30 634
Wijziging van de Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 en van enige andere wetten (omzetting teruggaafregeling bestelauto’s ondernemers in vrijstellingsregeling)

nr. 3
MEMORIE VAN TOELICHTING

I ALGEMEEN

1. Inleiding

In dit wetsvoorstel wordt de teruggaafregeling van de Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992 (hierna: Wet BPM) voor ondernemers die een bestelauto kopen, vervangen door een vrijstellingsregeling. Met deze omzetting wordt de uitvoering van de BPM efficiënter en wordt een einde gemaakt aan administratief en financieel ongemak voor deze ondernemers. Voor personen die in verband met een handicap voor hun vervoer afhankelijk zijn van het gebruik van een bestelauto wordt een verbetering voorgesteld in de huidige teruggaafprocedure.

Tijdens de behandeling in de Tweede Kamer van het Belastingplan 2006 is bij motie van de leden Dezentjé Hamming en Crone (Kamerstukken II 2005/06, 30 306, nr. 56) aangedrongen op een verbetering van de teruggaafregeling voor ondernemers. In mijn brief van 11 januari 2006 (Kamerstukken II 2005/06, 30 306, nr. 68) heb ik toegezegd bij ministeriële regeling zo snel mogelijk een voorziening in deze zin te zullen treffen. Daarbij zou dan gewerkt worden met door de Belastingdienst af te geven verklaringen omtrent het ondernemerschap van de koper van een bestelauto. Zoals ik al heb meegedeeld in mijn brief van 28 april 2006 (Kamerstukken II 2005/06, 30 306, nr. 71) blijkt er, om het gestelde doel op efficiëntere wijze te bereiken, een meer fundamentele ingreep nodig in de heffingssystematiek ten aanzien van bestelauto’s. Met de voorliggende maatregel kan dit snel worden gerealiseerd en worden de administratieve en financiële lasten die verbonden zijn met de teruggaafregeling geheel weggenomen.

Ingevolge de Wet van 5 april 2006 tot wijziging van de Wet op de accijns en enkele andere wetten (Stb. 194) blijven voorzieningen die niet door of namens de fabrikant of importeur zijn aangebracht per 1 juli 2006 buiten de maatstaf van de BPM-heffing. Voorzover de accessoires worden aangebracht na de registratie was dit reeds het geval; de wijziging ziet op situaties waarin de accessoires worden aangebracht vóór de registratie. Om de uitvoeringspraktijk tegemoet te komen, wordt voorgesteld, in samenhang met de vorenbedoelde nieuwe heffingssystematiek, deze wijziging door te trekken naar de autokostenfictie van de loon- en inkomstenbelasting voor auto’s die vanaf 1 juli 2006 worden aangeschaft.

2. Nieuwe regeling

2.1. Algemeen

Voorgesteld wordt de BPM-teruggaaf voor ondernemers die een nieuwe bestelauto kopen, om te zetten in een uit de wet voortvloeiende vrijstelling. Daaraan wordt gekoppeld een individuele aangifteplicht voor niet-ondernemers die een nieuwe bestelauto kopen. Importeurs zullen in deze nieuwe systematiek geen BPM-aangifte meer hoeven te doen voor bestelauto’s waarvoor zij een kenteken aanvragen. Zij hoeven alleen het BPM-bedrag op te geven aan de Dienst Wegverkeer (RDW). Het opgegeven BPM-bedrag wordt door de RDW evenals voorheen op het kentekenbewijs vermeld. Deze stap naar een vrijstellingssystematiek is mogelijk geworden op basis van de opgedane ervaringen met de huidige teruggaafregeling. Er is inmiddels voor de beoordeling van de voorwaarden en beperkingen van de teruggaafregeling een koppeling aangebracht met de geautomatiseerde BTW-systemen. De uitvoeringsproblematiek die samenhangt met de voorgestelde aangifteplicht voor niet-ondernemers is voorts beperkt door de sterke vermindering van het aantal bestelauto’s dat sedert 1 juli 2005 door niet-ondernemers wordt aangeschaft.

