Gemeenteblad van Roerdalen
| Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek |
|---|---|---|---|
| Roerdalen | Gemeenteblad 2015, 50453 | Overige besluiten van algemene strekking |
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Printen
Delen
- 1.
- 2.
- 3.
- 4.
- 1.
- 2.
- 3.
- 4.
- 5.
- 6.
- 7.
Reclame beïnvloedt het beeld van de omgeving en bepaalt hierdoor mede het aanzien en de sfeer. Daardoor is reclame een spanningsveld. Enerzijds is het de bedoeling van reclame om (erg) op te vallen. Anderzijds hebben bewoners en bezoekers behoefte aan een goede en rustige woon- en leefomgeving. Daarom is reclame een potentieel belangenconflict.
In artikel 4:23, eerste lid van de (gewijzigde) APV heeft de gemeenteraad een verbod op het maken van reclame opgenomen. In deze nadere regels stelt het college op grond van artikel 4:23, tweede lid van de APV vast, wanneer het verbod niet van toepassing is.
Met de nadere regels geeft het college ruimte voor reclame waar dat kan, maar worden waar nodig ook grenzen en verboden gesteld om de kwaliteit van de omgeving te waarborgen. Op deze manier is er een balans tussen enerzijds een aantrekkelijke woon- en leefomgeving voor bewoners en bezoekers en anderzijds de economische belangen van bedrijven.
Om de toepassing van de nadere regels zo duidelijk en eenvoudig mogelijk te maken, is een onderscheid gemaakt tussen:
Daarnaast is er een lijst met definities (hoofdstuk 2) en een juridisch kader (hoofdstuk 7) opgenomen.
1.4.1 De nadere regels hebben betrekking op het reclameobject en dus niet op de inhoud van reclame. In de eerste plaats valt de inhoud onder de vrijheid van meningsuiting die is opgenomen in artikel 7 van de Grondwet. Het gaat dan om het openbaren van gedachten of gevoelens. In de tweede plaats valt de inhoud onder de vrijheid van concurrentie. Dat is een belangrijk grondbeginsel van de vrije markteconomie van de Europese Unie. Een en ander houdt in dat er geen beperkingen gelden voor reclame die concurrerend kan zijn voor de ondernemers of verenigingen in de gemeente Roerdalen.
1.4.2 De nadere regels hebben alleen betrekking op reclame die zichtbaar is vanaf de weg. Naar binnen toe gerichte reclame, dat wil zeggen reclame die kennelijk niet gericht is op de zichtbaarheid vanaf de weg, valt dus buiten het bereik van de regels.
1.4.3 De nadere regels hebben geen betrekking op de bruine bordjes voor recreatieve en toeristische bewegwijzering. Het college hanteert voor die bebording het Handboek Toeristische Bewegwijzering van de provincie Limburg.
1.4.4 De nadere regels die objectgerichte (hoofdstuk 4) en gebiedsgerichte (hoofdstuk 5) bepalingen bevatten, zijn niet van toepassing op reclame door of in opdracht van de (semi-)overheid;
1.4.5 Tenslotte hebben de nadere regels geen betrekking op reclame op gemeentelijke rotondes. Het college heeft daarvoor aparte richtlijnen opgesteld (bijlage 5).
2.1.1
abri’s, mupi’s en andere reclamevitrines: reclame al dan niet roterend in of op een kast (met verlicht achterpaneel of zijkanten) vaak bij bushaltes of gemeentelijke informatieborden;
2.1.4 beroep of bedrijf aan huis: beroep of bedrijf aan huis als bedoeld in het geldende bestemmingsplan;
2.1.7
bord (naam/te koop): (overige) reclame op een al dan niet vrijstaand bord met 1 of meer reclamevakken;
2.1.8
bouw- en makelaarsreclame: reclame gedurende de tijd dat bouwprojecten in ontwikkeling zijn of onroerende goederen te koop/te huur staan;
2.1.10 commissie: de Omgevingscommissie MER als bedoeld in artikel 1, eerste lid, van de Woningwet, artikel 6.2, eerste en tweede lid van het Bor en artikel 15, eerste lid, van de Monumentenwet die adviseert omtrent welstand;
2.1.12
driehoeksbord: reclamebord bestaande uit minimaal 3 reclamevakken in een metalen frame, vaak geplaatst om een lichtmast;
2.1.13
evenement: tijdelijke reclame voorafgaande aan een evenement als bedoeld in artikel 2.24 van de APV;
2.1.14
feestvlaggetjes: reclame op een groot aantal kleine vaak bont gekleurde (kunst)stofachtige (driehoekige) vlaggen die met een touw aan elkaar zijn bevestigd;
2.1.18 handelsreclame: reclame waarbij een commercieel belang centraal staat bij het aanprijzen of aandacht vestigen;
2.1.20 hoofdgebouw: een gebouw, dan wel bij het ontbreken van een gebouw een bouwwerk, dat op een perceel door zijn constructie of afmetingen als belangrijkste bouwwerk in gebruik is en/of als zodanig valt aan te merken;
2.1.21 ideële reclame: reclame waarbij een sociaal, maatschappelijk, religieus of politiek belang centraal staat bij het aanprijzen of aandacht vestigen en de statuten van de organisatie uitsluitsel geven of sprake is van ideële reclame;
