24 093
Wijziging van de Ziekenfondswet en de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten in verband met uitbreiding van de personele werkingssfeer van de Ziekenfondswet met een bepaalde categorie van AOW-gerechtigden alsmede de samenstelling van de Ziekenfondsraad

24 460
Evaluatie van de Wet Van Otterloo

24 475
Invoeging van een nieuw artikel 3b van de Ziekenfondswet

nr. 22
BRIEF VAN DE MINISTER VAN VOLKSGEZONDHEID, WELZIJN EN SPORT

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Rijswijk, 30 november 1995

Onder verwijzing naar mijn brief d.d. 29 november 1995 (24 093, nr. 19) over de eventuele mogelijkheden van wijziging van de Ziekenfondswet per 1-7-1996, informeer ik u mede namens de Staatssecretaris van Financiën via bijgaande notitie over de mogelijkheden van verlaging van de drempel bij de aftrek van buitengewone lasten in verband met ziektekosten in het kader van de belastingheffing.

Doorvoering van een dergelijke verlaging zal wel grote uitvoerings- en controle problemen met zich meebrengen.

Tevens meld ik u dat een eventuele verandering in de sfeer van de buitengewone lastenaftrek technisch gesproken pas per 1 januari 1997 mogelijk is.

De Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,

E. Borst-Eilers

Verlagen van de drempel in de buitengewone lastenaftrek voor bejaarden

1. Aanleiding

De PvdA is voorstander van het optrekken van de inkomensgrens in de Wet Van Otterloo van het huidige niveau f 31 450 (inkomensgrens 1996) naar f 38 300.

Een andere mogelijkheid om tegen geringe kosten de inkomenspositie van bejaarden iets boven de Van Otterloo-grens te verbeteren is een aanpassing van de buitengewone lastenaftrek. In deze notitie wordt deze mogelijkheid nader belicht.

2. Vraag van het Kamerlid van Boxtel

Kan de regeling van de buitengewone lastenaftrek zodanig vorm gegeven worden dat particulier verzekerde bejaarden in het inkomenstraject f 31 450 tot f 38 300 een aftrek voor hun ziektekostenpremie verkrijgen?

Bejaarden hebben recht op een niet actieve forfait (f 579 per jaar per bejaarde) en voorts een forfaitaire aftrek (f 899 per bejaarde per jaar) in de buitengewone lastenaftrek. In onderstaande berekeningen is hier rekening meegehouden.

Uitgaande van het feit dat ziekenfondsverzekerde bejaarden net op de inkomensgrens in de Wet Van Otterloo minder dan 7,0% van het onzuiver inkomen aan ziektekosten betalen wordt in deze notitie uitgegaan van een verlaging van de grens naar 7,0%. Het drempelbedrag zou dan verlaagd moeten worden naar f 2098.

3. Ziektekosten bejaarden

3.1 Ongehuwde bejaarden

Bij een onzuiver inkomen van f 31 450 (voorgestelde inkomensgrens Van Otterloo 1996) is een bejaarde nog net Ziekenfondswet verzekerd. Een ongehuwde bejaarde betaalt dan een totale ziektekostenpremie van f 1931 per jaar. Dit is 6,4% van het onzuiver inkomen. Bij een inkomen van f 38 300 bedraagt de particuliere premie (inclusief WTZ en MOOZ) f 2636 per jaar of 7,1% van het onzuiver inkomen.

Tabel 1. Premielasten voor ongehuwde bejaarden (%, gld per jaar)

Onzuiver inkomen	Premie als % van onzuiver inkomen	Premie per jaar
31 450	6.4	1 931
32 450	8.5	2 636
33 450	8.2	2 636
34 450	8.0	2 636
35 450	7.8	2 636
36 450	7.5	2 636
37 450	7.3	2 636
38 300	7.1	2 636

3.2 Gehuwde bejaarden

Gehuwde bejaarden met een inkomen van f 44 538 (hoogste inkomen f 31 450 plus 50% gehuwde AOW f 13 088) die nog net in het ziekenfonds zitten betalen f 2749 per jaar. Dit komt overeen met 6,6% van het onzuiver inkomen. Bij een gezamenlijk inkomen van f 51 538 (hoogste inkomen f 38 300 plus f 13 088) bedragen de particuliere premies (inclusief WTZ en MOOZ) f 5272 per jaar of 10,9% van het onzuiver inkomen.

Tabel 2. Premielasten voor gehuwde bejaarden (%, gld per jaar)

Onzuiver inkomen	Premie als % van onzuiver inkomen	Premie per jaar
44 538	6.6	2 749
45 538	12.4	5 272
46 538	12.1	5 272
47 538	11.8	5 272
48 538	11.6	5 272
49 538	11.3	5 272
50 538	11.1	5 272
51 538	10.9	5 272

4. Vorm van de compensatie

Om te voorkomen dat de teruggave maar een deel van de kosten vergoedt moet het terug te geven bedrag boven de drempel vermenigvuldigd worden met 1/[tarief 1e schijf].

In paragraaf 4.1 en 4.2 zijn de compensatiekosten bij een aanpassing van de drempel naar 7,0% aangegeven. Hierbij is gebruik gemaakt van inkomensgegevens van het CBS in Heerlen.

4.1 Kosten verlaging van de drempel naar 7,0% voor ongehuwde bejaarden

Voor alleenstaande bejaarden bedragen de macro-kosten circa 14 mln. Wordt het percentage verhoogd naar b.v. 8,5 dan komen alleenstaande bejaarden in dit inkomenstraject niet meer in aanmerking voor de buitengewone lastenaftrek.

Tabel 3. Kosten bij verlaging drempel naar 7% voor ongehuwde bejaarden

Onzuiver inkomen	Lasten bij een drempel van 7% (gld p.j)	Belastingteruggave	Aantal bejaarden (x 1000)	Macro kosten (mln)
31 450	2 098	0	9	0
32 450	2 168	468	10	5
33 450	2 238	398	4	2
34 450	2 308	328	4	1
35 450	2 378	258	4	1
36 450	2 448	188	5	1
37 450	2 518	118	5	1
38 300	2 588	48	9	0
			50	11

4.2 Kosten verlaging van de drempel naar 7,0% voor gehuwde bejaarden

In tabel 4 zijn de kosten weergegeven voor gehuwde bejaarden, hierbij is uitgegaan van het gezamelijk onzuiver inkomen voor de buitengewone lastenaftrek.

De kosten van een volledige compensatie bedragen voor gehuwde bejaarden circa 111 mln.

Tabel 4. Kosten bij verlaging drempel naar 7% voor gehuwde bejaarden

Onzuiver inkomen	Lasten bij een drempel van 7% (gld p.j)	Belastingteruggave	Aantal bejaarden (x 1000)	Macro kosten (mln)
44 538	2 911	0	9	0
45 538	2 981	2 291	10	23
46 538	3 051	2 221	5	11
47 538	3 121	2 151	6	13
48 538	3 191	2 081	6	12
49 538	3 261	2 011	7	14
50 538	3 331	1 941	7	14
51 538	3 401	1 871	13	24
			63	111

5. Conclusie

De totale compensatiekosten voor bejaarden bij een drempelverlaging naar 7,0% bedragen 122 mln. In onderstaande tabel zijn de compensatiekosten weergegeven bij een percentage van 7 en 7,5.

Tabel 5. Compensatiekosten bij verschillende drempelpercentages (mln)

	7,0%	7,5%
Kosten	122	104