/1/png-2/woudenberg.png)
Gemeenteblad van Woudenberg
| Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
|---|---|---|---|
| Woudenberg | Gemeenteblad 2021, 47847 | Verordeningen |
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Gerelateerd
Printen
Delen
Besluit van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Woudenberg houdende nadere regels omtrent de uitvoering van de Verordening Sociaal domein (Nadere regels Verordening Sociaal Domein (Jeugdwet en Wet maatschappelijke Ondersteuning) gemeente Woudenberg)
Burgemeester en wethouders van Woudenberg;
gelet op artikelen 10, 13, 14 en 15 van de Verordening Sociaal Domein gemeente Woudenberg 2021;
overwegende dat het gewenst is nadere regels vast te stellen ter uitvoering van de Verordening Sociaal domein gemeente Woudenberg 2021;
besluit vast te stellen de volgende nadere regels:
Artikel 1. Begripsomschrijvingen
- -
In deze Nadere regels wordt verstaan onder:
- o
- o
- o
- o
Professionele instelling: een organisatie, die is ingeschreven in het handelsregister en/of KvK als zijnde verlener van jeugdhulp of maatschappelijke ondersteuning en die voldoet aan door het college vast te stellen kwaliteitseisen voor onder meer de medewerkers die bij de instelling in dienst zijn;
- o
- o
- o
- o
- o
Alle begrippen die in deze Nadere regels worden gebruikt en niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Jeugdwet en/of de Wet Maatschappelijke ondersteuning en daarop gebaseerde lagere regelgeving, Verordening Sociaal Domein gemeente Woudenberg 2021 en de Algemene Wet bestuursrecht (Awb).
Artikel 3. Budgetperiode hulpmiddelen
- 1.
Het pgb wordt geacht in ieder geval toereikend te zijn voor zover van toepassing met de economische levensduur die geldt voor de met het pgb aan te schaffen dan wel in te kopen hulpmiddel en wordt gesteld op 7 jaar. De budgethouder wordt geacht gedurende deze periode te kunnen gebruikmaken van een compenserende maatwerkvoorziening.
- 2.
Artikel 10. Algemeen gebruikelijke voorzieningen
Algemeen gebruikelijke voorzieningen zijn voor iedereen beschikbaar, of men nu wel of geen beperking heeft. Wat in een concrete situatie algemeen gebruikelijk is, hangt vaak af van de geldende maatschappelijke normen op het moment van de aanvraag. Wanneer een algemeen gebruikelijke voorzieningen beschikbaar is hoeft er geen maatwerkvoorziening te worden ingezet.
Een algemeen gebruikelijke voorziening is een voorziening die voldoet aan de volgende criteria:
- -
- -
- -
- -
- -
Bij algemeen gebruikelijke voorzieningen kan men denken aan:
- a.
- b.
- c.
- d.
- e.
- a.
- b.
- c.
- d.
- e.
- f.
- g.
- h.
- i.
- j.
- k.
- l.
- m.
- n.
- o.
- p.
- q.
- r.
- s.
- t.
- u.
- v.
- w.
- x.
- y.
- z.
- z.
- aa.
- bb.
- cc.
Er zullen geen tegemoetkomingen worden verstrekt in de kosten van faciliteiten die de fabrikant extra al kan aanbrengen, bijvoorbeeld: stuurbekrachtiging, automatische transmissie, driepuntsgordels, elektrische ruitenwisser achter, elektrische bediende portierruiten, achterruitverwarming, neerklapbare achterbank en een vijfde deur, omdat deze voorzieningen als algemeen gebruikelijk worden gezien.
Aanpassingen aan de auto om de scootermobiel mee te kunnen nemen worden niet vergoed daar de scootermobiel bedoeld is voor vervoer over de korte en middellange afstand.
Een financiële tegemoetkoming in de kosten van autoaanpassing wordt maximaal eens in de 7 jaar verstrekt. Bij de beoordeling van de aanvraag voor vervanging (na minimaal 7 jaar), wordt de conditie van de aanpassing meegewogen.
Voorwaarde voor een autoaanpassing is dat deze het goedkoopst adequaat is. Wanneer collectief vervoer wel mogelijk is gaat dit voor, tenzij autoaanpassing goedkoper is. De voorkeur van cliënt doet hierbij niet ter zake. Wil een cliënt eerder een andere auto aanschaffen dan is cliënt daar vrij in. Een eventuele nieuwe aanpassing of het overzetten van de aanpassing van de oude naar de nieuwe auto komt voor rekening van de cliënt.
- dd.
- ee.
In individuele gevallen kan een voorziening die op zichzelf als algemeen gebruikelijk kan worden beschouwd, vanwege omstandigheden van de persoon toch niet algemeen gebruikelijk zijn. Het gaat dan bijvoorbeeld om een plotseling optredende beperking waardoor algemeen gebruikelijke voorzieningen eerder dan normaal moeten worden vervangen. Ook wanneer de persoon een inkomen heeft dat door aantoonbare kosten als gevolg van de beperking onder de van toepassing zijn de bijstandsnorm dreigt te komen, kan een algemeen gebruikelijke voorziening voor vergoeding in aanmerking komen.