2.1.24
lichtkranten: vaak bewegende en/of knipperende afbeeldingen en/of letters verlicht vanuit een kunststof of metalen bak vaak achter een raam;
2.1.26
lichtreclame: reclame direct of indirect verlicht anders dan door middel van openbare verlichting;
2.1.27
luifels, markiezen, parasols, zonwering, terrasschermen: reclame aan of op luifels, markiezen, parasols, zonwering en terrasschermen;
2.1.28
mast: reclame aan of op een vrijstaande vaak hoge en dus van grotere afstand zichtbare mast met rondom 1 of meer reclamevakken;
2.1.29
muurschildering: reclame met kalk, krijt, teer of een kleur of verfstof aangebracht op een bouwwerk;
2.1.32
plakken/kladden: reclame geplakt of op andere wijze aangebracht alsmede reclame met kalk, krijt, teer of een kleur of verfstof aangebracht vaak op bomen, haltepalen, papierbakken, schakelkasten of andere voorzieningen van openbaar nut;
2.1.33
raam of rolluik: reclame bevestigd aan of op de binnenzijde of buitenzijde van ramen, rolluiken of andere gevelopeningen zichtbaar vanaf de openbare weg;
2.1.34
reclame: iedere kennelijke vorm van aanprijzen of aandacht vestigen op goederen, diensten, activiteiten of namen, met inbegrip van bevestigings- en hulpconstructies en zichtbaar vanaf de weg;
2.1.36
sandwichbord: reclamebord bestaande uit maximaal 2 reclamevakken vaak aan elkaar en om een lichtmast bevestigd;
2.1.37 (semi-)overheid: publiekrechtelijke en privaatrechtelijke organisaties die wettelijke taken uitoefenen en/of een uitgesproken publiek belang dienen en die hoofdzakelijk gefinancierd worden met publieke middelen;
2.1.38
seizoensproducten: reclame voor goederen tijdens de oogstperiode (bijvoorbeeld aardbeien en asperges);
2.1.39
stoepbord: reclame op een bord met 1 of meer reclamevakken, dat op het trottoir is geplaatst;
2.1.40 stoep- of wegreclame: reclame aangebracht met kalk, krijt, teer of een kleur of verfstof alsmede reclame aangebracht met behulp van een sjabloon en een hoge drukspuit op stoepen en wegen in de openbare ruimte;
2.1.41 (span)doek: reclame op een stof- of zeildoek al dan niet bevestigd met een hulpconstructie zoals steigerwerk;
2.1.43
tijdelijke reclame: reclame anders dan voor de verkiezingen en maximaal 3 weken, al dan niet onderbroken, aanwezig;
2.1.45
uitstallingen of voorwerpen: reclame aan of op een vrijstaand (strategisch) geplaatst object waarmee de klant wordt geattendeerd op goederen, diensten, activiteiten of namen;
2.1.47
verwijzing: reclame om klanten de route te wijzen naar de locatie van goederen, diensten, activiteiten of namen;
2.1.48
vlaggen, vaandels, wimpels, banieren: reclame op (kunst)stofachtige materialen met of zonder hulpconstructie loodrecht of evenwijdig bevestigd (aan of op ( de gevel van) een bouwwerk);
2.1.49
vlaggenmasten: reclame met (kunst)stofachtige materialen aan een vrijstaande mast met 1 of meer reclamevakken en vaak met meer andere masten gegroepeerd;
2.1.50
voertuig: reclame aan of op een voertuig of ander mobiel object dat op, aan of langs de weg is geparkeerd of zichtbaar is;
2.1.51 voorzieningen van openbaar nut: bomen, groenvoorzieningen, haltepalen, kunstwerken, parkeermeters, speeltoestellen, trafohuisjes, schakelkasten, rotondes, bruggen, tunnels, viaducten, paden, wegen, trottoirs, (palen van) straatnaamborden, verkeersborden, verwijsborden of verkeerslichten en alle overige voorzieningen met een publieke functie;
2.1.54
welkomsbord: reclame vaak op een bord waarmee klanten welkom worden geheten op de locatie van goederen, diensten, activiteiten of namen;
2.1.55 weg: alle voor het openbaar verkeer opstaande wegen of paden met inbegrip van de daarin liggende bruggen en duikers en de tot die wegen behorende paden en bermen of zijkanten (artikel 1, eerste lid, onder b, van de Wegenverkeerswet 1994). Hiertoe worden dus ook gerekend trottoirs, voetpaden, voetgangersgebieden, rijwielpaden en parkeerplaatsen/-terreinen;
2.2.1 de maten hebben niet alleen betrekking op de reclame, maar ook op het object waar reclame mee wordt gemaakt. Dat betekent dat de maatvoering van bijvoorbeeld een zuil dus niet uitsluitend betrekking heeft op de afmeting van het reclamevlak met daarin de belettering en/of afbeelding. Voor de maatvoering wordt het reclamevlak en het reclameobject als een geheel gezien;
2.3.1 de gebieden waar in de nadere regels naar wordt verwezen, zijn de gebieden die met de bestemmingen corresponderen als bedoeld in de geldende bestemmingsplannen.
