Tractatenblad van het Koninkrijk der Nederlanden
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek | Datum totstandkoming |
---|---|---|---|---|
Ministerie van Buitenlandse Zaken | Tractatenblad 2011, 222 | Verdrag |
Zoals vergunningen, bouwplannen en lokale regelgeving.
Adressen en contactpersonen van overheidsorganisaties.
U bent hier:
Datum publicatie | Organisatie | Jaargang en nummer | Rubriek | Datum totstandkoming |
---|---|---|---|---|
Ministerie van Buitenlandse Zaken | Tractatenblad 2011, 222 | Verdrag |
41 (2008) Nr. 1
Verdrag van de Verenigde Naties inzake de overeenkomsten voor het internationale vervoer van goederen geheel of gedeeltelijk over zee;
New York, 11 december 2008
The States Parties to this Convention,
Reaffirming their belief that international trade on the basis of equality and mutual benefit is an important element in promoting friendly relations among States,
Convinced that the progressive harmonization and unification of international trade law, in reducing or removing legal obstacles to the flow of international trade, significantly contributes to universal economic cooperation among all States on a basis of equality, equity and common interest, and to the well-being of all peoples,
Recognizing the significant contribution of the International Convention for the Unification of Certain Rules of Law relating to Bills of Lading, signed in Brussels on 25 August 1924, and its Protocols, and of the United Nations Convention on the Carriage of Goods by Sea, signed in Hamburg on 31 March 1978, to the harmonization of the law governing the carriage of goods by sea,
Mindful of the technological and commercial developments that have taken place since the adoption of those conventions and of the need to consolidate and modernize them,
Noting that shippers and carriers do not have the benefit of a binding universal regime to support the operation of contracts of maritime carriage involving other modes of transport,
Believing that the adoption of uniform rules to govern international contracts of carriage wholly or partly by sea will promote legal certainty, improve the efficiency of international carriage of goods and facilitate new access opportunities for previously remote parties and markets, thus playing a fundamental role in promoting trade and economic development, both domestically and internationally,
Have agreed as follows:
For the purposes of this Convention:
1. “Contract of carriage” means a contract in which a carrier, against the payment of freight, undertakes to carry goods from one place to another. The contract shall provide for carriage by sea and may provide for carriage by other modes of transport in addition to the sea carriage.
2. “Volume contract” means a contract of carriage that provides for the carriage of a specified quantity of goods in a series of shipments during an agreed period of time. The specification of the quantity may include a minimum, a maximum or a certain range.
3. “Liner transportation” means a transportation service that is offered to the public through publication or similar means and includes transportation by ships operating on a regular schedule between specified ports in accordance with publicly available timetables of sailing dates.
4. “Non-liner transportation” means any transportation that is not liner transportation.
5. “Carrier” means a person that enters into a contract of carriage with a shipper.
means a person other than the carrier that performs or undertakes to perform any of the carrier’s obligations under a contract of carriage with respect to the receipt, loading, handling, stowage, carriage, care, unloading or delivery of the goods, to the extent that such person acts, either directly or indirectly, at the carrier’s request or under the carrier’s supervision or control.
does not include any person that is retained, directly or indirectly, by a shipper, by a documentary shipper, by the controlling party or by the consignee instead of by the carrier.
7. “Maritime performing party” means a performing party to the extent that it performs or undertakes to perform any of the carrier’s obligations during the period between the arrival of the goods at the port of loading of a ship and their departure from the port of discharge of a ship. An inland carrier is a maritime performing party only if it performs or undertakes to perform its services exclusively within a port area.
8. “Shipper” means a person that enters into a contract of carriage with a carrier.
9. “Documentary shipper” means a person, other than the shipper, that accepts to be named as “shipper” in the transport document or electronic transport record.
10. “Holder” means:
a) A person that is in possession of a negotiable transport document; and (i) if the document is an order document, is identified in it as the shipper or the consignee, or is the person to which the document is duly endorsed; or (ii) if the document is a blank endorsed order document or bearer document, is the bearer thereof; or
b) The person to which a negotiable electronic transport record has been issued or transferred in accordance with the procedures referred to in article 9, paragraph 1.
11. “Consignee” means a person entitled to delivery of the goods under a contract of carriage or a transport document or electronic transport record.
12. “Right of control” of the goods means the right under the contract of carriage to give the carrier instructions in respect of the goods in accordance with chapter 10.
13. “Controlling party” means the person that pursuant to article 51 is entitled to exercise the right of control.
14. “Transport document” means a document issued under a contract of carriage by the carrier that:
a) Evidences the carrier’s or a performing party’s receipt of goods under a contract of carriage; and
b) Evidences or contains a contract of carriage.
15. “Negotiable transport document” means a transport document that indicates, by wording such as “to order” or “negotiable” or other appropriate wording recognized as having the same effect by the law applicable to the document, that the goods have been consigned to the order of the shipper, to the order of the consignee, or to bearer, and is not explicitly stated as being “non-negotiable” or “not negotiable”.
16. “Non-negotiable transport document” means a transport document that is not a negotiable transport document.
17. “Electronic communication” means information generated, sent, received or stored by electronic, optical, digital or similar means with the result that the information communicated is accessible so as to be usable for subsequent reference.
18. “Electronic transport record” means information in one or more messages issued by electronic communication under a contract of carriage by a carrier, including information logically associated with the electronic transport record by attachments or otherwise linked to the electronic transport record contemporaneously with or subsequent to its issue by the carrier, so as to become part of the electronic transport record, that:
a) Evidences the carrier’s or a performing party’s receipt of goods under a contract of carriage; and
b) Evidences or contains a contract of carriage.
19. “Negotiable electronic transport record” means an electronic transport record:
a) That indicates, by wording such as “to order”, or “negotiable”, or other appropriate wording recognized as having the same effect by the law applicable to the record, that the goods have been consigned to the order of the shipper or to the order of the consignee, and is not explicitly stated as being “non-negotiable” or “not negotiable”; and
b) The use of which meets the requirements of article 9, paragraph 1.
20. “Non-negotiable electronic transport record” means an electronic transport record that is not a negotiable electronic transport record.
21. The “issuance” of a negotiable electronic transport record means the issuance of the record in accordance with procedures that ensure that the record is subject to exclusive control from its creation until it ceases to have any effect or validity.
22. The “transfer” of a negotiable electronic transport record means the transfer of exclusive control over the record.
23. “Contract particulars” means any information relating to the contract of carriage or to the goods (including terms, notations, signatures and endorsements) that is in a transport document or an electronic transport record.
24. “Goods” means the wares, merchandise, and articles of every kind whatsoever that a carrier undertakes to carry under a contract of carriage and includes the packing and any equipment and container not supplied by or on behalf of the carrier.
25. “Ship” means any vessel used to carry goods by sea.
26. “Container” means any type of container, transportable tank or flat, swapbody, or any similar unit load used to consolidate goods, and any equipment ancillary to such unit load.
27. “Vehicle” means a road or railroad cargo vehicle.
28. “Freight” means the remuneration payable to the carrier for the carriage of goods under a contract of carriage.
29. “Domicile” means (a) a place where a company or other legal person or association of natural or legal persons has its (i) statutory seat or place of incorporation or central registered office, whichever is applicable, (ii) central administration or (iii) principal place of business, and (b) the habitual residence of a natural person.
30. “Competent court” means a court in a Contracting State that, according to the rules on the internal allocation of jurisdiction among the courts of that State, may exercise jurisdiction over the dispute.
In the interpretation of this Convention, regard is to be had to its international character and to the need to promote uniformity in its application and the observance of good faith in international trade.
The notices, confirmation, consent, agreement, declaration and other communications referred to in articles 19, paragraph 2; 23, paragraphs 1 to 4; 36, subparagraphs 1 (b), (c) and (d); 40, subparagraph 4 (b); 44; 48, paragraph 3; 51, subparagraph 1 (b); 59, paragraph 1; 63; 66; 67, paragraph 2; 75, paragraph 4; and 80, paragraphs 2 and 5, shall be in writing. Electronic communications may be used for these purposes, provided that the use of such means is with the consent of the person by which it is communicated and of the person to which it is communicated.
1. Any provision of this Convention that may provide a defence for, or limit the liability of, the carrier applies in any judicial or arbitral proceeding, whether founded in contract, in tort, or otherwise, that is instituted in respect of loss of, damage to, or delay in delivery of goods covered by a contract of carriage or for the breach of any other obligation under this Convention against:
a) The carrier or a maritime performing party;
b) The master, crew or any other person that performs services on board the ship; or
c) Employees of the carrier or a maritime performing party.
2. Any provision of this Convention that may provide a defence for the shipper or the documentary shipper applies in any judicial or arbitral proceeding, whether founded in contract, in tort, or otherwise, that is instituted against the shipper, the documentary shipper, or their subcontractors, agents or employees.
1. Subject to article 6, this Convention applies to contracts of carriage in which the place of receipt and the place of delivery are in different States, and the port of loading of a sea carriage and the port of discharge of the same sea carriage are in different States, if, according to the contract of carriage, any one of the following places is located in a Contracting State:
a) The place of receipt;
b) The port of loading;
c) The place of delivery; or
d) The port of discharge.
2. This Convention applies without regard to the nationality of the vessel, the carrier, the performing parties, the shipper, the consignee, or any other interested parties.
1. This Convention does not apply to the following contracts in liner transportation:
a) Charter parties; and
b) Other contracts for the use of a ship or of any space thereon.
2. This Convention does not apply to contracts of carriage in non-liner transportation except when:
a) There is no charter party or other contract between the parties for the use of a ship or of any space thereon; and
b) A transport document or an electronic transport record is issued.
Notwithstanding article 6, this Convention applies as between the carrier and the consignee, controlling party or holder that is not an original party to the charter party or other contract of carriage excluded from the application of this Convention. However, this Convention does not apply as between the original parties to a contract of carriage excluded pursuant to article 6.
Subject to the requirements set out in this Convention:
a) Anything that is to be in or on a transport document under this Convention may be recorded in an electronic transport record, provided the issuance and subsequent use of an electronic transport record is with the consent of the carrier and the shipper; and
b) The issuance, exclusive control, or transfer of an electronic transport record has the same effect as the issuance, possession, or transfer of a transport document.
1. The use of a negotiable electronic transport record shall be subject to procedures that provide for:
a) The method for the issuance and the transfer of that record to an intended holder;
b) An assurance that the negotiable electronic transport record retains its integrity;
c) The manner in which the holder is able to demonstrate that it is the holder; and
d) The manner of providing confirmation that delivery to the holder has been effected, or that, pursuant to articles 10, paragraph 2, or 47, subparagraphs 1 (a) (ii) and (c), the electronic transport record has ceased to have any effect or validity.
2. The procedures in paragraph 1 of this article shall be referred to in the contract particulars and be readily ascertainable.
1. If a negotiable transport document has been issued and the carrier and the holder agree to replace that document by a negotiable electronic transport record:
a) The holder shall surrender the negotiable transport document, or all of them if more than one has been issued, to the carrier;
b) The carrier shall issue to the holder a negotiable electronic transport record that includes a statement that it replaces the negotiable transport document; and
c) The negotiable transport document ceases thereafter to have any effect or validity.
2. If a negotiable electronic transport record has been issued and the carrier and the holder agree to replace that electronic transport record by a negotiable transport document:
a) The carrier shall issue to the holder, in place of the electronic transport record, a negotiable transport document that includes a statement that it replaces the negotiable electronic transport record; and
b) The electronic transport record ceases thereafter to have any effect or validity.
The carrier shall, subject to this Convention and in accordance with the terms of the contract of carriage, carry the goods to the place of destination and deliver them to the consignee.
1. The period of responsibility of the carrier for the goods under this Convention begins when the carrier or a performing party receives the goods for carriage and ends when the goods are delivered.
2.
a) If the law or regulations of the place of receipt require the goods to be handed over to an authority or other third party from which the carrier may collect them, the period of responsibility of the carrier begins when the carrier collects the goods from the authority or other third party.
b) If the law or regulations of the place of delivery require the carrier to hand over the goods to an authority or other third party from which the consignee may collect them, the period of responsibility of the carrier ends when the carrier hands the goods over to the authority or other third party.
3. For the purpose of determining the carrier’s period of responsibility, the parties may agree on the time and location of receipt and delivery of the goods, but a provision in a contract of carriage is void to the extent that it provides that:
a) The time of receipt of the goods is subsequent to the beginning of their initial loading under the contract of carriage; or
b) The time of delivery of the goods is prior to the completion of their final unloading under the contract of carriage.
1. The carrier shall during the period of its responsibility as defined in article 12, and subject to article 26, properly and carefully receive, load, handle, stow, carry, keep, care for, unload and deliver the goods.
2. Notwithstanding paragraph 1 of this article, and without prejudice to the other provisions in chapter 4 and to chapters 5 to 7, the carrier and the shipper may agree that the loading, handling, stowing or unloading of the goods is to be performed by the shipper, the documentary shipper or the consignee. Such an agreement shall be referred to in the contract particulars.
The carrier is bound before, at the beginning of, and during the voyage by sea to exercise due diligence to:
a) Make and keep the ship seaworthy;
b) Properly crew, equip and supply the ship and keep the ship so crewed, equipped and supplied throughout the voyage; and
c) Make and keep the holds and all other parts of the ship in which the goods are carried, and any containers supplied by the carrier in or upon which the goods are carried, fit and safe for their reception, carriage and preservation.
Notwithstanding articles 11 and 13, the carrier or a performing party may decline to receive or to load, and may take such other measures as are reasonable, including unloading, destroying, or rendering goods harmless, if the goods are, or reasonably appear likely to become during the carrier’s period of responsibility, an actual danger to persons, property or the environment.
Notwithstanding articles 11, 13, and 14, the carrier or a performing party may sacrifice goods at sea when the sacrifice is reasonably made for the common safety or for the purpose of preserving from peril human life or other property involved in the common adventure.
1. The carrier is liable for loss of or damage to the goods, as well as for delay in delivery, if the claimant proves that the loss, damage, or delay, or the event or circumstance that caused or contributed to it took place during the period of the carrier’s responsibility as defined in chapter 4.
2. The carrier is relieved of all or part of its liability pursuant to paragraph 1 of this article if it proves that the cause or one of the causes of the loss, damage, or delay is not attributable to its fault or to the fault of any person referred to in article 18.
3. The carrier is also relieved of all or part of its liability pursuant to paragraph 1 of this article if, alternatively to proving the absence of fault as provided in paragraph 2 of this article, it proves that one or more of the following events or circumstances caused or contributed to the loss, damage, or delay:
a) Act of God;
b) Perils, dangers, and accidents of the sea or other navigable waters;
c) War, hostilities, armed conflict, piracy, terrorism, riots, and civil commotions;
d) Quarantine restrictions; interference by or impediments created by governments, public authorities, rulers, or people including detention, arrest, or seizure not attributable to the carrier or any person referred to in article 18;
e) Strikes, lockouts, stoppages, or restraints of labour;
f) Fire on the ship;
g) Latent defects not discoverable by due diligence;
h) Act or omission of the shipper, the documentary shipper, the controlling party, or any other person for whose acts the shipper or the documentary shipper is liable pursuant to article 33 or 34;
i) Loading, handling, stowing, or unloading of the goods performed pursuant to an agreement in accordance with article 13, paragraph 2, unless the carrier or a performing party performs such activity on behalf of the shipper, the documentary shipper or the consignee;
j) Wastage in bulk or weight or any other loss or damage arising from inherent defect, quality, or vice of the goods;
k) Insufficiency or defective condition of packing or marking not performed by or on behalf of the carrier;
l) Saving or attempting to save life at sea;
m) Reasonable measures to save or attempt to save property at sea;
n) Reasonable measures to avoid or attempt to avoid damage to the environment; or
o) Acts of the carrier in pursuance of the powers conferred by articles 15 and 16.
4. Notwithstanding paragraph 3 of this article, the carrier is liable for all or part of the loss, damage, or delay:
a) If the claimant proves that the fault of the carrier or of a person referred to in article 18 caused or contributed to the event or circumstance on which the carrier relies; or
b) If the claimant proves that an event or circumstance not listed in paragraph 3 of this article contributed to the loss, damage, or delay, and the carrier cannot prove that this event or circumstance is not attributable to its fault or to the fault of any person referred to in article 18.
5. The carrier is also liable, notwithstanding paragraph 3 of this article, for all or part of the loss, damage, or delay if:
a) The claimant proves that the loss, damage, or delay was or was probably caused by or contributed to by (i) the unseaworthiness of the ship; (ii) the improper crewing, equipping, and supplying of the ship; or (iii) the fact that the holds or other parts of the ship in which the goods are carried, or any containers supplied by the carrier in or upon which the goods are carried, were not fit and safe for reception, carriage, and preservation of the goods; and
b) The carrier is unable to prove either that: (i) none of the events or circumstances referred to in subparagraph 5 (a) of this article caused the loss, damage, or delay; or (ii) it complied with its obligation to exercise due diligence pursuant to article 14.
6. When the carrier is relieved of part of its liability pursuant to this article, the carrier is liable only for that part of the loss, damage or delay that is attributable to the event or circumstance for which it is liable pursuant to this article.
The carrier is liable for the breach of its obligations under this Convention caused by the acts or omissions of:
a) Any performing party;
b) The master or crew of the ship;
c) Employees of the carrier or a performing party; or
d) Any other person that performs or undertakes to perform any of the carrier’s obligations under the contract of carriage, to the extent that the person acts, either directly or indirectly, at the carrier’s request or under the carrier’s supervision or control.
