Gemeenteblad van Nijkerk
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
---|---|---|---|
Nijkerk | Gemeenteblad 2017, 66514 | Verordeningen |
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
U bent hier:
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
---|---|---|---|
Nijkerk | Gemeenteblad 2017, 66514 | Verordeningen |
Gemeente Nijkerk – Maatregelenverordening
Artikel 1. Begripsomschrijving
Aan de in deze Verordening gehanteerde begrippen wordt de betekenis toegekend die in de Participatiewet is aangegeven.
Artikel 2. De hoogte van de maatregel voor zover deze niet rechtstreeks uit de Participatiewet voortvloeit
Artikel 3. De duur van de maatregel voor zover deze niet rechtstreeks uit de Participatiewet voortvloeit
Het college trekt de maatregel, zoals bedoeld in het eerste lid, over de tweede maand in, indien vóór de tenuitvoerlegging van de maatregel over die tweede maand uit de houding en gedragingen van de belanghebbende ondubbelzinnig blijkt dat hij de verplichtingen zoals bedoeld in artikel 18 lid 4 Participatiewet nakomt.
Artikel 6. Waarschuwing in plaats van boete
Het college maakt gebruik van de bevoegdheid zoals bedoeld in artikel 18a lid 4 Participatiewet.
Artikel 7. Analoge toepassing voor het Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004
Indien een belanghebbende algemene bijstand voor levensonderhoud ontvangt op grond van het Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004 en blijk geeft van een maatregelwaardige gedraging, past het college deze verordening naar analogie toe.
Aldus vastgesteld in de openbare vergadering
van de raad van de gemeente Nijkerk
op 20 april 2017,
de griffier, mevrouw A.G. Verhoef-Franken
de voorzitter, de heer mr. drs. G.D. Renkema
Artikel 1 Begripsomschrijvingen
Indien een begrip niet eenduidig is, stelt het college de invulling daarvan vast.
Artikel 2 De hoogte van de verlaging voor zover deze niet rechtstreeks uit de Participatiewet voortvloeit
Onder de verplichtingen van lid 3, vierde aandachtsstreepje, wordt niet alleen bedoeld het naar vermogen zoeken van algemeen geaccepteerde arbeid, maar ook het zoeken naar passende scholing.
Onder de term “tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan” zoals bedoeld in lid 4, tweede aandachtsstreepje, wordt in ieder geval verstaan:
- het te snel interen van vermogen (zie hierover ook de toelichting bij artikel 5);
- het onvoldoende voldoen aan een in het kader van artikel 55 Participatiewet opgelegde verplichting;
- het niet, niet tijdig of niet volledig voldoen aan de medewerkingsverplichting zoals bedoeld in artikel 17 lid 2 Participatiewet;
- het geen beroep kunnen doen op een passende en toereikende voorziening, omdat deze volledig wordt verrekend met een bestuurlijke boete in het kader van het bij herhaling schenden van de inlichtingenplicht.
Onder de term ‘zeer ernstige misdragingen’ worden diverse vormen van agressie verstaan, die in het normale menselijke verkeer als onacceptabel worden beschouwd. Er is in het kader van deze verordening slechts sprake van een zeer ernstige misdraging jegens het college of diens medewerkers indien belanghebbende fysiek geweld toepast, zoals omschreven in de nota Agressie en Veiligheid van de gemeente Nijkerk. Het betreft dan fysiek geweld uit de categorie III van die nota: lichamelijk geweld en/of beschadiging van goederen. Eén en ander laat onverlet uiteraard de mogelijkheid om ook in “lichtere” gevallen aangifte te doen.
De maatregel wordt toegepast op de bijstand; dit kan zowel algemene als bijzondere bijstand zijn.
Een maatregel op bijzondere bijstand zal zich met name voordoen op de bijzondere bijstand voor levensonderhoud zoals bedoeld in artikel 12 Participatiewet en in gevallen waarin een belanghebbende door eigen toedoen geen beroep kan doen op een voorliggende voorziening voor de kosten waarvoor hij bijzondere bijstand aanvraagt of voor zaken die door eigen toedoen verloren zijn gegaan.
De verlaging met betrekking tot de algemene bijstand betreft een verlaging op de bijstandsnorm zoals bedoeld in artikel 5 sub c Participatiewet, dus de norm inclusief eventuele verlaging.
Bij het bepalen van de duur en de hoogte van een maatregel op de bijzondere bijstand ligt het in de rede om aansluiting te zoeken bij de systematiek van de maatregel voor algemene bijstand.
Deze Verordening is niet van toepassing op de individuele inkomenstoeslag.
Artikel 3 De duur van de maatregel voor zover deze niet rechtstreeks uit de Participatiewet voortvloeit
De in het eerste lid genoemde systematiek is de lokale invulling van de bevoegdheid van artikel 18 lid 5 Participatiewet, bedoeld voor maatregelen op grond van artikel 18 lid 4 Participatiewet.
Wij hebben er voor gekozen om deze variant (“2 x 50%”) niet van overeenkomstige toepassing te verklaren op maatregelen opgelegd op grond van artikel 2 van deze Verordening.
