Gemeenteblad van Pijnacker-Nootdorp
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
---|---|---|---|
Pijnacker-Nootdorp | Gemeenteblad 2017, 229804 | Beleidsregels |
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
U bent hier:
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
---|---|---|---|
Pijnacker-Nootdorp | Gemeenteblad 2017, 229804 | Beleidsregels |
Beleidsregels bijzondere bijstand gemeente Pijnacker-Nootdorp 2017
Het college van de gemeente Pijnacker-Nootdorp;
gezien het advies van de afdeling Beleid d.d. 5 december 2017;
gezien het advies van de Adviesraad Werk & Inkomen d.d. 20 november 2017;
gelet op artikel 35 van de Participatiewet;
Hoofdstuk 1. Algemene bepalingen
Alle begrippen die in deze beleidsregels worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Participatiewet, de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en de Gemeentewet.
In deze beleidsregels wordt verstaan onder:
de wet: de Participatiewet;
de bijstandsnorm: de bijstandsnorm als bedoeld in artikel 5, onder c van de wet zonder toepassing van de kostendelersnorm als bedoeld in artikel 22a van de wet;
Wlz: Wet langdurige zorg
ZVW: Zorgverzekeringswet;
Artikel 2. Vorm van de bijstand
De bijzondere bijstand wordt in de vorm van een renteloze geldlening verstrekt in de gevallen die genoemd worden in artikel 48, tweede lid van de wet en indien het bijstand voor de kosten van noodzakelijke duurzame gebruiksgoederen betreft als bedoeld in artikel 51 van de wet.
Artikel 3. Tijdstip van de aanvraag
In beginsel wordt geen bijzondere bijstand verleend voor kosten die zijn opgekomen voor de datum waarop de aanvraag om bijstand is ingediend, tenzij bijzondere omstandigheden dit rechtvaardigen. Daarbij geldt, dat niet de datum waarop een rekening gepresenteerd wordt, maar de datum waarop de kosten zijn opgekomen, bepalend is voor het tijdstip waarop de kosten zijn gemaakt.
Van bijzondere omstandigheden als bedoeld in het eerste lid is sprake in het geval van één of meerdere kleine aanschaffingen die naar hun aard gerekend dienen te worden tot de bijzonder noodzakelijke kosten van het bestaan en die wat de hoogte van de kosten betreft het bedrag genoemd in artikel 35, tweede lid, van de wet, zowel incidenteel als tezamen in de twaalf maanden voorafgaand aan de aanvraag om bijzondere bijstand niet te boven gaan.
Bij het vaststellen van het bedrag van de bijzondere noodzakelijke kosten wordt aangesloten bij normbedragen zoals opgenomen in de prijzengids van het Nibud.
Hoofdstuk 2. Draagkracht, vermogen en inkomen
Artikel 7. Uitgangspunt draagkracht
Bij de vaststelling van de bijzondere bijstand dient rekening te worden gehouden met de aanwezige draagkracht in het inkomen of het vermogen. Bij de vaststelling van aanwezige draagkracht wordt in ieder geval rekening gehouden met de draagkrachtperiode, het vermogen en het inkomen.
Artikel 8. Vaststelling van het vermogen
Het vermogen wordt op dezelfde wijze vastgesteld als bij de algemene bijstand. Aangesloten wordt bij de vermogensgrens genoemd in de wet (artikel 34). Het vermogen boven die grens wordt volledig tot de draagkracht gerekend (100%).
Artikel 9. Vaststelling van het inkomen
Inkomen: het inkomen zoals genoemd in artikel 32 van de wet inclusief toeslagen (zoals vakantietoeslag, overwerktoeslag en 13e maand) alsmede inkomen uit vermogen.
Artikel 10. Niet in aanmerking te nemen middelen bij vaststelling draagkracht
Als draagkracht wordt in aanmerking genomen: het netto inkomen over een periode van 12 maanden verlaagd met de volgende aftrekposten:
het deel van een particuliere oudedagsvoorziening, zoals bedoeld in artikel 33, vijfde lid van de wet;
Hoofdstuk 3. Bijzondere bijstand en specifieke kosten
Artikel 14. Voorliggende voorzieningen bij medische kosten
De vergoedingen vanuit de ZVW en de Wlz zijn voorliggende voorzieningen die passend en toereikend worden geacht.