3.2 Maatwerkvoorzieningen Jeugd
Artikel 13a. Vervoer naar jeugdhulp
- 1.
Op grond van de Jeugdwet kan het vervoer van een jeugdige van- en naar een locatie waar jeugdhulp wordt geboden een voorziening zijn voor zover naar het oordeel van het college er een medische noodzaak of beperkingen in de zelfredzaamheid zijn. Dit betekent dat, zoals bij iedere vorm van jeugdhulp, er geen vervoersvoorziening hoeft te worden ingezet als er geen medische noodzaak is en de jeugdige en/of de ouders/verzorgers (hierna: ouders) samen met zijn of haar sociale netwerk in staat is om middels eigen kracht het vervoer te regelen.
- 2.
De Jeugdwet hanteert het uitgangspunt van eigen kracht. Vervoer is primair een taak van de ouders van de jeugdige, ook als dit meer van hen verlangt dan wat er in de regel van ouders verwacht mag worden (bovengebruikelijke hulp). Als dat niet mogelijk is bijv. door werk of als er sprake is van overbelasting, dienen zij zelf voor een oplossing te zorgen. Het feit dat ouders werken of zorgdragen voor andere kinderen wordt niet beschouwd als een beperking in de zelfredzaamheid. Als ouders er zelf niet in slagen de begeleiding/vervoer te leveren, kunnen zij daarvoor een beroep doen op bijvoorbeeld een oppas, buren, familie of vrijwilligers.
- 3.
De gedachte is dat vervoer naar jeugdhulp alleen georganiseerd wordt daar waar ouders, netwerk en/of voorliggende voorzieningen dit aantoonbaar echt niet zelf kunnen realiseren en/of het vervoer buiten de gebruikelijke zorg valt. Hier is sprake van indien:
- 1.
de jeugdige aantoonbaar niet zelfstandig kan reizen (in dit verband geldt de regel dat een jeugdige vanaf 12 jaar verondersteld wordt zelfstandig te kunnen reizen. Wanneer een jeugdige ouder is dan 12 maar hij of zij naar mening van de ouders/verzorgers niet zelfstandig kan reizen, zullen zij dit aannemelijk moeten maken) en
- 2.
- 3.
de afstand en frequentie waarop de jeugdige naar een zorginstelling moet worden gebracht zo groot is, dat het uitzonderlijk te noemen is. Om te bepalen of dit het geval is wordt gebruik gemaakt van de volgende formule: Als de uitkomst van: (aantal weken) x (aantal keren er week) x (afstand enkele reis) x 0,25 = 250 of hoger is, komt de jeugdige in aanmerking voor (gedeeltelijke) een vervoersvoorziening.
- 1.
- 4.
Bij de (gedeeltelijke) vergoeding van het vervoer is de voor het college goedkoopst mogelijke wijze van vervoer het uitgangspunt. Eerst wordt gekeken of ouders het vervoer zelf kunnen organiseren met een eigen vervoersmiddel. Indien dit het geval is geldt een vergoeding van € 0,19 per km op basis van de kortste route. Voor het vaststellen van de afstand maakt het college gebruik van de ANWB routeplanner. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de optie `kortste route' met de auto. Pas als dit aantoonbaar niet mogelijk is wordt gekeken naar de mogelijkheden die het openbaar vervoer biedt en pas in laatste instantie wordt gekeken naar de mogelijkheden van een voorziening voor aangepast vervoer.
- 5.
Vervoer is altijd een maatwerkvoorziening. Gekeken wordt op grond van deze beleidsregels voor welk deel ouders eigen kracht hebben en voor welk deel het college een maatwerkvoorziening zal treffen in de vorm van een (gedeeltelijke) vergoeding van het vervoer. Als vervoer op eigen gelegenheid niet mogelijk is, dan verstrekt het college- voor het deel waar de eigen kracht niet in kan voorzien- een maatwerkvoorziening voor aangepast vervoer.
- 6.
3.3 Maatwerkvoorzieningen maatschappelijke ondersteuning
Artikel 14. Dagactiviteit, vervoer en begeleiding
- 1.
- 2.
Onder dagactiviteit valt tevens het noodzakelijke vervoer inclusief de eventuele begeleiding zodat de cliënt gebruik kan maken van de dagactiviteit. Het vervoer naar de dagactiviteit als bedoeld in het eerste lid wordt in ieder geval noodzakelijk geacht indien:
- a.
de cliënt zelf en/of het netwerk niet zelfstandig kan voorzien in vervoer. In vervoer van- en naar dagbesteding op grond van de Wmo 2015 dient zelf te worden voorzien door de cliënt, dit is het uitgangspunt. Dit kan zelfstandig (fiets, lopend, scootmobiel, openbaar vervoer) of door middel van inzet van het netwerk (mantelzorg/informele zorg of vrijwillige zorg). Wanneer de cliënt zelf en/of het netwerk niet zelfstandig kan voorzien in vervoer wordt gekeken of een cliënt middels training/coaching zelfstandig kan leren (fiets, lopend, scootmobiel, openbaar vervoer) van en naar de dagactiviteit te reizen.