In dit hoofdstuk is opgenomen welke reclame ontoelaatbaar is vanwege een absoluut verbod om bijvoorbeeld schade, hinder of gevaar te voorkomen, maar ook welke reclame ruimtelijk niet aanvaardbaar is, omdat die zich niet verdraagt met het waarborgen van de kwaliteit van de omgeving. Ook zijn nadere regels opgenomen over de staat van onderhoud en bevestiging van reclame. Deze algemene nadere regels zijn in combinatie met de nadere regels in hoofdstuk 4 (objectgericht), hoofdstuk 5 (gebiedsgericht) en hoofdstuk 6 (welstandsexces) het toetsingskader of er sprake is van een uitzondering op het verbod in artikel 4:23 van de APV.
3.2.1 reclame in strijd met een wet in formele zin, uitvoeringsregeling of andere algemeen verbindende voorschriften waaronder die deeluitmakend van een bestemmingsplan, beheersverordening of verordening van de provincie of het waterschap;
3.2.3 reclame die is bevestigd of anderszins aangebracht op of aan bomen, haltepalen, kunstwerken, parkeermeters,
speeltoestellen, schakelkasten, trafohuisjes, rotondes, bruggen, viaducten, (palen van) straatnaamborden, verkeersborden, verwijsborden, verkeerslichten of op andere wijze nadelige invloed heeft op het gebruik of de staat van deze of andere voorzieningen van openbaar nut.
3.2.4 reclame die geen functionele relatie heeft met de onroerende zaak waarop of waaraan zij direct of indirect is bevestigd of op andere wijze aangebracht, met uitzondering van tijdelijke reclame voor evenementen en tijdelijke ideële reclame;
3.2.5 reclame die geen functionele betekenis (meer) heeft, bijvoorbeeld omdat het bedrijf is verhuisd of het evenement is afgelopen;
3.2.6 reclame binnen 20m van een drempel, kruising, wegversmalling, oversteekplaats of water, tenzij de reclame is bevestigd aan het hoofdgebouw;
3.2.9 tijdelijke reclame die kennelijk dezelfde strekking heeft als in de periode daarvoor. In die gevallen moet een rustpauze van minimaal 12 weken in acht worden genomen, voordat weer opnieuw reclame mag worden gemaakt;
3.2.10 reclame waarbij er gebruik wordt gemaakt van bewegende delen, knipperende verlichting, lichtstrengen, LED’s of andere elektronische schermen;
3.4.1 de reclame moet goed worden onderhouden. In geval van beschadiging, vernieling of verwaarlozing moet de reclame onmiddellijk worden hersteld, vervangen of verwijderd;
3.4.2 de reclame moet deugdelijk en goed worden bevestigd, waarbij met name bij de (span)doeken, vlaggen, vaandels, wimpels en banieren rekening moet worden gehouden met een krachtige wind.
In dit hoofdstuk is opgenomen welke reclame toelaatbaar is en welke nadere regels daarvoor gelden. Deze objectgerichte nadere regels zijn in combinatie met de nadere regels in hoofdstuk 3 (algemeen), hoofdstuk 5 (gebiedsgericht) en hoofdstuk 6 (welstandsexces) het toetsingskader of er sprake is van een uitzondering op het verbod in artikel 4:23 van de APV. Dat betekent ook, dat als een reclameobject hieronder niet wordt genoemd of niet voldoet aan de nadere regels , er sprake is van een verbod.
In dit hoofdstuk is opgenomen welke reclame toelaatbaar is in welk gebied van de gemeente Roerdalen. Het gebied correspondeert met de bestemming als bedoeld in de geldende bestemmingsplannen. Deze gebiedsgerichte nadere regels zijn in combinatie met de nadere regels in hoofdstuk 3 (algemeen), hoofdstuk 4 (objectgericht) en hoofdstuk 6 (welstandsexces) het toetsingskader of er sprake is van een uitzondering op het verbod in artikel 4:23 van de APV. Dat betekent ook, dat als een reclameobject in een gebied hieronder niet wordt genoemd of niet voldoet aan de nadere regels, er sprake is van een verbod.
Reclame moet wat betreft vorm, maat, locatie, positionering materialen en kleuren zo veel mogelijk zijn afgestemd op de architectonische en eventueel historische kenmerken van een bouwwerk en de ruimtelijke kwaliteiten van de omgeving. Indien dat het geval is, voldoet de reclame aan de redelijke eisen van welstand Daar tegenover staat dat reclame ook een (welstands)exces en ontoelaatbaar en dus verboden is, indien:
6.1.1 sprake is van een ernstige aantasting van de architectonische en/of historische kenmerken van een bouwwerk of de ruimtelijke kwaliteiten van de omgeving door aantal, vorm, maat locatie, positionering, materialen en/of kleurgebruik van de reclame.
Om te beoordelen of reclame als een (welstands)exces moet worden aangemerkt als bedoeld in de bovenstaande nadere regels, vraagt het college een advies aan de commissie. Omdat een (welstands)exces zich ook kan voordoen bij bouwwerken, heeft de gemeenteraad dit hoofdstuk aangemerkt als een aanvulling op de Welstandsnota 2009.
Bij een (welstands)exces kan tevens sprake zijn van een situatie waarbij sprake is van een absoluut verbod of niet aanvaardbare reclame (hoofdstuk 3). Ter verduidelijking worden hieronder voorbeelden met toelichting gegeven.
