Kamerstuk
| Datum publicatie | Organisatie | Vergaderjaar | Dossier- en ondernummer | Datum brief |
|---|---|---|---|---|
| Tweede Kamer der Staten-Generaal | 2007-2008 | 30010 nr. 7 |
Authentieke versie (PDF)
Informatie
Gerelateerd
Printen
Delen
30 010
Gedetineerdenbegeleiding buitenland
nr. 7
BRIEF VAN DE STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 14 januari 2008
Naar aanleiding van het verzoek van uw Vaste Kamercommissie voor Justitie van 8 juni 2007, reageer ik hierbij, mede namens de Minister van Buitenlandse Zaken, op de aanbevelingen uit het rapport «Foreigners in European prisons,» gepubliceerd onder redactie van A.M. van Kalmthout, F. Hofstee-van der Meulen en F. Dünkel (Nijmegen: Wolf Legal Publishers, 2007). In dit kader zij tevens verwezen naar de brief van de Minister van Buitenlandse Zaken aan de Tweede Kamer van 4 december jl. inzake gedetineerdenbegeleiding in het buitenland (TK 2007–2008, 30 010, nr. 6).
5.1 Recommendations with respect to paragraphs 1.1–1.6
Foreign sentenced prisoners should either be transferred to their home country in order to properly provide rehabilitative measures and preparation for release in their home country or the host country has to develop special training and vocational programmes that help the integration in the future home country. In cases where the foreigner does not speak the language of the country where he/she will be expelled to, specific language courses could be provided.
Rehabilitation/re-integration must be the principal aim for all prisoners. The necessity to provide rehabilitative programmes is laid down in the European Prison Rules which provide rehabilitation as the sole aim of deprivation of liberty for sentenced prisoners (see No. 102.1 of the European Prison Rules)
De Nederlandse regering onderschrijft het belang voor de resocialisatie van de mogelijkheid om een in het buitenland opgelegde vrijheidsstraf, in het land waar de veroordeelde de nauwste banden mee heeft (doorgaans het land waar hij onderdaan van is) ten uitvoer te leggen. Voor een dergelijke overdracht van de tenuitvoerlegging bestaan verschillende internationale instrumenten, die ook worden toegepast. In het kader van de EU zijn inmiddels de onderhandelingen afgerond over een kaderbesluit dat de procedure van overdracht van de tenuitvoerlegging van vrijheidsstraffen binnen de EU vereenvoudigt en versnelt.
Daarnaast wordt in EU-kader onderhandeld over regelgeving die het mogelijk maakt om aan een buitenlandse verdachte voorwaarden en toezichtmaatregelen op te leggen – als alternatief voor voorlopige hechtenis of als alternatief voor gevangenisstraf – die in het EU-land waar de verdachte zijn rechtmatige en vaste woon- of verblijfplaats heeft, ten uitvoer kunnen worden gelegd. De totstandkoming van deze regelgeving kan ertoe bijdragen dat binnen de EU de problematiek van buitenlandse gedetineerden, zoals deze in dit onderzoek wordt geschetst, wordt verminderd.
Voor zover buitenlandse gedetineerden hun straf wel in Nederland uitzitten, geldt dat zij, indien zij zullen worden uitgezet na afloop van de gevangenisstraf, in beginsel geen activiteiten aangeboden krijgen gericht op reïntegratie. Wel vindt in locaties voor op strafrechtelijke gronden gedetineerde vreemdelingen met een strafrestant van meer dan 4 maanden arbeid en enige vorm van onderwijs plaats. Het gaat daarbij om beroepsen vakgerichte activiteiten. Het aanbieden van Engelse les wordt onderzocht. Deze activiteiten zijn ter ondersteuning van de (her)vestiging in het land van herkomst of in een ander land.
Alternatives for pre-trial detainees and sentenced prisoners should be extended. At least for those detainees who will stay in the host country alternatives to pre-trial detention and to imprisonment should be further developed. The discrimination and disadvantages of foreigners (often excluded from such community sanctions or alternatives) must be of serious concern. The same is true for conditional (early) release. The German practice to regularly execute only half or two thirds of the prison sentence is reflecting the very problematic situation of foreigners serving a prison system.
In Nederland kan de rechter de voorlopige hechtenis onder voorwaarden schorsen indien persoonlijke omstandigheden van de verdachte daartoe aanleiding geven. Daarnaast kent het Nederlandse strafrechtsysteem de voorwaardelijke veroordeling waarbij de rechter kan bepalen dat de opgelegde vrijheidsstraf geheel of gedeeltelijk niet ten uitvoer wordt gelegd. Hieraan is altijd de algemene voorwaarde verbonden dat de betrokkene geen strafbare feiten begaat gedurende de proeftijd; ook kunnen hieraan bijzondere voorwaarden worden verbonden het gedrag van de veroordeelde betreffende. Het kabinet heeft een programma ingezet dat erop gericht is een meer en effectievere toepassing van bijzondere voorwaarden in het kader van schorsing voorlopige hechtenis en voorwaardelijke vrijheidsstraf te bevorderen.
In dit kader zij nog gewezen op het Europees ontwerp-kaderbesluit erkenning en tenuitvoerlegging voorwaardelijke alternatieve straffen. Dit ontwerp-kaderbesluit is gericht op gelijke behandeling van personen die in een andere Europese lidstaat dan waar zij woonachtig zijn worden veroordeeld en om de reïntegratie van veroordeelden te bevorderen. Zie ook het eerste deel van de reactie op aanbeveling 1 en 2.
Foreign prisoners should get a decision on whether to be expelled or not in the first stage of serving any prison sentence. This will allow planning concrete rehabilitative programmes and the preparation for release in either the host or the future home country.