2.2. Ondernemers

De voorgestelde vrijstelling voor ondernemers is van toepassing, wanneer het kenteken van een bestelauto bij eerste registratie op naam wordt gesteld van een ondernemer in de zin van de omzetbelasting die de auto meer dan bijkomstig in zijn bedrijf gaat gebruiken. Een verzoek om teruggaaf of vrijstelling is daarvoor niet meer nodig. Bij aankoop van een bestelauto is in de koopprijs geen BPM-component meer begrepen en hoeft deze dus niet meer tijdelijk te worden gefinancierd. Voldoet een ondernemer aan de voorwaarde dat de bestelauto meer dan bijkomstig zal worden gebruikt in het bedrijf, dan is daarmee de kous af. Ook voor de motorrijtuigenbelasting zal het verlaagde ondernemerstarief van artikel 24b van de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994 dan automatisch worden toegepast. Voor het overige blijft de grijskentekenregeling voor ondernemers, zoals deze in de wet is opgenomen sinds 1 juli 2005, ongewijzigd. De regeling geldt dus onder voorwaarden mede voor huur- en leaseauto’s. Voldoet de ondernemer voor een bestelauto niet of niet langer aan de voorwaarden, dan moet hij dit zelf melden bij de Belastingdienst. De bestelauto wordt dan voor de motorrijtuigenbelasting weer ingedeeld in het normale tarief. Gebeurt dit binnen 5 jaar na ingebruikneming van de bestelauto, dan moet de ondernemer bovendien op aangifte de (resterende) BPM voldoen, tenzij de doorschuifregeling kan worden toegepast of sprake is van export, sloop of diefstal van de bestelauto.

Voor ondernemers die incidenteel een bestelauto uit het buitenland halen en op eigen naam in Nederland laten registreren, betekent de wijziging dat zij de BPM niet meer op aangifte hoeven te voldoen als zij in aanmerking komen voor de vrijstelling. Zij kunnen er in dat geval mee volstaan het door de douane geaccordeerde bruto BPM-bedrag bij de kentekenaanvraag op te geven.

2.3. Importeurs

Voor importeurs van bestelauto’s vervalt in de voorgestelde opzet de verplichting om namens kopers van nieuwe bestelauto’s de BPM op aangifte te betalen. Wel zullen zij, evenals nu, bij de kentekenaanvraag het bedrag van de BPM moeten opgeven aan de RDW. Omdat in de nieuwe opzet voor bestelauto’s de opgave van het BPM-bedrag bij de kentekenaanvraag niet meer samengaat met aangifte en betaling van de BPM, wordt deze opgave nu als een zelfstandige administratieve verplichting in de wet opgenomen. De importeur beschikt namelijk over de gegevens die nodig zijn voor een juiste vaststelling van de catalogusprijs. Dit geldt nog sterker bij inwerkingtreding per 1 juli 2006 van de nieuwe accessoireregeling. Ingevolge die wijziging is immers van belang of accessoires al dan niet door of vanwege de fabrikant of importeur zijn aangebracht, omdat daarvan afhangt of de accessoires al dan niet in de BPM-maatstaf van heffing moeten worden meegenomen.

2.4. Particulieren

Particulieren en andere niet-ondernemers betalen voortaan bij aanschaf van een nieuwe bestelauto de BPM niet meer aan de verkoper als onderdeel van de verkoopprijs, maar rechtstreeks aan de Belastingdienst. Indien blijkt dat een nieuwe bestelauto op naam van een niet-ondernemer is geregistreerd, stuurt de Belastingdienst de betrokkene binnen een week een aangifteformulier toe, onder vermelding van het door de importeur opgegeven en op het kentekenbewijs vermelde BPM-bedrag. Eventueel kan de houder het formulier ook downloaden via internet of om toezending van een aangifteformulier verzoeken, bijvoorbeeld als hij wel ondernemer is maar de bestelauto niet in zijn bedrijf gaat gebruiken. De belasting moet vervolgens op aangifte worden voldaan binnen een maand na tenaamstelling van het kenteken. Op dit punt ontstaat dus een verschil met personenauto’s en motoren, waarvoor de belasting in beginsel moet worden betaald voordat het kenteken op naam is gesteld. Voor particulieren die een bestelauto uit het buitenland in Nederland laten registreren betekent het voorgaande, dat zij het door de douane geaccordeerde bruto BPM-bedrag bij de kentekenaanvraag vermelden, maar voor de betaling op aangifte een maand de tijd krijgen.