1. A maritime performing party is subject to the obligations and liabilities imposed on the carrier under this Convention and is entitled to the carrier’s defences and limits of liability as provided for in this Convention if:
a) The maritime performing party received the goods for carriage in a Contracting State, or delivered them in a Contracting State, or performed its activities with respect to the goods in a port in a Contracting State; and
b) The occurrence that caused the loss, damage or delay took place: (i) during the period between the arrival of the goods at the port of loading of the ship and their departure from the port of discharge from the ship; (ii) while the maritime performing party had custody of the goods; or (iii) at any other time to the extent that it was participating in the performance of any of the activities contemplated by the contract of carriage.
2. If the carrier agrees to assume obligations other than those imposed on the carrier under this Convention, or agrees that the limits of its liability are higher than the limits specified under this Convention, a maritime performing party is not bound by this agreement unless it expressly agrees to accept such obligations or such higher limits.
3. A maritime performing party is liable for the breach of its obligations under this Convention caused by the acts or omissions of any person to which it has entrusted the performance of any of the carrier’s obligations under the contract of carriage under the conditions set out in paragraph 1 of this article.
4. Nothing in this Convention imposes liability on the master or crew of the ship or on an employee of the carrier or of a maritime performing party.
1. If the carrier and one or more maritime performing parties are liable for the loss of, damage to, or delay in delivery of the goods, their liability is joint and several but only up to the limits provided for under this Convention.
2. Without prejudice to article 61, the aggregate liability of all such persons shall not exceed the overall limits of liability under this Convention.
Delay in delivery occurs when the goods are not delivered at the place of destination provided for in the contract of carriage within the time agreed.
1. Subject to article 59, the compensation payable by the carrier for loss of or damage to the goods is calculated by reference to the value of such goods at the place and time of delivery established in accordance with article 43.
2. The value of the goods is fixed according to the commodity exchange price or, if there is no such price, according to their market price or, if there is no commodity exchange price or market price, by reference to the normal value of the goods of the same kind and quality at the place of delivery.
3. In case of loss of or damage to the goods, the carrier is not liable for payment of any compensation beyond what is provided for in paragraphs 1 and 2 of this article except when the carrier and the shipper have agreed to calculate compensation in a different manner within the limits of chapter 16.
1. The carrier is presumed, in absence of proof to the contrary, to have delivered the goods according to their description in the contract particulars unless notice of loss of or damage to the goods, indicating the general nature of such loss or damage, was given to the carrier or the performing party that delivered the goods before or at the time of the delivery, or, if the loss or damage is not apparent, within seven working days at the place of delivery after the delivery of the goods.
2. Failure to provide the notice referred to in this article to the carrier or the performing party shall not affect the right to claim compensation for loss of or damage to the goods under this Convention, nor shall it affect the allocation of the burden of proof set out in article 17.
3. The notice referred to in this article is not required in respect of loss or damage that is ascertained in a joint inspection of the goods by the person to which they have been delivered and the carrier or the maritime performing party against which liability is being asserted.
4. No compensation in respect of delay is payable unless notice of loss due to delay was given to the carrier within twenty-one consecutive days of delivery of the goods.
5. When the notice referred to in this article is given to the performing party that delivered the goods, it has the same effect as if that notice was given to the carrier, and notice given to the carrier has the same effect as a notice given to a maritime performing party.
6. In the case of any actual or apprehended loss or damage, the parties to the dispute shall give all reasonable facilities to each other for inspecting and tallying the goods and shall provide access to records and documents relevant to the carriage of the goods.
When pursuant to applicable law a deviation constitutes a breach of the carrier’s obligations, such deviation of itself shall not deprive the carrier or a maritime performing party of any defence or limitation of this Convention, except to the extent provided in article 61.
1. Goods may be carried on the deck of a ship only if:
a) Such carriage is required by law;
b) They are carried in or on containers or vehicles that are fit for deck carriage, and the decks are specially fitted to carry such containers or vehicles; or
c) The carriage on deck is in accordance with the contract of carriage, or the customs, usages or practices of the trade in question.
2. The provisions of this Convention relating to the liability of the carrier apply to the loss of, damage to or delay in the delivery of goods carried on deck pursuant to paragraph 1 of this article, but the carrier is not liable for loss of or damage to such goods, or delay in their delivery, caused by the special risks involved in their carriage on deck when the goods are carried in accordance with subparagraphs 1 (a) or (c) of this article.
3. If the goods have been carried on deck in cases other than those permitted pursuant to paragraph 1 of this article, the carrier is liable for loss of or damage to the goods or delay in their delivery that is exclusively caused by their carriage on deck, and is not entitled to the defences provided for in article 17.
4. The carrier is not entitled to invoke subparagraph 1 (c) of this article against a third party that has acquired a negotiable transport document or a negotiable electronic transport record in good faith, unless the contract particulars state that the goods may be carried on deck.
5. If the carrier and shipper expressly agreed that the goods would be carried under deck, the carrier is not entitled to the benefit of the limitation of liability for any loss of, damage to or delay in the delivery of the goods to the extent that such loss, damage, or delay resulted from their carriage on deck.
When loss of or damage to goods, or an event or circumstance causing a delay in their delivery, occurs during the carrier’s period of responsibility but solely before their loading onto the ship or solely after their discharge from the ship, the provisions of this Convention do not prevail over those provisions of another international instrument that, at the time of such loss, damage or event or circumstance causing delay:
a) Pursuant to the provisions of such international instrument would have applied to all or any of the carrier’s activities if the shipper had made a separate and direct contract with the carrier in respect of the particular stage of carriage where the loss of, or damage to goods, or an event or circumstance causing delay in their delivery occurred;
b) Specifically provide for the carrier’s liability, limitation of liability, or time for suit; and
c) Cannot be departed from by contract either at all or to the detriment of the shipper under that instrument.
1. Unless otherwise agreed in the contract of carriage, the shipper shall deliver the goods ready for carriage. In any event, the shipper shall deliver the goods in such condition that they will withstand the intended carriage, including their loading, handling, stowing, lashing and securing, and unloading, and that they will not cause harm to persons or property.
2. The shipper shall properly and carefully perform any obligation assumed under an agreement made pursuant to article 13, paragraph 2.
3. When a container is packed or a vehicle is loaded by the shipper, the shipper shall properly and carefully stow, lash and secure the contents in or on the container or vehicle, and in such a way that they will not cause harm to persons or property.
The carrier and the shipper shall respond to requests from each other to provide information and instructions required for the proper handling and carriage of the goods if the information is in the requested party’s possession or the instructions are within the requested party’s reasonable ability to provide and they are not otherwise reasonably available to the requesting party.
1. The shipper shall provide to the carrier in a timely manner such information, instructions and documents relating to the goods that are not otherwise reasonably available to the carrier, and that are reasonably necessary:
a) For the proper handling and carriage of the goods, including precautions to be taken by the carrier or a performing party; and
b) For the carrier to comply with law, regulations or other requirements of public authorities in connection with the intended carriage, provided that the carrier notifies the shipper in a timely manner of the information, instructions and documents it requires.
2. Nothing in this article affects any specific obligation to provide certain information, instructions and documents related to the goods pursuant to law, regulations or other requirements of public authorities in connection with the intended carriage.
1. The shipper is liable for loss or damage sustained by the carrier if the carrier proves that such loss or damage was caused by a breach of the shipper’s obligations under this Convention.
2. Except in respect of loss or damage caused by a breach by the shipper of its obligations pursuant to articles 31, paragraph 2, and 32, the shipper is relieved of all or part of its liability if the cause or one of the causes of the loss or damage is not attributable to its fault or to the fault of any person referred to in article 34.
3. When the shipper is relieved of part of its liability pursuant to this article, the shipper is liable only for that part of the loss or damage that is attributable to its fault or to the fault of any person referred to in article 34.
1. The shipper shall provide to the carrier, in a timely manner, accurate information required for the compilation of the contract particulars and the issuance of the transport documents or electronic transport records, including the particulars referred to in article 36, paragraph 1; the name of the party to be identified as the shipper in the contract particulars; the name of the consignee, if any; and the name of the person to whose order the transport document or electronic transport record is to be issued, if any.
2. The shipper is deemed to have guaranteed the accuracy at the time of receipt by the carrier of the information that is provided according to paragraph 1 of this article. The shipper shall indemnify the carrier against loss or damage resulting from the inaccuracy of such information.
When goods by their nature or character are, or reasonably appear likely to become, a danger to persons, property or the environment:
a) The shipper shall inform the carrier of the dangerous nature or character of the goods in a timely manner before they are delivered to the carrier or a performing party. If the shipper fails to do so and the carrier or performing party does not otherwise have knowledge of their dangerous nature or character, the shipper is liable to the carrier for loss or damage resulting from such failure to inform; and
b) The shipper shall mark or label dangerous goods in accordance with any law, regulations or other requirements of public authorities that apply during any stage of the intended carriage of the goods. If the shipper fails to do so, it is liable to the carrier for loss or damage resulting from such failure.
1. A documentary shipper is subject to the obligations and liabilities imposed on the shipper pursuant to this chapter and pursuant to article 55, and is entitled to the shipper’s rights and defences provided by this chapter and by chapter 13.
2. Paragraph 1 of this article does not affect the obligations, liabilities, rights or defences of the shipper.
The shipper is liable for the breach of its obligations under this Convention caused by the acts or omissions of any person, including employees, agents and subcontractors, to which it has entrusted the performance of any of its obligations, but the shipper is not liable for acts or omissions of the carrier or a performing party acting on behalf of the carrier, to which the shipper has entrusted the performance of its obligations.
Unless the shipper and the carrier have agreed not to use a transport document or an electronic transport record, or it is the custom, usage or practice of the trade not to use one, upon delivery of the goods for carriage to the carrier or performing party, the shipper or, if the shipper consents, the documentary shipper, is entitled to obtain from the carrier, at the shipper’s option:
a) A non-negotiable transport document or, subject to article 8, subparagraph (a), a non-negotiable electronic transport record; or
b) An appropriate negotiable transport document or, subject to article 8, subparagraph (a), a negotiable electronic transport record, unless the shipper and the carrier have agreed not to use a negotiable transport document or negotiable electronic transport record, or it is the custom, usage or practice of the trade not to use one.
1. The contract particulars in the transport document or electronic transport record referred to in article 35 shall include the following information, as furnished by the shipper:
a) A description of the goods as appropriate for the transport;
b) The leading marks necessary for identification of the goods;
c) The number of packages or pieces, or the quantity of goods; and
d) The weight of the goods, if furnished by the shipper.
2. The contract particulars in the transport document or electronic transport record referred to in article 35 shall also include:
a) A statement of the apparent order and condition of the goods at the time the carrier or a performing party receives them for carriage;
b) The name and address of the carrier;
c) The date on which the carrier or a performing party received the goods, or on which the goods were loaded on board the ship, or on which the transport document or electronic transport record was issued; and
d) If the transport document is negotiable, the number of originals of the negotiable transport document, when more than one original is issued.
3. The contract particulars in the transport document or electronic transport record referred to in article 35 shall further include:
a) The name and address of the consignee, if named by the shipper;
b) The name of a ship, if specified in the contract of carriage;
c) The place of receipt and, if known to the carrier, the place of delivery; and
d) The port of loading and the port of discharge, if specified in the contract of carriage.
4. For the purposes of this article, the phrase “apparent order and condition of the goods” in subparagraph 2 (a) of this article refers to the order and condition of the goods based on:
a) A reasonable external inspection of the goods as packaged at the time the shipper delivers them to the carrier or a performing party; and
b) Any additional inspection that the carrier or a performing party actually performs before issuing the transport document or electronic transport record.
1. If a carrier is identified by name in the contract particulars, any other information in the transport document or electronic transport record relating to the identity of the carrier shall have no effect to the extent that it is inconsistent with that identification.
2. If no person is identified in the contract particulars as the carrier as required pursuant to article 36, subparagraph 2 (b), but the contract particulars indicate that the goods have been loaded on board a named ship, the registered owner of that ship is presumed to be the carrier, unless it proves that the ship was under a bareboat charter at the time of the carriage and it identifies this bareboat charterer and indicates its address, in which case this bareboat charterer is presumed to be the carrier. Alternatively, the registered owner may rebut the presumption of being the carrier by identifying the carrier and indicating its address. The bareboat charterer may rebut any presumption of being the carrier in the same manner.
3. Nothing in this article prevents the claimant from proving that any person other than a person identified in the contract particulars or pursuant to paragraph 2 of this article is the carrier.
1. A transport document shall be signed by the carrier or a person acting on its behalf.
2. An electronic transport record shall include the electronic signature of the carrier or a person acting on its behalf. Such electronic signature shall identify the signatory in relation to the electronic transport record and indicate the carrier’s authorization of the electronic transport record.
1. The absence or inaccuracy of one or more of the contract particulars referred to in article 36, paragraphs 1, 2 or 3, does not of itself affect the legal character or validity of the transport document or of the electronic transport record.
2. If the contract particulars include the date but fail to indicate its significance, the date is deemed to be:
a) The date on which all of the goods indicated in the transport document or electronic transport record were loaded on board the ship, if the contract particulars indicate that the goods have been loaded on board a ship; or
b) The date on which the carrier or a performing party received the goods, if the contract particulars do not indicate that the goods have been loaded on board a ship.
3. If the contract particulars fail to state the apparent order and condition of the goods at the time the carrier or a performing party receives them, the contract particulars are deemed to have stated that the goods were in apparent good order and condition at the time the carrier or a performing party received them.
1. The carrier shall qualify the information referred to in article 36, paragraph 1, to indicate that the carrier does not assume responsibility for the accuracy of the information furnished by the shipper if:
a) The carrier has actual knowledge that any material statement in the transport document or electronic transport record is false or misleading; or
b) The carrier has reasonable grounds to believe that a material statement in the transport document or electronic transport record is false or misleading.
2. Without prejudice to paragraph 1 of this article, the carrier may qualify the information referred to in article 36, paragraph 1, in the circumstances and in the manner set out in paragraphs 3 and 4 of this article to indicate that the carrier does not assume responsibility for the accuracy of the information furnished by the shipper.
3. When the goods are not delivered for carriage to the carrier or a performing party in a closed container or vehicle, or when they are delivered in a closed container or vehicle and the carrier or a performing party actually inspects them, the carrier may qualify the information referred to in article 36, paragraph 1, if:
a) The carrier had no physically practicable or commercially reasonable means of checking the information furnished by the shipper, in which case it may indicate which information it was unable to check; or
b) The carrier has reasonable grounds to believe the information furnished by the shipper to be inaccurate, in which case it may include a clause providing what it reasonably considers accurate information.
4. When the goods are delivered for carriage to the carrier or a performing party in a closed container or vehicle, the carrier may qualify the information referred to in:
a) Article 36, subparagraphs 1 (a), (b), or (c), if:
i) The goods inside the container or vehicle have not actually been inspected by the carrier or a performing party; and
ii) Neither the carrier nor a performing party otherwise has actual knowledge of its contents before issuing the transport document or the electronic transport record; and
b) Article 36, subparagraph 1 (d), if:
i) Neither the carrier nor a performing party weighed the container or vehicle, and the shipper and the carrier had not agreed prior to the shipment that the container or vehicle would be weighed and the weight would be included in the contract particulars; or
ii) There was no physically practicable or commercially reasonable means of checking the weight of the container or vehicle.
Except to the extent that the contract particulars have been qualified in the circumstances and in the manner set out in article 40:
a) A transport document or an electronic transport record is prima facie evidence of the carrier’s receipt of the goods as stated in the contract particulars;
b) Proof to the contrary by the carrier in respect of any contract particulars shall not be admissible, when such contract particulars are included in:
i) A negotiable transport document or a negotiable electronic transport record that is transferred to a third party acting in good faith; or
ii) A non-negotiable transport document that indicates that it must be surrendered in order to obtain delivery of the goods and is transferred to the consignee acting in good faith;
c) Proof to the contrary by the carrier shall not be admissible against a consignee that in good faith has acted in reliance on any of the following contract particulars included in a non-negotiable transport document or a non-negotiable electronic transport record:
i) The contract particulars referred to in article 36, paragraph 1, when such contract particulars are furnished by the carrier;
ii) The number, type and identifying numbers of the containers, but not the identifying numbers of the container seals; and
iii) The contract particulars referred to in article 36, paragraph 2.
If the contract particulars contain the statement “freight prepaid” or a statement of a similar nature, the carrier cannot assert against the holder or the consignee the fact that the freight has not been paid. This article does not apply if the holder or the consignee is also the shipper.
When the goods have arrived at their destination, the consignee that demands delivery of the goods under the contract of carriage shall accept delivery of the goods at the time or within the time period and at the location agreed in the contract of carriage or, failing such agreement, at the time and location at which, having regard to the terms of the contract, the customs, usages or practices of the trade and the circumstances of the carriage, delivery could reasonably be expected.
On request of the carrier or the performing party that delivers the goods, the consignee shall acknowledge receipt of the goods from the carrier or the performing party in the manner that is customary at the place of delivery. The carrier may refuse delivery if the consignee refuses to acknowledge such receipt.
When neither a negotiable transport document nor a negotiable electronic transport record has been issued:
a) The carrier shall deliver the goods to the consignee at the time and location referred to in article 43. The carrier may refuse delivery if the person claiming to be the consignee does not properly identify itself as the consignee on the request of the carrier;
b) If the name and address of the consignee are not referred to in the contract particulars, the controlling party shall prior to or upon the arrival of the goods at the place of destination advise the carrier of such name and address;
c) Without prejudice to article 48, paragraph 1, if the goods are not deliverable because (i) the consignee, after having received a notice of arrival, does not, at the time or within the time period referred to in article 43, claim delivery of the goods from the carrier after their arrival at the place of destination, (ii) the carrier refuses delivery because the person claiming to be the consignee does not properly identify itself as the consignee, or (iii) the carrier is, after reasonable effort, unable to locate the consignee in order to request delivery instructions, the carrier may so advise the controlling party and request instructions in respect of the delivery of the goods. If, after reasonable effort, the carrier is unable to locate the controlling party, the carrier may so advise the shipper and request instructions in respect of the delivery of the goods. If, after reasonable effort, the carrier is unable to locate the shipper, the carrier may so advise the documentary shipper and request instructions in respect of the delivery of the goods;
d) The carrier that delivers the goods upon instruction of the controlling party, the shipper or the documentary shipper pursuant to subparagraph (c) of this article is discharged from its obligations to deliver the goods under the contract of carriage.