Deze aanbeveling ondersteunt het huidige beleid. Het beleid is erop gericht om vreemdelingen zonder rechtmatig verblijf direct na ommekomst van hun strafrechtelijke detentie uit Nederland te verwijderen. Indien een vreemdeling met rechtmatig verblijf wegens een misdrijf wordt veroordeeld, zal worden bezien of hieraan vreemdelingrechtelijke consequenties worden verbonden. Het strafrechtelijk en vreemdelingrechtelijk proces lopen daarbij zoveel mogelijk parallel. De vreemdeling die illegaal in Nederland verblijft, en de vreemdeling wiens verblijfsrecht tijdens zijn detentie is ingetrokken, zal in een zo vroeg mogelijk stadium door de vreemdelingenpolitie aan de DT&V worden overdragen ten behoeve van het realiseren van het vertrek. De regievoerder van de DT&V zal op basis van casemanagement het vertrektraject van de vreemdeling ter hand nemen. Al tijdens de strafrechtelijke detentie worden hiertoe vertrekgesprekken gevoerd met de vreemdeling en wordt de vreemdeling gepresenteerd bij de autoriteiten van het vermoedelijke land van herkomst.
Foreign prisoners often do not receive sufficient (written) information about their legal rights and duties in a language they understand. Staff in prisons and immigration detention centres should be particularly educated to address the specific needs and language deficits of foreign detainees.
In many countries racism amongst prisoners is a concrete problems that should get more concern by the prison and detention authorities.
Het personeel binnen de inrichtingen voor vreemdelingenbewaring en de penitentiaire inrichtingen is diverse vreemde talen machtig. Bij de werving en selectie van met name het personeel voor de inrichtingen voor vreemdelingenbewaring wordt aandacht besteed aan het creëren van een zo groot mogelijke diversiteit opdat diverse culturen en talen binnen de inrichting vertegenwoordigd zijn onder het personeel.
De huisregels van de inrichting zijn beschikbaar in 7 talen. Er wordt gebruik gemaakt van de tolkentelefoon indien zich problemen in de communicatie met de advocaat voordoen.
Overcrowding is a severe problem in many prisons but also administrative detention centres. It increases the «normal» problems of foreigners and therefore should be prevented.
Binnen penitentiaire inrichtingen en inrichtingen voor vreemdelingenbewaring is geen sprake van overbevolking. De bezetting bedroeg over het eerste trimester van 2007 rond de 90%.
From a criminal justice perspective, there are initiatives, which should be developed on a European front that would both meet some of the needs of the humanitarian/welfare agenda and from that of protecting the public and reducing the risk of re-offending, they are not mutually exclusive. These require co-ordination and co-operation between organisations and agencies in the EU.
Voor zover met deze aanbeveling wordt gedoeld op Europese strafrechtelijke samenwerking, ondersteunt Nederland initiatieven op dit terrein.
Meeting the needs of justice and public protection, there should be protocols established amongst EU countries so that previous convictions and other relevant information can be obtained for sentencing. Such information will also be important during the prison sentence to work on offending behaviour, rehabilitation and resettlement issues. The repatriation of EU prisoners to serve their sentence in their own country does have advantages in areas of education, training and general rehabilitation needs.
De problematiek die in de aanbeveling wordt genoemd, wordt geadresseerd in het kaderbesluit betreffende de wijze waarop bij een nieuwe strafrechtelijke procedure rekening wordt gehouden met veroordelingen in andere lidstaten van de Europese Unie. Hierover is een politiek akkoord bereikt. Voor wat betreft de aanbeveling dat gevangenen een straf in hun eigen land zouden moeten uitzitten, zie het eerste deel van de reactie op aanbevelingen 1 en 2.
The number of EU prisoners who voluntarily return to serve their sentence in their country is low and while, in the UK context, only about 20% of foreign national prisoners are from EU countries, serving their sentence in their own country has distinct advantages. Depending on EU countries prisoner release arrangements, it might also mean that prisoners are released under supervision as opposed to being released with no requirements.
EU national prisoners, who complete their sentences in the UK (or any other EU country) and are then deported, are not under any form of supervision on release. Protocols should be established between EU member countries to facilitate the transfer of supervision licences on deported prisoners to supervise resettlement and better protect their public against re-offending.
The possibility for community penalties and conditional release to be transferred, managed and enforced between EU countries, could also provide courts with sentencing alternatives to imprisonment and thereby reduce the FNP population’ (see the recommendation of the UK national report). Social exclusion is likely to have negative impact on successful reintegration into society after release.
Reactie aanbeveling 9, 10 en 11:
Zie het eerste deel van de reactie op aanbeveling 1 en 2.
5.2 Recommendations with respect to the treatment of foreign offenders (paragraphs 2.1–2.12)
Prison Authorities should acknowledge the vulnerable position of foreign prisoners and should be committed to address their special needs. For this reason prison authorities should introduce special section in prison regulations and implement special programmes in order to compensate for the disadvantages that foreigners experience in daily prison life.
De op strafrechtelijke gronden gedetineerde vreemdelingen worden op korte termijn gezamenlijk gedetineerd op 2 locaties: een voor gedetineerden met een strafrestant van korter dan 4 maanden en een voor gedetineerden met een strafrestant van langer dan 4 maanden. Hierdoor worden de strafrechtelijke vreemdelingen gescheiden van de rest van de populatie. Voor de twee genoemde doelgroepen zijn dagprogramma’s met speciale aspecten beschikbaar.
Prison authorities should be aware that allocating prisoners of the same national/cultural/religious background can be seen as a «good practice» as it can reduce the feeling of isolation, it can also create undesirable hierarchical or violent subcultures.
Bij het toewijzen van een kamer/afdeling aan een vreemdeling wordt zoveel mogelijk rekening gehouden met o.a. nationaliteit en taal en worden vreemdelingen op basis van genoemde criteria bij elkaar geplaatst. Het personeel binnen de inrichting heeft daarbij aandacht voor groepsvormingen waarbij sprake kan zijn van ongewenste subculturen.
Foreign prisoners should be allocated in penitentiary institutions where they have better chances for successful resettlement, even if they do not stay in the country of detention after release.