Er zijn veel soorten reclameobjecten. De in dit document opgenomen nadere regels gelden voor alle soorten handels- en ideële reclame en hebben ook betrekking op permanente en tijdelijke reclame en reclame waarvoor geen vergunning nodig is. Reclame kan namelijk vergunningsvrij zijn, maar toch afbreuk doen aan de ruimtelijke kwaliteiten van de omgeving (welstandsexces). Ook in die situaties moet reclame aan minimale eisen voldoen.
De bevoegdheid voor het vaststellen van wettelijke voorschriften over reclamebeleid ligt verspreid bij zowel de gemeenteraad alsook het college. Enerzijds is de gemeenteraad op grond van artikel 147 van de Gemeentewet bevoegd tot het vaststellen/wijzigen van de APV. Bovendien is de gemeenteraad op grond van artikel 12a van de Woningwet bevoegd tot het vaststellen van de welstandsnota. Anderzijds is het college bevoegd om op grond van de APV en de Wabo een (omgevings)vergunning voor reclame te verlenen en daarvoor nadere regels te bepalen.
Gelet op het bovenstaande is dit document door zowel de gemeenteraad alsook het college vastgesteld. De gemeenteraad heeft hoofdstuk 6 (welstandsexces) als een aanvulling op de Welstandsnota 2009 vastgesteld. Daarnaast heeft de gemeenteraad bijlagen 3, 4 en 5 vastgesteld en de APV gewijzigd. Het college heeft dit document vastgesteld op grond van artikel 4:23a, tweede lid van de (gewijzigde) APV en hierin nadere regels gesteld wanneer het verbod op het maken van reclame als bedoeld in artikel 4:23a, eerste lid van de APV niet van toepassing is. De nadere regels worden hiermee dus wettelijke voorschriften Het stellen van deze nadere regels heeft de gemeenteraad aldus via attributie (artikel 10:22 van de Awb) aan het college opgedragen. Een en ander betekent, dat als de reclame niet voldoet aan de in dit document opgenomen nadere regels, sprake is van een verbod op het maken van die reclame.
Om te kunnen bepalen of sprake is van een vergunningplicht voor reclame moet worden getoetst aan de Wabo, Bor, en de APV.
Als het plaatsen van reclame betrekking heeft op bouwen, dan is een omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen nodig (artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a van de Wabo). Bouwen wordt in artikel 1.1 van de Wabo omschreven als “plaatsen, geheel of gedeeltelijk oprichten, vernieuwen, veranderen of vergroten (van een bouwwerk)”. Indien het gebruik van het perceel (bijvoorbeeld de weg) voor reclame in strijd is met het bestemmingsplan, dan is de reclame bovendien vergunningplichtig op grond van artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder sub c van de Wabo (strijdig gebruik).
In de eerste plaats kan het plaatsen van reclame op grond van de Wabo vergunningsvrij zijn, als er geen sprake is van bouwen (bijvoorbeeld een (span)doek zonder hulpconstructie) en er tevens geen strijd is met het bestemmingsplan.
In de tweede plaats kan het plaatsen van reclame op grond van de Wabo vergunningsvrij zijn, wanneer de reclame valt onder een van de in Bijlage II, artikel 2 en 3 van het Bor opgenomen categorieën (bijvoorbeeld een bouwbord op grond van Bijlage II, artikel 2, twintigste lid van het Bor). Om te kunnen vallen onder “verandering van een bouwwerk” (artikel 3, achtste lid, van het Bor, moet er sprake zijn van een bestaand bouwwerk. Uit de jurisprudentie volgt dat (zelfstandige) bouwwerken niet gezien kunnen worden als een verandering. Een verandering kan dus nooit betrekking hebben op het toevoegen van een nieuw bouwwerk. Het moet dan gaan om een reclame van beperkte omvang die niet als apart bouwwerk kan worden gezien. Een (groot) bord aan de gevel kan derhalve niet worden aangemerkt als een verandering van een bestaand bouwwerk, maar moet worden beoordeeld als een apart bouwwerk.
In de derde plaats kan het plaatsen van reclame op grond van de Wabo vergunningsvrij zijn, als sprake is van een tijdelijk bouwwerk. Uit jurisprudentie blijkt dat dan vooral de tijdelijke aard van belang is of sprake is van wel/geen bouwwerk. Zo werd een feesttent die meer dan 31 dagen aanwezig is, aangemerkt als een bouwwerk waarvoor een omgevingsvergunning op grond van de activiteit bouwen nodig is. Voor de toepassing van deze nadere regels, wordt er vanuit gegaan dat sprake is van een tijdelijk bouwwerk als de termijn van instandhouding (al dan niet onderbroken) maximaal 3 weken is.
Naast een omgevingsvergunning op grond van de activiteit bouwen (artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a van de Wabo), kan er voor het plaatsen van reclame tevens een omgevingsvergunning op grond van de APV nodig zijn (artikel 2.2, eerste lid, aanhef en onder h en i van de Wabo, juncto hoofdstuk 4, afdelingen 4 en 5 van de APV). Het gaat hier om omgevingsvergunningen en- ontheffingen voor handelsreclame.