- b.
er gemotiveerd redenen zijn waarom op bovenstaande wijze niet in het vervoer kan worden voorzien, kan er gekeken worden naar vervoer via de aanbieder van de dagbesteding met een aanvullende indicatie vervoer. Wil of kan de desbetreffende aanbieder dit vervoer niet aanbieden, dan wordt gezocht naar een alternatieve aanbieder die zowel dagbesteding als vervoer kan bieden. Hierbij is het uitgangspunt dat dagbesteding en vervoer bij dezelfde aanbieder wordt afgenomen.
Als bovenstaande van toepassing is en er een indicatie voor dagbesteding met vervoer is maar cliënt een afwijkende wens heeft en kiest voor een locatie verder weg dan 15 kilometer, terwijl er een passend alternatief dichterbij is, dan mag de aanbieder extra kosten voor het vervoer in rekening brengen bij de cliënt. De cliënt kan ook gebruikmaken van de regiotaxi, maar niet tegen gereduceerd tarief. De extra kosten worden niet door de gemeente Woudenberg vergoed.
- a.
- 3.
Artikel 17. Ondersteuning bij het wonen
- 1.
- 2.
- 3.
- 4.
- 5.
Wanneer een eerder verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de cliënt zijn toe te rekenen kan vervanging van maatwerkvoorziening noodzakelijk worden geacht. Dit is niet het geval wanneer de cliënt geheel of gedeeltelijk op andere wijze tegemoet wordt gekomen in de veroorzaakte kosten.
- 6.
Bij de aanvraag van een woningaanpassing of plaatsing van een losse woonunit wordt gekeken of verhuizing naar een passende woning mogelijk is of redelijkerwijs van de cliënt kan worden verwacht, en er anderszins goedkopere adequate oplossingen beschikbaar zijn. Hierbij wordt ook meegewogen of cliënten bij de keuze van hun woning of verbouwing rekening hebben gehouden met de te verwachten beperkingen die leeftijd gerelateerd zijn.
- 7.
- 1.
- 2.
- 3.
Voor beschermd wonen valt Woudenberg onder de centrumgemeente Amersfoort. Als centrumgemeente ontvangt Amersfoort het regionale budget voor zowel de inkoop/contractering van instellingen die deze taak in natura uitvoeren als voor de pgb’s. De inkoop van zorgzwaartepakketten is omgezet in de inkoop van drie arrangementen, die overzichtelijker aansluiten op de eisen van de ondersteuning en het toezicht. De verdere nadere regels voor beschermd wonen zijn qua inhoud gelijk afgesproken voor de gemeenten in het werkgebied van de centrumgemeente. Ze staan in aparte beleidsregels Beschermd wonen Woudenberg. De verschillende beschermd wonen-producten staan in het financieel besluit Maatschappelijke Ondersteuning en Jeugdhulp 2021 gemeente Woudenberg.
4 Specifieke bepalingen maatschappelijke ondersteuning
4.1 Aanvullende regels deelname maatschappelijk verkeer
Artikel 23. Overbruggingszorg beschermd wonen
Indien een cliënt in aanmerking komt voor overbruggingszorg beschermd wonen wordt deze verstrekt op basis van een indicatie voor ambulante begeleiding van maximaal 10 uur per week, waarvan maximaal 40% HBO-niveau (specialistisch) en 60% MBO-niveau (praktisch ondersteunend), en uitgevoerd door professionals in dienst van een instelling - op basis van 90% van het door het college vastgestelde zorg in natura tarief voor het product van de gecontracteerde aanbieders.
Artikel 25. Beoordeling van kwaliteit
- 1.
- 2.
Het doel van de normen als bedoeld in het vorige lid is onwenselijke en onveilige situaties te minimaliseren waarbij 3 thema’s centraal staan:
- 1.
cliëntgerichte ondersteuning, hetgeen gepaard kan gaan met een door de aanbieder opgesteld ondersteuningsplan wat in samenspraak met de cliënt tot stand is gekomen en is afgestemd op zijn behoeften. De aanbieder voert dat plan uit, toetst en evalueert dit regelmatig in samenspraak met de cliënt en/of zijn vertegenwoordiger;
- 2.
veilige voorziening, wat betrekking heeft op: de cliëntveiligheid (sociale en fysieke veiligheid), professionals en vrijwilligers in contact met cliënten en beleid over ongewenst gedrag en veiligheid van cliënt en professional, daaronder begrepen het beschikken over een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG). De aanbieder werkt conform het protocol calamiteitentoezicht als bedoeld in artikel 3.4, eerste lid, van de wet;
- 3.
- 1.
Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de cliënt afwijken van hetgeen in deze nadere regels is bepaald, voor zover toepassing daarvan tot onbillijkheden van overwegende aard leidt.