Het is de bedoeling dat illegale vreemdelingen uiteindelijk worden uitgezet. Activiteiten die gericht zijn op reïntegratie in de Nederlandse samenleving worden dan ook niet aangeboden. Wel vindt in de locatie voor strafrechtelijke vreemdelingen met een strafrestant van meer dan 4 maanden arbeid en enige vorm van onderwijs plaats. Het gaat daarbij om beroeps- en vakgerichte activiteiten. Het aanbieden van Engelse les wordt onderzocht. Deze activiteiten zijn ter ondersteuning van de (her)vestiging in het land van herkomst of in een ander land. Daar waar op strafrechtelijke gronden gedetineerde vreemdelingen met een strafrestant van korter dan 4 maanden zijn geplaatst, kan kostenbesparende arbeid worden aangeboden (bijvoorbeeld reiniging).
In appropriate cases foreign prisoners should be lodged in penitentiary institutions located in the capital city in order to facilitate regular contact with diplomatic missions and relatively easy transportation from the airport when relatives from abroad pay a visit.
Er zijn geen indicaties dat gedetineerden in Nederland problemen ervaren met betrekking tot het onderhouden van contact met hun diplomatieke vertegenwoordiging en met familieleden vanwege de locatie waar de inrichting gevestigd is. Ook in het hoofdstuk over Nederland wordt dit niet als probleem genoemd. Voor Nederlandse gedetineerden in de EU zou detentie in de hoofdstad bezoek door de ambassade vereenvoudigen. Ook hier geldt evenwel dat gedetineerden geen klachten hebben over bezoeken van de Nederlandse vertegenwoordigingen.
Admission to penitentiary institutions can be seen as an intimidating and dehumanising experience. It is therefore essential that prisoners have a proper understanding of what is actually happening and prison authorities should therefore have information available in various languages. Further prison authorities should at least translate prison rules and house rules in several most common foreign languages and should ensure that they are presented to foreign prisoners upon admission. A good practice can be found in England and Wales where foreign prisoners receive a «Foreign National Prisoners Information Pack» upon admission. This pack contains information in 20 languages about the rules, prisoners’ rights and duties, complaint procedures, how to contact the embassy, how to apply for a transfer etc.
De huisregels die binnen de inrichtingen van kracht zijn, zijn in meerdere vreemde talen voor de bewoners beschikbaar en toegankelijk (gemiddeld in 7 vreemde talen).
Staff at reception should receive special language training and learn about cultural diversity.
Het personeel in inrichtingen is diverse vreemde talen machtig. Tijdens de opleiding wordt aandacht geschonken aan maatschappelijke en culturele aspecten.
Prison authorities should take into consideration that foreign prisoners often have to make long distance calls and sometimes at odd hours, due to different time zones, in order to notify their families about their detention.
Binnen de inrichting, of dit nu een inrichting voor vreemdelingenbewaring is of een penitentiaire inrichting voor strafrechtelijke detentie, is het niet mogelijk rekening te houden met andere tijdzones, indien deze vallen binnen de nachtelijke uren. Gedurende de nachtelijke uren (en soms ook de avonduren) geldt namelijk een beperkte bezetting van personeel binnen de inrichting en verblijven alle justitiabelen op hun cel/kamer. Gedurende de dag zijn er voor de vreemdelingen geen belemmeringen te telefoneren.
A good practice can be found in England and Wales where «Foreign National Orderlies» are used to inform new foreign prisoners about prison life, how to find their way and how to reduce their isolation. These Orderlies are foreign prisoners themselves who that have multi language skills and who received a special training.
De intake van nieuw binnengekomen vreemdelingen is een taak van het personeel. Indien het personeel de taal niet machtig is om te kunnen communiceren met een vreemdeling en een tolk op dat moment niet voorhanden is, wordt gebruikt gemaakt van een meertalige bewoner om te kunnen vertalen tussen personeel en bewoner. Ook kan de tolkentelefoon worden ingeschakeld.
Being engaged in useful and paid work is essential for prisoners and especially for foreign prisoners because they often do not receive financial support from outside the institution.
Prison authorities should ensure that foreign prisoners have equal access to work, education and training programmes. Providing classes for foreigners to become more acquainted with the national language or English could be beneficial for both prisoners and staff.
Zie reactie aanbeveling 14.
Prison authorities could seek support from local libraries and diplomatic missions to create a prison library collection of books, magazines and newspapers in various foreign languages.
Binnen alle inrichten worden gedetineerden in de gelegenheid gesteld gebruik te maken van de bibliotheekfaciliteit, waar boeken in diverse vreemde talen beschikbaar zijn.
Prison authorities should stock prison shops with cultural specific ingredients or products.
Het aanbod van goederen in de winkelfaciliteit wordt, indien mogelijk in overleg met een vertegenwoordiging/ afvaardiging van de bewoners, bepaald en/of gewijzigd. Te allen tijde wordt in het winkelaanbod rekening gehouden met specifieke culturele producten.
Prison authorities should create a multi-faith room for the use of prisoners of various religious backgrounds.
Binnen de inrichtingen zijn bijeenkomstruimten (stiltecentra) waar de meest voorkomende levens- en geloofsovertuigingen belijd kunnen worden, zowel individueel als in groepsverband en onder begeleiding van geestelijke verzorgers van verschillende denominaties.
Prison authorities should make sure that representatives of the most common religions have regular access to foreign prisoners for individual meetings and to hold religious meetings. A good practice can be found in Sweden where the Swedish Prison Service created a network of representatives of different nominations that visit foreign prisoners. This «Council for Spiritual Welfare» network consists of around 130 persons.
Zie reactie op aanbeveling 23.
All prisoners should be allowed to wear their own clothing, hair and head dress. Turbans for Sikhs and head scarves for Muslim women should be accepted like in the United Kingdom as far as security aspects are not infringed.
Binnen de Nederlandse inrichtingen geldt hetzelfde als in het genoemde voorbeeld van het Verenigd Koninkrijk. Alle vreemdelingen zijn vrij hun eigen kleding te dragen. Keuzes van vreemdelingen in relatie tot de haardracht en het dragen van een hoofddoek worden gerespecteerd.
Prison authorities should provide medical care free of charge to all prisoners, so also to foreign prisoners that might not have health insurance.
