/1/png-2/etten-leur.png)
Gemeenteblad van Etten-Leur
| Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
|---|---|---|---|
| Etten-Leur | Gemeenteblad 2018, 217682 | Beleidsregels |
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Printen
Delen
Beleidsregel bestuurlijke boete Wet basisregistratie personen
‘een kwaliteitsinstrument ter ondersteuning van een betrouwbare Basisregistratie Personen'
Burgemeester en wethouders van de gemeente Etten-Leur;
gelet op artikel 4.17 van de Wet Basisregistratie Personen en artikel 5:40 van de Algemene wet bestuursrecht;
overwegende dat een juiste en volledige Basisregistratie Personen van groot belang is en de bestuurlijke boete in de Wet basisregistratie personen als nieuw instrument is geïntroduceerd om de burger te prikkelen om te voldoen aan de verplichtingen uit die wet;
vast te stellen de volgende beleidsregel:
Beleidsregel bestuurlijke boete Wet basisregistratie personen
‘een kwaliteitsinstrument ter ondersteuning van een betrouwbare Basisregistratie Personen'
Artikel 1: Begripsomschrijvingen
In deze beleidsregel wordt verstaan onder:
Awb: Algemene wet bestuursrecht.
Wet BRP: Wet basisregistratie personen.
Overtreder: degene die verwijtbaar niet heeft voldaan aan de verplichtingen als bedoeld in artikel 4:17 van de wet BRP dan wel zich schuldig heeft gemaakt aan het bepaalde in artikel 4:17 onder b van de wet BRP of een valse aangifte heeft gedaan.
Briefadresgever: Degene bij wie een briefadres wordt gevestigd en die zich daarbij verplicht om geschriften e.d. aan de briefadreshouder te overhandigen.
Beleidsregel: de beleidsregel ‘Bestuurlijke boete Wet BRP; een kwaliteitsinstrument ter ondersteuning van een betrouwbare Basisregistratie Personen’.
BRP: basisregistratie personen.
Het college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Etten-Leur.
Boete : de bestuurlijke boete als bedoeld in artikel 4:17 van de wet BRP.
De boete heeft ten doel de burger te bewegen alsnog te voldoen aan zijn verplichtingen zoals genoemd in artikel 4:17 van de wet BRP.
Per geconstateerde overtreding kan slechts één bestuurlijke boete worden opgelegd.
Een bestuurlijke boete wordt opgelegd binnen drie jaar nadat burgemeester en wethouders de overtreding hebben geconstateerd, opgelegd.
In geval de verplichtingen als bedoeld in de wet moeten worden vervuld door een ander dan de ingeschrevene of de aangifteplichtige zelf, wordt de boete opgelegd aan degene op wie de verplichting ingevolge de wet rust.
Als op grond van de wet aan meerdere personen een boete kan worden opgelegd ten aanzien van dezelfde overtreding en het college besluiten de boete ook aan meerdere personen op te leggen, dan zijn deze personen afzonderlijk hoofdelijk voor de gehele boete aansprakelijk.
Indien de overtreder vóór inning van de opgelegde bestuurlijke boete komt te overlijden, vervalt deze op de datum van overlijden.
Artikel 4: Verwijtbaarheid en bijzondere omstandigheden
Voor het opleggen van een boete moet er sprake zijn van een verwijtbaarheid.
Het college kan van het opleggen van een boete afzien of een boete matigen indien de belanghebbende aannemelijk maakt dat het opleggen van de boete een onevenredig zware sanctie is op grond van:
de omstandigheden waaronder de overtreding is begaan of
de omstandigheden waarin de overtreder verkeert.
De hoogte van de standaardboete bedraagt € 200,00.
De hoogte van de op te leggen hogere boete bedraagt € 325,00. Deze zal worden opgelegd indien:
het aannemelijk is, dat de aangifteverplichting opgenomen in de artikelen 2.38, 2.39, 2.43 van de wet BRP bewust niet is nagekomen;
het aannemelijk is, dat de verplichting opgenomen in artikel 2.46 van de wet bewust niet wordt nagekomen;
er sprake is van “gelegenheid geven” als bedoeld in artikel 4.17 onder b. van de wet;
er sprake is van valsheid in geschrifte en er vindt geen strafrechtelijke afdoening plaats.