Artikel 17. Zelfstandig functioneren van ouderen en mensen met een beperking
Voor vergoeding komen in aanmerking:
Artikel 18. Kosten van kinderopvang bij sociaal medische indicatie
Personen met een inkomen tot maximaal 110% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm komen in aanmerking voor bijzondere bijstand voor de voor eigen rekening blijvende kosten van kinderopvang wanneer een tegemoetkoming wordt ontvangen op grond van de Beleidsregels tegemoetkoming kosten kinderopvang op grond van sociaal medische indicatie 2017.
Hoofdstuk 4. Bijzondere bijstand voor woonkosten
Artikel 19. Definitie woonkosten
Bij bewoning van een huurwoning of gehuurde woonwagen, zijn de woonkosten de op de aanvangsdatum geldende huurprijs per maand als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag.
Bij bewoning van een eigen woning of woonwagen, zijn de woonkosten de tot een bedrag per maand omgerekende som van de in verband met de aankoop verschuldigde netto (hypotheek)rente, de in verband met het in eigendom hebben van de woning of woonwagen verschuldigde zakelijke lasten en een naar omstandigheden vast te stellen bedrag voor groot onderhoud.
Artikel 20. Voorliggende voorzieningen woonkosten
Bijzondere bijstand voor woonkosten kan niet worden verleend aan de Nederlander of de daarmee gelijkgestelde die geen recht op huurtoeslag heeft, omdat hij medebewoning heeft van een niet-rechthebbende vreemdeling. Het gemis aan huurtoeslag ten gevolge van de keuze voor een illegale huisgenoot kan niet op de bijstand worden afgewenteld.
Artikel 21. Woonkosten lager dan de maximale huurgrens
Bijzondere bijstand voor woonkosten kan worden verstrekt indien een woning of een woonwagen wordt bewoond in eigendom, waarvan de woonkosten niet hoger zijn dan de maximumhuur als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag en er sprake is van een uit bijzondere omstandigheden voortkomende noodzaak om de woning te bewonen.
De hoogte van de toeslag wordt vastgesteld aan de hand van de Wet op de huurtoeslag systematiek.
Aan de verstrekking van de in het eerste lid van dit artikel bedoelde bijstand wordt de voorwaarde verbonden dat de belanghebbende binnen 12 maanden na aanvang van deze bijstand verhuist naar passende woonruimte, waarvoor aanspraak op huurtoeslag bestaat of woonkosten die uit het inkomen kunnen worden bestreden. Belanghebbende dient zich daartoe maximaal in te spannen.
Artikel 22. Woonkosten hoger dan de maximale huurgrens
Wanneer belanghebbende een huurwoning of koopwoning bewoont waarvan de woonkosten hoger zijn dan het grensbedrag van de individuele huurtoeslag als bedoeld in de Wet op de huurtoeslag, kan er bijzondere bijstand in de woonkosten worden verstrekt indien er sprake is van een uit bijzondere omstandigheden voortkomende noodzaak om de dure woning te bewonen.
De hoogte van de toeslag wordt vastgesteld aan de hand van de Wet op de huurtoeslag-systematiek. Het meerdere boven de grensbedrag zoals genoemd in het eerste lid wordt volledig in aanmerking genomen bij de bepaling van de hoogte van de bijstandsverlening.
Hoofdstuk 5. Bijzondere bijstand voor de vervanging of aanschaf van duurzame gebruiksgoederen en woninginrichting
Artikel 23. Kosten voor de aanschaf van een PC
Aan personen met een inkomen tot 110% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm zonder schoolgaande kinderen kan om de vijf jaar bijzondere bijstand worden verstrekt voor de aanschaf van een PC. Voor de hoogte van de vergoeding wordt aangesloten bij de meest actuele prijzengids van het Nibud. De verstrekking is in de vorm van een geldlening.