Aan alle justitiabelen wordt kosteloos medische hulp geboden. Ook vreemdelingen behoeven binnen de Nederlandse justitiële inrichtingen niet te betalen voor de medische hulp die hun wordt geboden.
Requesting interpreter assistance from non-medical staff or other prisoners seems practical but is not desired because of medical confidentiality and the quality of the translation of medical terminology.
Bij consulten met vreemdelingen maken de verpleegkundige en artsen van de medische diensten binnen de Nederlandse inrichtingen altijd gebruik van tolken van buiten de inrichting.
In order to avoid that foreign prisoners are not made aware of their right to contact their diplomatic mission, prison staff should be informed that foreign prisoners can only refrain from this right if the prisoners requests so in writing.
Volgens het beleid worden alle buitenlandse gedetineerden in Nederland op de hoogte gesteld van het recht om contact op te nemen met de diplomatieke vertegenwoordiging van het land van herkomst. Bij het ministerie van Buitenlandse Zaken komen zeer incidenteel klachten binnen dat gedetineerden niet geïnformeerd zouden zijn over het recht om contact op te nemen met zijn/haar vertegenwoordiging onder artikel 36 van het Verdrag van Wenen. Er is een goedwerkende klachtprocedure waar de gedetineerde zich op kan beroepen indien een dergelijke situatie zich voordoet.
Diplomatic missions should acknowledge the important role they play or could play for foreign prisoners. In many cases diplomatic mission are their only «life-line». The practice of the Prison Service in England and Wales that organises biannual meetings for diplomatic missions to inform consular staff about prison regimes and how to provide a professional service to their imprisoned nationals is worth following.
Another good practice can be found in The Netherlands. The «Foreign Liaison Office» of the Dutch Probation Service coordinates the visits of 275 Dutch volunteers who live and work abroad in 80 countries and who pay social visits to Dutch nationals in foreign detention. These visits take place every four to six weeks and are organised in close cooperation with Dutch diplomatic missions.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken biedt Nederlandse gedetineerden in het buitenland op uiteenlopende, – en voor internationale begrippen –, intensieve wijze consulaire bijstand (regelmatig bezoek, medicijnenbudgetten, toezicht op de rechtsgang, bemiddeling bij advocaten en tolken en bij overbrenging naar Nederland, toezicht op detentieomstandigheden). Trainingen en cursussen voor consulaire medewerkers worden diverse malen per jaar georganiseerd.
Prison authorities should provide (free) legal assistance to foreign prisoners. Some Belgium penitentiary institutions organise «Foreign Prisoners» Information Sessions’ for lawyers in order to give them more insight in specific foreign prisoners’ legal proceedings.
In countries like the Czech Republic, Hungary and Malta non-governmental organisations, provide free legal help to foreign prisoners.
Elke vreemdeling krijgt op het politiebureau een (piket)advocaat toegewezen. Mocht bij binnenkomst in de inrichting blijken dat de vreemdeling hier niet over beschikt, wordt hem alsnog juridisch bijstand geboden, ook als de vreemdeling aangeeft hier geen behoefte aan te hebben.
Foreign prisoners should be made aware about their status as soon as possible and about the question if they are eligible to remain in the country of detention or will be expelled after release.
Zie reactie aanbeveling 4.
Prison authorities should allow foreign prisoners more flexible visiting schemes in order to allow family and relatives to make the long trip worthwhile. Further prison authorities should allow foreign prisoners to make telephone calls at different hours in relation to different time zones.
Indien de vreemdeling bezoek verwacht uit het buitenland, wordt coulant met de bezoekregeling omgegaan, zowel in tijdsduur als in tijdstip. Met betrekking tot het bieden van mogelijkheden om te telefoneren, zie reactie op aanbeveling 18.
Community welfare organisations should be encouraged to pay social visits to foreign prisoners in order to reduce their social isolation. Visits to Dutch citizens detained abroad by volunteers of the «Foreign Liaison Office» of the Dutch Probation Service can be seen as a good practice. Another example that is worth following are the Spanish nongovernmental organisations that provide free stamps and telephone cards to foreign prisoners but also mediation between the prisoner and their families.
Deze aanbeveling ondersteunt het in Nederland gevoerde beleid. Daarnaast verleent de Stichting Epafras (die van het ministerie van Buitenlandse Zaken en van Justitie subsidie ontvangt) in het buitenland geestelijke bijstand in de breedste zin van het woord.
Prison authorities should acknowledge that re-integration activities and prison leave for foreign prisoners are as important as for other prisoners. Social welfare organisations can play a role in the resettlement of foreign prisoners. An example is Spain where some nongovernmental organisations provide secure shelters and dormitories in order to make prison leave possible for foreign prisoners.
Zie de reactie op aanbeveling 1 en 2. Hetgeen geldt voor het aanbieden van activiteiten gericht op reïntegratie in de Nederlandse samenleving, is evenzeer van toepassing op het aanbieden van verlof.
The decision of expulsion of foreign prisoners should be made as early as possible (see also recommendation 32) and foreign prisoners should preferably not be put in administrative detention while waiting to be expelled.
Zie reactie aanbeveling 4
It is advisable that also social welfare services provide assistance to foreign ex-offenders in their re-integration process, like in Portugal and England and Wales.
Voor zover het gaat over mensen die niet in Nederland zullen mogen blijven, wordt verwezen naar de reactie op aanbeveling 1 en 2. Voor zover het mensen betreft die wel in Nederland zullen mogen blijven, komen zij in dezelfde mate in aanmerking voor activiteiten gericht op reïntegratie als andere gedetineerden.
Prison authorities should recognise that dealing with prisoners, and foreign prisoners in particular, in a professional, human and personal way requires effective management and great human and technical skills from prison staff. Prison staff should be carefully selected, properly trained, paid as professionals, work under adequate conditions and receive a respected status in society.
Bij de werving en selectie van justitieel inrichtingspersoneel wordt geselecteerd op o.a. betrokkenheid, stabiliteit, integriteit en sociale vaardigheden. Bij de indiensttreding krijgen zij een specifieke en op de doelgroep gerichte opleiding.