When a non-negotiable transport document has been issued that indicates that it shall be surrendered in order to obtain delivery of the goods:
a) The carrier shall deliver the goods at the time and location referred to in article 43 to the consignee upon the consignee properly identifying itself on the request of the carrier and surrender of the non-negotiable document. The carrier may refuse delivery if the person claiming to be the consignee fails to properly identify itself on the request of the carrier, and shall refuse delivery if the non negotiable document is not surrendered. If more than one original of the non negotiable document has been issued, the surrender of one original will suffice and the other originals cease to have any effect or validity;
b) Without prejudice to article 48, paragraph 1, if the goods are not deliverable because (i) the consignee, after having received a notice of arrival, does not, at the time or within the time period referred to in article 43, claim delivery of the goods from the carrier after their arrival at the place of destination, (ii) the carrier refuses delivery because the person claiming to be the consignee does not properly identify itself as the consignee or does not surrender the document, or (iii) the carrier is, after reasonable effort, unable to locate the consignee in order to request delivery instructions, the carrier may so advise the shipper and request instructions in respect of the delivery of the goods. If, after reasonable effort, the carrier is unable to locate the shipper, the carrier may so advise the documentary shipper and request instructions in respect of the delivery of the goods;
c) The carrier that delivers the goods upon instruction of the shipper or the documentary shipper pursuant to subparagraph (b) of this article is discharged from its obligation to deliver the goods under the contract of carriage, irrespective of whether the non-negotiable transport document has been surrendered to it.
1. When a negotiable transport document or a negotiable electronic transport record has been issued:
a) The holder of the negotiable transport document or negotiable electronic transport record is entitled to claim delivery of the goods from the carrier after they have arrived at the place of destination, in which event the carrier shall deliver the goods at the time and location referred to in article 43 to the holder:
i) Upon surrender of the negotiable transport document and, if the holder is one of the persons referred to in article 1, subparagraph 10 (a) (i), upon the holder properly identifying itself; or
ii) Upon demonstration by the holder, in accordance with the procedures referred to in article 9, paragraph 1, that it is the holder of the negotiable electronic transport record;
b) The carrier shall refuse delivery if the requirements of subparagraph (a) (i) or (a) (ii) of this paragraph are not met;
c) If more than one original of the negotiable transport document has been issued, and the number of originals is stated in that document, the surrender of one original will suffice and the other originals cease to have any effect or validity. When a negotiable electronic transport record has been used, such electronic transport record ceases to have any effect or validity upon delivery to the holder in accordance with the procedures required by article 9, paragraph 1.
2. Without prejudice to article 48, paragraph 1, if the negotiable transport document or the negotiable electronic transport record expressly states that the goods may be delivered without the surrender of the transport document or the electronic transport record, the following rules apply:
a) If the goods are not deliverable because (i) the holder, after having received a notice of arrival, does not, at the time or within the time period referred to in article 43, claim delivery of the goods from the carrier after their arrival at the place of destination, (ii) the carrier refuses delivery because the person claiming to be a holder does not properly identify itself as one of the persons referred to in article 1, subparagraph 10 (a) (i), or (iii) the carrier is, after reasonable effort, unable to locate the holder in order to request delivery instructions, the carrier may so advise the shipper and request instructions in respect of the delivery of the goods. If, after reasonable effort, the carrier is unable to locate the shipper, the carrier may so advise the documentary shipper and request instructions in respect of the delivery of the goods;
b) The carrier that delivers the goods upon instruction of the shipper or the documentary shipper in accordance with subparagraph 2 (a) of this article is discharged from its obligation to deliver the goods under the contract of carriage to the holder, irrespective of whether the negotiable transport document has been surrendered to it, or the person claiming delivery under a negotiable electronic transport record has demonstrated, in accordance with the procedures referred to in article 9, paragraph 1, that it is the holder;
c) The person giving instructions under subparagraph 2 (a) of this article shall indemnify the carrier against loss arising from its being held liable to the holder under subparagraph 2 (e) of this article. The carrier may refuse to follow those instructions if the person fails to provide adequate security as the carrier may reasonably request;
d) A person that becomes a holder of the negotiable transport document or the negotiable electronic transport record after the carrier has delivered the goods pursuant to subparagraph 2 (b) of this article, but pursuant to contractual or other arrangements made before such delivery acquires rights against the carrier under the contract of carriage, other than the right to claim delivery of the goods;
e) Notwithstanding subparagraphs 2 (b) and 2 (d) of this article, a holder that becomes a holder after such delivery, and that did not have and could not reasonably have had knowledge of such delivery at the time it became a holder, acquires the rights incorporated in the negotiable transport document or negotiable electronic transport record. When the contract particulars state the expected time of arrival of the goods, or indicate how to obtain information as to whether the goods have been delivered, it is presumed that the holder at the time that it became a holder had or could reasonably have had knowledge of the delivery of the goods.
1. For the purposes of this article, goods shall be deemed to have remained undelivered only if, after their arrival at the place of destination:
a) The consignee does not accept delivery of the goods pursuant to this chapter at the time and location referred to in article 43;
b) The controlling party, the holder, the shipper or the documentary shipper cannot be found or does not give the carrier adequate instructions pursuant to articles 45, 46 and 47;
c) The carrier is entitled or required to refuse delivery pursuant to articles 44, 45, 46 and 47;
d) The carrier is not allowed to deliver the goods to the consignee pursuant to the law or regulations of the place at which delivery is requested; or
e) The goods are otherwise undeliverable by the carrier.
2. Without prejudice to any other rights that the carrier may have against the shipper, controlling party or consignee, if the goods have remained undelivered, the carrier may, at the risk and expense of the person entitled to the goods, take such action in respect of the goods as circumstances may reasonably require, including:
a) To store the goods at any suitable place;
b) To unpack the goods if they are packed in containers or vehicles, or to act otherwise in respect of the goods, including by moving them; and
c) To cause the goods to be sold or destroyed in accordance with the practices or pursuant to the law or regulations of the place where the goods are located at the time.
3. The carrier may exercise the rights under paragraph 2 of this article only after it has given reasonable notice of the intended action under paragraph 2 of this article to the person stated in the contract particulars as the person, if any, to be notified of the arrival of the goods at the place of destination, and to one of the following persons in the order indicated, if known to the carrier: the consignee, the controlling party or the shipper.
4. If the goods are sold pursuant to subparagraph 2 (c) of this article, the carrier shall hold the proceeds of the sale for the benefit of the person entitled to the goods, subject to the deduction of any costs incurred by the carrier and any other amounts that are due to the carrier in connection with the carriage of those goods.
5. The carrier shall not be liable for loss of or damage to goods that occurs during the time that they remain undelivered pursuant to this article unless the claimant proves that such loss or damage resulted from the failure by the carrier to take steps that would have been reasonable in the circumstances to preserve the goods and that the carrier knew or ought to have known that the loss or damage to the goods would result from its failure to take such steps.
Nothing in this Convention affects a right of the carrier or a performing party that may exist pursuant to the contract of carriage or the applicable law to retain the goods to secure the payment of sums due.
1. The right of control may be exercised only by the controlling party and is limited to:
a) The right to give or modify instructions in respect of the goods that do not constitute a variation of the contract of carriage;
b) The right to obtain delivery of the goods at a scheduled port of call or, in respect of inland carriage, any place en route; and
c) The right to replace the consignee by any other person including the controlling party.
2. The right of control exists during the entire period of responsibility of the carrier, as provided in article 12, and ceases when that period expires.
1. Except in the cases referred to in paragraphs 2, 3 and 4 of this article:
a) The shipper is the controlling party unless the shipper, when the contract of carriage is concluded, designates the consignee, the documentary shipper or another person as the controlling party;
b) The controlling party is entitled to transfer the right of control to another person. The transfer becomes effective with respect to the carrier upon its notification of the transfer by the transferor, and the transferee becomes the controlling party; and
c) The controlling party shall properly identify itself when it exercises the right of control.
2. When a non-negotiable transport document has been issued that indicates that it shall be surrendered in order to obtain delivery of the goods:
a) The shipper is the controlling party and may transfer the right of control to the consignee named in the transport document by transferring the document to that person without endorsement. If more than one original of the document was issued, all originals shall be transferred in order to effect a transfer of the right of control; and
b) In order to exercise its right of control, the controlling party shall produce the document and properly identify itself. If more than one original of the document was issued, all originals shall be produced, failing which the right of control cannot be exercised.
3. When a negotiable transport document is issued:
a) The holder or, if more than one original of the negotiable transport document is issued, the holder of all originals is the controlling party;
b) The holder may transfer the right of control by transferring the negotiable transport document to another person in accordance with article 57. If more than one original of that document was issued, all originals shall be transferred to that person in order to effect a transfer of the right of control; and
c) In order to exercise the right of control, the holder shall produce the negotiable transport document to the carrier, and if the holder is one of the persons referred to in article 1, subparagraph 10 (a) (i), the holder shall properly identify itself. If more than one original of the document was issued, all originals shall be produced, failing which the right of control cannot be exercised.
4. When a negotiable electronic transport record is issued:
a) The holder is the controlling party;
b) The holder may transfer the right of control to another person by transferring the negotiable electronic transport record in accordance with the procedures referred to in article 9, paragraph 1; and
c) In order to exercise the right of control, the holder shall demonstrate, in accordance with the procedures referred to in article 9, paragraph 1, that it is the holder.
1. Subject to paragraphs 2 and 3 of this article, the carrier shall execute the instructions referred to in article 50 if:
a) The person giving such instructions is entitled to exercise the right of control;
b) The instructions can reasonably be executed according to their terms at the moment that they reach the carrier; and
c) The instructions will not interfere with the normal operations of the carrier, including its delivery practices.
2. In any event, the controlling party shall reimburse the carrier for any reasonable additional expense that the carrier may incur and shall indemnify the carrier against loss or damage that the carrier may suffer as a result of diligently executing any instruction pursuant to this article, including compensation that the carrier may become liable to pay for loss of or damage to other goods being carried.
3. The carrier is entitled to obtain security from the controlling party for the amount of additional expense, loss or damage that the carrier reasonably expects will arise in connection with the execution of an instruction pursuant to this article. The carrier may refuse to carry out the instructions if no such security is provided.
4. The carrier’s liability for loss of or damage to the goods or for delay in delivery resulting from its failure to comply with the instructions of the controlling party in breach of its obligation pursuant to paragraph 1 of this article shall be subject to articles 17 to 23, and the amount of the compensation payable by the carrier shall be subject to articles 59 to 61.
Goods that are delivered pursuant to an instruction in accordance with article 52, paragraph 1, are deemed to be delivered at the place of destination, and the provisions of chapter 9 relating to such delivery apply to such goods.
1. The controlling party is the only person that may agree with the carrier to variations to the contract of carriage other than those referred to in article 50, subparagraphs 1 (b) and (c).
2. Variations to the contract of carriage, including those referred to in article 50, subparagraphs 1 (b) and (c), shall be stated in a negotiable transport document or in a non-negotiable transport document that requires surrender, or incorporated in a negotiable electronic transport record, or, upon the request of the controlling party, shall be stated in a non-negotiable transport document or incorporated in a non-negotiable electronic transport record. If so stated or incorporated, such variations shall be signed in accordance with article 38.
1. The controlling party, on request of the carrier or a performing party, shall provide in a timely manner information, instructions or documents relating to the goods not yet provided by the shipper and not otherwise reasonably available to the carrier that the carrier may reasonably need to perform its obligations under the contract of carriage.
2. If the carrier, after reasonable effort, is unable to locate the controlling party or the controlling party is unable to provide adequate information, instructions or documents to the carrier, the shipper shall provide them. If the carrier, after reasonable effort, is unable to locate the shipper, the documentary shipper shall provide such information, instructions or documents.
The parties to the contract of carriage may vary the effect of articles 50, subparagraphs 1 (b) and (c), 50, paragraph 2, and 52. The parties may also restrict or exclude the transferability of the right of control referred to in article 51, subparagraph 1 (b).
1. When a negotiable transport document is issued, the holder may transfer the rights incorporated in the document by transferring it to another person:
a) Duly endorsed either to such other person or in blank, if an order document; or
b) Without endorsement, if: (i) a bearer document or a blank endorsed document; or (ii) a document made out to the order of a named person and the transfer is between the first holder and the named person.
2. When a negotiable electronic transport record is issued, its holder may transfer the rights incorporated in it, whether it be made out to order or to the order of a named person, by transferring the electronic transport record in accordance with the procedures referred to in article 9, paragraph 1.
1. Without prejudice to article 55, a holder that is not the shipper and that does not exercise any right under the contract of carriage does not assume any liability under the contract of carriage solely by reason of being a holder.
2. A holder that is not the shipper and that exercises any right under the contract of carriage assumes any liabilities imposed on it under the contract of carriage to the extent that such liabilities are incorporated in or ascertainable from the negotiable transport document or the negotiable electronic transport record.
3. For the purposes of paragraphs 1 and 2 of this article, a holder that is not the shipper does not exercise any right under the contract of carriage solely because:
a) It agrees with the carrier, pursuant to article 10, to replace a negotiable transport document by a negotiable electronic transport record or to replace a negotiable electronic transport record by a negotiable transport document; or
b) It transfers its rights pursuant to article 57.
1. Subject to articles 60 and 61, paragraph 1, the carrier’s liability for breaches of its obligations under this Convention is limited to 875 units of account per package or other shipping unit, or 3 units of account per kilogram of the gross weight of the goods that are the subject of the claim or dispute, whichever amount is the higher, except when the value of the goods has been declared by the shipper and included in the contract particulars, or when a higher amount than the amount of limitation of liability set out in this article has been agreed upon between the carrier and the shipper.
2. When goods are carried in or on a container, pallet or similar article of transport used to consolidate goods, or in or on a vehicle, the packages or shipping units enumerated in the contract particulars as packed in or on such article of transport or vehicle are deemed packages or shipping units. If not so enumerated, the goods in or on such article of transport or vehicle are deemed one shipping unit.
3. The unit of account referred to in this article is the Special Drawing Right as defined by the International Monetary Fund. The amounts referred to in this article are to be converted into the national currency of a State according to the value of such currency at the date of judgement or award or the date agreed upon by the parties. The value of a national currency, in terms of the Special Drawing Right, of a Contracting State that is a member of the International Monetary Fund is to be calculated in accordance with the method of valuation applied by the International Monetary Fund in effect at the date in question for its operations and transactions. The value of a national currency, in terms of the Special Drawing Right, of a Contracting State that is not a member of the International Monetary Fund is to be calculated in a manner to be determined by that State.
Subject to article 61, paragraph 2, compensation for loss of or damage to the goods due to delay shall be calculated in accordance with article 22 and liability for economic loss due to delay is limited to an amount equivalent to two and one-half times the freight payable on the goods delayed. The total amount payable pursuant to this article and article 59, paragraph 1, may not exceed the limit that would be established pursuant to article 59, paragraph 1, in respect of the total loss of the goods concerned.
1. Neither the carrier nor any of the persons referred to in article 18 is entitled to the benefit of the limitation of liability as provided in article 59, or as provided in the contract of carriage, if the claimant proves that the loss resulting from the breach of the carrier’s obligation under this Convention was attributable to a personal act or omission of the person claiming a right to limit done with the intent to cause such loss or recklessly and with knowledge that such loss would probably result.
2. Neither the carrier nor any of the persons mentioned in article 18 is entitled to the benefit of the limitation of liability as provided in article 60 if the claimant proves that the delay in delivery resulted from a personal act or omission of the person claiming a right to limit done with the intent to cause the loss due to delay or recklessly and with knowledge that such loss would probably result.
1. No judicial or arbitral proceedings in respect of claims or disputes arising from a breach of an obligation under this Convention may be instituted after the expiration of a period of two years.
2. The period referred to in paragraph 1 of this article commences on the day on which the carrier has delivered the goods or, in cases in which no goods have been delivered or only part of the goods have been delivered, on the last day on which the goods should have been delivered. The day on which the period commences is not included in the period.
3. Notwithstanding the expiration of the period set out in paragraph 1 of this article, one party may rely on its claim as a defence or for the purpose of set-off against a claim asserted by the other party.
The period provided in article 62 shall not be subject to suspension or interruption, but the person against which a claim is made may at any time during the running of the period extend that period by a declaration to the claimant. This period may be further extended by another declaration or declarations.
An action for indemnity by a person held liable may be instituted after the expiration of the period provided in article 62 if the indemnity action is instituted within the later of:
a) The time allowed by the applicable law in the jurisdiction where proceedings are instituted; or
b) Ninety days commencing from the day when the person instituting the action for indemnity has either settled the claim or been served with process in the action against itself, whichever is earlier.
An action against the bareboat charterer or the person identified as the carrier pursuant to article 37, paragraph 2, may be instituted after the expiration of the period provided in article 62 if the action is instituted within the later of:
a) The time allowed by the applicable law in the jurisdiction where proceedings are instituted; or
b) Ninety days commencing from the day when the carrier has been identified, or the registered owner or bareboat charterer has rebutted the presumption that it is the carrier, pursuant to article 37, paragraph 2.