Artikel 24. Kosten voor de vervanging of aanschaf van duurzame gebruiksgoederen
De aanschafkosten van duurzame gebruiksgoederen worden geacht bestreden te kunnen worden uit het normaal ter beschikking staande inkomen. De bijstandsuitkering dan wel een inkomen dat ter hoogte is van de voor de belanghebbende van toepassing zijnde bijstandsnorm wordt in elk geval toereikend geacht te zijn. In het inkomen wordt voldoende ruimte geacht te zijn om voor deze kosten te reserveren dan wel deze achteraf gespreid te betalen.
Hoofdstuk 6. Bijzondere bijstand aan jongeren van 18, 19 of 20 jaar
Artikel 25. Aanvulling levensonderhoud jongeren
Bijzondere bijstand op grond van artikel 12 van de wet wordt slechts dan verleend indien de jongere beschikt over zelfstandige huisvesting èn zelfstandige huisvesting noodzakelijk is.
De hoogte van de aanvullende bijzondere bijstand voor de alleenstaande resp. alleenstaande ouder van 18, 19 of 20 jaar bedraagt het verschil tussen 50% van de gehuwdennorm als bedoeld in artikel 21 van de wet en de norm als bedoeld in artikel 20, eerste lid, sub a resp. artikel 20, tweede lid, sub a van de wet.
In geval van gehuwden die beiden jonger zijn dan 21 jaar wordt de hoogte van de bijzondere bijstand gerelateerd aan de norm voor gehuwden waarvan 1 persoon jonger is dan 21 jaar.
Er kan bijzondere bijstand worden verleend met toepassing van artikel 16 van de wet ten behoeve van het kind van een alleenstaande ouder die minderjarig is. De bijstand bedraagt het verschil tussen de norm van een alleenstaande van 21 jaar en die van een alleenstaande ouder van 21 jaar per maand. De bijstand wordt beëindigd op het moment dat de minderjarige alleenstaande ouder 18 jaar wordt. De aanvraag dient ingediend te worden door de grootouders van het kind of ambtshalve te worden toegekend.
Het college kan afwijken van de bepalingen van deze richtlijnen, als de toepassing hiervan leidt tot bijzonder onredelijke gevolgen.
Indien de bijstand niet besteed wordt aan het doel waarvoor deze is verstrekt kan de gemeente besluiten de bijstand terug te vorderen.
In deze beleidsregels bijzondere bijstand zijn de regels vastgelegd die betrekking hebben op de individuele bijzondere bijstand zoals bedoeld in artikel 35 van de Participatiewet.
Individuele bijzondere bijstand is bedoeld voor mensen met een laag inkomen, die weinig of geen eigen vermogen hebben en die door bijzondere omstandigheden bepaalde kosten hebben gemaakt die ze niet kunnen voldoen.
Belanghebbende moet bij individuele bijzondere bijstand altijd kunnen aantonen dat de kosten noodzakelijk zijn en daadwerkelijk zijn gemaakt. Het recht en de hoogte van de individuele bijzondere bijstand stemt de gemeente af op de individuele omstandigheden van de cliënt.
De individuele uitvoering van de bijzondere bijstand vraagt om richtlijnen die de rechtsgelijkheid en rechtszekerheid bevorderen en leiden tot uniforme afhandeling van aanvragen bij gelijke situaties en gemiddelde belanghebbenden.
In deze beleidsregels zijn verschillende bijzondere kosten opgenomen die voor vergoeding in aanmerking kunnen komen. Dit betreft geen limitatieve opsomming. Er is voor meerdere bijzondere kosten dan die in de beleidsregels worden genoemd bijzondere bijstand mogelijk.
Artikelen die geen nadere toelichting behoeven zijn in dit onderdeel niet opgenomen
Artikel 2. Vorm van de bijstand
Als de leenbijstand wordt teruggevorderd omdat deze bijstand bijvoorbeeld niet is besteed aan de kosten waarvoor de lening is verstrekt of niet wordt voldaan aan de aflossingsverplichtingen, vervalt de maximale aflossingsduur van 36 maanden en dient de bijstand in z’n geheel te worden terugbetaald, een en ander onverminderd het betaalde in de Beleidsregels terugvordering, verhaal, invordering en krediethypotheek.