Met het tweede lid maakt het college gebruik van de bevoegdheid van artikel 18 lid 11 Participatiewet, het “inkeer-artikel”. Het college besluit, indien een maatregel op grond van artikel 18 lid 5 Participatiewet (de eerste maatregel dus) is opgelegd en belanghebbende meteen daarop wèl volledig aan de verplichtingen voldoet, om de maatregel over de tweede maand in te trekken. Het initiatief voor het tenietdoen van de maatregel over de tweede maand ligt nadrukkelijk bij de belanghebbende, die daartoe tijdig (namelijk voor het tenuitvoerleggen van de maatregel over de tweede maand!) actie richting het college moet nemen.
Er is bewust voor gekozen om in het geval van (al dan niet herhaalde) recidive geen gebruik te maken van de genoemde bevoegdheid.
Samengevat: de inkeerregeling betreft alleen
- de tweede (en dus niet ook de eerste) maand
- van de eerste maatregel (en dus niet de, al dan niet herhaalde, recidive)
- die is opgelegd op grond van artikel 18 lid 5 Participatiewet (en dus niet op grond van artikel 2 van deze Verordening).
Voor de gedragingen van artikel 18 lid 4 Participatiewet zijn er in artikel 18 lid 6 tot en met 8 Participatiewet recidive-bepalingen opgenomen. Voor gedragingen van artikel 2 van deze Verordening worden deze recidive-bepalingen naar analogie van toepassing verklaard.
Gezien de redactie van de recidive-bepalingen in de wet (artikel 18 lid 6 tot en met 8 Participatiewet), kan een gedraging die genoemd is in artikel 18 lid 4 Participatiewet (dat zijn de in de wet zelf al voorgeschreven maatregelen) niet leiden tot recidive van een gedraging die niet in dat artikel (maar in artikel 2 van deze Verordening) staat, en omgekeerd!
De bijstand kan per maand met niet meer dan 100% worden verlaagd. Maar soms worden er diverse maatregelen opgelegd die tezamen de 100% overstijgen. De bijstand wordt dan over de eerste maand met 100% verlaagd, waarna het restant aan verlaging bij eerstvolgende gelegenheid wordt toegepast.
Artikel 4 De ingangsdatum van de maatregel
Hoewel een maatregel met terugwerkende kracht kan worden opgelegd, kan de ingangsdatum van de maatregel niet gelegen zijn vóór de datum van de maatregelwaardige gedraging.
Indien een maatregel niet kan worden geëffectueerd omdat de uitkering al is ingetrokken, kan deze (uiteraard artikel 5 lid 1 van deze Verordening respecterend) worden opgelegd bij eventuele terugkeer in de uitkering.
Artikel 5 Afzien van het opleggen van een maatregel
Er kan alleen een maatregel worden opgelegd als de verwijtbare gedraging heeft plaatsgevonden binnen een jaar voor constatering hiervan door het college. Als gevolg hiervan kan er bij interingszaken alleen een maatregel kan worden opgelegd indien de verwijtbare intering (al dan niet alléén) heeft plaatsgevonden binnen een jaar van constatering hiervan. Indien bijvoorbeeld twee jaar geleden een erfenis is ontvangen die vanuit de Participatiewet bezien deels meteen onverantwoord is besteed, waarna er vervolgens wèl regulier is ingeteerd, kan er dus geen maatregel worden opgelegd.
Ondanks het afzien van het opleggen van een maatregel zoals bedoeld in het tweede lid, telt de bedoelde gedraging wel mee voor recidive zoals bedoeld in artikel 18 lid 6 tot en met 8 Participatiewet. Immers, de gedraging heeft onverkort plaatsgevonden. Het feit dat er bijzondere omstandigheden aanwezig zijn die leiden tot het afzien van het opleggen van een maatregel, doet daar niets aan af.
Bijzondere omstandigheden moeten niet worden verward met (al dan niet gedeeltelijk) verminderde verwijtbaarheid; verminderde verwijtbaarheid heeft te maken met de omstandigheden waaronder de gedraging heeft plaatsgevonden. De bijzondere omstandigheden betreffen disproportionele gevolgen achteraf, bij de tenuitvoerlegging van de maatregel.
Indien de verwijtbaarheid bij een gedraging volledig ontbreekt, kan er geen maatregel worden opgelegd. Deze gedraging kan dus (anders dan gevallen waar er weliswaar sprake is van verwijtbaarheid, maar waar er vanwege bijzondere omstandigheden voor gekozen is om de maatregel niet op te leggen) niet “meetellen” bij de bepaling van eventuele latere recidive.
Artikel 7 Analoge toepassing voor het Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004
Aan de Bbz-er worden een heleboel verplichtingen die aan de reguliere bijstandsontvanger worden opgelegd, niet opgelegd. Dus lang niet elke gedraging die voor de reguliere Pw-er maatregelwaardig is, is ook voor de Bbz-er maatregelwaardig. Bij het opleggen van een maatregel aan een Bbz-er moet het uiteraard gaan om een gedraging die voor hèm maatregelwaardig is.
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/gmb-2017-66514.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.