Unless the contract of carriage contains an exclusive choice of court agreement that complies with article 67 or 72, the plaintiff has the right to institute judicial proceedings under this Convention against the carrier:
a) In a competent court within the jurisdiction of which is situated one of the following places:
i) The domicile of the carrier;
ii) The place of receipt agreed in the contract of carriage;
iii) The place of delivery agreed in the contract of carriage; or
iv) The port where the goods are initially loaded on a ship or the port where the goods are finally discharged from a ship; or
b) In a competent court or courts designated by an agreement between the shipper and the carrier for the purpose of deciding claims against the carrier that may arise under this Convention.
1. The jurisdiction of a court chosen in accordance with article 66, subparagraph (b), is exclusive for disputes between the parties to the contract only if the parties so agree and the agreement conferring jurisdiction:
a) Is contained in a volume contract that clearly states the names and addresses of the parties and either (i) is individually negotiated or (ii) contains a prominent statement that there is an exclusive choice of court agreement and specifies the sections of the volume contract containing that agreement; and
b) Clearly designates the courts of one Contracting State or one or more specific courts of one Contracting State.
2. A person that is not a party to the volume contract is bound by an exclusive choice of court agreement concluded in accordance with paragraph 1 of this article only if:
a) The court is in one of the places designated in article 66, subparagraph (a);
b) That agreement is contained in the transport document or electronic transport record;
c) That person is given timely and adequate notice of the court where the action shall be brought and that the jurisdiction of that court is exclusive; and
d) The law of the court seized recognizes that that person may be bound by the exclusive choice of court agreement.
The plaintiff has the right to institute judicial proceedings under this Convention against the maritime performing party in a competent court within the jurisdiction of which is situated one of the following places:
a) The domicile of the maritime performing party; or
b) The port where the goods are received by the maritime performing party, the port where the goods are delivered by the maritime performing party or the port in which the maritime performing party performs its activities with respect to the goods.
Subject to articles 71 and 72, no judicial proceedings under this Convention against the carrier or a maritime performing party may be instituted in a court not designated pursuant to article 66 or 68.
Nothing in this Convention affects jurisdiction with regard to provisional or protective measures, including arrest. A court in a State in which a provisional or protective measure was taken does not have jurisdiction to determine the case upon its merits unless:
a) The requirements of this chapter are fulfilled; or
b) An international convention that applies in that State so provides.
1. Except when there is an exclusive choice of court agreement that is binding pursuant to article 67 or 72, if a single action is brought against both the carrier and the maritime performing party arising out of a single occurrence, the action may be instituted only in a court designated pursuant to both article 66 and article 68. If there is no such court, such action may be instituted in a court designated pursuant to article 68, subparagraph (b), if there is such a court.
2. Except when there is an exclusive choice of court agreement that is binding pursuant to article 67 or 72, a carrier or a maritime performing party that institutes an action seeking a declaration of non-liability or any other action that would deprive a person of its right to select the forum pursuant to article 66 or 68 shall, at the request of the defendant, withdraw that action once the defendant has chosen a court designated pursuant to article 66 or 68, whichever is applicable, where the action may be recommenced.
1. After a dispute has arisen, the parties to the dispute may agree to resolve it in any competent court.
2. A competent court before which a defendant appears, without contesting jurisdiction in accordance with the rules of that court, has jurisdiction.
1. A decision made in one Contracting State by a court having jurisdiction under this Convention shall be recognized and enforced in another Contracting State in accordance with the law of such latter Contracting State when both States have made a declaration in accordance with article 74.
2. A court may refuse recognition and enforcement based on the grounds for the refusal of recognition and enforcement available pursuant to its law.
3. This chapter shall not affect the application of the rules of a regional economic integration organization that is a party to this Convention, as concerns the recognition or enforcement of judgements as between member States of the regional economic integration organization, whether adopted before or after this Convention.
The provisions of this chapter shall bind only Contracting States that declare in accordance with article 91 that they will be bound by them.
1. Subject to this chapter, parties may agree that any dispute that may arise relating to the carriage of goods under this Convention shall be referred to arbitration.
2. The arbitration proceedings shall, at the option of the person asserting a claim against the carrier, take place at:
a) Any place designated for that purpose in the arbitration agreement; or
b) Any other place situated in a State where any of the following places is located:
i) The domicile of the carrier;
ii) The place of receipt agreed in the contract of carriage;
iii) The place of delivery agreed in the contract of carriage; or
iv) The port where the goods are initially loaded on a ship or the port where the goods are finally discharged from a ship.
3. The designation of the place of arbitration in the agreement is binding for disputes between the parties to the agreement if the agreement is contained in a volume contract that clearly states the names and addresses of the parties and either:
a) Is individually negotiated; or
b) Contains a prominent statement that there is an arbitration agreement and specifies the sections of the volume contract containing the arbitration agreement.
4. When an arbitration agreement has been concluded in accordance with paragraph 3 of this article, a person that is not a party to the volume contract is bound by the designation of the place of arbitration in that agreement only if:
a) The place of arbitration designated in the agreement is situated in one of the places referred to in subparagraph 2 (b) of this article;
b) The agreement is contained in the transport document or electronic transport record;
c) The person to be bound is given timely and adequate notice of the place of arbitration; and
d) Applicable law permits that person to be bound by the arbitration agreement.
5. The provisions of paragraphs 1, 2, 3 and 4 of this article are deemed to be part of every arbitration clause or agreement, and any term of such clause or agreement to the extent that it is inconsistent therewith is void.
1. Nothing in this Convention affects the enforceability of an arbitration agreement in a contract of carriage in non-liner transportation to which this Convention or the provisions of this Convention apply by reason of:
a) The application of article 7; or
b) The parties’ voluntary incorporation of this Convention in a contract of carriage that would not otherwise be subject to this Convention.
2. Notwithstanding paragraph 1 of this article, an arbitration agreement in a transport document or electronic transport record to which this Convention applies by reason of the application of article 7 is subject to this chapter unless such a transport document or electronic transport record:
a) Identifies the parties to and the date of the charter party or other contract excluded from the application of this Convention by reason of the application of article 6; and
b) Incorporates by specific reference the clause in the charter party or other contract that contains the terms of the arbitration agreement.
Notwithstanding the provisions of this chapter and chapter 14, after a dispute has arisen the parties to the dispute may agree to resolve it by arbitration in any place.
The provisions of this chapter shall bind only Contracting States that declare in accordance with article 91 that they will be bound by them.
1. Unless otherwise provided in this Convention, any term in a contract of carriage is void to the extent that it:
a) Directly or indirectly excludes or limits the obligations of the carrier or a maritime performing party under this Convention;
b) Directly or indirectly excludes or limits the liability of the carrier or a maritime performing party for breach of an obligation under this Convention; or
c) Assigns a benefit of insurance of the goods in favour of the carrier or a person referred to in article 18.
2. Unless otherwise provided in this Convention, any term in a contract of carriage is void to the extent that it:
a) Directly or indirectly excludes, limits or increases the obligations under this Convention of the shipper, consignee, controlling party, holder or documentary shipper; or
b) Directly or indirectly excludes, limits or increases the liability of the shipper, consignee, controlling party, holder or documentary shipper for breach of any of its obligations under this Convention.
1. Notwithstanding article 79, as between the carrier and the shipper, a volume contract to which this Convention applies may provide for greater or lesser rights, obligations and liabilities than those imposed by this Convention.
2. A derogation pursuant to paragraph 1 of this article is binding only when:
a) The volume contract contains a prominent statement that it derogates from this Convention;
b) The volume contract is (i) individually negotiated or (ii) prominently specifies the sections of the volume contract containing the derogations;
c) The shipper is given an opportunity and notice of the opportunity to conclude a contract of carriage on terms and conditions that comply with this Convention without any derogation under this article; and
d) The derogation is neither (i) incorporated by reference from another document nor (ii) included in a contract of adhesion that is not subject to negotiation.
3. A carrier’s public schedule of prices and services, transport document, electronic transport record or similar document is not a volume contract pursuant to paragraph 1 of this article, but a volume contract may incorporate such documents by reference as terms of the contract.
4. Paragraph 1 of this article does not apply to rights and obligations provided in articles 14, subparagraphs (a) and (b), 29 and 32 or to liability arising from the breach thereof, nor does it apply to any liability arising from an act or omission referred to in article 61.
5. The terms of the volume contract that derogate from this Convention, if the volume contract satisfies the requirements of paragraph 2 of this article, apply between the carrier and any person other than the shipper provided that:
a) Such person received information that prominently states that the volume contract derogates from this Convention and gave its express consent to be bound by such derogations; and
b) Such consent is not solely set forth in a carrier’s public schedule of prices and services, transport document or electronic transport record.
6. The party claiming the benefit of the derogation bears the burden of proof that the conditions for derogation have been fulfilled.
Notwithstanding article 79 and without prejudice to article 80, the contract of carriage may exclude or limit the obligations or the liability of both the carrier and a maritime performing party if:
a) The goods are live animals, but any such exclusion or limitation will not be effective if the claimant proves that the loss of or damage to the goods, or delay in delivery, resulted from an act or omission of the carrier or of a person referred to in article 18, done with the intent to cause such loss of or damage to the goods or such loss due to delay or done recklessly and with knowledge that such loss or damage or such loss due to delay would probably result; or
b) The character or condition of the goods or the circumstances and terms and conditions under which the carriage is to be performed are such as reasonably to justify a special agreement, provided that such contract of carriage is not related to ordinary commercial shipments made in the ordinary course of trade and that no negotiable transport document or negotiable electronic transport record is issued for the carriage of the goods.
Nothing in this Convention affects the application of any of the following international conventions in force at the time this Convention enters into force, including any future amendment to such conventions, that regulate the liability of the carrier for loss of or damage to the goods:
a) Any convention governing the carriage of goods by air to the extent that such convention according to its provisions applies to any part of the contract of carriage;
b) Any convention governing the carriage of goods by road to the extent that such convention according to its provisions applies to the carriage of goods that remain loaded on a road cargo vehicle carried on board a ship;
c) Any convention governing the carriage of goods by rail to the extent that such convention according to its provisions applies to carriage of goods by sea as a supplement to the carriage by rail; or
d) Any convention governing the carriage of goods by inland waterways to the extent that such convention according to its provisions applies to a carriage of goods without trans-shipment both by inland waterways and sea.
Nothing in this Convention affects the application of any international convention or national law regulating the global limitation of liability of vessel owners.
Nothing in this Convention affects the application of terms in the contract of carriage or provisions of national law regarding the adjustment of general average.
This Convention does not apply to a contract of carriage for passengers and their luggage.
No liability arises under this Convention for damage caused by a nuclear incident if the operator of a nuclear installation is liable for such damage:
a) Under the Paris Convention on Third Party Liability in the Field of Nuclear Energy of 29 July 1960 as amended by the Additional Protocol of 28 January 1964 and by the Protocols of 16 November 1982 and 12 February 2004, the Vienna Convention on Civil Liability for Nuclear Damage of 21 May 1963 as amended by the Joint Protocol Relating to the Application of the Vienna Convention and the Paris Convention of 21 September 1988 and as amended by the Protocol to Amend the 1963 Vienna Convention on Civil Liability for Nuclear Damage of 12 September 1997, or the Convention on Supplementary Compensation for Nuclear Damage of 12 September 1997, including any amendment to these conventions and any future convention in respect of the liability of the operator of a nuclear installation for damage caused by a nuclear incident; or
b) Under national law applicable to the liability for such damage, provided that such law is in all respects as favourable to persons that may suffer damage as either the Paris or Vienna Conventions or the Convention on Supplementary Compensation for Nuclear Damage.
The Secretary-General of the United Nations is hereby designated as the depositary of this Convention.
1. This Convention is open for signature by all States at Rotterdam, the Netherlands, on 23 September 2009, and thereafter at the Headquarters of the United Nations in New York.
2. This Convention is subject to ratification, acceptance or approval by the signatory States.
3. This Convention is open for accession by all States that are not signatory States as from the date it is open for signature.
4. Instruments of ratification, acceptance, approval and accession are to be deposited with the Secretary-General of the United Nations.
1. A State that ratifies, accepts, approves or accedes to this Convention and is a party to the International Convention for the Unification of certain Rules of Law relating to Bills of Lading signed at Brussels on 25 August 1924, to the Protocol to amend the International Convention for the Unification of certain Rules of Law relating to Bills of Lading, signed at Brussels on 23 February 1968, or to the Protocol to amend the International Convention for the Unification of certain Rules of Law relating to Bills of Lading as Modified by the Amending Protocol of 23 February 1968, signed at Brussels on 21 December 1979, shall at the same time denounce that Convention and the protocol or protocols thereto to which it is a party by notifying the Government of Belgium to that effect, with a declaration that the denunciation is to take effect as from the date when this Convention enters into force in respect of that State.
2. A State that ratifies, accepts, approves or accedes to this Convention and is a party to the United Nations Convention on the Carriage of Goods by Sea concluded at Hamburg on 31 March 1978 shall at the same time denounce that Convention by notifying the Secretary-General of the United Nations to that effect, with a declaration that the denunciation is to take effect as from the date when this Convention enters into force in respect of that State.
3. For the purposes of this article, ratifications, acceptances, approvals and accessions in respect of this Convention by States parties to the instruments listed in paragraphs 1 and 2 of this article that are notified to the depositary after this Convention has entered into force are not effective until such denunciations as may be required on the part of those States in respect of these instruments have become effective. The depositary of this Convention shall consult with the Government of Belgium, as the depositary of the instruments referred to in paragraph 1 of this article, so as to ensure necessary coordination in this respect.
1. The declarations permitted by articles 74 and 78 may be made at any time. The initial declarations permitted by article 92, paragraph 1, and article 93, paragraph 2, shall be made at the time of signature, ratification, acceptance, approval or accession. No other declaration is permitted under this Convention.
2. Declarations made at the time of signature are subject to confirmation upon ratification, acceptance or approval.
3. Declarations and their confirmations are to be in writing and to be formally notified to the depositary.
4. A declaration takes effect simultaneously with the entry into force of this Convention in respect of the State concerned. However, a declaration of which the depositary receives formal notification after such entry into force takes effect on the first day of the month following the expiration of six months after the date of its receipt by the depositary.
5. Any State that makes a declaration under this Convention may withdraw it at any time by a formal notification in writing addressed to the depositary. The withdrawal of a declaration, or its modification where permitted by this Convention, takes effect on the first day of the month following the expiration of six months after the date of the receipt of the notification by the depositary.
1. If a Contracting State has two or more territorial units in which different systems of law are applicable in relation to the matters dealt with in this Convention, it may, at the time of signature, ratification, acceptance, approval or accession, declare that this Convention is to extend to all its territorial units or only to one or more of them, and may amend its declaration by submitting another declaration at any time.
2. These declarations are to be notified to the depositary and are to state expressly the territorial units to which the Convention extends.
3. When a Contracting State has declared pursuant to this article that this Convention extends to one or more but not all of its territorial units, a place located in a territorial unit to which this Convention does not extend is not considered to be in a Contracting State for the purposes of this Convention.
4. If a Contracting State makes no declaration pursuant to paragraph 1 of this article, the Convention is to extend to all territorial units of that State.
1. A regional economic integration organization that is constituted by sovereign States and has competence over certain matters governed by this Convention may similarly sign, ratify, accept, approve or accede to this Convention. The regional economic integration organization shall in that case have the rights and obligations of a Contracting State, to the extent that that organization has competence over matters governed by this Convention. When the number of Contracting States is relevant in this Convention, the regional economic integration organization does not count as a Contracting State in addition to its member States which are Contracting States.
2. The regional economic integration organization shall, at the time of signature, ratification, acceptance, approval or accession, make a declaration to the depositary specifying the matters governed by this Convention in respect of which competence has been transferred to that organization by its member States. The regional economic integration organization shall promptly notify the depositary of any changes to the distribution of competence, including new transfers of competence, specified in the declaration pursuant to this paragraph.
3. Any reference to a “Contracting State” or “Contracting States” in this Convention applies equally to a regional economic integration organization when the context so requires.
1. This Convention enters into force on the first day of the month following the expiration of one year after the date of deposit of the twentieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession.
2. For each State that becomes a Contracting State to this Convention after the date of the deposit of the twentieth instrument of ratification, acceptance, approval or accession, this Convention enters into force on the first day of the month following the expiration of one year after the deposit of the appropriate instrument on behalf of that State.
3. Each Contracting State shall apply this Convention to contracts of carriage concluded on or after the date of the entry into force of this Convention in respect of that State.
1. At the request of not less than one third of the Contracting States to this Convention, the Secretary-General of the United Nations shall convene a conference of the Contracting States for revising or amending it.
2. Any instrument of ratification, acceptance, approval or accession deposited after the entry into force of an amendment to this Convention is deemed to apply to the Convention as amended.
1. A Contracting State may denounce this Convention at any time by means of a notification in writing addressed to the depositary.
2. The denunciation takes effect on the first day of the month following the expiration of one year after the notification is received by the depositary. If a longer period is specified in the notification, the denunciation takes effect upon the expiration of such longer period after the notification is received by the depositary.
DONE at New York, this eleventh day of December two thousand and eight, in a single original, of which the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish texts are equally authentic.
IN WITNESS WHEREOF the undersigned plenipotentiaries, being duly authorized by their respective Governments, have signed this Convention.