Staff working with foreign prisoners should receive special training in language but also on the background of certain cultures, religion etc. A good example is the Swedish prison staff, that works directly with foreign prisoners, participates in a university level training on «Intercultural Understanding» and «Diversity and Dialogue».
Zie reactie op aanbeveling 17.
5.3 Recommendations with respect to foreigners in administrative detention (paragraphs 3.1–3.12)
Detention of irregular migrants should never be used as a deterrent to put off possible future arrivals.
Het in vreemdelingenbewaring stellen van illegale vreemdelingen vindt slechts plaats voor zover noodzakelijk in het kader van het realiseren van het vertrek uit Nederland.
Detention of foreigners in order to secure their removal or the prevention of unauthorised entry, is only acceptable if it can be shown conclusively that these measures are necessary in order to protect essential public interests and that no other less restrictive methods of achieving these aims are likely to be effective.
Vreemdelingen kunnen op basis van artikel 59 Vw2000 in vreemdelingenbewaring worden gesteld indien de openbare orde of de nationale veiligheid dat vordert. Bewaring mag niet worden toegepast uitsluitend op basis van overwegingen van algemene aard. De bewaring moet gerelateerd zijn aan feiten en/of omstandigheden die betrekking hebben op de persoon van de vreemdeling. Steeds zal een zorgvuldige afweging moeten plaatsvinden tussen het belang van de openbare orde of van de nationale veiligheid en het individuele belang van de vreemdeling. Bij de afweging van de belangen kan het gegeven dat een lichter middel, zoals een meldplicht, kan worden toegepast een grond vormen om de vreemdelingenbewaring niet of niet langer toe te passen.
Wanneer er sprake is van een toegangsweigering aan de grens kan de vrijheid van een vreemdeling worden beperkt of ontnomen op basis van artikel 6 Vw2000. In het belang van de grensbewaking en de internationale betrekkingen dient voorkomen te worden dat de vreemdeling aan wie de toegang tot Nederland geweigerd is – maar die Nederland niet onmiddellijk kan verlaten – zich in de tijd tot aan zijn vertrek toch de feitelijke toegang tot Nederland kan verschaffen. Artikel 6, eerste lid, Vw geeft aan dat aan de vreemdeling aan wie de toegang tot Nederland is geweigerd, de verplichting opgelegd kan worden om zich op te houden in een door de ambtenaar belast met de grensbewaking aangewezen ruimte of plaats. Deze ruimte kan ingevolge het tweede lid worden beveiligd tegen ongeoorloofd vertrek. Het opleggen van de vrijheidsontnemende maatregel is in ieder geval geïndiceerd wanneer naar het oordeel van de ambtenaar belast met de grensbewaking aanwijzingen bestaan dat de vreemdeling zich niet zal houden aan de aanwijzing om zich op te houden in de bedoelde ruimte of plaats en/of omdat aspecten van openbare orde of nationale veiligheid dit vorderen.
Alternative, non-custodial measures which are available to the European states, such as reporting requirements, supervision systems, placement in open centres and the deposit of a financial guarantee should always be considered before detention.
Zoals reeds aangegeven in de reactie op aanbeveling 41, wordt bij een inbewaringstelling in het kader van de afweging van de belangen ook de vraag betrokken of de eventuele beschikbaarheid van een lichter middel aanleiding vormt om niet tot inbewaringstelling over te gaan.
The place and conditions of detention as well as the detention regime should reflect the basic difference that exists between the sanctions and measures of detention that are applied within the criminal justice system and the system of administrative detention that is applied to irregular migrants. Irregular migrants should not be transferred to prisons as a punitive measure unless they are suspect or have been convicted of a criminal offence. As far as possible, an «open regime» should be maintained within the institution.
Vreemdelingenbewaring ex art. 59 Vw2000 wordt ten uitvoer gelegd in een Huis van Bewaring. Het dagprogramma omvat echter ten opzichte van reguliere Huizen van Bewaring in de regel veel meer uren buiten de cel. Vrijheidsontneming ex art. 6 Vw2000 (na toegangsweigering) wordt ten uitvoer gelegd in een locatie waar het Reglement regime grenslogies van toepassing is. Dit regime is destijds specifiek voor deze doelgroep ontworpen. Uitgangspunt is dat de rechten van vreemdelingen die in een grenslogies worden geplaatst slechts beperkt mogen worden om hun verblijf te verzekeren en de veiligheid en orde te handhaven. Het regime heeft als kenmerk dat de interne bewegingsvrijheid zo ruim mogelijk is. Dit betekent dat gedetineerden bijvoorbeeld pas ’s avonds worden ingesloten in hun cel.
All staff in detention centres for irregular migrants should be qualified and trained for the specific needs of irregular migrants, who are detained pending the removal procedure.
Zie reactie op aanbeveling 38
Detention must not be imposed arbitrarily and never purely for the convenience of the authorities. It must be lawful, in accordance with a procedure and based on grounds prescribed by law, reasonably predictable, necessary and applied without discrimination.
The law must define in a clear and concrete way the requirements which have to be satisfied, before detention may be authorised.
The grounds for their detention and their rights while in detention should be communicated to the detainees.
Reactie aanbeveling 45, 46 en 47:
Vreemdelingenbewaring is een ingrijpende maatregel. Mede daarom is de maatregel met strikte waarborgen omkleed. De voorwaarden waaraan moet worden voldaan om tot inbewaringstelling te kunnen overgaan en de procedure die moet worden gevolgd zijn in wet- en regelgeving vastgelegd. Inbewaringstelling ex art. 59 Vw2000 kan uitsluitend plaatsvinden met het oog op de uitzetting en moet door het belang van de openbare orde of van de nationale veiligheid worden gevorderd. Het uitgangspunt is dat een vreemdeling, voordat hij in bewaring gesteld wordt, gehoord wordt. De vreemdeling heeft voorts het recht om te worden bijgestaan door een raadsman. De maatregel waarbij de bewaring opgelegd wordt, wordt gedagtekend, ondertekend en met redenen omkleed. Aan de vreemdeling op wie de maatregel betrekking heeft, wordt onmiddellijk een afschrift daarvan uitgereikt. De vreemdeling moet daarbij schriftelijk en mondeling (in een voor hem begrijpelijke taal) worden gewezen op de mogelijkheid tot het aanwenden van het rechtsmiddel.
