nr. 183
BRIEF VAN DE MINISTER VAN VOLKSGEZONDHEID, WELZIJN EN SPORT
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 23 september 2008
Tijdens het Algemeen Overleg van 4 juni 2008 over de WSBVC Raad van
10 juni 2008 (21 501-31, nr. 151) heb ik aangegeven de Kamer
schriftelijk te zullen informeren over de stand van zaken met betrekking tot
de electronische sigaret, over het registratiesysteem van geneesmiddelen in
relatie tot onethische onderzoekspraktijken, alsmede over symptoomreclame
voor geneesmiddelen op internet.
Ik heb nog geen definitief standpunt ingenomen over de status van de electronische
sigaret. Ik hoop de Kamer hierover zo spoedig mogelijk te kunnen informeren.
In mijn antwoord op Kamervragen van de leden Kant en Irrgang ben ik reeds
uitgebreid ingegaan op het (Europese) registratiesysteem van geneesmiddelen
in relatie tot onethische onderzoekspraktijken (Kamervragen met antwoord 2007–2008,
nr. 3317, blz. 6761). Onderstaand ga ik in op het punt van de symptoomreclame.
Symptoomreclame voor geneesmiddelen
Wanneer gesproken wordt over symptoomreclame dan gaat het om het onder
de aandacht brengen van medische klachten (symptomen) van het algemene publiek.
Wanneer een geneesmiddelenfabrikant een geneesmiddel voor een bepaalde aandoening
beschikbaar of in ontwikkeling heeft, is symptoomreclame één
van de marketingmethoden om hier publieke aandacht voor te vragen. Dit is
toegestaan binnen de huidige regelgeving en jurisprudentie mits de fabrikant
daarbij het geneesmiddel niet noemt. Het Gerechtshof Arnhem heeft in 2003
(naar aanleiding van een campagne over schimmelnagels) hierover een uitspraak
gedaan. Symptoomreclame is niet verboden en wordt op dit moment gezien als
gezondheidsinformatie. Ik vind het overigens niet per definitie verkeerd als
via symptoomreclame aandacht wordt gevraagd voor bepaalde medische problemen
waarvoor een behandeling mogelijk is. Het is vervolgens altijd aan de behandelend
arts om te bepalen hoe ernstig de klachten zijn en of, en zo ja,
welke behandeling is aangewezen. Een behandeling, die ook niet-medicamenteus
kan zijn, moet natuurlijk zinvol zijn.
Internet maakt het mogelijk om snel veel informatie te verspreiden aan
grote groepen mensen. Internet wordt ook gebruikt voor symptoomreclame. Zonder
symptoomreclame te bagatelliseren, vind ik symptoomreclame via internet momenteel
niet het grootste probleem met internet. Dat is naar mijn idee de illegale
handel in (nep)geneesmiddelen via internet. De Inspectie voor de Gezondheidszorg
heeft een beleid ingezet om de illegale internethandel te bestrijden en treedt
hierin actief op.
De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,
A. Klink