Omdat artikel 2.2, eerste lid, aanhef en onder h en i, van de Wabo specifiek betrekking heeft op handelsreclame en daarmee ideële reclame is uitgezonderd, is voor ideële reclame een reguliere vergunning op grond van de APV nodig, eventueel in combinatie met een aparte omgevingsvergunning als sprake is van de activiteit bouwen.
Tenslotte kan er voor het plaatsen van reclame nog een omgevingsvergunning nodig zijn, omdat sprake is van een beschermd rijksmonument (artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder f van de Wabo) of door gemeente of provincie beschermd monument (artikel 2.2, eerste lid, aanhef en onder 2 van de Wabo). In die gevallen kan de omgevingsvergunning pas worden verleend als het belang van het monument zich daartegen niet verzet.
De uitvoerbaarheid van deze nadere regels staat of valt met de handhaving ervan. Als er door omstandigheden geen draagvlak is om de nadere regels te handhaven, ontstaat willekeur en wordt het doel van de nadere regels om de kwaliteit van de omgeving te waarborgen, verlaten. Daarom zal het college zich inspannen voor de naleving van de nadere regels. In het uitvoeringsprogramma van de OD MER zal daarvoor ruimte en prioriteit worden opgenomen.
Omdat de maker van reclame niet altijd gemakkelijk is te achterhalen en een procedure tot het toepassen van een last onder bestuursdwang relatief duur is in relatie tot het te bereiken effect, is in de (gewijzigde) APV (bijlage 4) een bijzondere vorm van het opleggen van een last onder bestuursdwang opgenomen. Deze voorziet in de mogelijkheid voor het college om verboden reclame (na waarschuwing) na een bepaalde periode af te voeren naar de gemeenteloods. De reclamemaker krijgt vervolgens gedurende een korte periode de mogelijkheid de reclame op te halen na betaling van een bestuursrechtelijke boete.
7.4.1 de nadere regels zijn niet van toepassing in de gevallen zoals genoemd in paragraaf 1.4 Afbakening;
7.4.2 het college kan ontheffing verlenen van de nadere regels, indien toepassing daarvan voor een of meer belanghebbenden gevolgen heeft die onevenredig zijn in verhouding tot het met deze nadere regels na te streven doel. Een ontheffing moet worden gemotiveerd met een advies van de commissie, waarbij een zorgvuldige belangenafweging plaatsvindt. Aan een ontheffing kan het college voorwaarden verbinden.
7.5.1 reclame die aanwezig is of eventueel op basis van een vergunning of ontheffing kan worden gemaakt, mag blijven bestaan en valt onder het overgangsrecht;
7.5.2 tegen reclame die weliswaar aanwezig is op de dag van inwerkingtreding van deze nadere regels, maar zonder of in strijd met een vergunning of ontheffing wordt gemaakt, zal het college in principe handhavend optreden;
7.5.3 het college zal niet eerder handhavend optreden dan nadat is beoordeeld of er een ontheffing kan worden verleend voor die reclame.
7.6.1 in dit document opgenomen toelichting maakt integraal onderdeel uit van de nadere de regels.echt;
7.6.2 de aanhef waarmee de hoofdstukken, paragrafen, artikelen en bijlagen worden aangeduid hebben geen zelfstandige betekenis.
7.6.3 de bij dit document behorende bijlagen (1 tot en met 7) maken onlosmakelijk deel uit van de nadere regels.
De vastgestelde Nadere regels reclamebeleid gemeente Roerdalen treden in werking de dag nadat deze op de voorgeschreven wijze bekend zijn is gemaakt.
h. handelsreclame: iedere openbare aanprijzing van goederen of diensten, waarmee kennelijk beoogd wordt een commercieel belang te dienen;
Artikel 2:10 A: Vergunning voor het plaatsen van voorwerpen op of aan de weg in strijd met de publieke functie van de weg
1. Het is verboden zonder voorafgaande vergunning van het college de weg of een weggedeelte anders te gebruiken dan overeenkomstig de publieke functie daarvan.
a. indien het beoogde gebruik schade toebrengt aan de weg, gevaar oplevert voor de bruikbaarheid van de weg of voor het doelmatig en veilig gebruik daarvan, dan wel een belemmering kan vormen voor het doelmatig beheer en onderhoud van de weg;
b. indien het beoogde gebruik hetzij op zichzelf, hetzij in verband met de omgeving niet voldoet aan redelijke eisen van welstand;
c. in het belang van de voorkoming of beperking van overlast voor gebruikers van de in de nabijheid gelegen onroerende zaak;
3. Het bevoegd gezag kan een omgevingsvergunning verlenen voor het in het eerste lid bedoelde gebruik, voor zover dit een activiteit betreft als bedoeld in artikel 2.2, eerste lid, onder j of onder k van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht.
2. Het verbod in het eerste lid van het vorige artikel geldt tevens niet voor voorwerpen of stoffen waarop gedachten en gevoelens worden geopenbaard.
a. Het verbod in het eerste lid van het vorige artikel geldt niet voor zover in het daarin geregelde onderwerp wordt voorzien door de Wet beheer rijkswaterstaatswerken of het Provinciaal wegenreglement.
b. De weigeringsgrond van het tweede lid, onder a, van het vorige artikel geldt niet voor zover in het daarin geregelde onderwerp wordt voorzien door artikel 5 van de Wegenverkeerswet.
c. De weigeringsgrond van het tweede lid, onder b, van het vorige artikel geldt niet voor bouwwerken.
d. De weigeringsgrond van het tweede lid, onder c, van het vorige artikel geldt niet voor zover in het geregelde onderwerp wordt voorzien door de Wet milieubeheer.