Detention of irregular migrants should be for the minimum period necessary. An absolute maximum duration for any such detention should be specified in national law, which should provide that, as a rule, the detention may not exceed three months. A prolongation should only be allowed if the detainee has not co-operated in facilitating his removal. In no case should the detention exceed six months as stated in the Commission Proposal Returns Directive.
Vreemdelingenbewaring mag in Nederland niet langer duren dan met het oog op het doel van deze maatregel strikt noodzakelijk is. Als de bewaring voortduurt, wordt het belang van de vreemdeling om in vrijheid gesteld te worden groter. In de jurisprudentie van de rechtbanken wordt er doorgaans van uitgegaan dat na zes maanden bewaring het belang van de vreemdeling om in vrijheid gesteld te worden in het algemeen zwaarder weegt dan het algemeen belang om de vreemdeling ter fine van uitzetting in bewaring te houden. Onder omstandigheden kan die termijn evenwel langer dan wel korter zijn. De termijn van zes maanden kan onder meer overschreden worden, indien er bijvoorbeeld sprake is van:
• ongewenstverklaring of zware criminele antecedenten;
• frustratie door de vreemdeling van het onderzoek naar de vaststelling van de identiteit of nationaliteit;
• het feit dat de vreemdeling na de inbewaringstelling één of meerdere procedures ter verkrijging van een verblijfsvergunning is gaan voeren met het kennelijke doel om de uitzetting dan wel de verkrijging van een reisdocument te vertragen;
• het feit dat bij het bereiken van de termijn van zes maanden een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid bestaat dat de vreemdeling op korte termijn verwijderd wordt.
Detention is only justified as a temporary measure. If the aims for which it is used can not be achieved within a reasonable period that is defined by law, it should be terminated.
Op grond van de Nederlandse wet- en regelgeving kan vreemdelingenbewaring uitsluitend voortduren zolang er zicht is op uitzetting. Dit wordt ook door de rechter getoetst. Wanneer de vreemdeling zelf het onderzoek naar de vaststelling van identiteit en nationaliteit niet frustreert, zal de bewaring in de regel de termijn van zes maanden niet overschrijden. Zie voorts de reactie op aanbeveling 48.
Foreigners should not be detained for prolonged periods for reasons beyond the detainee’s own control, such as states failing to cooperate in the removal process.
Zie reactie aanbeveling 48 en 49.
The decision for administrative detention should be issued by judicial authorities. In urgent cases they may be issued by administrative authorities, in which case the order shall be confirmed by judicial authorities within 72 hours from the beginning of the administrative detention as prescribed in the Commission Proposal Returns Directive.
De bevoegdheid tot inbewaringstelling berust in Nederland bij de Minister van Justitie. De maatregel van inbewaringstelling wordt namens deze opgelegd en opgeheven door een ambtenaar belast met de grensbewaking of met het toezicht op vreemdelingen, die tevens hulpofficier van justitie is. Na een termijn van vier weken wordt automatisch beroep ingesteld. Vreemdelingen kunnen echter reeds vanaf dag één zelf beroep instellen. Van die mogelijkheid om eerder beroep in te stellen wordt regelmatig gebruik gemaakt. De zitting vindt uiterlijk op de 14e dag na ontvangst van het beroepschrift of de kennisgeving plaats. De rechtbank doet mondeling ter zitting of schriftelijk uitspraak. De schriftelijke uitspraak wordt binnen zeven dagen na de sluiting van het onderzoek gedaan.
The decision of the judge should always contain clear reasons why other non-custodial measures would be inadequate for the purpose and, in the light of existing alternative measures, there should be clear proportionality between the detention and the end to be achieved. It should be communicated to the detainee in a language and in terms that he understands together with reasons for the decision. There should be a presumption in favour of release.
Het hier bedoelde besluit is in Nederland een administratief besluit. De maatregel waarbij de bewaring opgelegd wordt, wordt gedagtekend, ondertekend en met redenen omkleed. Aan de vreemdeling op wie de maatregel betrekking heeft, wordt onmiddellijk een afschrift daarvan uitgereikt. De vreemdeling moet daarbij schriftelijk en mondeling (in een voor hem begrijpelijke taal) worden gewezen op de mogelijkheid tot het aanwenden van het rechtsmiddel.
Administrative detainees should have the right to appeal against the first instance and the review decisions and should be provided with the means, through legal assistance to exercise this right. They must have access to independent and competent legal advice and assistance from the beginning of the detention, irrespective of his ability to pay and they should have the right to attend any appeal hearing and to present their case.
Indien de rechtbank na een eerste beoordeling het beroep ongegrond heeft verklaard dan wel een wijziging van de wijze van tenuitvoerlegging heeft bevolen, en de maatregel van vrijheidsontneming duurt voort, kan de vreemdeling op ieder moment opnieuw beroep instellen tegen het voortduren van de maatregel van vrijheidsontneming.
Ook kan de vreemdeling binnen één week tegen een uitspraak van de rechtbank hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State.
De vreemdeling heeft het recht om actief deel te nemen aan de zitting waarin zijn of haar beroep tegen de vrijheidsontnemende maatregel wordt behandeld.
Voor wat betreft de toegang tot rechtsbijstand, zie reactie op aanbeveling 31.
Periodical judicial reviews should be guaranteed by statute in the event of continuing detention. In order to assess the proportionality of the detention, the judge should take into account the conditions of detention. When they are found to be seriously deficient, the judge should have the power to order the release of the detainee on the ground that detention in such circumstances is not proportional, having regard to the aims for which it is being used.