Artikel 3. Tijdstip van de aanvraag
Ingevolge vaste jurisprudentie wordt geen bijzondere bijstand verleend voor kosten die zijn opgekomen voor de datum waarop de aanvraag om bijstand is ingediend, tenzij bijzondere omstandigheden dit rechtvaardigen. Daarbij geldt, dat niet de datum waarop een rekening gepresenteerd wordt, maar de datum waarop de kosten zijn opgekomen, bepalend is voor het tijdstip waarop de kosten zijn gemaakt (zie bijv. de uitspraken van de CRvB van 15-05-2007, nr. 06/1913 WWB, LJN: BA6875 en van 20-11-2012, nrs. 11/1669 WWB e.a., LJN: BY3781).
De achterliggende gedachte is daarbij, dat het tot de eigen verantwoordelijkheid van een belanghebbende behoort om tijdig een aanvraag om bijzondere bijstand in te dienen of zich te wenden tot het college om nadere informatie.
Dit uitgangspunt is in het eerste lid neergelegd.
Het Handboek Grip Op WWB van Kluwer/Schulinck maakt daarbij de volgende kanttekening:
‘Met het verbod op bijstandsverlening met terugwerkende kracht moet het college ten aanzien van de bijzondere bijstand niet te rigide omgaan. In de aard van de bijzondere omstandigheden, waardoor het recht op bijzondere bijstand is ontstaan, kan immers besloten liggen dat een aanvraag indienen voordat de kosten opkomen niet (goed) mogelijk is. Vasthouden aan het verbod op bijstandsverlening met terugwerkende kracht, zou in die gevallen betekenen dat de functie van de bijzondere bijstand danig wordt uitgehold.’
Daarom zijn in de leden 2 t/m 6 enige uitzonderingen vastgelegd.
Artikel 7 t/m 13. Draagkracht, vermogen en inkomen
Draagkracht is dat deel van het vermogen en inkomen dat de aanvrager zelf dient aan te wenden om de bijzondere kosten te voldoen. Uitgangspunt is dat het vermogen en inkomen boven een vastgestelde grens als draagkracht dient te worden aangemerkt; met andere woorden middelen die beschikbaar zijn om de bijzondere kosten te voldoen.
De wetgever heeft het college de vrijheid gegeven om te beoordelen in hoeverre belanghebbende op grond van artikel 31, tweede lid van de wet en artikel 34, tweede lid van de wet vrijgelaten inkomen of vermogen kan aanwenden om de kosten waarvoor bijzondere bijstand is aangevraagd te voldoen. Tevens kan het college rekening houden met buitengewone lasten of persoonlijke omstandigheden van belanghebbende. Op een indirecte manier kan de gemeente de bijzondere bijstand toegankelijker maken door de draagkracht te versoepelen. Er is nu gekozen voor een draagkrachtpercentage van 35% of 50% binnen het netto inkomen als dat hoger is dan 110% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm, met uitzondering voor bijzondere bijstand voor woonkosten en bewindvoering (artikel 11, vierde lid). Ook is de premiebetaling van de zorgverzekering vrijgelaten in de draagkrachtberekening om indirect te stimuleren dat belanghebbenden zich adequaat gaan verzekeren tegen medische kosten.
Verder is ervoor gekozen om bij de beoordeling van de draagkracht de kostendelersnorm niet toe te passen (zie de definitie van bijstandsnorm in artikel 1) .
Bij een aanvraag om bijzondere bijstand heeft het college op grond van artikel 35 Participatiewet de volledige vrijheid in de wijze waarop de draagkracht van een belanghebbende wordt vastgesteld. Het college heeft een discretionaire bevoegdheid om te bepalen welk draagkrachtpercentage in aanmerking wordt genomen. De invoering van de kostendelersnorm (KDN) beperkt deze vrijheid van het college niet. Gemeenten kunnen de beleidskeuze maken dat bij het bepalen van de draagkracht wordt uitgegaan van de geldende bijstandsnorm, zonder rekening te houden met eventuele kostendelers.