De Staten die Partij zijn bij dit Verdrag,
Opnieuw hun overtuiging bevestigend dat de internationale handel op basis van gelijkheid en wederzijds voordeel een belangrijke rol speelt bij het bevorderen van vriendschappelijke betrekkingen tussen Staten,
Ervan overtuigd dat het verder harmoniseren en unificeren van het internationale handelsrecht door het verminderen of wegnemen van juridische belemmeringen voor de internationale handelsstromen, een aanzienlijke bijdrage levert aan universele economische samenwerking tussen alle Staten op basis van gelijkheid, billijkheid en gemeenschappelijk belang en aan het welzijn van alle volkeren,
Erkennend de aanzienlijke bijdrage die het Verdrag ter vaststelling van enige eenvormige regelen betreffende het cognossement, ondertekend te Brussel op 25 augustus 1924, en de Protocollen daarbij, en het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het vervoer van goederen over zee, ondertekend te Hamburg op 31 maart 1978, hebben geleverd aan de harmonisatie van het recht dat van toepassing is op het vervoer van goederen over zee,
Indachtig de technologische en commerciële ontwikkelingen die sinds de aanneming van deze verdragen hebben plaatsgevonden en de noodzaak deze te consolideren en aan de moderne tijd aan te passen,
Vaststellend dat afzenders en vervoerders niet beschikken over een bindend universeel regime ter ondersteuning van de uitvoering van zeevervoerovereenkomsten waarbij andere wijzen van vervoer worden gebruikt,
Ervan overtuigd dat het aannemen van uniforme regels die van toepassing zijn op overeenkomsten voor het internationale vervoer van goederen geheel of gedeeltelijk over zee, de rechtszekerheid zal bevorderen, de doelmatigheid van het internationale goederenvervoer zal vergroten en voorheen geïsoleerde partijen en markten nieuwe afzetmogelijkheden zal bieden, hetgeen fundamenteel zal bijdragen aan het bevorderen van de handel en economische ontwikkeling, zowel op nationaal als internationaal niveau,
Zijn het volgende overeengekomen:
Voor de toepassing van dit Verdrag:
1. Wordt verstaan onder „vervoerovereenkomst” een overeenkomst waarbij een vervoerder zich, tegen betaling van vracht, verplicht goederen van de ene plaats naar een andere te vervoeren. De overeenkomst voorziet in vervoer over zee en kan voorzien in vervoer op andere wijze dat in aanvulling op het zeevervoer plaatsvindt.
2. Wordt verstaan onder „volumeovereenkomst” een vervoerovereenkomst die voorziet in het vervoer van een omschreven hoeveelheid goederen in een aantal zendingen gedurende een overeengekomen tijdvak. De hoeveelheid kan in de vorm van een minimum, een maximum of met een bepaalde marge worden aangeduid.
3. Wordt verstaan onder „lijnvaart” een vervoerdienst die door middel van publicatie of soortgelijke middelen wordt aangeboden en wordt uitgevoerd door schepen die op basis van een reguliere dienstregeling varen tussen omschreven havens overeenkomstig openbaar gemaakte afvaartschema’s.
4. Wordt verstaan onder „niet-lijnvaart” elk vervoer dat geen lijnvaart is.
5. Wordt verstaan onder „vervoerder” een persoon die een ver voerovereenkomst met een afzender aangaat.
6.
a. Wordt verstaan onder „uitvoerende partij” een persoon, niet zijnde de vervoerder, die enige verplichting van de vervoerder uit hoofde van een vervoerovereenkomst inzake het ontvangen, laden, behandelen, stuwen, vervoeren, verzorgen, lossen of afleveren van de goederen uitvoert of zich tot uitvoering ervan verbindt, voor zover deze persoon, direct of indirect, handelt op verzoek van de vervoerder of onder diens toezicht of leiding.
b. Wordt onder „uitvoerende partij” niet verstaan een persoon die, direct of indirect, door een afzender, documentaire afzender, de partij met zeggenschap of de geadresseerde, maar niet door de vervoerder wordt aangesteld.
7. Wordt verstaan onder „maritieme uitvoerende partij” een uitvoerende partij voor zover zij één van de verplichtingen van de vervoerder uitvoert of zich tot uitvoering ervan verbindt gedurende het tijdvak tussen de aankomst van de goederen in de haven van inlading van een schip en het vertrek ervan uit de haven van lossing van een schip. Een vervoerder over land of binnenwateren kan slechts als maritieme uitvoerende partij worden aangemerkt indien hij zijn diensten uitsluitend in het havengebied uitvoert of zich tot uitvoering ervan verbindt.
8. Wordt verstaan onder „afzender” een persoon die een ver voerovereenkomst met een vervoerder aangaat.
9. Wordt verstaan onder „documentaire afzender” een persoon, niet zijnde de afzender, die accepteert als „afzender” genoemd te worden in het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand.
10. Wordt verstaan onder „houder”:
a. een persoon die in het bezit is van een verhandelbaar ver voerdocument; en i. indien het document een orderpapier is, erin wordt geïdentificeerd als de afzender of geadresseerde, of de persoon is aan wie het document naar behoren is geëndosseerd; of ii. indien het document een blanco geëndosseerd orderpapier of een toonderpapier is, de houder daarvan is; of
b. de persoon aan wie een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is afgegeven of overgedragen overeenkomstig de in artikel 9, eerste lid, bedoelde procedures.
11. Wordt verstaan onder „geadresseerde” een persoon die recht heeft op aflevering van de goederen uit hoofde van een vervoerovereenkomst of een vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand.
12. Wordt verstaan onder „zeggenschap” over de goederen het recht om uit hoofde van de vervoerovereenkomst de vervoerder instructies te geven met betrekking tot de goederen in overeenstemming met hoofdstuk 10.
13. Wordt verstaan onder „partij met zeggenschap” de persoon die ingevolge artikel 51 het recht heeft de zeggenschap over de goederen uit te oefenen.
14. Wordt verstaan onder „vervoerdocument” een document dat uit hoofde van een vervoerovereenkomst door de vervoerder wordt afgegeven en:
a. dat de ontvangst van goederen uit hoofde van een ver voerovereenkomst door de vervoerder of een uitvoerende partij aantoont; en
b. dat het bestaan van een vervoerovereenkomst aantoont of waarin een vervoerovereenkomst is opgenomen.
15. Wordt verstaan onder „verhandelbaar vervoerdocument” een vervoerdocument dat aangeeft, door bewoordingen als „aan order” of „verhandelbaar” of andere bewoordingen met dezelfde werking volgens het recht dat op het document van toepassing is, dat de goederen zijn geadresseerd aan order van de afzender, aan order van de geadresseerde of aan toonder, en waarin niet uitdrukkelijk is vermeld dat het „niet-verhandelbaar” is.
16. Wordt verstaan onder „niet-verhandelbaar vervoerdocument” een vervoerdocument dat geen verhandelbaar vervoerdocument is.
17. Wordt verstaan onder „elektronische communicatie” informatie die op zodanige wijze met elektronische, optische, digitale of soortgelijke middelen is gegenereerd, verzonden, ontvangen of opgeslagen dat de doorgegeven informatie toegankelijk is om vervolgens te kunnen worden geraadpleegd;
18. Wordt verstaan onder „elektronisch vervoerbestand” informatie in één of meer berichten die door middel van elektronische communicatie door een vervoerder uit hoofde van een vervoerovereenkomst worden afgegeven, met inbegrip van informatie die logisch verband houdt met het elektronische vervoerbestand in de vorm van toevoegsels of die op andere wijze aan het elektronisch vervoerbestand is gekoppeld gelijktijdig met of na de afgifte ervan door de vervoerder teneinde deel uit te gaan maken van het elektronische vervoerbestand, die;
a. de ontvangst van goederen uit hoofde van een vervoerovereenkomst door de vervoerder of een uitvoerende partij aantoont; en
b. het bestaan van een vervoerovereenkomst aantoont of waarin een vervoerovereenkomst is opgenomen.
19. Wordt verstaan onder „verhandelbaar elektronisch vervoerbestand” een elektronisch vervoerbestand:
a. dat aangeeft, door bewoordingen als „aan order” of „verhandelbaar” of andere bewoordingen met dezelfde werking volgens het recht dat op het bestand van toepassing is, dat de goederen zijn geadresseerd aan order van de afzender, aan order van de geadresseerde of aan toonder, en waarin niet uitdrukkelijk is vermeld dat het „niet-verhandelbaar” is; en
b. waarvan het gebruik voldoet aan de vereisten van artikel 9, eerste lid.
20. Wordt verstaan onder „niet-verhandelbaar elektronisch vervoerbestand” een elektronisch vervoerbestand dat niet een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is.
21. Wordt verstaan onder „afgifte” van een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand de afgifte van het bestand in overeenstemming met procedures die de exclusieve zeggenschap over het bestand waarborgen vanaf het tijdstip van aanmaak ervan tot het tijdstip waarop het zijn werking of geldigheid verliest.
22. Wordt verstaan onder „overdracht” van een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand de overdracht van de exclusieve zeggenschap over het bestand.
23. Wordt verstaan onder „overeenkomstgegevens” alle informatie met betrekking tot de vervoerovereenkomst of de goederen (met inbegrip van voorwaarden, aantekeningen, ondertekeningen en endossementen) die in het vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand vermeld staat.
24. Wordt verstaan onder „goederen” de koopwaar, handelswaar en zaken van welke aard dan ook, tot het vervoer waarvan een vervoerder zich uit hoofde van een vervoerovereenkomst verbindt, met inbegrip van de verpakking en van de uitrusting en containers die niet door of namens de vervoerder ter beschikking worden gesteld.
25. Wordt verstaan onder „schip” elk vaartuig dat wordt gebruikt om goederen over zee te vervoeren.
26. Wordt verstaan onder „container” elk type container, verplaatsbare tank of laadplaat, wissellaadbak of soortgelijke laadeenheid die wordt gebruikt om goederen bijeen te brengen, en alle uitrusting die bij deze eenheid hoort.
27. Wordt verstaan onder „voertuig” een weg- of spoorvoertuig gebruikt voor goederenvervoer.
28. Wordt verstaan onder „vracht” de vergoeding die aan de vervoerder verschuldigd is voor het vervoer van goederen uit hoofde van een vervoerovereenkomst.
29. Wordt verstaan onder „woonplaats” a. een plaats waar een vennootschap of andere rechtspersoon of samenwerkingsverband van natuurlijke of van rechtspersonen i. de statutaire zetel of plaats van oprichting of centraal geregistreerd kantoor heeft, naargelang van welke van toepassing is, ii. de vestiging van haar hoofdbestuur heeft of iii. haar hoofdvestiging heeft, en b. de gewone verblijfplaats van een natuurlijke persoon.
30. Wordt verstaan onder „bevoegd gerecht” een rechter in een Verdragsluitende Staat die, volgens de regels inzake interne toekenning van bevoegdheid tussen de gerechten van die Staat, bevoegd is over het geschil te oordelen.
Bij de uitlegging van dit Verdrag dient rekening te worden gehouden met het internationale karakter en met de noodzaak tot zowel het bevorderen van de uniforme toepassing ervan als het in acht nemen van de goede trouw in de internationale handel.
De kennisgevingen, bevestiging, instemming, afspraak, verklaring en andere communicatie bedoeld in de artikelen 19, tweede lid, 23, eerste tot en met vierde lid, 36, eerste lid, onderdelen b, c en d, 40, vierde lid, onderdeel b, 44, 48, derde lid, 51, eerste lid, onderdeel b, 59, eerste lid, 63, 66, 67, tweede lid, 75, vierde lid, en 80, tweede en vijfde lid, geschieden schriftelijk. Elektronische communicatie mag voor deze doeleinden worden gebruikt op voorwaarde dat zowel de verzender als degene voor wie zij bestemd is, hiermee instemmen.
1. Elke bepaling van dit Verdrag waaraan een vervoerder een verweermiddel kan ontlenen of die zijn aansprakelijkheid kan beperken, is van toepassing in elke gerechtelijke of arbitrageprocedure, ongeacht of deze is gebaseerd op overeenkomst, onrechtmatige daad of anderszins, die aanhangig wordt gemaakt wegens verlies van, schade aan of vertraging in de aflevering van goederen waarop een vervoerovereenkomst van toepassing is of wegens een tekortkoming in de nakoming van enige andere verplichting uit hoofde van dit Verdrag jegens:
a. de vervoerder of een maritieme uitvoerende partij;
b. de kapitein, bemanning of enige andere persoon die diensten aan boord van het schip verricht; of
c. ondergeschikten van de vervoerder of een maritieme uitvoerende partij.
2. Elke bepaling van dit Verdrag waaraan de afzender of documentaire afzender een verweermiddel kan ontlenen, is van toepassing in elke gerechtelijke of arbitrageprocedure, ongeacht of deze is gebaseerd op overeenkomst, onrechtmatige daad of anderszins, die aanhangig wordt gemaakt tegen de afzender, documentaire afzender of hun niet ondergeschikte hulppersonen, agenten of ondergeschikten.
1. Met inachtneming van artikel 6 is dit Verdrag van toepassing op vervoerovereenkomsten waarbij zowel de plaats van inontvangstneming en de plaats van aflevering als de haven van inlading van een vervoer over zee en de haven van lossing van dat vervoer in verschillende Staten zijn gelegen, indien, volgens de vervoerovereenkomst, één van de onderstaande plaatsen in een Verdragsluitende Staat is gelegen:
a. de plaats van inontvangstneming;
b. de haven van inlading;
c. de plaats van aflevering; of
d. de haven van lossing.
2. Dit Verdrag is van toepassing, ongeacht de nationaliteit van het schip, de vervoerder, de uitvoerende partijen, de afzender, de geadresseerde of enige andere belanghebbende partij.
1. Dit Verdrag is niet van toepassing op de volgende overeenkomsten in de lijnvaart:
a. bevrachtingsovereenkomsten; en
b. overige overeenkomsten inzake het gebruik van een schip of een ruimte daarvan.
2. Dit Verdrag is niet van toepassing op vervoerovereenkomsten in de niet-lijnvaart tenzij
a. er tussen de partijen geen bevrachtingsovereenkomst of andere overeenkomst is inzake het gebruik van een schip of een ruimte daarvan; en
b. een vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand is afgegeven.
Niettegenstaande artikel 6 is dit Verdrag van toepassing op de betrekkingen tussen de vervoerder en de geadresseerde, de partij met zeggenschap of de houder die niet een oorspronkelijke partij is bij de bevrach tingsovereenkomst of andere vervoerovereenkomst die uitgesloten is van toepassing van dit Verdrag. Het Verdrag is evenwel niet van toepassing op de betrekkingen tussen de oorspronkelijke partijen bij een ver voerovereenkomst die uit hoofde van artikel 6 is uitgesloten.
Met inachtneming van de in dit Verdrag vervatte vereisten:
a. kunnen alle gegevens die uit hoofde van dit Verdrag in een ver voerdocument dienen te worden opgenomen in een elektronisch vervoerbestand worden vastgelegd, op voorwaarde dat de vervoerder en de afzender instemmen met de afgifte en het daaropvolgende gebruik van het elektronische vervoerbestand; en
b. hebben de afgifte van, exclusieve zeggenschap over of overdracht van een elektronisch vervoerbestand dezelfde werking als de afgifte, het bezit of de overdracht van een vervoerdocument.
1. Het gebruik van een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is onderworpen aan procedures die in het volgende voorzien:
a. de methode voor het afgeven en overdragen van dat document aan een beoogde houder;
b. een waarborg dat het verhandelbare elektronische vervoerbestand zijn integriteit behoudt;
c. de wijze waarop de houder kan aantonen dat hij de houder is; en
d. de wijze waarop wordt bevestigd dat de levering aan de houder heeft plaatsgevonden, of dat het elektronische vervoerbestand ingevolge de artikelen 10, tweede lid, of 47, eerste lid, onderdeel a. ii en c, geen werking meer heeft of niet meer geldig is.
2. In de overeenkomstgegevens wordt verwezen naar de in het eerste lid van dit artikel bedoelde procedures en deze zijn eenvoudig te achterhalen.
1. Indien een verhandelbaar vervoerdocument is afgegeven en de vervoerder en de houder overeenkomen dit document te vervangen door een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand:
a. overhandigt de houder het verhandelbare vervoerdocument, of alle exemplaren daarvan indien er meer dan één is afgegeven, aan de vervoerder;
b. geeft de vervoerder aan de houder een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand af waarin een verklaring is opgenomen dat dit bestand het verhandelbare vervoerdocument vervangt; en
c. heeft het verhandelbare vervoerdocument daarna geen werking meer of verliest het zijn geldigheid.
2. Indien een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is afgegeven en de vervoerder en de houder overeenkomen dit bestand te vervangen door een verhandelbaar vervoerdocument:
a. geeft de vervoerder aan de houder, in plaats van het elektronische vervoerbestand, een verhandelbaar vervoerdocument af waarin een verklaring is opgenomen dat dit document het verhandelbare elektronische vervoerbestand vervangt; en
b. heeft het elektronische vervoerbestand daarna geen werking meer of verliest het zijn geldigheid.
De vervoerder vervoert de goederen naar de plaats van bestemming en levert deze af aan de geadresseerde, met inachtneming van dit Verdrag en in overeenstemming met de voorwaarden van de vervoerovereenkomst.
1. De periode waarin de vervoerder uit hoofde van dit Verdrag verantwoordelijk is voor de goederen vangt aan op het tijdstip waarop de vervoerder of een uitvoerende partij de goederen voor vervoer ontvangt en eindigt op het tijdstip waarop de goederen worden afgeleverd.
2.
a. Indien de wet- of regelgeving van de plaats van inontvangstneming vereist dat de goederen worden overgedragen aan een autoriteit of een andere derde waar de vervoerder deze kan ophalen, is de vervoerder verantwoordelijk voor de goederen vanaf het tijdstip waarop hij deze bij de autoriteit of de andere derde ophaalt.
b. Indien de wet- of regelgeving van de plaats van aflevering vereist dat de vervoerder de goederen overdraagt aan een autoriteit of een andere derde waar de geadresseerde deze kan ophalen, eindigt de verantwoordelijkheid van de vervoerder op het tijdstip waarop hij de goederen overdraagt aan de autoriteit of de andere derde.