2.5. Gehandicapten en andere teruggaafgerechtigden voor bestelauto’s

Gehandicapten behouden de tegemoetkoming voor bestelauto’s via een teruggaafverzoek. Deze faciliteit wordt aan gehandicapten ook verleend voor gebruikte bestelauto’s waarvoor al eerder BPM is betaald. Teruggaaf is dan de enige mogelijkheid. Voorts is voor de toepassing van deze tegemoetkoming, anders dan bij de ondernemersfaciliteit, een individuele beoordeling van het verzoek van de gehandicapte en van de bestelauto nodig. Omdat in dit geval voor bestelauto’s de BPM-aangifte en het BPM-teruggaafverzoek door dezelfde persoon worden gedaan, biedt de voorgestelde opzet echter ruimer dan nu de mogelijkheid de teruggaaf voor bestelauto’s «met gesloten beurzen» te realiseren. Deze mogelijkheid wordt nu expliciet in de wet opgenomen. De verrekenmogelijkheid gaat daardoor ook gelden voor bestelauto’s van andere categorieën houders met aanspraak op teruggaaf, zoals politie en brandweer. Overigens zal voor gehandicapten de mogelijkheid blijven bestaan om vroegtijdig een teruggaafverzoek in te dienen, teneinde al voor de tenaamstelling zekerheid te krijgen over de vraag of zij in aanmerking komen voor teruggaaf.

3. Autokostenfictie

Voorgesteld wordt de per 1 juli 2006 aangebrachte wijziging in de accessoireregeling in de Wet BPM door te trekken naar de zogenoemde autokostenfictie in de loon- en inkomstenbelasting. Dat betekent dat ook voor de autokostenfictie de door de dealer vóór de registratie aangebrachte accessoires niet hoeven te worden meegenomen in de grondslag, waarop de fictie van 22% wordt toegepast. Alleen de door of namens de fabrikant of de importeur aangebrachte accessoires zijn dus nog van belang voor de autokostenfictie.

Daarnaast wordt de formulering van de desbetreffende wettelijke bepalingen zodanig aangepast dat er geen misverstand over kan bestaan dat de omzetting van de voor bestelauto’s geldende teruggaafregeling in een vrijstelling geen gevolgen heeft voor de hoogte van de autokostenfictie. Grondslag voor de autokostenfictie blijft de catalogusprijs met inbegrip van de omzetbelasting en vermeerderd met de (zonder vrijstelling of teruggaaf verschuldigde) BPM.

4. Budgettaire gevolgen, administratieve lasten en uitvoeringskosten

De voorgestelde regeling heeft nagenoeg geen budgettaire gevolgen. De kaseffecten van de overgang van de huidige teruggaafregeling naar de voorgestelde vrijstellingsregeling komen per saldo op nihil uit. De wijziging van de autokostenfictie heeft een budgettair effect van maximaal ca. € 1 mln. De huidige teruggaafregeling voor ondernemers veroorzaakt € 2,5 mln. aan administratieve lasten bedrijfsleven. Deze administratieve lasten vervallen geheel. De wijzigingen die optreden bij de importeurs zijn evenals bij de invoering van de teruggaafregeling te verwaarlozen.

Particulieren en instellingen die niet als ondernemer voor de omzetbelasting worden aangemerkt, krijgen te maken met enige administratieve lasten bij de aankoop van een bestelauto. Dit veroorzaakt een stijging van de administratieve lasten burger met ca. 1000 uur. De versoepeling van de autokostenfictie voorkomt vooral irritatie en verzwaring van administratieve lasten bij onder meer leasebedrijven. Indien de accessoireregeling van de BPM niet wordt doorgetrokken naar de autokostenfictie blijft voor bedrijfsleven en burger het lastige onderscheid tussen accessoires die voor en die na de tenaamstelling zijn aangebracht voor de autokostenfictie bestaan.

De uitvoeringskosten van de Belastingdienst zullen naar verwachting vanaf het vierde kwartaal 2006 dalen. Bij de uitvoering van de teruggaafregeling is de ICT-infrastuctuur zodanig aangepast dat de controle op het ondernemerschap in de omzetbelasting snel kan worden uitgevoerd. Het proces dat verder is ingericht rond de teruggaafregeling zal niet langer nodig zijn. De geraamde besparing die met name in de personele sfeer als gevolg hiervan zal optreden, bedraagt structureel ca. € 3,8 mln. (55 fte). Voor het zenden van uitnodigingen tot het doen van aangifte aan particulieren die een bestelauto kopen is nog een ICT-aanpassing nodig die op korte termijn kan worden gerealiseerd. In de procedure voor de aanvraag van de Belastingdienst om opgave van een kenteken voor een bestelauto bij de Dienst Wegverkeer (RDW) verandert niets.

II ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING

Artikel I, onderdeel A (artikel 6 Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992)

Ingevolge onderdeel A wordt in artikel 6 van de Wet BPM opgenomen dat, indien voor een bestelauto belasting moet worden betaald, dit moet geschieden binnen een maand nadat het kenteken te naam is gesteld.

Artikel I, onderdeel B (artikel 7 Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992)

In onderdeel B wordt artikel 7 van de wet zodanig aangepast, dat een importeur die om opgave van een kenteken verzoekt voor een bestelauto, niet meer gehouden is de belasting op aangifte te voldoen. Daarmee wordt de huidige systematiek van heffing bij registratie verlaten voor bestelauto’s. De verplichting om aangifte te doen, komt te rusten op de koper als hij niet in aanmerking komt voor een vrijstelling. Deze wijziging in de heffingssystematiek brengt mee dat het niet meer vanzelfsprekend is dat de importeur de BPM aan de RDW blijft opgeven ter vermelding op het kentekenbewijs. Met het oog op de gegevensverschaffing aan de Belastingdienst is continuering van de BPM-vermelding op het kentekenbewijs wel noodzakelijk. De Belastingdienst moet namelijk in de nieuwe systematiek in staat zijn aan kopers zonder BPM-vrijstelling een uitnodiging tot het doen van aangifte toe te sturen onder vermelding van het verschuldigde BPM-bedrag. In verband daarmee wordt een lid toegevoegd waarin wordt bepaald, dat degene die om opgave van een kenteken verzoekt daarbij het BPM-bedrag moet vermelden ingevolge de artikelen 9 tot en met 9c van de wet. Ook voor gebruikte auto’s betreft het hier dus het bruto BPM-bedrag, vóór de vermindering ingevolge artikel 10 van de wet.

Artikel I, onderdeel C (artikel 8 Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992)

In onderdeel C wordt de vergunningsregeling voor voldoening van de BPM per tijdvak, opgenomen in artikel 8 van de wet, beperkt tot kentekenaanvragen voor personenauto’s en motorrijwielen. Nu degene die voor een ander om opgave vraagt van een kenteken voor een bestelauto, niet meer gehouden is de belasting op aangifte te voldoen, hoeft deze bepaling geen betrekking meer te hebben op bestelauto’s.

Artikel I, onderdeel D (artikelen 13a en 13b Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992)

In onderdeel D worden twee artikelen ingevoegd in de wet.

Ingevolge het nieuwe artikel 13a wordt de voorheen in artikel 15b en 15c opgenomen teruggaafregeling voor bestelauto’s van ondernemers omgezet in een vrijstellingsregeling. De voorwaarden en beperkingen die zijn verbonden aan de teruggaafregeling, gaan ook gelden voor de nieuwe vrijstellingsregeling. Evenals bij de teruggaafregeling geldt de vrijstelling uitsluitend bij de registratie van een nieuwe bestelauto op naam van de ondernemer en niet bij koop van een bestelauto die al in het binnenlandse verkeer op naam van een niet-ondernemer is geregistreerd. Wanneer de bestelauto voor een wat langere periode ter beschikking wordt gesteld aan een andere persoon, is de vrijstelling ingevolge het tweede lid alleen van toepassing als ook die andere persoon (bijvoorbeeld de huurder van de bestelauto) voldoet aan de voorwaarden van de vrijstelling. Evenals bij de huidige regeling zal deze periode bij ministeriële regeling worden vastgesteld op vier weken, verminderd met eventuele aansluitende periodes van terbeschikkingstelling van een bestelauto aan dezelfde persoon. Wanneer niet langer aan de voorwaarden voor de vrijstelling wordt voldaan, is ingevolge het derde lid de belasting alsnog verschuldigd, tenzij sprake is van een doorschuifsituatie als bedoeld in het vierde lid. Bij ombouw tot personenauto is ingevolge het vijfde lid de resterende BPM als belasting verschuldigd. Bij vervoer van personen in de laadruimte kan ingevolge het zesde lid een boete worden opgelegd van € 453. Ingevolge het zevende lid zijn het tweede tot en met zesde lid van overeenkomstige toepassing voor bestelauto’s van ondernemers waarvoor in de periode van 1 juli 2005 tot de datum van inwerkingtreding van de nieuwe vrijstellingsregeling teruggaaf van BPM is verleend. Omdat de in artikel 13a opgenomen voorwaarden overeenkomen met de voorwaarden van de teruggaafregeling, blijft hiermee de situatie voor deze categorie bestelauto’s ongewijzigd.