Artikel 29. Intrekking bestaande nadere regels
De Nadere Regels Verordening Sociaal Domein (Jeugdwet en Wet Maatschappelijke Ondersteuning) gemeente Woudenberg 2020 worden met ingang van 1 januari 2021 ingetrokken.
Vastgesteld in het college van 2 februari 2021.
De directeur/secretaris,
S.M.T. van der Marck-Verschoor
de burgemeester
T. Cnossen
Toelichting nadere regels Sociaal Domein Woudenberg
Spreekt voor zich, behoeft geen toelichting.
Dit artikel bepaalt dat het pgb toereikend wordt geacht voor de periode waarvoor het wordt toegekend. Voor de cliënt die het pgb binnen de budgetperiode volledig heeft besteed vanwege een door hem gemaakte keuze geldt dat het college niet verplicht is om binnen deze periode opnieuw een pgb te verstrekken voor de eerder geïndiceerde voorziening. Denk in dit kader aan de situatie dat met het pgb een andere voorziening wordt aangeschaft dan de door het college geïndiceerde voorziening. De gemaakte keuze blijft in principe voor rekening en risico van de cliënt (CRVB:2015:4918). Een andere opvatting zou er feitelijk op neer komen dat het college ook de aan de keuze van de cliënt verbonden extra kosten zou moeten vergoeden. Dit verdraagt zich niet met het bepaalde in artikel 10, eerste lid, van de verordening dat slechts aanspraak bestaat op de goedkoopste passende bijdrage. Het tweede lid bepaalt dat een met het pgb aangeschafte voorziening na afloop van de budgetperiode nog steeds als (goedkoopst) passende bijdrage kan worden gekwalificeerd door het verlenen van instandhoudingskosten.
Hoogte persoonsgebonden budget diensten
In artikel 10 zesde lid van de verordening heeft de gemeenteraad de percentages vastgesteld waarop het tarief wordt berekend. Er zijn 3 mogelijkheden waarbij 3 percentages van het natura-tarief worden gehanteerd. Daarbij wordt opgemerkt dat bij personen uit het sociaal netwerk sprake kan zijn van een arbeidsovereenkomst. Is dat het geval, dan wordt het 50%-tarief niet toegepast. Immers sedert 1 januari 2018 geldt voor bepaalde situaties de wet minimumloon en dient het pgb-tarief toereikend te zijn om hier aan te voldoen.
Persoonsgebonden budget beschermd wonen
In artikel 10 vijftiende lid van de verordening heeft de gemeenteraad bepaald op basis van welke percentage een pgb beschermd wonen moet worden berekend. Uit de wettelijke definitie van beschermd wonen volgt dat het een maatwerkvoorziening betreft voor (noodzakelijk) verblijf in een accommodatie van een instelling (zie begripsbepaling van de verordening) en bijbehorende aangewezen ondersteuning. In het geval de cliënt recht heeft op een pgb worden eisen gesteld aan de accommodatie, het moet gaan om een zogeheten kleinschalige woonvorm. Hoewel dat impliciet uit de wet kan worden afgeleid bepaalt het tweede lid expliciet dat verblijf bij ouders of wettelijk vertegenwoordigers niet kan worden aangemerkt als kleinschalige woonvorm. Omdat het beschermd wonen ook bestaat uit aangewezen ondersteuning, zoals begeleiding (individueel gericht of in groepsverband) al dan niet met vervoer, spreekt het voor zich dat daarvoor aparte tarieven gelden.
Besteden persoonsgebonden budget buiten Woudenberg
Spreekt voor zich, behoeft geen toelichting.
Mogelijkheden tot het kiezen voor een pgb Jeugdhulp en maatschappelijke ondersteuning
De eisen aan een pgb voor Jeugd en Wmo zijn met ingang van 1 januari 2021 opgenomen in de Verordening Sociaal Domein.
De eisen aan professionele ondersteuning zijn met ingang van 1 januari 2021 opgenomen in de Verordening Sociaal Domein.
Psychiatrische en psychologische behandeling van jeugdigen is specialistische zorg. Om die reden is in artikel 9 bepaald dat het inkopen in het informele netwerk van een psychiatrische en psychologische behandeling via een pgb niet is toegestaan.
Algemene gebruikelijke voorzieningen
In individuele gevallen kan een voorziening die op zichzelf als algemeen gebruikelijk kan worden beschouwd, vanwege omstandigheden van de persoon toch niet algemeen gebruikelijk zijn. Het gaat dan bijvoorbeeld om een plotseling optredende beperking waardoor algemeen gebruikelijke voorzieningen eerder dan normaal moeten worden vervangen. Ook wanneer de persoon een inkomen heeft dat door aantoonbare kosten als gevolg van de beperking onder de van toepassing zijn de bijstandsnorm dreigt te komen, kan een algemeen gebruikelijke voorziening voor vergoeding in aanmerking komen.