3. Teneinde de periode van de verantwoordelijkheid van de vervoerder vast te stellen kunnen de partijen het tijdstip en de locatie van de inontvangstneming en aflevering van de goederen overeenkomen. Een dergelijke bepaling in een vervoerovereenkomst is evenwel nietig voor zover hierin wordt bepaald dat:
a. het tijdstip van inontvangstneming van de goederen later is dan het tijdstip waarop wordt aangevangen met de eerste belading van de goederen uit hoofde van de vervoerovereenkomst; of
b. het tijdstip van aflevering van de goederen eerder is dan het tijdstip waarop de laatste lossing uit hoofde van de vervoerovereenkomst wordt voltooid.
1. Gedurende de periode waarin de vervoerder verantwoordelijk is, zoals omschreven in artikel 12, en met inachtneming van artikel 26, dient de vervoerder de goederen behoorlijk en zorgvuldig te ontvangen, laden, behandelen, stuwen, vervoeren, bewaren, verzorgen, lossen en af te leveren.
2. Niettegenstaande het eerste lid van dit artikel en onverminderd de overige bepalingen in hoofdstuk 4 en de hoofdstukken 5 tot en met 7, kunnen de vervoerder en de afzender overeenkomen dat het laden, behandelen, stuwen of lossen van de goederen door de afzender, de documentaire afzender of de geadresseerde wordt uitgevoerd. Naar een dergelijke afspraak wordt in de overeenkomstgegevens verwezen.
De vervoerder is gehouden voor, bij aanvang van, en tijdens de reis over zee redelijke zorg aan te wenden voor:
a. het zeewaardig maken en houden van het schip;
b. het behoorlijk bemannen, uitrusten en bevoorraden van het schip en het gedurende de gehele reis behoorlijk bemand, uitgerust en bevoorraad houden; en
c. het geschikt maken en in goede staat brengen en het geschikt en in goede staat houden van de ruimen en alle andere delen van het schip waarin de goederen worden vervoerd alsmede van door de vervoerder ter beschikking gestelde containers waarin of waarop de goederen worden vervoerd, om de goederen daarin te bergen, te vervoeren en goed te houden.
Niettegenstaande de artikelen 11 en 13 mag de vervoerder of een uitvoerende partij weigeren de goederen in ontvangst te nemen of te laden, en kan hij elke andere redelijke maatregel treffen, waaronder het lossen, vernietigen of onschadelijk maken van de goederen, indien deze gedurende het tijdvak waarin de vervoerder voor deze goederen verantwoordelijk is, daadwerkelijk gevaar opleveren, of redelijkerwijs kan worden aangenomen dat zij waarschijnlijk gevaar gaan opleveren, voor personen, zaken of het milieu.
Niettegenstaande de artikelen 11, 13 en 14 kan de vervoerder of een uitvoerende partij de goederen op zee opofferen indien deze maatregel redelijk is met het oog op de gemeenschappelijke veiligheid of om personen of andere zaken die bij de gemeenschappelijke onderneming betrokken zijn te behoeden voor gevaar.
1. De vervoerder is aansprakelijk voor verlies van of schade aan de goederen, alsmede voor vertraging in de aflevering daarvan, indien de rechthebbende bewijst dat het verlies, de schade of de vertraging of de gebeurtenis of omstandigheid die dit of deze heeft veroorzaakt of eraan heeft bijgedragen, plaats vond gedurende het tijdvak waarin de vervoerder verantwoordelijk was, zoals omschreven in hoofdstuk 4.
2. De vervoerder wordt geheel of gedeeltelijk van zijn aansprakelijkheid ingevolge het eerste lid van dit artikel ontheven, indien hij bewijst dat de oorzaak of één van de oorzaken van het verlies, de schade of de vertraging niet toe te rekenen is aan zijn schuld of aan die van een in artikel 18 genoemde persoon.
3. De vervoerder wordt tevens geheel of gedeeltelijk van zijn aansprakelijkheid ingevolge het eerste lid van dit artikel ontheven indien hij, in plaats van het bewijzen van het ontbreken van schuld zoals voorzien in het tweede lid van dit artikel, bewijst dat één of meer van de volgende gebeurtenissen of omstandigheden het verlies, de schade of de vertraging heeft of hebben veroorzaakt of eraan heeft of hebben bijgedragen:
a. natuurgebeuren;
b. gevaren, onheil en ongevallen van de zee of andere bevaarbare wateren;
c. oorlogshandelingen, vijandelijkheden, gewapend conflict, piraterij, terrorisme, oproer en onlusten;
d. quarantainemaatregelen; ingrijpen door of belemmeringen opgeworpen door regeringen, het openbaar gezag of machthebbers, waaronder vasthouding, aanhouding of inbeslagneming die de vervoerder of een in artikel 18 bedoelde persoon niet kan worden toegerekend;
e. werkstakingen, uitsluitingen, werkonderbrekingen of belemmering van de arbeid;
f. brand aan boord van het schip;
g. verborgen gebreken die met het aanwenden van redelijke zorg niet te ontdekken waren;
h. handelen of nalaten van de afzender, documentaire afzender, partij met zeggenschap of een andere persoon voor wiens daden de afzender of documentaire afzender aansprakelijk is uit hoofde van artikel 33 of 34;
i. laden, behandelen, stuwen of lossen van de goederen uitgevoerd ingevolge een in overeenstemming met artikel 13, tweede lid, gemaakte afspraak, tenzij de vervoerder of een uitvoerende partij deze werkzaamheden namens de afzender, de documentaire afzender of de geadresseerde uitvoert;
j. verlies van volume of gewicht of enig ander verlies of enige andere schade ontstaan uit een verborgen gebrek, de bijzondere aard of een eigen gebrek van de goederen;
k. ontoereikendheid of gebrekkigheid van verpakking of merktekens die niet door of namens de vervoerder is of zijn aangebracht;
l. redding of poging tot redding van mensenlevens op zee;
m. redelijke maatregelen om zaken op zee te redden of pogen te redden;
n. redelijke maatregelen om schade aan het milieu te voorkomen of pogen te voorkomen; of
o. handelingen van de vervoerder uit hoofde van de hem in de artikelen 15 en 16 toegekende bevoegdheden.
4. Niettegenstaande het derde lid van dit artikel is de vervoerder aansprakelijk voor het geheel of een deel van het verlies, de schade of de vertraging indien:
a. de rechthebbende bewijst dat de schuld van de vervoerder of van een in artikel 18 bedoelde persoon de gebeurtenis of omstandigheid waarop de vervoerder zich beroept, heeft veroorzaakt of daaraan heeft bijgedragen; of
b. de rechthebbende bewijst dat een niet in het derde lid van dit artikel genoemde gebeurtenis of omstandigheid heeft bijgedragen aan het verlies, de schade of de vertraging en de vervoerder niet kan bewijzen dat deze gebeurtenis of omstandigheid niet aan zijn schuld of aan die van aan een in artikel 18 bedoelde persoon is toe te rekenen.
5. Niettegenstaande het derde lid van dit artikel is de vervoerder tevens aansprakelijk voor het geheel of een deel van het verlies, de schade of de vertraging indien:
a. de rechthebbende bewijst dat de volgende gebeurtenissen of omstandigheden het verlies, de schade of de vertraging hebben of waarschijnlijk hebben veroorzaakt of daaraan hebben of waarschijnlijk hebben bijgedragen: i. de onzeewaardigheid van het schip; ii. het niet behoorlijk bemannen, uitrusten of bevoorraden van het schip; of iii. het feit dat de ruimen of andere delen van het schip waarin de goederen werden vervoerd of door de vervoerder ter beschikking gestelde containers waarin of waarop de goederen werden vervoerd, geschikt noch in goede staat waren om de goederen daarin te bergen, te vervoeren en goed te houden; en
b. de vervoerder niet kan bewijzen dat: i. geen van de in onderdeel a van dit lid genoemde gebeurtenissen of omstandigheden het verlies, de schade of de vertraging heeft veroorzaakt; of ii. hij voldeed aan zijn verplichting de in artikel 14 bedoelde redelijke zorg aan te wenden.
6. Wanneer de vervoerder uit hoofde van dit artikel gedeeltelijk van zijn aansprakelijk is ontheven, is hij slechts aansprakelijk voor dat deel van het verlies, de schade of de vertraging dat kan worden toegerekend aan de gebeurtenis of omstandigheid waarvoor hij uit hoofde van dit artikel aansprakelijk is.
De vervoerder is aansprakelijk voor de tekortkoming in de nakoming van zijn verplichtingen uit hoofde van dit Verdrag als gevolg van het handelen of nalaten van:
a. een uitvoerende partij;
b. de kapitein of bemanning van het schip;
c. ondergeschikten van de vervoerder of een uitvoerende partij; of
d. elke andere persoon die één van de verplichtingen van de vervoerder ingevolge de vervoerovereenkomst uitvoert of zich tot uitvoering ervan verbindt, voor zover de persoon, hetzij direct hetzij indirect, op verzoek van de vervoerder of onder diens toezicht of leiding handelt.
1. Op een maritieme uitvoerende partij rusten de verplichtingen en aansprakelijkheden die de vervoerder uit hoofde van dit Verdrag worden opgelegd en deze partij kan zich beroepen op de verweermiddelen en aansprakelijkheidsbeperkingen van de vervoerder zoals vervat in dit Verdrag indien:
a. de maritieme uitvoerende partij de te vervoeren goederen in een Verdragsluitende Staat in ontvangst heeft genomen of de goederen in een Verdragsluitende Staat heeft afgeleverd of haar werkzaamheden met betrekking tot de goederen heeft uitgevoerd in een haven van een Verdragsluitende Staat; en
b. de gebeurtenis die het verlies, de schade of de vertraging heeft veroorzaakt plaatsvond: i. in het tijdvak tussen de aankomst van de goederen in de haven van inlading van het schip en het vertrek ervan uit de haven van lossing van het schip; ii. terwijl de maritieme uitvoerende partij de goederen onder haar hoede had; of iii. op enig ander tijdstip voor zover zij deelnam aan de uitvoering van één van de in de vervoerovereenkomst voorziene werkzaamheden.
2. Indien de vervoerder ermee instemt andere verplichtingen op zich te nemen dan die welke hem uit hoofde van dit Verdrag worden opgelegd, of instemt met aansprakelijkheid die ruimer is dan die in dit Verdrag is omschreven, is een maritieme uitvoerende partij niet aan deze afspraak gebonden tenzij zij deze verplichtingen of deze ruimere aansprakelijkheid uitdrukkelijk aanvaardt.
3. Een maritieme uitvoerende partij is onder de in het eerste lid van dit artikel vervatte voorwaarden aansprakelijk voor de tekortkoming in de nakoming van haar verplichtingen uit hoofde van dit Verdrag als gevolg van het handelen of nalaten van elke persoon aan wie zij de uitvoering van één van de verplichtingen van de vervoerder uit hoofde van de vervoerovereenkomst heeft toevertrouwd.
4. Geen van de bepalingen in dit Verdrag legt de kapitein of bemanning van het schip of een ondergeschikte van de vervoerder of van een maritieme uitvoerende partij enige aansprakelijkheid op.
1. Indien de vervoerder en één of meer maritieme uitvoerende partijen aansprakelijk zijn voor het verlies van, schade aan of de vertraging in de aflevering van de goederen, zijn zij hiervoor hoofdelijk aansprakelijk, maar niet verder dan de door dit Verdrag voorziene beperkingen.
2. Onverminderd artikel 61 mag de som van de vergoedingsplichten van alle bedoelde personen de algemene aansprakelijkheidsbeperkingen uit hoofde van dit Verdrag niet overschrijden.
Er is vertraging in de aflevering wanneer de goederen niet binnen de afgesproken tijd op de in de vervoerovereenkomst voorziene bestemming worden afgeleverd.
1. Met inachtneming van artikel 59 wordt de schadevergoeding die de vervoerder verschuldigd is voor het verlies van of de schade aan de goederen, berekend op basis van de waarde van deze goederen op de plaats en het tijdstip van aflevering zoals vastgesteld in overeenstemming met artikel 43.
2. De waarde van de goederen wordt vastgesteld volgens de koers op de goederenbeurs of, bij gebreke daarvan, volgens de marktwaarde of, bij gebreke van beide, volgens de normale waarde van goederen van dezelfde aard en kwaliteit op de plaats van aflevering.
3. In geval van verlies van of schade aan de goederen is de vervoerder niet verplicht tot betaling van enige verdere schadevergoeding dan die vervat in het eerste en tweede lid van dit artikel, tenzij de vervoerder en de afzender zijn overeengekomen de schadevergoeding op een andere wijze te berekenen binnen de grenzen van hoofdstuk 16.
1. De vervoerder wordt verondersteld, bij ontbreken van bewijs van het tegendeel, de goederen conform hun omschrijving in de overeenkomstgegevens te hebben afgeleverd, tenzij aan de vervoerder of de uitvoerende partij die de goederen heeft afgeleverd vóór of op het tijdstip van aflevering kennis is gegeven van verlies van of schade aan de goederen onder vermelding van de algemene aard van dit verlies of de schade, of, indien het verlies of de schade niet waarneembaar is, binnen zeven werkdagen op de plaats van aflevering na aflevering van de goederen.
2. Verzuim de in dit artikel bedoelde kennisgeving te doen aan de vervoerder of de uitvoerende partij laat zowel onverlet het recht uit hoofde van dit Verdrag schadevergoeding te vorderen voor verlies van of schade aan de goederen, als de verdeling van de bewijslast zoals vervat in artikel 17.
3. De in dit artikel bedoelde kennisgeving is niet vereist wanneer verlies of schade bij gezamenlijke inspectie van de goederen wordt vastgesteld door de persoon aan wie de goederen zijn afgeleverd en de vervoerder of de maritieme uitvoerende partij die aansprakelijk wordt gesteld.
4. Geen schadevergoeding wegens vertraging is verschuldigd tenzij een kennisgeving van verlies wegens vertraging aan de vervoerder is gedaan binnen eenentwintig opeenvolgende dagen na aflevering van de goederen.
5. Wanneer de in dit artikel bedoelde kennisgeving is gedaan aan de uitvoerende partij die de goederen heeft afgeleverd, heeft deze hetzelfde gevolg als wanneer zij aan de vervoerder zou zijn gedaan, en een kennisgeving aan de vervoerder heeft hetzelfde gevolg als een kennisgeving aan een maritieme uitvoerende partij.
6. In geval van een feitelijk(e) of verondersteld(e) verlies of schade verschaffen de partijen bij het geschil elkaar alle redelijke faciliteiten om de goederen te inspecteren en te tellen en bieden elkaar toegang tot de bestanden en documenten die betrekking hebben op het vervoer van de goederen.
Wanneer het toepasselijke recht deviaties beschouwt als een tekortkoming in de nakoming van de verplichtingen van de vervoerder, worden de vervoerder of een maritieme uitvoerende partij door deze deviatie op zich geen in dit Verdrag opgenomen verweermiddelen of beperkingen ontzegd, behoudens voor zover bepaald in artikel 61.
1. Goederen mogen slechts aan dek van een schip worden vervoerd indien:
a. dat wettelijk vereist is;
b. de goederen worden vervoerd in of op containers of voertuigen die geschikt zijn voor vervoer aan dek en de dekken speciaal zijn uitgerust voor dergelijke containers of voertuigen; of
c. het vervoer aan dek in overeenstemming is met de vervoerovereenkomst of met de gewoonten, gebruiken of praktijken in de desbetreffende handel.
2. De bepalingen van dit Verdrag inzake de aansprakelijkheid van de vervoerder zijn van toepassing op het verlies van, de schade aan of de vertraging in de aflevering van goederen die uit hoofde van het eerste lid van dit artikel aan dek worden vervoerd, maar indien de goederen worden vervoerd in overeenstemming met het eerste lid, onderdelen a of c, van dit artikel, is de vervoerder niet aansprakelijk voor het verlies van of de schade aan die goederen, of voor de vertraging in de aflevering daarvan, veroorzaakt door de bijzondere risico’s waarmee het vervoer van deze goederen aan dek gepaard gaat.
3. Indien de goederen aan dek zijn vervoerd in andere gevallen dan die zijn toegestaan uit hoofde van het eerste lid van dit artikel, is de vervoerder aansprakelijk voor verlies van of schade aan de goederen of voor vertraging in de aflevering daarvan, indien uitsluitend veroorzaakt door het vervoer aan dek, en kan hij zich niet beroepen op de in artikel 17 voorziene verweermiddelen.
4. De vervoerder mag zich jegens een derde die een verhandelbaar vervoerdocument of verhandelbaar elektronisch vervoerbestand te goeder trouw heeft verworven, niet beroepen op onderdeel c van het eerste lid van dit artikel, tenzij in de overeenkomstgegevens vermeld staat dat de goederen aan dek mogen worden vervoerd.
5. Indien de vervoerder en de afzender uitdrukkelijk zijn overeengekomen dat de goederen onderdeks worden vervoerd, kan de vervoerder zich niet beroepen op beperking van zijn aansprakelijkheid voor verlies van, schade aan of vertraging in de aflevering van de goederen voor zover het verlies, de schade of de vertraging het gevolg is van het aan dek vervoeren van de goederen.
Wanneer verlies van of schade aan de goederen, of een gebeurtenis of omstandigheid die tot vertraging in de aflevering daarvan leidt, optreedt gedurende de periode waarin de vervoerder verantwoordelijk is maar uitsluitend vóór het inladen van de goederen aan boord van het schip of uitsluitend na het lossen ervan uit het schip, hebben de bepalingen van dit Verdrag geen voorrang boven de bepalingen van een ander internationaal instrument die ten tijde van een het verlies, de schade of de gebeurtenis of omstandigheid die tot de vertraging heeft geleid:
a. ingevolge de bepalingen van dit internationale instrument van toepassing zouden zijn op alle of één van de werkzaamheden van de vervoerder indien de afzender een afzonderlijke en rechtstreekse overeenkomst met de vervoerder zou hebben gesloten met betrekking tot het specifieke vervoertraject tijdens welk het verlies van, of de schade aan de goederen, of een gebeurtenis of omstandigheid die tot de vertraging heeft geleid, is opgetreden;
b. specifiek voorzien in de aansprakelijkheid van de vervoerder, de beperking van zijn aansprakelijkheid of de termijn waarbinnen de vordering moet worden ingesteld; en
c. geen enkele contractuele afwijking of geen contractuele afwijking ten nadele van de afzender uit hoofde van het instrument toestaan.