In een nieuw artikel 13b wordt de in artikel 16aa opgenomen regeling in geval van export, sloop of diefstal van een motorrijtuig waarvoor BPM-teruggaaf is verleend, voor de ondernemersfaciliteit vertaald naar bestelauto’s waarvoor vrijstelling is verleend. Ingevolge het eerste lid is bij export, sloop of diefstal van de bestelauto geen belasting verschuldigd. Het gaat om de situatie waarbij de tenaamstelling in het kentekenregister wordt beëindigd (bij export of sloop), of een melding in het kentekenregister wordt opgenomen dat de bestelauto is gestolen. Ingevolge het tweede lid wordt de belasting waarvan vrijstelling is verleend alsnog als belasting verschuldigd, wanneer het kenteken in Nederland opnieuw wordt tenaamgesteld, de bestelauto zonder nieuwe tenaamstelling op de weg wordt gebruikt door een ingezetene, of, bij een gestolen bestelauto, de melding van diefstal uit het register wordt verwijderd. Ingevolge het derde lid wordt de belasting in dat geval voldaan door degene op wiens naam het kenteken is of wordt gesteld, dan wel, bij gebruik van de weg met een niet tenaamgesteld kenteken, door degene aan wie de bestelauto feitelijk ter beschikking staat. Bij terugvinden van een gestolen bestelauto is geen belasting verschuldigd indien het kenteken op het moment van verwijdering van de melding van diefstal nog op naam staat van de ondernemer aan wie de vrijstelling is verleend en door hem opnieuw in gebruik wordt genomen binnen de voorwaarden van de vrijstelling. De feiten die tijdens de periode van diefstal hebben plaatsgevonden, blijven daarbij buiten beschouwing voor de vraag of aan de voorwaarden van de vrijstelling is voldaan.

Artikel I, onderdeel E (artikel 15b Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992)

In onderdeel E wordt een nieuw artikel 15b opgenomen, dat in de plaats komt van het huidige artikel 15b waarin de teruggaafregeling voor ondernemers is opgenomen. In het nieuwe artikel 15b is de verbeterde procedure voor gehandicapten en andere teruggaafgerechtigden opgenomen op grond waarvan verrekening van de verschuldigde BPM met de teruggaaf mogelijk wordt. In het eerste lid van het nieuwe artikel 15b wordt in de eerste plaats vastgelegd dat de teruggaaf voor een bestelauto niet wordt verleend als de belasting nog niet op aangifte is voldaan. In de tweede plaats wordt geregeld dat de teruggaaf kan worden verrekend met het te betalen BPM-bedrag als daar in de aangifte om wordt verzocht. Het verzoek voorkomt dat de aangifte wordt behandeld als een aangifte van een houder die geen aanspraak heeft op teruggaaf en voorkomt vervolgens ook dat de teruggaafgerechtigde de BPM moet betalen. Ingevolge het tweede lid kunnen bij ministeriële regeling nadere uitvoeringsregels worden gesteld.

Artikel I, onderdeel F (artikel 15c Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992)

In onderdeel F vervalt artikel 15c dat betrekking heeft op de huidige teruggaafregeling voor ondernemers.

Artikel I, onderdeel G (artikel 16aa Wet op de belasting van personenauto’s en motorrijwielen 1992)

Ingevolge onderdeel G vervalt in artikel 16aa de verwijzing naar artikel 15b, nu laatstgenoemd artikel geen betrekking meer heeft op de teruggaafregeling voor ondernemers.

Artikel II (artikel 24b van de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994)

In artikel II wordt artikel 24b van de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994 zodanig aangepast, dat voor toepassing van het verlaagde tarief voor bestelauto’s van ondernemers niet langer een verzoek nodig is. Daartoe vervallen in het eerste lid de woorden «op verzoek» en vervalt het derde lid.