Volgens de Wmo 2015 en de Jeugdwet (term overige voorziening) is een algemene voorziening: een aanbod van diensten of activiteiten dat, zonder voorafgaand onderzoek naar de behoeften, persoonskenmerken en mogelijkheden van de gebruikers, toegankelijk is. Een algemene voorziening is laagdrempelig en zonder toegangsbesluit beschikbaar voor alle inwoners van Woudenberg.
Bij algemene voorzieningen kan gedacht worden aan: boodschappendiensten van bijvoorbeeld supermarkten, pools voor rolstoelen en scootmobielen, en klussendiensten voor bijvoorbeeld kleine woningaanpassingen. Voor jeugd valt te denken aan het laagdrempelig verlenen van informatie en advies en uit het verstrekken van ambulante hulpverlening. Voor een deel van de hulpvragen zal volstaan kunnen worden met een vrij toegankelijke voorziening. Indien dit niet toereikend is, wordt een maatwerkvoorziening ingezet. Daarnaast kunnen de overige voorzieningen een goede ondersteuning bieden bij de inzet van een maatwerkvoorziening.
In verband met de invoering van de Wet abonnementstarief Wmo 2015 is met ingang van 1 januari 2020 besloten om de algemene voorziening hulp bij het huishouden te beëindigen.
Algemene voorziening collectief vervoer
Personen die geen gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer kunnen ook onder de Wmo 2015 tegen gereduceerd tarief gebruik maken van de Regiotaxi (ofwel het collectief vraagafhankelijk vervoer). Deze voorziening wordt verstrekt door middel van het beschikbaar stellen van een Wmo-vervoerspas. Met deze pas reist men tegen een gereduceerd tarief tot maximaal 600 zones exclusief opstapzones per jaar. Het is niet mogelijk bij een beroep op deze voorziening keuzevrijheid te bieden. Voor deze algemene voorziening geldt een uitzondering op het abonnementstarief. De gebruiker betaalt naar het gebruik van het vervoer.
In dit hoofdstuk komen verschillende maatwerkvoorzieningen aan de orde en onder welke voorwaarden de cliënt daar aanspraak op kan maken.
Dit artikel geeft een nadere uitwerking van de verplichte delegatiebepaling van artikel 2.9, onder a, van de wet, waarin is bepaald dat de gemeente bij verordening regels stelt over de door het college te verlenen individuele voorzieningen en overige (jeugdhulp)voorzieningen. Uit de memorie van toelichting op de wet (Kamerstukken II 2012/13, 33 684, nr. 3) komt naar voren dat de burger recht heeft op een duidelijk beeld van het aanbod van voorzieningen binnen de gemeente.
Voorzieningen op het gebied van jeugdhulp omvatten voor zover naar het oordeel van het college noodzakelijk in verband met een medische noodzaak of beperkingen in de zelfredzaamheid, het vervoer van een jeugdige van en naar de locatie waar de jeugdhulp wordt geboden. (Art. 2.3 lid 2 van de Jeugdwet.)
Dit betekent dat, zoals bij iedere vorm van jeugdhulp, er geen vervoersvoorziening hoeft te worden ingezet als er geen medische noodzaak is en de jeugdige en/of de ouders/verzorgers samen met zijn of haar sociale netwerk in staat is om middels eigen kracht het vervoer te regelen (artikel 2.3 lid 1 Jeugdwet).
Hoe de eigen kracht beoordeeld wordt in een concreet geval, hangt af van de situatie en de afweging die de gemeente daarin maakt. Gemeenten moeten zelf beleid ontwikkelen waarin bepaald wordt wanneer sprake is van eigen kracht en wanneer niet. In ieder geval zullen wel alle belangen moeten worden meegewogen.
(Beperkingen in) de zelfredzaamheid:
Ten aanzien van de jeugdige zelf geldt in dit verband dat hij of zij in de regel vanaf 12 jaar verondersteld wordt zelfstandig te kunnen reizen. Wanneer een jeugdige ouder is dan 12 maar hij of zij naar mening van de ouders/verzorgers niet zelfstandig kan reizen, zullen zij dit aannemelijk moeten maken.
Wanneer een jeugdige onder de 12 jaar is of aannemelijk is dat een jeugdige van boven de 12 niet zelfstandig kan reizen, dan is het in principe de taak van de ouders/verzorgers om dit te doen. Het halen en brengen van kinderen van en naar een locatie van jeugdhulp wordt namelijk gezien als een handeling die tot het normale takenpakket van ouders/verzorgers behoort. Als de ouders/verzorgers de jeugdige makkelijk zelf kunnen vervoeren, bijvoorbeeld omdat er geen speciaal vervoer nodig is, dan zal een vervoersvoorziening in principe niet aan de orde zijn, net zoals ziekenhuisbezoeken ook voor eigen rekening komen.
Op basis van geldende rechtspraak zal in principe van ouders/verzorgers mogen worden verwacht dat ze hun kind zelf vervoeren, ook als dergelijk vervoer meer van hen verlangt dan dat er in de regel van ouders/verzorgers verwacht mag worden (bovengebruikelijke hulp). Als de ouders/verzorgers het vervoer van hun kind kunnen organiseren zonder dat zij overbelast raken of het gezin daardoor in de financiële problemen komt, is er sprake van voldoende eigen kracht/zelfredzaamheid.