1. Tenzij anderszins in de vervoerovereenkomst is overeengekomen, levert de afzender de goederen gereed voor vervoer aan. De afzender levert de goederen in ieder geval in een zodanige toestand aan dat zij bestand zijn tegen het beoogde vervoer, met inbegrip van het laden, behandelen, stuwen, sjorren en vastzetten, en lossen ervan, en dat zij geen schade berokkenen aan personen of zaken.
2. De afzender dient elke verplichting die hij is aangegaan uit hoofde van een overeenkomst krachtens artikel 13, tweede lid, behoorlijk en zorgvuldig na te komen.
3. Wanneer de afzender een container of een voertuig belaadt, dient hij de inhoud behoorlijk en zorgvuldig te stuwen, te sjorren en vast te zetten in of op de container of het voertuig, zodanig dat de goederen geen schade berokkenen aan personen of zaken.
De vervoerder en de afzender beantwoorden elkaars verzoeken om informatie en aanwijzingen die nodig zijn voor het op de juiste wijze behandelen en vervoeren van de goederen, indien deze informatie in het bezit is van de aangezochte partij of de aangezochte partij redelijkerwijs in staat is deze aanwijzingen te geven en deze niet redelijkerwijs op andere wijze beschikbaar zijn voor de verzoekende partij.
1. De afzender voorziet de vervoerder tijdig van de op de goederen betrekking hebbende informatie, aanwijzingen en documenten waarover de vervoerder niet redelijkerwijs op andere wijze kan beschikken en die redelijkerwijs noodzakelijk zijn:
a. voor het op de juiste wijze behandelen en vervoeren van de goederen, met inbegrip van de voorzorgsmaatregelen die de vervoerder of een uitvoerende partij dient te nemen; en
b. om de vervoerder in staat te stellen de wet- en regelgeving en overige vereisten van het openbaar gezag in verband met het beoogde vervoer na te leven, op voorwaarde dat de vervoerder de afzender tijdig laat weten welke informatie, aanwijzingen en documenten hij nodig heeft.
2. Geen van de bepalingen in dit artikel doet afbreuk aan een specifieke verplichting om bepaalde informatie, aanwijzingen en documenten met betrekking tot de goederen te verstrekken uit hoofde van de wet- en regelgeving en overige vereisten van het openbaar gezag in verband met het beoogde vervoer.
1. De afzender is aansprakelijk voor door de vervoerder geleden verlies of schade indien de vervoerder bewijst dat het verlies of de schade werd veroorzaakt door een tekortkoming in de nakoming van de verplichtingen van de afzender uit hoofde van dit Verdrag.
2. Behoudens in het geval van verlies of schade als gevolg van een tekortkoming in de nakoming door de afzender van zijn verplichtingen ingevolge de artikelen 31, tweede lid, en 32 is de afzender geheel of gedeeltelijk van zijn aansprakelijkheid ontheven indien de oorzaak of één van de oorzaken van het verlies of de schade niet toe te rekenen is aan zijn schuld of aan de schuld van een in artikel 34 bedoelde persoon.
3. Wanneer de afzender gedeeltelijk van zijn aansprakelijkheid uit hoofde van dit artikel is ontheven, is hij slechts aansprakelijk voor het deel van het verlies of de schade dat toe te rekenen is aan zijn schuld of aan de schuld van een in artikel 34 bedoelde persoon.
1. De afzender voorziet de vervoerder tijdig van de juiste informatie die nodig is voor het vastleggen van de overeenkomstgegevens en de afgifte van de vervoerdocumenten of elektronische vervoerbestanden, met inbegrip van de in artikel 36, eerste lid, bedoelde gegevens; de naam van de partij die als afzender in de overeenkomstgegevens wordt vermeld; in voorkomend geval, de naam van de geadresseerde; en de naam van de persoon aan wiens order het vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand in voorkomend geval dient te worden afgegeven.
2. De afzender wordt geacht in te staan voor de juistheid van de uit hoofde van het eerste lid van dit artikel verstrekte informatie op het tijdstip waarop deze informatie door de vervoerder wordt ontvangen. De afzender stelt de vervoerder schadeloos voor het verlies dat of de schade die voortvloeit uit de onjuistheid van deze informatie.
Wanneer goederen vanwege hun aard of eigenschappen gevaar opleveren voor personen, zaken of het milieu, of redelijkerwijs kan worden aangenomen dat zij daarvoor waarschijnlijk gevaar gaan opleveren:
a. stelt de afzender de vervoerder tijdig in kennis van de gevaarlijke aard of eigenschappen van de goederen alvorens zij worden aangeleverd aan de vervoerder of een uitvoerende partij. Indien de afzender dit verzuimt en de vervoerder of uitvoerende partij niet op andere wijze kennis heeft verkregen van de gevaarlijke aard of eigenschappen van de goederen, is de afzender jegens de vervoerder aansprakelijk voor het verlies dat of de schade die uit dit verzuim voortvloeit; en
b. voorziet de afzender de gevaarlijke goederen van merktekens of etiketten in overeenstemming met de wet- of regelgeving of andere vereisten van het openbaar gezag die van toepassing zijn tijdens enig traject van het beoogde vervoer van de goederen. Indien de afzender dit verzuimt is hij jegens de vervoerder aansprakelijk voor het verlies dat of de schade die uit dit verzuim voortvloeit.
1. Een documentaire afzender is onderworpen aan de verplichtingen en aansprakelijkheden die de afzender uit hoofde van dit hoofdstuk en artikel 55 zijn opgelegd en kan zich beroepen op de rechten en verweermiddelen van de afzender zoals voorzien in dit hoofdstuk en in hoofdstuk 13.
2. Het eerste lid van dit artikel doet geen afbreuk aan de verplichtingen, aansprakelijkheden, rechten of verweermiddelen van de afzender.
De afzender is aansprakelijk voor de tekortkoming in de nakoming van zijn verplichtingen uit hoofde van dit Verdrag als gevolg van het handelen of nalaten van een persoon, met inbegrip van ondergeschikten, agenten en niet ondergeschikte hulppersonen, aan wie hij de uitvoering van één van zijn verplichtingen heeft toevertrouwd. De afzender is evenwel niet aansprakelijk voor het handelen of nalaten van de vervoerder of een uitvoerende partij die namens de vervoerder handelt, aan wie de afzender de uitvoering van zijn verplichtingen heeft toevertrouwd.
Tenzij de afzender en de vervoerder zijn overeengekomen geen gebruik te maken van een vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand of het de gewoonte, het gebruik of de handelspraktijk is hier geen gebruik van te maken, is de afzender of, indien de afzender daarmee instemt, de documentaire afzender, bij aanlevering van de goederen voor vervoer aan de vervoerder of uitvoerende partij, gerechtigd één van de onderstaande documenten van de vervoerder te ontvangen, naar keuze van de afzender:
a. een niet-verhandelbaar vervoerdocument of, met inachtneming van artikel 8, onderdeel a, een niet-verhandelbaar elektronisch vervoerbestand; of
b. een geëigend verhandelbaar vervoerdocument of, met inachtneming van artikel 8, onderdeel a, een verhandelbaar elektronisch ver voerbestand, tenzij de afzender en de vervoerder zijn overeengekomen geen gebruik te maken van een verhandelbaar vervoerdocument of verhandelbaar elektronisch vervoerbestand of het de gewoonte, het gebruik of de handelspraktijk is hier geen gebruik van te maken.
1. De overeenkomstgegevens in het in artikel 35 bedoelde vervoerdocument of elektronische vervoerbestand bevatten onder meer de volgende informatie, zoals die door de afzender is verstrekt:
a. een omschrijving van de goederen geëigend voor het vervoer;
b. de belangrijkste merktekens die voor identificatie van de goederen nodig zijn;
c. het aantal colli of stuks, of de hoeveelheid van de goederen; en
d. het gewicht van de goederen, indien door de afzender vermeld.
2. De overeenkomstgegevens in het in artikel 35 bedoelde vervoerdocument of elektronische vervoerbestand bevatten tevens:
a. een verklaring inzake de uiterlijk zichtbare staat en gesteldheid van de goederen op het tijdstip waarop de vervoerder of een uitvoerende partij de goederen voor vervoer in ontvangst neemt;
b. de naam en het adres van de vervoerder;
c. de datum waarop de vervoerder of een uitvoerende partij de goederen heeft ontvangen of waarop de goederen aan boord van het schip zijn geladen, of waarop het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand is afgegeven; en
d. indien het een verhandelbaar vervoerdocument betreft en er meer dan één origineel exemplaar is afgegeven, het aantal originele exemplaren van het verhandelbare vervoerdocument.
3. De overeenkomstgegevens in het in artikel 35 bedoelde vervoerdocument of elektronische vervoerbestand bevatten tevens:
a. de naam en het adres van de geadresseerde, indien deze door de afzender is vermeld;
b. de naam van een schip, indien deze in de vervoerovereenkomst is vermeld;
c. de plaats van inontvangstneming en, indien bekend bij de vervoerder, de plaats van aflevering; en
d. de haven van inlading en de haven van lossing, indien vermeld in de vervoerovereenkomst.
4. Voor de toepassing van dit artikel wordt met de zinsnede „uiterlijk zichtbare staat en gesteldheid van de goederen” in het tweede lid, onderdeel a, van dit artikel de staat en gesteldheid van de goederen bedoeld die zijn gebaseerd op:
a. een redelijke inspectie aan de buitenzijde van de goederen zoals verpakt op het tijdstip waarop de afzender deze aanlevert aan de vervoerder of een uitvoerende partij; en
b. een eventuele aanvullende inspectie die de vervoerder of een uitvoerende partij feitelijk uitvoert voorafgaande aan afgifte van het ver voerdocument of elektronische vervoerbestand.
1. Indien een vervoerder met naam wordt vermeld in de overeenkomstgegevens, heeft alle andere informatie in het vervoerdocument of het elektronische vervoerbestand die betrekking heeft op de identiteit van de vervoerder geen gevolgen voor zover deze informatie niet verenigbaar is met deze vermelding.
2. Indien geen persoon als de vervoerder wordt genoemd in de overeenkomstgegevens, zoals vereist uit hoofde van artikel 36, tweede lid, onderdeel b, maar deze gegevens wel aangeven dat de goederen zijn geladen aan boord van een met naam genoemd schip, wordt de geregistreerde eigenaar van dat schip vermoed de vervoerder te zijn, tenzij deze bewijst dat het schip op het tijdstip van het vervoer in rompbevrachting voer en de naam van de rompbevrachter noemt en diens adres verstrekt, in welk geval deze rompbevrachter vermoed wordt de vervoerder te zijn. De geregistreerde eigenaar kan het vermoeden dat hij de vervoerder is ook weerleggen door de vervoerder te noemen en diens adres te verstrekken. De rompbevrachter kan het vermoeden dat hij de vervoerder is op overeenkomstige wijze weerleggen.
3. Geen van de bepalingen van dit artikel belet de rechthebbende te bewijzen dat een andere persoon dan de in de overeenkomstgegevens of uit hoofde van het tweede lid genoemde persoon de vervoerder is.
1. Een vervoerdocument wordt ondertekend door de vervoerder of een persoon die namens hem optreedt.
2. Een elektronisch vervoerbestand bevat de elektronische handtekening van de vervoerder of een persoon die namens hem optreedt. Deze elektronische handtekening identificeert de ondertekenaar in relatie tot het elektronische vervoerbestand en geeft aan dat de vervoerder zijn goedkeuring aan het elektronische vervoerbestand verleent.
1. Het ontbreken of de onjuistheid van één of meer van de in artikel 36, eerste, tweede of derde lid, genoemde overeenkomstgegevens doet op zichzelf geen afbreuk aan het rechtskarakter of de geldigheid van het vervoerdocument of het elektronische vervoerbestand.
2. Indien in de overeenkomstgegevens wel de datum wordt vermeld, maar de betekenis daarvan niet wordt aangegeven, wordt de datum geacht te zijn:
a. de datum waarop alle in het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand aangeduide goederen aan boord van het schip zijn geladen, indien de overeenkomstgegevens aangeven dat de goederen aan boord van een schip zijn geladen; of
b. de datum waarop de vervoerder of een uitvoerende partij de goederen heeft ontvangen, indien de overeenkomstgegevens niet aangeven dat de goederen aan boord van een schip zijn geladen.
3. Indien in de overeenkomstgegevens geen verklaring is opgenomen inzake de uiterlijke staat en gesteldheid van de goederen op het tijdstip waarop de vervoerder of een uitvoerende partij deze in ontvangst neemt, worden de overeenkomstgegevens geacht de verklaring te bevatten dat de goederen in goede uiterlijke staat en gesteldheid verkeerden op het tijdstip waarop zij door de vervoerder of een uitvoerende partij in ontvangst zijn genomen.
1. De vervoerder maakt een voorbehoud bij de in artikel 36, eerste lid, bedoelde informatie om aan te geven dat hij geen verantwoordelijkheid aanvaardt voor de juistheid van de door de afzender verstrekte informatie indien:
a. de vervoerder over feitelijke kennis beschikt dat een essentiële vermelding in het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand onjuist of misleidend is; of
b. de vervoerder redelijke gronden heeft om aan te nemen dat een essentiële vermelding in het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand onjuist of misleidend is.
2. Onverminderd het eerste lid van dit artikel kan de vervoerder een voorbehoud maken bij de in artikel 36, eerste lid, bedoelde informatie, in de in het derde en vierde lid van dit artikel bedoelde omstandigheden en op de daarin vervatte wijze, om aan te geven dat de vervoerder geen verantwoordelijkheid aanvaardt voor de juistheid van de door de afzender verstrekte informatie.
3. Wanneer de goederen niet aan de vervoerder of een uitvoerende partij voor vervoer worden aangeboden in een gesloten container of voertuig of wanneer zij wel in een gesloten container of voertuig worden aangeleverd en door de vervoerder of een uitvoerende partij daadwerkelijk worden geïnspecteerd, kan de vervoerder een voorbehoud maken bij de informatie bedoeld in artikel 36, eerste lid, indien:
a. het voor de vervoerder vanuit fysiek oogpunt niet doenlijk of vanuit commercieel oogpunt onredelijk was om de door de afzender verstrekte informatie te controleren, in welk geval de vervoerder kan aangeven welke informatie niet gecontroleerd kon worden; of
b. de vervoerder redelijke gronden heeft om aan te nemen dat de door de afzender geleverde informatie onjuist is, in welk geval hij een bepaling kan toevoegen met daarin de informatie die hij redelijkerwijs als juist beschouwt.
4. Wanneer de goederen aan de vervoerder of een uitvoerende partij voor vervoer worden aangeleverd in een gesloten container of voertuig, kan de vervoerder een voorbehoud maken bij de informatie bedoeld in:
a. artikel 36, eerste lid, onderdelen a, b of c, indien:
i. de goederen in de container of het voertuig niet daadwerkelijk zijn geïnspecteerd door de vervoerder of een uitvoerende partij; en
ii. de vervoerder noch een uitvoerende partij anderszins feitelijk kennis had van de inhoud daarvan voorafgaand aan de afgifte van het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand; en
b. artikel 36, eerste lid, onderdeel d, indien:
i. de vervoerder noch een uitvoerende partij de container of het voertuig heeft gewogen en de afzender en de vervoerder niet voorafgaand aan de verscheping waren overeengekomen dat de container of het voertuig zou worden gewogen en het gewicht zou worden vermeld in de overeenkomstgegevens; of
ii. het vanuit fysiek oogpunt niet doenlijk of vanuit commercieel oogpunt onredelijk was om het gewicht van de container of het voertuig te controleren.
Behoudens voor zover er voorbehouden zijn gemaakt bij de overeenkomstgegevens in de omstandigheden en op de wijze zoals vervat in artikel 40:
a. levert een vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand, behoudens tegenbewijs, bewijs op van de in ontvangstneming door de vervoerder van de goederen zoals vermeld in de overeenkomstgegevens;
b. wordt tegenbewijs door de vervoerder met betrekking tot de overeenkomstgegevens niet toegelaten wanneer deze overeenkomstgegevens vermeld staan in:
i. een verhandelbaar vervoerdocument of een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand dat is overgedragen aan een derde te goeder trouw; of
ii. een niet-verhandelbaar vervoerdocument dat aangeeft dat het dient te worden overhandigd om aflevering van de goederen te verkrijgen en dat is overgedragen aan de geadresseerde te goeder trouw;
c. wordt tegenbewijs door de vervoerder niet toegelaten jegens een geadresseerde die te goeder trouw heeft gehandeld afgaande op de onderstaande overeenkomstgegevens die zijn opgenomen in een niet-verhandelbaar vervoerdocument of niet-verhandelbaar elektronisch vervoerbestand:
i. de in artikel 36, eerste lid, bedoelde overeenkomstgegevens wanneer deze gegevens door de vervoerder zijn verstrekt;
ii. het aantal, het type en de identificatienummers van de containers, maar niet de identificatienummers van de containerverzegelingen; en
iii. de in artikel 36, tweede lid, bedoelde overeenkomstgegevens.
Indien in de overeenkomstgegevens de vermelding „vooruitbetaalde vracht” of een soortgelijke vermelding is opgenomen kan de vervoerder zich jegens de houder of de geadresseerde niet beroepen op het feit dat de vracht niet is betaald. Dit artikel is niet van toepassing indien de houder of de geadresseerde tevens de afzender is.
