21 109
Uitvoering EG-Richtlijnen

nr. 159
BRIEF VAN DE MINISTER VAN JUSTITIE

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 14 november 2005

Hierbij bied ik u aan het onderzoeksrapport «De omzetting van Europese richtlijnen: Instrumenten, technieken en processen in zes lidstaten vergeleken»¹. Het onderzoek is in mijn opdracht verricht door de hoogleraren Voermans en Steunenberg van de Universiteit Leiden.

Een goede en tijdige omzetting van EG-richtlijnen is van groot belang voor de kwaliteit van de rechtsorde en voor de nakoming van de verplichtingen van ons land als lid van de Europese Unie. In juli 2004 heb ik namens het kabinet een nader standpunt uitgebracht over de wenselijkheid van bijzondere wettelijke bepalingen voor het waarborgen van tijdige implementatie.² In vervolg hierop wilde ik bezien of geleerd kan worden van de werkwijze bij implementatie in andere lidstaten van de Europese Unie.

De doelstelling van het onderzoek was om meer inzicht verkrijgen in de bestaande varianten in implementatietechnieken in een aantal Europese lidstaten met het oog op versnelling van de implementatie van Europese regelgeving in Nederland en ten behoeve van de Nederlandse bijdrage aan de totstandkoming van EU-besluiten.

Onderzocht is welke implementatietechnieken en -systemen worden gebruikt in Duitsland, Denemarken, Frankrijk, Italië, het Verenigd Koninkrijk en Spanje om EG-richtlijnen zowel rechtmatig, zorgvuldig als snel in de nationale rechtsorde door te voeren.

Met betrekking tot het gebruik van juridische implementatietechnieken zijn op basis van een vergelijking tussen de genoemde landen landen de voornaamste conclusies van het onderzoek:

• De nationale wetgevingssystematiek vormt in de onderzochte landen het uitgangspunt bij omzetting. Géén van de landen heeft de Grondwet of het constitutionele systeem aangepast met het oog op snellere omzetting van EG-richtlijnen;

• Er bestaat geen verband tussen de introductie van nieuwe omzettingsinstrumenten waarmee richtlijnen kunnen worden omgezet op een niveau lager dan een formele wet, en een blijvende verbetering van de omzettingsprestatie;

• Er bestaat in de onderzochte landen geen voorkeurstechniek voor de omzetting van richtlijnen.

Ik stel vast dat deze bevindingen van het onderzoek in lijn zijn met de uitgangspunten in het hiervoor genoemde kabinetsstandpunt met betrekking tot de wenselijkheid van bijzondere wettelijke bepalingen voor het waarborgen van tijdige implementatie. Hierin is als voornaamste uitgangspunt opgenomen dat voor de implementatie van EG-richtlijnen de bestaande wetgevingssystematiek alleszins bruikbaar is en dat hiervoor in beginsel geen bijzondere delegatiebepalingen met of zonder mogelijkheid tot afwijking van de wet behoeven te worden ontwikkeld of toegepast.

De onderzoekers komen tot de conclusie dat vertragingen in implementatie het gevolg zijn van verschillende juridische, politieke en operationele factoren, die in onderlinge samenhang moeten worden bezien. In het rapport wordt behalve aan de juridische aspecten dan ook tevens aandacht besteed aan de andere aspecten van het proces van implementatie.

Met betrekking tot achterstanden bij de omzetting van EG-richtlijnen verwijs naar de maatregelen die het kabinet reeds heeft genomen om deze achterstanden terug te dringen en die zijn uiteengezet in een brief aan Uw Kamer van de Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, mede namens mijzelf.¹ Deze maatregelen hebben er toe bijgedragen dat het aantal EG-richtlijnen dat niet tijdig is geïmplementeerd inmiddels aanmerkelijk is verminderd: van 65 richtlijnen per 31 maart 2004 tot 17 richtlijnen per 31 september 2005.²

Het rapport heb ik tevens aangeboden aan de Eerste Kamer der Staten-Generaal.

De Minister van Justitie,

J. P. H. Donner

---

1 Ter inzage gelegd bij het Centraal Informatiepunt Tweede Kamer.

2 Kamerstukken EK 2003/04, 29 200 VI, F 2e herdruk.

1 Kamerstukken TK 2004/05, 21 109, nr. 144.

2 Kwartaaloverzicht implementatie EG-richtlijnen, Kamerstukken TK 2005/06, 21 109, nr. 158.