De boete als bedoeld in het eerste en tweede lid wordt alleen opgelegd als de overtreder bij voorbaat schriftelijk is geïnformeerd over de oplegging van een bestuurlijke boete bij het niet voldoen aan de verplichtingen als genoemd in de wet BRP.
Artikel 6: Valsheid in geschrifte
Indien een tot aangifte verplicht persoon een valse of vervalste aangifte doet, zich uitgeeft voor iemand anders dan wel valse over vervalste documenten overlegt met het oogmerk deze als echt en onvervalst te gebruiken is er sprake van valsheid in geschrifte.
Van valsheid in geschrifte wordt door de teamleider publiekszaken namens het college aangifte bij de politie gedaan.
Deze beleidsregels treden in werking op de dag na bekendmaking
Deze beleidsregel wordt aangehaald als: ’Beleidsregel bestuurlijke boete Wet basisregistratie personen’.
C.M. Martens Mw. M.W.M. de Vries.
In dit artikel zijn de in de regeling gebruikte begrippen nader gedefinieerd en is aansluiting gezocht bij de wettelijke begripsomschrijvingen, die onverkort van toepassing zijn.
De Wet Basisregistratie Personen (Wet BRP) biedt de gemeente een aantal instrumenten voor de handhaving van de plichten die de burgers op grond van de wetgeving hebben (tijdige aangifte van vestiging, verhuizing, emigratie, overleggen van bescheiden, voldoen aan de informatieplicht, etc.). Het artikel is opgesteld ten behoeve de borging en/of verbetering van de kwaliteit, integriteit en betrouwbaarheid van de in de basisregistratie opgenomen gegevens.
Artikel 3 lid 1, Dit betreft het zogenaamde 'ne bis in idem' beginsel. In de jurisprudentie ten aanzien van dit beginsel heeft de Hoge Raad enkele criteria opgeworpen om vast te stellen of er sprake is van hetzelfde feit. Allereerst is de feitelijke gedraging van belang. Er is sprake van hetzelfde feit als de gedraging in meer delicten hetzelfde is. Daarnaast speelt het beschermde rechtsgoed een rol. Wanneer de burger geen aangifte doet van zijn adreswijziging en vervolgens niet verschijnt wanneer burgemeester en wethouders hem daartoe verplicht, dan zijn dat in feite twee overtredingen. Het kan in dit geval disproportioneel zijn om twee boetes op te leggen. Overwogen kan worden om slechts één boete op te leggen.
Artikel 3 lid 2, De bevoegdheid tot het opleggen van een bestuurlijke boete vervalt drie jaar nadat de overtreding is begaan conform artikel 5:45 Algemene Wet Bestuursrecht. Het is dus van belang om te bepalen op welke datum de overtreding van een verplichting op grond van de Wet BRP is begaan. Uitgangspunt is, dat de overtreding wordt geacht te zijn begaan op het moment, dat burgemeester en wethouders constateren, dat niet aan de wettelijke verplichting is voldaan. Bijvoorbeeld na overtreding van de aangifteplicht blijft de overtreding actueel. Elke dag dat de burger in gebreke blijft, overtreedt hij de wet. De termijn schuift daarmee dus op.
Artikel 3 lid 3, Meestal ligt de verplichting in de Wet BRP alleen bij de ingeschrevene. In dat geval is de boete alleen opeisbaar bij de ingeschrevene. Soms echter ligt de verplichting bij verschillende mensen. In dat geval kan de boete ook opgelegd worden aan verschillende mensen. Er moet dan een keuze gemaakt worden aan wie de boete wordt opgelegd.
Artikel 3 lid 4: Indien meerdere personen de verplichting hebben om aangifte te doen op grond van dit artikel, zijn deze personen hoofdelijk aansprakelijk. Dat betekent dat aan elke persoon afzonderlijk een boete opgelegd kan worden (ook indien anderen medeaansprakelijk zijn). Als één van de personen aan wie de boete is opgelegd betaalt, zijn de anderen gevrijwaard van het betalen van de boete. Voor de aangifte moet burgemeester en wethouders wel bepalen op wie de verplichting voornamelijk rust. In het geval van minderjarigen zal de verplichting eerder rusten op de ouder, voogd, of verzorger, bij wie het kind gaat wonen, dan bij de ouder of ouders op wiens adres het kind niet meer woont. In het geval dat het burgemeester en wethouders meerdere personen aansprakelijk stelt voor de bestuurlijke boete, zullen deze personen afzonderlijk aangeschreven moeten worden.
