredietinstellingen vaststellen op welke dag de renteberekening in geval van een saldomutatie ten gunste of ten laste van een klant begint of eindigt.

De Wet toezicht verzekeringsbedrijf 1993, de Wet toezicht effectenverkeer 1995, de Wet toezicht beleggingsinstellingen en de Wet toezicht natura-uitvaartverzekeringsbedrijf, kennen al een vergelijkbare bepaling. Dit hangt samen met de aard van de aangeboden producten en diensten en daarmee de aard (duur en/of risico) van de verplichtingen die door klanten worden aangegaan. Illustratief is dat de bestaande bepalingen omtrent het verschaffen van informatie in genoemde wetten mede voortvloeien uit Europese regelgeving. Bepalingen omtrent informatieverschaffing aan het publiek zijn niet opgenomen in Europese regelgeving gericht op kredietinstellingen. Thans doet zich evenwel een behoefte aan een bepaling omtrent verschaffing van informatie aan het publiek voelen.

De gewenste transparantie omtrent valutering betreft de kosten waarmee de klant op een indirecte manier te maken krijgt. Ook in het kader van het toezicht op de andere genoemde sectoren is sprake van een toenemende aandacht voor transparantie van de kosten voor klanten. Het wetsvoorstel beperkt zich evenwel niet tot regels omtrent valutering of de direct en indirect in rekening gebrachte kosten. Het wetsvoorstel maakt het mogelijk regels te stellen betreffende de informering van het publiek over aspecten van de aangeboden producten en diensten, die voor de markttransparantie van belang zijn, zoals bijvoorbeeld inzicht in aanbieder, product, kosten, rendement, risico, klachtenregeling, garantieregeling, voorschriften inzake reclame en productpresentatie. Een regeling, die in overleg met de Nederlandsche Bank wordt opgesteld, kan overigens informatie betreffen die door de kredietinstelling nu al aan de klant wordt verstrekt.

Het wetsvoorstel voorziet in een mogelijkheid en niet een verplichting tot het stellen van die regels. Betreffende valutering zal, voordat overgegaan wordt tot het stellen van regels, eerst met de sector worden overlegd over zelfregulering. Daarbij is het van belang dat de informering van de klant niet alleen op verzoek van de klant, maar meer actief door de kredietinstelling plaatsvindt.

De Minister van Financiën,

G. Zalm