Artikelen III, onderdeel A, en IV, onderdeel A (artikel 3.20 Wet inkomstenbelasting 2001 en artikel 13bis Wet op de loonbelasting 1964)

Ingevolge de artikelen III en IV wordt expliciet opgenomen in artikel 3.20, vijfde lid, van de Wet inkomstenbelasting 2001 en artikel 13bis, vijfde lid, van de Wet op de loonbelasting 1964, dat voor het vaststellen van de waarde van een auto voor toepassing van de autokostenfictie de catalogusprijs in de zin van artikel 9 van de Wet BPM beslissend is en dat deze catalogusprijs wordt vermeerderd met de BPM zoals deze wordt berekend op grond van de artikelen 9 tot en met 9c van de Wet BPM. Aldus wordt bewerkstelligd dat de wijziging van de accessoireregeling per 1 juli 2006 doorwerkt in de autokostenfictie. Vanaf die datum blijven voorzieningen die niet door of namens de fabrikant of importeur zijn aangebracht dus zowel buiten de maatstaf van de BPM-heffing als buiten de grondslag voor de autokostenfictie. Voorzover de accessoires worden aangebracht na de registratie was dit reeds het geval; de wijziging ziet op situaties waarin de dealer accessoires aanbrengt vóór de registratie.

Voor de vermeerdering van de catalogusprijs met het BPM-bedrag wordt het BPM-bedrag in aanmerking genomen zoals dat op basis van de catalogusprijs door de importeur wordt berekend (zonder rekening te houden met de in artikel 10 BPM en in hoofdstuk IV BPM opgenomen verminderingen en vrijstellingen, zoals de vrijstelling voor bestelauto’s van ondernemers) en door de RDW op het kentekenbewijs wordt vermeld. Op dit punt is er (afgezien van het bedrag van de BPM op door de dealer vóór de registratie aangebrachte accessoires) geen sprake van een inhoudelijke wijziging.

Door de aansluiting bij het begrip catalogusprijs in de zin van artikel 9 BPM is het niet meer nodig om expliciet te vermelden dat ook de omzetbelasting moet worden meegenomen in de grondslag. Dit volgt reeds uit artikel 9, derde lid, BPM De bovengenoemde wijzigingen zijn tevens van belang voor de toepassing van artikel 15 van de Uitvoeringsbeschikking omzetbelasting 1968.

Artikel III, onderdeel B, en artikel IV, onderdeel B (artikel 10a.4 Wet inkomstenbelasting 2001 en artikel 36c Wet op de loonbelasting 1964)

Artikel III, onderdeel B, en artikel IV, onderdeel B, houden een overgangsbepaling in om te voorkomen dat de wijziging in de autokostenfictie per 1 juli 2006 ook doorwerkt naar de gevallen waarin vóór 1 juli 2006 het bedrag waarop het percentage van de autokostenfictie wordt toegepast, is komen vast te staan op grond van de wetgeving zoals die luidde vóór 1 juli 2006. Aldus wordt voorkomen dat er om de autokostenfictie te kunnen toepassen voor het huidige wagenpark per auto nieuwe berekeningen moeten worden gemaakt op basis van gegevens die onder de huidige regeling niet relevant zijn en in veel gevallen ook niet bekend zullen zijn.

Artikel V

Ingevolge artikel V treedt de wijziging sneller dan gebruikelijk in werking, namelijk met ingang van de eerste dag van de eerste kalendermaand na de datum van uitgifte van het Staatsblad waarin de wet wordt geplaatst. Hiermee wordt zoveel mogelijk tegemoet gekomen aan de wens van de Tweede Kamer om de voorfinanciering van de BPM voor bestelauto’s van ondernemers zo spoedig mogelijk te beëindigen. Voor de wijziging in de bepalingen van de inkomstenbelasting en de loonbelasting voor de autokostenfictie wordt terugwerkende kracht tot en met 1 juli 2006 voorgesteld in verband met de ingangsdatum van een aanpassing van het begrip catalogusprijs in de BPM die ingaat per 1 juli 2006. Aansluiting bij deze ingangsdatum voorkomt problemen in de uitvoeringspraktijk. Ook vanaf 1 juli 2006 moet niet alleen de BPM-maatstaf helder zijn maar ook de kenbaarheid van de maatstaf voor de autokostenfictie gegarandeerd zijn.

De Staatssecretaris van Financiën,

J. G. Wijn