Als ouders/verzorgers aangeven overbelast te raken moeten ze dit aannemelijk maken. En dan volgt de vraag of het netwerk een rol kan spelen in het vervoer van de jeugdige.
Ouders/verzorgers geven aan de jeugdige wel te kunnen vervoeren, maar de kosten ervan niet te kunnen dragen. In dat geval mag van hen worden verwacht dat zij inzicht geven in de door hen geclaimde financiële situatie. En wanneer een ouder het kind op zich wel met de auto zou kunnen vervoeren, maar niet de benzinekosten kan betalen is het mogelijk om de benzinekosten te vergoeden en hoeft niet direct taxivervoer te worden ingezet.
Als blijkt dat vanwege medische noodzakelijkheid of beperkingen in de zelfredzaamheid van de jeugdige of ouder/verzorgers (waarbij onder zelfredzaamheid dus mede overbelasting, gebrek aan financiële draagkracht of het ontbreken van de hulp uit een sociaal netwerk wordt verstaan) een vervoersvoorziening noodzakelijk blijkt, blijft het zaak om goed te kijken of er dan een volledige vervoersvoorziening moet worden versterkt of dat het mogelijk is dat jeugdige of ouders/verzorgers een deel van het vervoer zelf verzorgen en dat voor een ander deel een vervoersvoorziening wordt ingezet.
Dagactiviteit, vervoer en begeleiding
Het college kan een maatwerkvoorziening verstrekken voor deelname aan activiteiten op tal van dagactiviteitencentra in de regio. Dagactiviteiten hebben tot doel om cliënten met beperkingen te kunnen laten participeren. Zij zijn gericht op het bieden van (dag)structuur in de besteding van de dag. De activiteiten vinden buiten de woonsituatie plaats en worden in groepsverband aangeboden. De maatwerkvoorziening dagactiviteit kan arbeidsmatig van aard zijn, gericht op activering of beleving. De cliënt kan tevens in aanmerking worden gebracht voor het vervoer van huis naar de locatie en weer terug waar de dagactiviteiten wordt geboden. Wanneer het vervoer in ieder geval noodzakelijk wordt geacht is neergelegd in het tweede lid. Naast de dagactiviteit, die in groepsverband wordt geboden, kan de cliënt ook in aanmerking komen voor (individuele) begeleiding. Het college stelt tijdens het onderzoek vast op welke maatwerkvoorziening(en) de cliënt aangewezen kan zijn en wat in dat kader de goedkoopst passende bijdrage levert aan de beperkingen die door de cliënt worden ondervonden.
De gemeente is op grond van de Wmo 2015 verantwoordelijk voor het vervoer van en naar de dagbesteding (begeleiding groep). Gemeenten zijn vrij om het vervoer en de bekostiging ervan zelf in te richten. De gemeente kan het vervoer zelf organiseren (inkoop zorg zonder vervoer) of de zorgaanbieder het vervoer laten organiseren (inkoop zorg met vervoer).
Uitgangspunt bij het beoordelen van de noodzaak van geïndiceerd vervoer is: het gebrek aan zelfredzaamheid/veiligheid bij de cliënt waardoor de cliënt niet zelfstandig (of met behulp van een mantelzorger of informele zorgverlener) van de woonsituatie naar de dagactiviteit kan reizen. De te kiezen locatie voor de dagactiviteit(en) ligt in principe niet verder dan 15 kilometer van het woonadres van de cliënt. Wanneer er binnen 15 kilometer van het woonadres van de cliënt geen passend aanbod te vinden is, kan worden gekozen voor een aanbod dat verder weg ligt.
- 1.
- 2.
- 3.
- 4.
- 5.
Cliënt heeft afwijkende wens: cliënt kiest voor een locatie verder weg dan 15 kilometer, terwijl er een passend alternatief dichterbij is, dan mag de aanbieder extra kosten voor het vervoer in rekening brengen bij de cliënt. De cliënt kan ook gebruikmaken van de regiotaxi, maar niet tegen gereduceerd tarief. De extra kosten worden niet door de gemeente vergoed.
De inzet van huishoudelijke hulp heeft als doel een bijdrage te leveren aan de zelfredzaamheid van de cliënt met het oog op zo lang mogelijk in de eigen leefomgeving kunnen blijven. Uit de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep d.d. 18 mei 2016 is duidelijk geworden dat huishoudelijke hulp binnen het bereik valt van de Wmo 2015 maar niet of het valt onder het uitvoeren van de noodzakelijke algemene dagelijkse levensverrichtingen of onder het voeren van een gestructureerd huishouden. Het tweede lid bepaalt welke vormen van huishoudelijke hulp er worden onderscheiden. Het derde lid bepaalt dat voor wat betreft het schoonhouden en opruimen van de woning het uitgangspunt geldt dat de taken alleen betrekking hebben op ruimten die voor de cliënt noodzakelijk zijn voor het normale gebruik van de woning. Ruimten die niet in gebruik (hoeven te) zijn vallen hier dus buiten. Dat wil niet echter zeggen dat in deze ruimte(n) helemaal nooit gestofzuigd of gedweild hoeft te worden.