Indien het college niet binnen de in artikel 1:2 genoemde termijn op de aanvraag heeft beslist wordt de vergunning geacht te zijn verleend.
Het college kan categorieën van voorwerpen aanwijzen waarvoor het verbod in het eerste lid van artikel 2:10 A niet geldt.
1. Het is verboden een openbare plaats of dat gedeelte van een onroerende zaak dat vanaf die plaats zichtbaar is te bekrassen of te bekladden.
2. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de rechthebbende op een openbare plaats of dat gedeelte van een onroerende zaak dat vanaf die plaats zichtbaar is:
a. een aanplakbiljet of ander geschrift, afbeelding of aanduiding aan te plakken, te doen aanplakken, op andere wijze aan te brengen of te doen aanbrengen;
b. met kalk, krijt, teer of een kleur of verfstof een afbeelding, letter, cijfer of teken aan te brengen of te doen aanbrengen.
3. Het in het tweede lid gestelde verbod is niet van toepassing indien gehandeld wordt krachtens wettelijk voorschrift.
4. Het college kan aanplakborden aanwijzen voor het aanbrengen van meningsuitingen en bekendmakingen.
5. Het is verboden de in het vierde lid bedoelde aanplakborden te gebruiken voor het aanbrengen van handelsreclame.
6. Het college kan nadere regels stellen voor het aanbrengen van meningsuitingen en bekendmakingen, die geen betrekking mogen hebben op de inhoud van de meningsuitingen en bekendmakingen.
7. De houder van de in het tweede lid bedoelde schriftelijke toestemming is verplicht die aan een opsporingsambtenaar op diens eerste vordering terstond ter inzage af te geven.
1. Het is verboden zonder vergunning van het bevoegd gezag op of aan een onroerende zaak handelsreclame te maken of te voeren met behulp van een opschrift, aankondiging of afbeelding in welke vorm dan ook, die vanaf de weg zichtbaar is.
a. opschriften, aankondigingen of afbeeldingen in het inwendig gedeelte van een onroerende zaak, die niet kennelijk gericht zijn op zichtbaarheid vanaf de weg;
c. opschriften of aankondigingen kleiner dan 0,50 m2 en de langste zijde korter dan 1 meter die betrekking hebben op:
- een openbare verkoping of een aanbieding ter verkoop, verhuur of verpachting van een onroerende zaak, zulks voor zolang zij feitelijke betekenis hebben;
- het beroep, de dienst of het bedrijf dat in of op de onroerende zaak wordt uitgeoefend of waarvoor die zaak is bestemd;
d. opschriften die betrekking hebben op de naam of aard van in uitvoering zijnde bouwwerken of op de namen van degenen die bij het ontwerp of de uitvoering van het bouwwerk betrokken zijn, mits deze opschriften zijn aangebracht op borden bij of op de in uitvoering zijnde bouwwerken zelf, zulks voor zolang zij feitelijke betekenis hebben;
e. opschriften of aankondigingen op of aan onroerende zaken dienstbaar aan het openbaar vervoer, indien deze zijn aangebracht ten dienste van dat vervoer.
3. Het verbod in het eerste lid geldt niet voor opschriften of aankondigingen van kennelijk tijdelijke aard, voor zolang zij feitelijke betekenis hebben, mits:
b. het bevoegd gezag niet binnen twee weken na ontvangst van die kennisgeving van enig bezwaar heeft doen blijken;
c. deze opschriften of aankondigingen niet langer dan negen weken op de onroerende zaak aanwezig zijn.
4. Het is verboden door een opschrift, aankondiging of afbeelding als bedoeld in het tweede en derde lid de veiligheid van het verkeer in gevaar te brengen of ernstige hinder voor de omgeving te veroorzaken.
a. indien de handelsreclame, hetzij op zichzelf, hetzij in verband met de omgeving niet voldoet aan redelijke eisen van welstand;
c. in het belang van de voorkoming of beperking van overlast voor gebruikers van een in de nabijheid gelegen onroerende zaak.
6. a. Het verbod in het eerste lid geldt niet voorzover in het daarin geregelde onderwerp wordt voorzien door de Provinciale landschapsverordening.
c. De weigeringsgrond van het vijfde lid, onder c, geldt niet voorzover in het daarin geregelde onderwerp wordt voorzien door de Wet milieubeheer.