De Nederlandse wet- en regelgeving garandeert de mogelijkheid van een periodieke toetsing van de rechtmatigheid van de vrijheidsontnemende maatregel in die zin dat, zoals is aangegeven in de reactie op aanbeveling 53, de vreemdeling na een ongegrondverklaring van een eerste beroep tegen de vrijheidsontnemende maatregel op ieder moment opnieuw beroep in kan stellen tegen het voortduren van de maatregel van vrijheidsontneming. Ook bestaat de mogelijkheid om de omstandigheden van de detentie bij de (civiele) rechter aan de orde te stellen. Zo heeft het Gerechtshof Den Haag op 26 april 2007 ten aanzien van de huisvesting van vreemdelingen op de detentieboten in Rotterdam in hoger beroep geoordeeld dat er na zes maanden tussen de beperking in grondrechten en het doel van de vreemdelingenbewaring geen redelijke verhouding meer bestaat (LJN: BA 3925, Gerechtshof ’s-Gravenhage, 07/03 KG en 07/46 KG).
Any review institution should be independent from the detaining authorities. The periodic reviews should take place regardless of whether the detainee has exercised his right to appeal. Detainees and their legal representatives should have the right to attend any review hearings and to present their case. The reviews should include an opportunity for the detainee to refute any assertions made by the detaining authorities.
In Nederland worden de toepassing en de tenuitvoerlegging van vrijheidsontnemende maatregel door een onafhankelijke rechter getoetst. De vreemdeling heeft het recht om actief deel te nemen aan de zitting waarin zijn of haar beroep tegen de vrijheidsontnemende maatregel wordt behandeld, en heeft de mogelijkheid om hetgeen door de overheid wordt gesteld (beargumenteerd) te betwisten.
An effective complaints procedure should be provided relating to the treatment of detainees within the institution, so that problems may be speedily investigated and appropriate remedies provided, in cases where they are warranted. Depending on the different legal traditions and institutional arrangements to be found within each of the countries concerned, such complaints might either be directed to a judge or some other institution such as an Ombudsman or Board of Visitors.
Aan elke justitiële inrichting is een commissie van toezicht verbonden (conform artikel 7 van de Penitentiaire beginselenwet). De commissie van toezicht heeft als taak: het houden van toezicht op de wijze van tenuitvoerlegging van de vrijheidsbeneming, kennisneming van naar voren gebrachte grieven, het behandelen van klaagschriften van justitiabelen en het verstrekken van inlichtingen omtrent de wijze van tenuitvoerlegging van de vrijheidsbeneming aan de Minister van Justitie, de Raad en de directeur.
Illegal entry to the territory of a European state or irregular stay in such a state should in itself not be considered to be a crime punishable with imprisonment.
In Nederland is illegaal verblijf en illegale binnenkomst niet strafbaar.
National authorities should provide detailed information on relevant statistics, regarding the total number of foreigners in administrative detention, in order to ensure transparency.
In Nederland wordt dergelijke informatie periodiek aan de Tweede Kamer verstrekt door middel van de Rapportage Vreemdelingenketen.
Prior to and during detention highest priority should be given to encourage voluntary return through intensive and individualised counselling. Furthermore, the involvement of the International Organization for Migration and other national and international organisations should be stimulated, so they can contribute effectively to the process of voluntary return.
In het Nederlandse terugkeerbeleid staat het stimuleren van het zelfstandige vertrek van de vreemdeling centraal. In het kader van het casemanagement van de Dienst Terugkeer & Vertrek (DT&V) wordt hierop primair ingezet. De Internationale Organisatie voor Migratie (IOM) wordt hierbij intensief betrokken. Ook vreemdelingen in vreemdelingenbewaring kunnen gebruik maken van ondersteuning van de IOM bij zelfstandig vertrek, mits er nog geen ticket is geboekt door de Nederlandse overheid is het kader van het traject van gedwongen vertrek.
In the case of foreign nationals who can not (or no longer) be lawfully detained, but who have not been granted rights of residence, the law should regularize their status in order to minimise the risks associated with «social exclusion».
Het Nederlandse beleid voorziet niet in het automatisch toekennen van een verblijfsrecht aan een vreemdeling waarvan de vreemdelingenbewaring wordt opgeheven. De reden waarom een bewaringsmaatregel niet heeft geleid tot uitzetting is veelal gelegen in een gebrek aan medewerking van de kant van de vreemdeling. Indien dit vervolgens beloond zou worden met verblijfsrecht, zou daarmee iedere prikkel voor een vreemdeling om in bewaring nog te werken aan het vertrek komen te vervallen.
Wel kan een vreemdeling die er niet in slaagt de terugkeer te realiseren een beroep doen op het «buiten-schuld criterium». Indien de vreemdeling volgens de gestelde voorwaarden kan aantonen buiten zijn of haar schuld het vertrek niet te kunnen realiseren, kan een verblijfsvergunning worden verstrekt.
Persons who are unable to return to their home countries due to the situation in these countries and/or the risk of being «subjected to torture or to inhuman or degrading treatment or punishment» should not be detained while the host state waits for a change of situation which would allow return.
In Nederland kan vreemdelingenbewaring uitsluitend worden voortgezet zolang er zicht is op uitzetting. Dit wordt ook door de rechter getoetst. Indien terugkeer onverantwoord wordt geacht in verband met de algemene situatie in het land van herkomst of omdat er ten aanzien van betrokkene sprake is van een reëel risico dat terugkeer zal resulteren in een behandeling die in strijd is met artikel 3 van het Europese Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden zal in de regel geen inbewaringstelling plaatsvinden, maar zal een verblijfsvergunning asiel worden verleend of zal betrokkene onder een vertrek- en/of besluitmoratorium vallen.
Restriction to which criminal offenders are subjected should be applied to irregular migrants as few as possible, especially with respect to restrictions of the right to make phone calls, visits, correspondence, possession of personal goods, disciplinary sanctions, library, free movement inside the holding or detention centre. Therefore, irregular migrants should not be considered and treated as criminals.
Het regime voor bestuursrechtelijke vreemdelingen voldoet in ruime mate aan de Penitentiaire beginselenwet. Er is een dagprogramma, waarbij de vreemdelingen van 8–12 en van 13–17 op de afdeling buiten hun cel kunnen verblijven en kunnen telefoneren en bezoek kunnen ontvagen. Hun bewegingsvrijheid is groter dan die van strafrechtelijke vreemdelingen, die in een Huis van Bewaring gedetineerd zitten.
