17 050
Misbruik en oneigenlijk gebruik op het gebied van belastingen, sociale zekerheid en subsidies

nr. 236
BRIEF VAN DE STAATSSECRETARIS VAN SOCIALE ZAKEN EN WERKGELEGENHEID

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

Den Haag, 23 september 2002

Bij de regeling van de werkzaamheden op 19 september 2002 heeft mevrouw Noorman-den Uyl (PvdA), mede namens het CDA, aandacht gevraagd voor het aflopen van de overgangstermijn (kamerstuk 17 050, nr. 232) van de Wet beperking export uitkeringen op 31 december 2002 en het feit dat met een aantal landen weliswaar overeenstemming is bereikt over de tekst van de te sluiten verdragen, maar dat deze verdragen nog niet zijn ondertekend. Hierover kan ik u het volgende mededelen.

In het Strategisch Akkoord is het voornemen opgenomen om in de Algemene Kinderbijslagwet (AKW) het zogenaamde woonlandbeginsel te introduceren. Dit voornemen heeft rechtstreeks gevolgen voor de in het kader van de Wet beperking export uitkeringen gesloten en nog af te sluiten verdragen, uiteraard voorzover daarin de export en de handhaving van de kinderbijslag voor in de desbetreffende landen wonende kinderen zijn geregeld.

De uitwerking van het voornemen om het woonlandbeginsel in de AKW te introduceren verdient nog zorgvuldige bestudering. Dit laat echter onverlet dat onverminderd voortgang wordt gemaakt met het afsluiten van verdragen in het kader van de Wet beperking export uitkeringen. Dit kabinet hecht immers aan een goed handhavings- en fraudebestrijdingsbeleid bij de betaling van uitkeringen. Met betrekking tot de uitkeringen die worden betaald aan in het buitenland wonende uitkeringsgerechtigden of ten behoeve van in het buitenland wonende gezinsleden, vormen de verdragen in het kader van de Wet beperking export uitkeringen bij uitstek het instrument om aan dit beleid vorm te geven.

Met een groot aantal landen is inmiddels een verdrag gesloten (bijlage). Daarnaast is met een groot aantal andere landen overeenstemming bereikt over de wijze waarop de handhaving van de Nederlandse uitkeringen in die landen vorm kan krijgen. Voorzover de desbetreffende verdragen als gevolg van vertraging bij de ondertekening niet tijdig, dat wil zeggen vóór het verstrijken van de overgangstermijn van de Wet beperking export uitkeringen op 31 december 2002, kunnen worden ondertekend, ben ik voornemens om met deze landen in het te sluiten verdrag af te spreken dat de export van Nederlandse uitkeringen niettemin vanaf 1 januari 2003 wordt gegarandeerd. De landen die het betreft staan genoemd in de bijlage bij deze brief. Voorwaarde is overigens wel dat deze landen er mee instemmen in het verdrag een voorziening op te nemen die de mogelijkheid open laat het woonlandbeginsel in de AKW ten aanzien van die landen te effectueren.

De Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

M. Rutte

BIJLAGE

A. Overzicht BEU-verdragen/-convenanten

Land	Plaats en datum ondertekening
1. Chili	Santiago de Chile, 10 januari 1996
2. Kroatië	Zagreb, 11 september 1998
3. Turkije	Ankara, 6 januari 2000
4. Indonesië	Jakarta, 6 maart 2000
5. Slovenië	Ljubljana, 22 maart 2000
6. Kaapverdië	Praia, 22 mei 2000
7. Nieuw-Zeeland	Den Haag, 30 juni 2000
8. Aruba	Den Haag, 9 april 2001
9. Filipijnen	Manilla, 10 april 2001
10. Zuid-Afrika	Den Haag, 16 mei 2001
11. Nederlandse Antillen	Den Haag, 22 mei 2001
12. Hongarije	Den Haag, 22 mei 2001
13. Slowakije	Bratislava, 28 mei 2001
14. Tsjechische Republiek	Praag, 30 mei 2001
15. Canada	Brantford, 27 juni 2001
16. Australië	Den Haag, 2 juli 2001
17. Israël	Jeruzalem, 17 juli 2001
18. Suriname	Paramaribo, 17 augustus 2001
19. Verenigde Staten	Den Haag, 30 augustus 2001
20. Malta	Rome, 11 september 2001
21. Roemenië	Boekarest, 13 november 2001
22. Monaco	Monaco, 29 november 2001
23. Québec	Québec, 4 december 2001
24. Brazilië	Brasilia, 7 maart 2002
25. Marokko	Rabat, 24 juni 2002
26. Zuid-Korea	Den Haag, 3 juli 2002
27. Cyprus	Den Haag, 9 juli 2002

B. Inhoudelijk overeenstemming over een BEU-verdrag

Land	Plaats en datum ondertekening
1. Andorra	13. Litouwen
2. Argentinië	14. Mexico
3. Bolivia	15. Panama
4. Bulgarije	16. Paraguay
5. Costa Rica	17. Polen
6. Ecuador	18. Thailand
7. Egypte	19. Tunesië
8. Estland	20. Uruguay
9. FYROM (Macedonië)
10. Hongkong
11. Jordanië
12. Letland