1. Het is verboden een voertuig dat is voorzien van een aanduiding van handelsreclame, op de weg te parkeren met het kennelijk doel om daarmee handelsreclame te maken.
i. reclame: iedere kennelijke vorm van aanprijzen of aandacht vestigen op goederen, diensten, activiteiten of namen, met inbegrip van bevestigings- en hulpconstructies en zichtbaar vanaf de weg;
j. handelsreclame: reclame waarbij het commercieel belang centraal staat bij het aanprijzen of aandacht vestigen;
k. ideële reclame: reclame waarbij een sociaal, maatschappelijk of politiek belang centraal staat bij het aanprijzen of aandacht vestigen en de statuten van de organisatie uitsluitsel geven of sprake is van ideële reclame;
Artikel 2:10 A: Vergunning voor het plaatsen van voorwerpen op of aan de weg in strijd met de publieke functie van de weg
1. Het is verboden zonder voorafgaande vergunning van het college de weg of een weggedeelte anders te gebruiken dan overeenkomstig de publieke functie daarvan.
a. indien het beoogde gebruik schade toebrengt aan de weg, gevaar oplevert voor de bruikbaarheid van de weg of voor het doelmatig en veilig gebruik daarvan, dan wel een belemmering kan vormen voor het doelmatig beheer en onderhoud van de weg;
b. indien het beoogde gebruik hetzij op zichzelf, hetzij in verband met de omgeving niet voldoet aan redelijke eisen van welstand;
c. in het belang van de voorkoming of beperking van overlast voor gebruikers van de in de nabijheid gelegen onroerende zaak;
3. Het bevoegd gezag kan een omgevingsvergunning verlenen voor het in het eerste lid bedoelde gebruik, voor zover dit een activiteit betreft als bedoeld in artikel 2.2, eerste lid, onder j of onder k van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht.
2. Het verbod in het eerste lid van het vorige artikel geldt tevens niet voor voorwerpen of stoffen waarop gedachten en gevoelens worden geopenbaard.
a. Het verbod in het eerste lid van het vorige artikel geldt niet voor zover in het daarin geregelde onderwerp wordt voorzien door de Wet beheer rijkswaterstaatswerken of het Provinciaal wegenreglement.
b. De weigeringsgrond van het tweede lid, onder a, van het vorige artikel geldt niet voor zover in het daarin geregelde onderwerp wordt voorzien door artikel 5 van de Wegenverkeerswet.
c. De weigeringsgrond van het tweede lid, onder b, van het vorige artikel geldt niet voor bouwwerken.
d. De weigeringsgrond van het tweede lid, onder c, van het vorige artikel geldt niet voor zover in het geregelde onderwerp wordt voorzien door de Wet milieubeheer.
Indien het college niet binnen de in artikel 1:2 genoemde termijn op de aanvraag heeft beslist wordt de vergunning geacht te zijn verleend.
Het college kan categorieën van voorwerpen aanwijzen waarvoor het verbod in het eerste lid van artikel 2:10 A niet geldt.
1. Het is verboden een openbare plaats of dat gedeelte van een onroerende zaak dat vanaf die plaats zichtbaar is te bekrassen of te bekladden.
2. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de rechthebbende op een openbare plaats of dat gedeelte van een onroerende zaak dat vanaf die plaats zichtbaar is:
a. een aanplakbiljet of ander geschrift, afbeelding of aanduiding aan te plakken, te doen aanplakken, op andere wijze aan te brengen of te doen aanbrengen;
b. met kalk, krijt, teer of een kleur of verfstof een afbeelding, letter, cijfer of teken aan te brengen of te doen aanbrengen.
3. Het in het tweede lid gestelde verbod is niet van toepassing indien gehandeld wordt krachtens wettelijk voorschrift.
4. Het college kan aanplakborden aanwijzen voor het aanbrengen van meningsuitingen en bekendmakingen.
5. Het is verboden de in het vierde lid bedoelde aanplakborden te gebruiken voor het aanbrengen van handelsreclame.
6. Het college kan nadere regels stellen voor het aanbrengen van meningsuitingen en bekendmakingen, die geen betrekking mogen hebben op de inhoud van de meningsuitingen en bekendmakingen.
7. De houder van de in het tweede lid bedoelde schriftelijke toestemming is verplicht die aan een opsporingsambtenaar op diens eerste vordering terstond ter inzage af te geven.
2. Het college stelt nadere regels vast wanneer het verbod in het eerste lid van dit artikel niet van toepassing is.
1. Bij overtreding van het in artikel 4:23a genoemde verbod of de gestelde nadere regels, kan het college een last onder bestuursdwang toepassen in de vorm van het (laten) verwijderen van de reclame, onverminderd de andere bestuursrechtelijke handhavingsmiddelen die het college ten dienste staan.
2. Indien het college voornemens is de reclame te verwijderen zoals bedoeld in het eerste lid, zal het college daaraan uitvoering geven door de reclame weg te nemen na de overtreder daarvan schriftelijk in kennis te hebben gesteld door middel van in ieder geval een vermelding van het voornemen op de reclame zelf.
3. De verwijdering zoals bedoeld in het tweede lid geschiedt tenminste één week nadat de overtreder schriftelijk daarvan in kennis is gesteld. Tijdens deze termijn heeft de overtreder de gelegenheid zelf een einde te maken aan de overtreding.
4. De verwijderde reclame wordt gedurende één week opgeslagen in een gemeentedepot. Tijdens deze periode heeft de overtreder de gelegenheid de reclame-uiting op te halen hetgeen mogelijk is na betaling van € 188,-- zijnde het bedrag van de kosten van de uitvoering van de last onder bestuursdwang.