Vreemdelingen waarvan de vrijheid op basis van artikel 6 Vw2000 is ontnomen (toegangweigering) en gezinnen met minderjarige kinderen kennen een dagprogramma tot 21.00u en eten gezamenlijk in de recreatieruimte.
Administrative detainees should not be detained together with remand or sentenced prisoners. To accommodate such detainees in an institution which is otherwise integrated into the criminal justice system is acceptable only in exceptional circumstances. Even then, however, administrative detainees should not be in the same building as are used for ordinary criminal prisoners, nor subject to the same restrictions. There should be no co-mingling of the two groups.
In Nederland worden deze categorieën in beginsel gescheiden gedetineerd. Het kan voorkomen dat verschillende doelgroepen in dezelfde inrichting verblijven, maar dan wordt er gewerkt met verschillende afdelingen. In dergelijke gevallen worden slechts de gemeenschappelijke voorzieningen van de inrichting gedeeld, met dien verstande dat activiteiten als sport, luchten, recreëren etc, als onderdeel van het dagprogramma, alleen plaatsvinden met dezelfde doelgroep. Indien er al sprake is van verschillende doelgroepen in een inrichting, zijn daardoor de contactmomenten gering.
Unaccompanied persons who are under the age of 18 should never be detained and should be released into the care of family members who already have residency within the certain country. Where this is not possible, alternative care arrangements should be made by the competent child care authorities for unaccompanied minors to receive adequate accommodation and appropriate supervision. Residential homes or foster care placements may provide the necessary facilities to ensure their proper development. A legal guardian or adviser should be appointed.
In Nederland wordt terughoudend omgegaan met het in bewaring stellen van minderjarigen. Het volledig uitsluiten dat er nog alleenstaande minderjarigen in vreemdelingenbewaring terecht komen wordt onwenselijk geacht, omdat daarmee het realiseren van het gedwongen vertrek van alleenstaande minderjarigen die niet in Nederland mogen blijven ernstig zou worden bemoeilijkt.
Het Nederlandse beleid inzake alleenstaande minderjarige vreemdelingen voorziet in opvang en voogdij voor alleenstaande minderjarige vreemdelingen.
All appropriate alternatives to detention should be considered in the case of children accompanying their parents. Children and their primary care-givers should not be detained, unless this is the only means of maintaining family unity. Such detention should occur only in the most exceptional cases and in the least restrictive conditions. Nursing mothers and women in the later stages of pregnancy should not be detained.
In het Nederlandse beleid wordt bijzonder terughoudend omgegaan met het in bewaring stellen van gezinnen met minderjarige kinderen. Ouders met minderjarigen worden voorts uitsluitend in vreemdelingenbewaring gesteld in inrichtingen met faciliteiten voor kinderen. Vreemdelingenbewaring van zwangere vrouwen en moeders met baby’s wordt in het Nederlandse beleid niet uitgesloten. Overigens hebben in bewaring gestelde vreemdelingen toegang tot noodzakelijke medische voorzieningen, en wordt bijzondere aandacht en zonodig zorg verleend aan zwangere vrouwen.
5.4 Recommendations with respect to nationals detained abroad (paragraphs 4.1–4.7)
Collection of data on nationals detained abroad should be done on a national and European level.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken houdt een registratie bij van Nederlandse onderdanen die in het buitenland gedetineerd worden en hebben ingestemd met registratie van hun gegevens.
More cooperation between national states and involved authorities is beneficial.
Deze aanbeveling wordt in beginsel door de Nederlandse overheid ondersteund.
There is an urgent need for the introduction of minimum standards in consular care for nationals detained within the EU. These standards should contain provisions for social/legal/financial support, assistance to families at home and help with transfer agreements.
Nederland zal in beginsel de ontwikkeling van minimumstandaarden in EU-verband steunen, maar stelt vast dat consulaire bijstand vooralsnog een competentie is van de lidstaten zelf.
Social visits made by volunteers of the «Liaison Office» of the Dutch Probation Service to Dutch nationals detained abroad can be regarded as a good practice. As are the activities of the non-governmental organisations like the British «Prisoners Abroad», the «Irish Commission for Prisoners Overseas» and the Swedish «Bridges to Abroad».
Deze aanbeveling ondersteunt het Nederlandse beleid.
Transfer agreements between European countries could be more effective when the procedures are simplified and quicker. The transfer of EU prisoners to their home countries does have advantages for their social, educational and rehabilitation needs. As a result it will better protect the public against re-offending.
The ability for community penalties and conditional release to be transferred, managed and enforced between EU countries, could also provide courts with sentencing alternatives to imprisonment and thereby reduce the EU foreign national prisoners population.
Zie eerste deel van de reactie op aanbeveling 1 en 2.
Prison authorities should develop special training and vocational programmes which help the integration of foreign prisoners’ into their home country.
Zie reactie op aanbeveling 20 en 14.
Nationals that have been detained abroad should receive access to national aftercare and probation services upon return in the home country. Providing practical assistance to nationals detained abroad directly after return, like how to obtain official documents, how to apply for housing, a job, social benefits etc is essential to combat recidivism.
Tijdens detentie in het buitenland is bijstand van de reclassering mogelijk. Bureau Buitenland en Buitenlandse Betrekkingen (B&BB) van de reclassering helpt in samenwerking en met subsidie van het ministerie van Buitenlandse Zaken met de voorbereiding van de terugkeer naar Nederland. Gedetineerden moeten zich hiervoor wel zelf aanmelden. Dat kan bijvoorbeeld bij het consulaat. Na aanmelding wordt een plan van aanpak voor de gedetineerde opgesteld. In dit plan wordt uiteengezet wat al geregeld is en wat er – door zowel de gedetineerde zelf als B&BB – nog geregeld moet worden op het gebied van werk, schulden, huisvesting, gezondheid en relaties. Op deze manier wordt getracht detentieschade tot een minimum te beperken en de terugkeer te vergemakkelijken.
Directe link
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kst-30010-7.html