Vanaf 1 januari 2020 is er geen onderscheid meer in specifieke vormen van huishoudelijke hulp. Wel blijft het mogelijk dat bij de indicatie de intensiteit van de ondersteuning wordt aangegeven en daarop de eventuele hulp kan worden aangepast.
Respijtverblijf in een instelling
Nadat is vastgesteld dat de mantelzorger ontlast moet of wil worden, geldt een specifiek criterium om in aanmerking te komen voor deze maatwerkvoorziening. De cliënt is voorkomende gevallen door het (tijdelijk/deels) wegvallen van de mantelzorg aangewezen op ondersteuning welke gepaard gaat met permanent toezicht. Is de cliënt daar niet op aangewezen, dan zou bijvoorbeeld dagactiviteit (groepsverband) al dan niet gecombineerd met begeleiding (individueel) en zorg als bedoeld in de Zvw uitkomst kunnen bieden. Voor zover de mantelzorger ‘geneeskundige zorg’ verleend als bedoeld in de Zvw ligt het voor de hand dat er aanspraak bestaat op Eerstelijnsverblijf op grond van de Zvw. Er geldt in die gevallen geen ondersteuningsplicht voor het college.
Dit artikel beschrijft de vormen van de maatwerkvoorzieningen die het college kan verlenen en wat de reikwijdte daarvan is. De cliënt wordt op deze manier in staat gesteld tot het normaal gebruik kunnen maken van de woning waar hij zijn hoofdverblijf heeft (of zal hebben). Onder omstandigheden kan het te bereiken resultaat tevens betrekking hebben op de berging, de toegang tuin of balkon van de woning. Denk bijvoorbeeld ook aan het verbreden van een toegangspad of toegangsdeur. Het moet bij het verlenen van maatwerkvoorzieningen gaan om het kunnen uitvoeren van elementaire woonfuncties gericht op het opheffen of verminderen van problemen bij het normale gebruik van de woning. Dat is feitelijk een uitwerking van het begrip zelfredzaamheid. Verwezen wordt naar de begripsbepalingen in de verordening van een woning en het normale gebruik van de woning.
Waar het gaat om aanpassingen van de woning geeft de door ScioPeng opgestelde limitatieve lijst een richting van de kosten. Doch de meest recente lijst is van april 2018 en gezien de ontwikkelingen op de markt is deze eigenlijk niet meer actueel, Daarnaast blijkt dat aannemers niet voor de bedragen van dit calculatiebedrag kunnen/willen uitvoeren. Voor bouwkundige aanpassingen is het daarom altijd wenselijk om meerdere offertes aan te vragen danwel te informeren bij Meyra Wooncare naar eventuele relevante prijzen.
Criterium primaat van verhuizen
In geval van een indicatie voor een woningaanpassing en/of een traplift geldt het principe van het primaat van verhuizen. In voorkomende gevallen beoordeelt het college de mogelijkheden hiertoe. Deze beoordeling blijft achterwege als het college vaststelt dat verhuizen binnen een medisch aanvaardbare termijn niet mogelijk is.
Bezoekbaar maken van de woning
In afwijking van de hoofdregel dat alleen woonvoorzieningen worden verleend in de woning waar de cliënt zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben, kan het college een woning bezoekbaar laten maken. Alleen personen die hun hoofdverblijf hebben in een instelling met een indicatie op grond van de Wet langdurige zorg komen hier voor in aanmerking. Het kan gaan om partners of kinderen die met deze mogelijkheid in staat worden gesteld om op bezoek te gaan bij partner of ouders. Verder bepaalt dit artikel wat onder bezoekbaar maken wordt verstaan.
Een indicatie voor beschermd wonen is slechts aangewezen indien de cliënt is aangewezen op een beschermende woonomgeving (inclusief noodzakelijk verblijf) gelet op diens complexe problematiek. Die kan betrekking hebben op onder meer het psychisch en psychosociaal functioneren of een psychiatrisch ziektebeeld. Daarnaast is het zo dat de maatwerkvoorzieningen zoals begeleiding geen passende bijdrage kunnen bieden. Verder is beschermd wonen primair gericht op personen die zich (nog) niet kunnen handhaven in de samenleving en daarom zijn aangewezen op noodzakelijk verblijf in een accommodatie van een instelling. Daarvoor kan aanleiding bestaan omdat de cliënt er (nog) niet in slaagt om zelfstandig te wonen zonder (in de directe nabijheid van) 24 uur per dag toezicht en aangewezen ondersteuning. Het kan zijn dat de cliënt, op termijn, in staat is een meer regulier leven op te bouwen, maar er zullen ook cliënten zijn die levenslang afhankelijk zijn van een beschermende woonomgeving.