5. Indien de reclame niet is opgehaald en de kosten van de bestuursdwang niet zijn vergoed, wordt de reclame na de termijn zoals bedoeld in het derde lid, vernietigd.
Het is verboden een voertuig of ander mobiel object op, aan of langs de weg te parkeren met het doel om daarmee reclame te maken.
Omdat reclame niet alleen betrekking heeft op handelsreclame, is ook een definitie van het begrip “ideële reclame” opgenomen.
Artikel 2:10 A: Vergunning voor het plaatsen van voorwerpen op of aan de weg in strijd met de publieke functie van de weg
In dit artikel is een uitzondering opgenomen voor reclame. Het maken van reclame wordt immers reeds geregeld in artikel 4:23a van de APV.
In combinatie met artikel 1:1 van de APV is heeft het verbod betrekking op handelsreclame en ideële reclame. In de definitie van reclame is reeds opgenomen, dat het moet gaan om reclame zichtbaar vanaf de weg, zodat deze toevoeging geen zelfstandige betekenis meer heeft en is verwijderd.
Verder zijn het tweede lid tot en met het zesde lid verwijderd, omdat sprake is van een verbod en het college in nadere regels uitzonderingen op het verbod vaststelt.
Omdat de maker van reclame niet altijd gemakkelijk is te achterhalen en een procedure tot het toepassen van een last onder bestuursdwang relatief duur is in relatie tot het te bereiken effect, is een bijzondere vorm van het opleggen van een last onder bestuursdwang opgenomen. Deze voorziet in de mogelijkheid voor het college om verboden reclame (na waarschuwing) na een bepaalde periode af te voeren naar de gemeenteloods. De reclamemaker krijgt vervolgens gedurende een korte periode de mogelijkheid de reclame op te halen na betaling van een bestuursrechtelijke boete.
In verband met de openbare orde en woon- en leefomgeving is het niet aanvaardbaar reclame te maken via voertuigen of andere mobiele objecten. Daarom is hiervoor een verbod zonder ontheffing opgenomen.
Lokale ondernemers kunnen 1 of meer gemeentelijke rotondes adopteren. De ondernemers worden gekozen op basis van de criteria:
De kosten van het aanplanten en het plantmateriaal worden door het bedrijf zelf betaald. Na goedkeuring van het ontwerp en de aanplant krijgt de ondernemer als tegenprestatie de mogelijkheid om door middel van een bord reclame te maken. Vervolgens is de ondernemer is verantwoordelijk voor het onderhoud van de rotonde gedurende een periode van 5 jaar. Na 5 jaar wordt de periode geëvalueerd en eventueel een nieuw contract gesloten. Na een positieve evaluatie wordt een nieuw contract primair met hetzelfde bedrijf gesloten.
Bij uitzondering kan de gemeente dezelfde rotonde door maximaal twee ondernemers laten adopteren. In deze situatie tekent de gemeente een contract met maar 1 ondernemer. Deze ondernemer is verantwoordelijk voor het handelen en nalaten van de andere ondernemer en is het aanspreekpunt voor de gemeente.
De ondernemer levert het ontwerp aan en vraag de benodigde (omgevings)vergunningen. De bestaande of nog te plaatsen kunstwerken en verkeersborden moeten in het nieuwe ontwerp meegenomen worden. In het geval van een nieuw kunstwerk geeft het bedrijf opdracht aan een kunstenaar om een ontwerp te maken. De gemeente toetst het ontwerp, het beplantingsplan en eventuele kunstwerk in relatie tot de gemeentelijke beleidskaders.
• de reclame mag niet worden verlicht en mag niet worden voorzien van fluorescerende of reflecterende materialen;
• de opdruk mag alleen de bedrijfsnaam, logo of bedrijfsslogan bevatten met eventueel een verwijzing naar beheer en onderhoud van de rotonde;
• de reclame mag geen gevaar opleveren voor de verkeersveiligheid (o.a. bewegwijzering, openbare verlichting, verkeersborden);
• rotonde in Vlodrop: geen boom of kunstwerk in het midden i.v.m. wegwijzers die moeten worden gehandhaafd;
• Rotonde in Posterholt: oude wegwijzer moet als cultuurhistorisch element in het ontwerp worden ingepast;
• Afmetingen borden: maximaal 70 cm breed en maximaal 50 cm hoog, waarbij de bovenkant van het bord niet hoger reikt dan 70 cm boven het maaiveld. De borden moeten minimaal 1 meter uit de rand van de verharding worden geplaatst.
De voorgeschreven kwaliteit van onderhoud is kwaliteit A volgens CROW beeldbestekken. In geval van slecht onderhoud kan de gemeente de ondernemer hierop aanspreken.
- Bruine borden in het buitengebied meer mogelijk maken, omdat die alleen gelden voor gemotoriseerd verkeer
- Staan wij alle kleuren toe en hoe wordt reclame objectief beoordeeld? Wellicht rol voor welstandscommissie
- In feite dezelfde regels hanteren als overige handelsreclame en vanwege gelijkheidsbeginsel geen verschil maken
- Hoeveel sandwich-/driehoek borden per dorp, maximum aantal om teveel (permanente) borden te voorkomen of gaan wij deze helemaal verbieden m.u.v. maatschappelijk belang
Permanente link
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/gmb-2015-50453.html