De kostendelersnormen zijn bedoeld om optredende schaalvoordelen t.a.v. de algemeen noodzakelijke bestaanskosten te verdisconteren en stapeling van uitkeringen binnen een huishouden te voorkomen, waarbij de wetgever het van groot belang vindt dat het lonend blijft om op zoek te gaan naar werk. Met de toepassing van de kostendelersnormen (bij de algemene bijstand) worden die schaalvoordelen afdoende verrekend.
Er is echter grond voor een tweetal uitzonderingen, namelijk bij bijzondere bijstand voor kosten van bewindvoering en woonkosten.
In geval van bijzondere bijstand voor bewindvoering wordt daardoor voorkomen, dat indirect bijstand voor schulden wordt verstrekt.
In geval van bijzondere bijstand voor woonkosten geldt dat deze kosten een algemeen karakter hebben: indien sprake is van inwonende meerderjarige kinderen mag van hen een bijdrage in de woonkosten worden verwacht.
Artikel 16. Kosten van deelname aan het maatschappelijk verkeer
De oude leden 3 t/m 7 (zie hieronder) waren een uitwerking van wat in artikel 4 van de Verordening maatschappelijke participatie WWB 2012 gemeente Pijnacker-Nootdorp was bepaald. Hierdoor is het mogelijk aan kinderen van 4 tot 18 jaar van wie de ouders een inkomen hebben van maximaal 110% van de voor hen van toepassing zijnde bijstandsnorm via het opgerichte Jeugdsport- en cultuurfonds Pijnacker-Nootdorp een bijdrage in de kosten van deelname aan sportieve- of culturele activiteiten te verstrekken. Een en ander ter voorkoming van een (dreigend) maatschappelijk isolement van deze kinderen.
Nadere informatie over aanvragen, criteria etc. is te vinden op de gemeentelijke website.
Artikel 17. Zelfstandig functioneren van ouderen en mensen met een beperking
Indicering van de noodzaak kan plaatsvinden door bijv. SWOP of kernteam.
Artikel 18. Kosten van kinderopvang bij sociaal medische indicatie
In de oorspronkelijke Richtlijnen bijzondere bijstand 2011 was een artikel opgenomen dat de volledige kosten van kinderopvang op grond van sociaal medische indicatie regelde bij een minimum inkomen. De Beleidsregels tegemoetkoming kosten kinderopvang op grond van sociaal medische indicatie 2017 voorzien echter inmiddels door een inkomensafhankelijke berekeningswijze in een hogere tegemoetkoming bij lage inkomens. Er resteert echter nog steeds een eigen bijdrage die voor bijzondere bijstand in aanmerking dient te komen omdat er sprake is van kosten die voortkomen uit bijzondere omstandigheden.
Artikel 19 t/m 22. Bijzondere bijstand voor woonkosten
In de situaties bedoeld in artikel 21, eerste lid en artikel 22, eerste lid kan op grond van bijzondere individuele omstandigheden overwogen worden om bijzondere bijstand voor woonkosten te verlenen. In dit verband moet aandacht worden besteedt aan het betoonde besef van verantwoordelijkheid: was de ontstane situatie te voorzien en dus te voorkomen?
De woonkostentoeslag wordt in dit geval toegekend voor de periode van maximaal 1 jaar. Daarbij wordt de verplichting opgelegd om te zoeken naar goedkopere huisvesting.
De belanghebbende moet in geval van een te hoge huur actief reageren op het aanbod in de woonkrant en eventueel een voorrangsverklaring aanvragen.
Voor wat betreft de draagkracht is in artikel 11, vierde lid, bepaald dat als het inkomen na de aftrekposten genoemd in artikel 10, hoger is dan de toepasselijke bijstandsnorm 100% van het inkomen voor zover dat meer is dan de toepasselijke bijstandsnorm als draagkracht in aanmerking wordt genomen.
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/gmb-2017-229804.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.