Om zo goed mogelijk maatwerk te kunnen bieden wordt de indicatie voor beschermd wonen gesteld in de vorm van een zorgarrangement. Het college werkt nader uit wat onder zorgarrangementen wordt verstaan.
Uit de wettelijke definitie van beschermd wonen volgt dat het een maatwerkvoorziening betreft voor(noodzakelijk) verblijf in een accommodatie van een instelling en bijbehorende aangewezen ondersteuning. In het geval de cliënt recht heeft op een pgb worden eisen gesteld aan de accommodatie, het moet gaan om een zogeheten kleinschalige woonvorm. Hoewel dat impliciet uit de wet kan worden afgeleid bepaalt het tweede lid expliciet dat verblijf bij ouders of wettelijk vertegenwoordigers niet kan worden aangemerkt als kleinschalige woonvorm.
De indicatie voor beschermd wonen bestaat, naast de beschermende woonomgeving (het noodzakelijke verblijf) uit niveaus van bijbehorende noodzakelijke ondersteuning. Bij het stellen van de indicatie wordt bepaald waar de cliënt op is aangewezen. In het geval van overgangsrecht kan het oude tarief (75%) aan de orde zijn. Het kan dat de cliënt in aanmerking komt voor een pgb, als wordt voldaan aan de daarvoor geldende voorwaarden.
Ondersteuning deelname maatschappelijk verkeer
Het college kan een vervoersvoorziening en/of een gebruikerspas Regiotaxi verlenen voor respectievelijk ‘de korte afstand’ en voor de wat ‘langere afstand’ binnen de leefomgeving van de cliënt. Het verschil hiertussen is doorgaans gelegen in de vraag of het gerichte of ongerichte bestemmingen betreft. De verordening bepaalt in 3.2 dat het primaat geldt van de collectieve maatwerkvoorziening. De Regiotaxi geldt als aanvullend openbaar vervoer en zal in de meeste gevallen als passende bijdrage kunnen worden aangemerkt (zie ook toelichting bij artikel 3.2). De cliënt die gebruik maakt van Regiotaxi is daarvoor een ritbijdrage verschuldigd. Het gaat om algemeen gebruikelijke kosten omdat iedereen die gebruik maakt van het Openbaar Vervoer daarvoor ook moet betalen. Met het zich kunnen verplaatsen in de leefomgeving wordt de cliënt in staat gesteld tot participatie. Onder de leefomgeving in het kader van dit artikel wordt 10-15 kilometer rondom de woning verstaan (vergelijk CRVB:2009:BH4270 en CRVB:2010:BL4037). Het uitgangspunt qua omvang is bepaald op 2000 kilometer per jaar. Dit betekent echter niet dat er in het individuele geval niet meer of minder mogelijk zou kunnen zijn. Het college is immers gehouden maatwerk te leveren en is daarom bevoegd in individuele gevallen om af te wijken. Dat zou bijvoorbeeld (ook) het geval kunnen zijn als er meer dan één vervoersvoorziening wordt verleend en met deze voorzieningen tezamen 2000 kilometer op jaarbasis kunnen reizen bereikt kan worden.
Eigen bijdrage in de kosten van een maatwerkvoorziening/pgb voor een woonvoorziening of hulpmiddel
Dit artikel regelt de hoogte en de omvang (duur) voor de bijdrage in de kosten voor woningaanpassingen en hulpmiddelen.
In de Wmo 2015 staat in hoofdstuk 3 (artikelen 3.1-3.5 van de wet) beschreven wat relevante kwaliteitseisen zijn. Zo wordt bepaald dat de (maatwerk)voorziening zelf veilig, doeltreffend, doelmatig en cliëntgericht moet zijn. Andere eisen die relevant zijn hebben betrekking op regelingen voor de afhandeling van klachten, medezeggenschap, meldcode en betrokken professionals. In artikel 3.4, eerste lid, van de wet is bepaald dat de aanbieder bij de toezichthoudend ambtenaar, bedoeld in artikel 6.1 van de wet onverwijld melding doet van iedere calamiteit die bij de verstrekking van een voorziening heeft plaatsgevonden en van geweld bij de verstrekking van een maatwerkvoorziening.
Dit artikel bepaalt de kaders voor de hoogte van de tegemoetkoming meerkosten afhankelijk van de kostensoort en verwijst voor de bedragen naar het Financieel besluit bij de verordening en nadere regels maatschappelijke ondersteuning en jeugdhulp 2017 gemeente Woudenberg.
Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de cliënt afwijken van de bepalingen van de nadere regels. Dit afwijken kan alleen maar ten gunste en nooit ten nadele van de cliënt. Het gebruik maken van de hardheidsclausule moet nadrukkelijk worden beschouwd als een uitzondering.
Citeertitel en inwerkingtreding
Dit artikel regelt de inwerkingtreding, waarbij geen overgangsrecht is opgenomen. Dat betekent dat deze nadere regels, net als de verordening, onmiddellijke werking hebben.
Permanente link
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/gmb-2021-47847.html