Artikel 3 lid 5: De bestuurlijke boete kan niet opgelegd worden als de overtreder is overleden. Wanneer de boete bij leven van de burger is opgelegd en de burger vóór de inning komt te overlijden, dan vervalt de boete.
Een bestuurlijke boete kan alleen worden opgelegd als er sprake is van verwijtbaar gedrag. De mate van verwijtbaarheid wordt volgens vaste jurisprudentie bepaald op grond van objectieve en subjectieve verwijtbaarheid. Bij objectieve verwijtbaarheid gaat het om het handelen of nalaten van de burger: heeft hij feitelijk een wettelijke regel overtreden? Bepalend daarbij is of er op hem een verplichting rustte op grond van de Wet BRP. Als uit een geheel van feiten en omstandigheden blijkt dat op hem geen verplichting rustte, is er geen reden tot opleggen van de boete. Of er sprake is van objectief verwijtbaar gedrag blijkt uit het dossier op grond waarvan uiteindelijk een boete wordt opgelegd. Als kan worden vastgesteld dat de burger niet voldaan heeft aan zijn verplichting, wordt de verwijtbaarheid van de gedraging in beginsel aangenomen.
Bij subjectieve verwijtbaarheid gaat het om de persoon zelf: wist, of kon hij redelijkerwijs weten, dat hij een verplichting had moeten nakomen? Afhankelijk van de feiten en de omstandigheden waarin de burger zich ten tijde van de verplichting bevond, bepalen burgemeester en wethouders en eventueel de rechter of er sprake is van een overmacht situatie, waardoor het de burger op subjectieve gronden niet verweten kan worden dat hij niet aan zijn verplichting voldoet. Een voorbeeld daarvan is een spoedopname in een ziekenhuis, waardoor iemand niet tijdig aan zijn verplichting kan voldoen. Hierbij is het wel van belang dat de overtreder zo snel mogelijk nadat hij is ontslagen uit het ziekenhuis, alsnog aan zijn verplichting voldoet. Blijft hij nalatig in het voldoen aan deze verplichting, dan is hij immers nog steeds in overtreding.
In het bestuursrecht wordt onderscheid gemaakt tussen lage en hoge bestuurlijke boetes. Voor lage bestuurlijke boetes gelden minder voorschriften en administratieve regels dan voor hogere boetes. De grens ligt op € 340,-. Om onnodige administratieve lasten te voorkomen heeft de wetgever voor het opleggen van boetes ingevolge de Wet BRP gekozen voor een maximum van € 325,-. Conform het advies van de Nederlandse Vereniging voor Burgerzaken (NVVB) is ervoor gekozen om per overtreding minimaal een standaardboete op te leggen van € 200,- en voor de hogere boete het maximale bedrag van € 325,-.
In Bijlage 1 ' Schema overtreding bestuurlijke boete' is ter toelichting schematisch aangegeven wanneer de standaardboete of de hogere boete opgelegd kan worden.
Bij valsheid in geschrifte moet het in principe gaan om een document. Ook het opzettelijk gebruiken van een door iemand anders valselijk opgemaakt of vervalst geschrift geldt als valsheid in geschrifte.
Bij een valse aangifte als hier bedoeld kan een bestuurlijke boete worden opgelegd vanwege overtreding van de aangifteplicht. Er dient dan wel rekening te worden gehouden met het bepaalde in artikel 5.44 van de Algemene Wet Bestuursrecht. Als er naast het overtreden van de aangifteplicht tevens sprake is van valsheid in geschrifte, dient de zaak eerst aan het Openbaar Ministerie (OM) te worden voorgelegd. Besluit het OM niet strafrechtelijk te vervolgen dan kan alsnog een bestuurlijke boete worden opgelegd.
Overtreding bestuurlijke boete
Een schematisch overzicht van de soorten overtredingen die beboet worden en de hoogte van de te betalen boete wordt gegeven in onderstaande tabel
*Indien duidelijk is dat een burger ID-fraude pleegt, hij zich bewust voor een ander uitgeeft, dan luidt het advies niet de weg van de bestuurlijke boete te volgen, maar hiervan aangifte te doen bij de politie. Het sanctioneren van ID-fraude past beter in het strafrecht.
Permanente link
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/gmb-2018-217682.html