Wanneer de goederen op de plaats van bestemming zijn aangekomen neemt de geadresseerde die aflevering van de goederen uit hoofde van de vervoerovereenkomst vordert, de goederen in ontvangst op het tijdstip of binnen het tijdsbestek en op de plaats zoals overeengekomen in de vervoerovereenkomst of, bij gebreke van een dergelijke afspraak, op het tijdstip en de plaats waarop, gezien de voorwaarden van de overeenkomst, de gebruiken, gewoonten en handelspraktijk en de vervoersomstandigheden, aflevering redelijkerwijs verwacht zou kunnen worden.
Op verzoek van de vervoerder of de uitvoerende partij die de goederen aflevert, bevestigt de geadresseerde de ontvangst van de goederen van de vervoerder of de uitvoerende partij op de wijze die gebruikelijk is op de plaats van aflevering. De vervoerder mag aflevering weigeren indien de geadresseerde weigert de ontvangst te bevestigen.
Wanneer er geen verhandelbaar vervoerdocument of verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is afgegeven:
a. levert de vervoerder de goederen aan de geadresseerde af op het tijdstip en de plaats bedoeld in artikel 43. De vervoerder mag de aflevering weigeren indien de persoon die de geadresseerde zegt te zijn zich, na een verzoek daartoe van de vervoerder, niet naar behoren als de geadresseerde kan identificeren;
b. stelt de partij met zeggenschap, voorafgaand aan of bij de aankomst van de goederen op de plaats van bestemming, de vervoerder in kennis van de naam en het adres van de geadresseerde, indien deze niet in de overeenkomstgegevens zijn vermeld;
c. kan, onverminderd artikel 48, eerste lid, indien de goederen niet kunnen worden afgeleverd omdat i. de geadresseerde, na bericht van aankomst te hebben ontvangen, niet op het tijdstip of binnen het tijdsbestek bedoeld in artikel 43 van de vervoerder aflevering van de goederen vordert nadat de goederen op de plaats van bestemming zijn aangekomen, ii. de vervoerder aflevering weigert omdat de persoon die de geadresseerde zegt te zijn nalaat zich naar behoren als de geadresseerde te identificeren, of iii. de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de geadresseerde zich bevindt om afleve ringsinstructies te vragen, de vervoerder de partij met zeggenschap hiervan in kennis stellen en instructies vragen omtrent de aflevering van de goederen. Indien de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de partij met zeggenschap zich bevindt, kan de vervoerder de afzender hiervan in kennis stellen en instructies vragen voor de aflevering van de goederen. Indien de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de afzender zich bevindt, kan de vervoerder de documentaire afzender hiervan in kennis stellen en instructies vragen omtrent de aflevering van de goederen;
d. wordt de vervoerder die de goederen aflevert op instructies van de partij met zeggenschap, de afzender of documentaire afzender ingevolge onderdeel c van dit artikel, ontheven van zijn verplichting de goederen uit hoofde van de vervoerovereenkomst af te leveren.
Wanneer een niet-verhandelbaar vervoerdocument is afgegeven dat aangeeft dat het dient te worden overhandigd teneinde aflevering van de goederen te verkrijgen:
a. levert de vervoerder de goederen op het tijdstip en de plaats bedoeld in artikel 43 aan de geadresseerde af wanneer deze zich op verzoek van de vervoerder naar behoren identificeert en het niet-verhandelbare vervoerdocument overhandigt. De vervoerder mag de aflevering weigeren indien de persoon die de geadresseerde zegt te zijn, nalaat, na een verzoek daartoe van de vervoerder, zich naar behoren te identificeren, en weigert de aflevering indien het niet-verhandelbare document niet wordt overhandigd. Indien er meer dan één origineel exemplaar van het niet-verhandelbare document is afgegeven, kan met de overhandiging van één origineel exemplaar worden volstaan en hebben de overige originele exemplaren geen werking of geldigheid meer;
b. kan, onverminderd artikel 48, eerste lid, indien de goederen niet kunnen worden afgeleverd omdat i. de geadresseerde, na bericht van aankomst te hebben ontvangen, niet op het tijdstip of binnen het tijdsbestek bedoeld in artikel 43 van de vervoerder aflevering van de goederen vordert nadat de goederen op de plaats van bestemming zijn aangekomen, ii. de vervoerder aflevering weigert omdat de persoon die de geadresseerde zegt te zijn, nalaat zich naar behoren als de geadresseerde te identificeren of het document niet overhandigt, of iii. de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de geadresseerde zich bevindt om afleveringsinstructies te vragen, de vervoerder de afzender hiervan in kennis stellen en instructies vragen omtrent de aflevering van de goederen. Indien de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de afzender zich bevindt, kan de vervoerder de documentaire afzender hiervan in kennis stellen en instructies vragen omtrent de aflevering van de goederen;
c. wordt de vervoerder die de goederen aflevert op instructies van de afzender of documentaire afzender ingevolge onderdeel b van dit artikel, ontheven van zijn verplichting de goederen uit hoofde van de ver voerovereenkomst af te leveren, ongeacht of het niet-verhandelbare ver voerdocument aan hem is overhandigd.
1. Wanneer een verhandelbaar vervoerdocument of verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is afgegeven:
a. heeft de houder van het verhandelbare vervoerdocument of verhandelbare elektronische vervoerbestand het recht van de vervoerder aflevering van de goederen te verlangen nadat deze op de plaats van bestemming zijn aangekomen, in welk geval de vervoerder de goederen op het tijdstip en de plaats zoals bedoeld in artikel 43 aan de houder zal afleveren:
i. na overhandiging van het verhandelbare vervoerdocument en, indien de houder één van de in artikel 1, tiende lid, onderdeel a, onder i, bedoelde personen is, nadat de houder zich naar behoren heeft geïdentificeerd; of
ii. nadat de houder, in overeenstemming met de procedures bedoeld in artikel 9, eerste lid, heeft aangetoond dat hij de houder is van een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand;
b. weigert de vervoerder aflevering indien niet wordt voldaan aan de vereisten van onderdeel a, onder i of ii, van dit lid;
c. kan, indien meer dan één origineel exemplaar van het verhandelbare vervoerdocument is afgegeven en het aantal originele exemplaren in dat document vermeld staat, met de overhandiging van één origineel exemplaar worden volstaan en hebben de overige originele exemplaren geen werking of geldigheid meer. Wanneer gebruik is gemaakt van een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand, heeft dit document geen werking of geldigheid meer na aflevering van de goederen aan de houder in overeenstemming met de in artikel 9, eerste lid, vereiste procedures.
2. Onverminderd artikel 48, eerste lid, zijn, indien in het verhandelbare vervoerdocument of verhandelbare elektronische vervoerbestand uitdrukkelijk vermeld staat dat de goederen zonder overhandiging van het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand mogen worden afgeleverd, de volgende regels van toepassing:
a. Indien de goederen niet kunnen worden afgeleverd omdat i. de houder, na bericht van aankomst te hebben ontvangen, niet op het tijdstip of binnen het tijdsbestek bedoeld in artikel 43 van de vervoerder aflevering van de goederen vordert nadat de goederen op de plaats van bestemming zijn aangekomen, ii. de vervoerder aflevering weigert omdat de persoon die een houder zegt te zijn, nalaat zich naar behoren te identificeren als één van de personen bedoeld in artikel 1, tiende lid, onderdeel a, onder i, of iii. de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de houder zich bevindt om afleveringsinstructies te vragen, kan de vervoerder de afzender hiervan in kennis stellen en instructies vragen omtrent de aflevering van de goederen. Indien de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de afzender zich bevindt, kan de vervoerder de documentaire afzender hiervan in kennis stellen en instructies vragen omtrent de aflevering van de goederen;
b. De vervoerder die de goederen aflevert op instructies van de afzender of documentaire afzender ingevolge het tweede lid, onderdeel a, van dit artikel, wordt ontheven van zijn verplichting de goederen uit hoofde van de vervoerovereenkomst aan de houder af te leveren, ongeacht of het verhandelbare vervoerdocument aan hem is overhandigd of de persoon die aflevering vordert uit hoofde van een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand, in overeenstemming met de procedures bedoeld in artikel 9, eerste lid, heeft aangetoond de houder te zijn;
c. De persoon die uit hoofde van het tweede lid, onderdeel a, van dit artikel instructies geeft, stelt de vervoerder schadeloos voor verlies dat voortvloeit uit het feit dat deze aansprakelijk wordt gesteld jegens de houder ingevolge het tweede lid, onderdeel e, van dit artikel. De vervoerder mag weigeren deze instructies op te volgen indien de persoon verzuimt voldoende zekerheid te stellen waarom de vervoerder redelijkerwijs kan verzoeken;
d. Wanneer een persoon, na aflevering van de goederen door de vervoerder in overeenstemming met het tweede lid, onderdeel b, van dit artikel, houder wordt van het verhandelbare vervoerdocument of verhandelbare elektronische vervoerbestand ingevolge contractuele of andersoortige regelingen die vóór deze aflevering zijn getroffen, verkrijgt hij rechten tegen de vervoerder uit hoofde van de vervoerovereenkomst, met uitzondering van het recht aflevering van de goederen te vorderen;
e. Niettegenstaande het tweede lid, onderdelen b en d, van dit artikel verkrijgt een houder die houder wordt na een dergelijke aflevering en geen kennis had van een dergelijke aflevering op het tijdstip waarop hij houder werd en evenmin redelijkerwijs over deze kennis had kunnen beschikken, de rechten die zijn vervat in het verhandelbare vervoerdocument of verhandelbare elektronische vervoerbestand. Wanneer in de overeenkomstgegevens de verwachte aankomsttijd van de goederen vermeld staat of is aangegeven hoe informatie verkregen kan worden of de goederen zijn afgeleverd, wordt de houder op het tijdstip waarop hij houder werd, vermoed kennis van de aflevering van de goederen te hebben gehad of redelijkerwijs over kennis daarvan te hebben kunnen beschikken.
1. Voor de toepassing van dit artikel worden goederen slechts geacht niet te zijn afgeleverd indien, na hun aankomst op de plaats van bestemming:
a. de geadresseerde de goederen niet in ontvangst neemt uit hoofde van dit hoofdstuk op het tijdstip en de plaats als bedoeld in artikel 43;
b. de partij met zeggenschap, de houder, de afzender of de documentaire afzender niet kan worden gevonden of geen passende instructies geeft aan de vervoerder uit hoofde van de artikelen 45, 46 en 47;
c. de vervoerder gerechtigd of gehouden is aflevering te weigeren uit hoofde van de artikelen 44, 45, 46 en 47;
d. het de vervoerder niet is toegestaan de goederen af te leveren aan de geadresseerde uit hoofde van de wet- of regelgeving van de plaats waar om de aflevering wordt verzocht; of
e. de goederen anderszins niet door de vervoerder kunnen worden afgeleverd.
2. Onverminderd enige ander recht dat de vervoerder tegen de afzender, de partij met zeggenschap of de geadresseerde kan inroepen, kan de vervoerder, indien de goederen niet afgeleverd konden worden, voor rekening en risico van de persoon die recht heeft op de goederen, de maatregelen nemen met betrekking tot de goederen die de omstandigheden redelijkerwijs vergen, waaronder:
a. het opslaan van de goederen op een geschikte plaats;
b. het uitpakken van de containers of voertuigen indien de goederen zich daarin bevinden of het treffen van andere maatregelen, met inbegrip van het verplaatsen van de goederen; en
c. het doen verkopen of vernietigen van de goederen in overeenstemming met de praktijk of de wet- of regelgeving van de plaats waar de goederen zich op dat tijdstip bevinden.
3. De vervoerder mag de rechten uit hoofde van het tweede lid van dit artikel uitsluitend uitoefenen nadat hij een redelijke kennisgeving heeft gedaan van de beoogde maatregel uit hoofde van het tweede lid van dit artikel aan de persoon die, in voorkomend geval, in de overeenkomstgegevens staat vermeld als de persoon die in kennis moet worden gesteld van de aankomst van de goederen op de plaats van bestemming en aan één van de volgende personen, in de aangegeven volgorde, mits deze bij de vervoerder bekend zijn: de geadresseerde, de partij met zeggenschap of de afzender.
4. Indien de goederen uit hoofde van het tweede lid, onderdeel c, van dit artikel worden verkocht, houdt de vervoerder de opbrengst van de verkoop onder zich ten behoeve van de persoon die recht heeft op de goederen, onder aftrek van eventuele door de vervoerder gemaakte kosten en eventuele overige bedragen die aan de vervoerder verschuldigd zijn in verband met het vervoer van de betreffende goederen.
5. De vervoerder is niet aansprakelijk voor verlies van of schade aan goederen dat of die optreedt gedurende de tijd dat zij overeenkomstig dit artikel niet zijn afgeleverd, tenzij de rechthebbende bewijst dat het verlies of de schade voortvloeit uit het verzuim van de vervoerder redelijkerwijs van hem te vergen maatregelen te nemen om de goederen te behouden en dat de vervoerder wist of had moeten weten dat het achterwege laten van dergelijke maatregelen tot het verlies van of de schade aan de goederen zou leiden.
Geen van de bepalingen van dit Verdrag doet afbreuk aan een retentierecht op de goederen dat door de vervoerder of een uitvoerende partij uit hoofde van de vervoerovereenkomst of de toepasselijke wetgeving kan worden uitgeoefend tot zekerheid van de betaling van hetgeen verschuldigd is.
1. De zeggenschap mag uitsluitend worden uitgeoefend door de partij met zeggenschap en is beperkt tot:
a. het recht instructies met betrekking tot de goederen te geven of te wijzigen voor zover deze geen wijziging van de vervoerovereenkomst inhouden;
b. het recht aflevering van de goederen te verkrijgen in een geplande aanloophaven of, in het geval van vervoer over land of binnenwateren, op een plaats langs de route; en
c. het recht de geadresseerde te vervangen door een andere persoon, met inbegrip van de partij met zeggenschap.
2. De zeggenschap kan worden uitgeoefend gedurende de gehele periode waarin de vervoerder verantwoordelijk is, zoals bepaald in artikel 12, en eindigt wanneer deze periode verstrijkt.
1. Behoudens in de in het tweede, derde en vierde lid van dit artikel genoemde gevallen:
a. is de afzender de partij met zeggenschap tenzij de afzender, bij het sluiten van de vervoerovereenkomst, de geadresseerde, de documentaire afzender of een andere persoon aanwijst als de partij met zeggenschap;
b. is de partij met zeggenschap gerechtigd de zeggenschap aan een andere persoon over te dragen. De overdracht wordt van kracht ten aanzien van de vervoerder na kennisgeving van de overdracht door de overdragende partij, en de verkrijgende partij wordt de partij met zeggenschap; en
c. identificeert de partij met zeggenschap zich bij het uitoefenen van de zeggenschap naar behoren.
2. Wanneer een niet-verhandelbaar vervoerdocument is afgegeven dat aangeeft dat het dient te worden overhandigd teneinde de goederen in ontvangst te kunnen nemen:
a. is de afzender de partij met zeggenschap en kan hij de zeggenschap overdragen aan de in het vervoerdocument genoemde geadresseerde door het document zonder endossement aan die persoon over te dragen. Indien er meer dan één origineel exemplaar van het document is afgegeven, worden alle originele exemplaren overgedragen teneinde de overdracht van de zeggenschap te bewerkstelligen; en
b. legt de partij met zeggenschap, teneinde de zeggenschap uit te oefenen, het document over en identificeert hij zich naar behoren. Indien er meer dan één origineel exemplaar van het document is afgegeven, worden alle originele exemplaren overgelegd, bij gebreke waarvan de zeggenschap niet kan worden uitgeoefend.
3. Wanneer een verhandelbaar vervoerdocument is afgegeven:
a. is de houder of, indien meer dan één origineel exemplaar van het verhandelbare vervoerdocument is afgegeven, de houder van alle originele exemplaren de partij met zeggenschap;
b. kan de houder de zeggenschap overdragen door het verhandelbare vervoerdocument in overeenstemming met artikel 57 aan een andere persoon over te dragen. Indien meer dan één origineel exemplaar van dat document is afgegeven, worden alle originele exemplaren aan de betreffende persoon overgedragen teneinde de overdracht van de zeggenschap te bewerkstelligen; en
c. legt de houder, teneinde de zeggenschap uit te oefenen, het verhandelbare vervoerdocument aan de vervoerder over, en indien de houder één van de personen is bedoeld in artikel 1, tiende lid, onderdeel a, onder i, identificeert hij zich naar behoren. Indien meer dan één origineel exemplaar van het document is afgegeven, worden alle originele exemplaren overgelegd, bij gebreke waarvan de zeggenschap niet kan worden uitgeoefend.
4. Wanneer een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is afgegeven:
a. is de houder de partij met zeggenschap;
b. kan de houder de zeggenschap aan een andere persoon overdragen door het verhandelbare elektronische vervoerbestand in overeenstemming met de in artikel 9, eerste lid, bedoelde procedures over te dragen; en
c. toont de houder, teneinde de zeggenschap uit te oefenen, in overeenstemming met de in artikel 9, eerst lid bedoelde procedures aan, dat hij de houder is.
1. Met inachtneming van het tweede en derde lid van dit artikel voert de vervoerder de in artikel 50 bedoelde instructies uit indien:
a. de persoon die deze instructies geeft gerechtigd is de zeggenschap uit te oefenen;
b. de instructies redelijkerwijs kunnen worden uitgevoerd overeenkomstig de inhoud ervan op het tijdstip waarop zij de vervoerder bereiken; en
c. de instructies geen belemmering vormen voor de normale bedrijfsvoering van de vervoerder, met inbegrip van de wijze waarop hij gewoonlijk aflevert.
2. De partij met zeggenschap vergoedt de vervoerder in ieder geval alle redelijke bijkomende kosten die de vervoerder mocht maken en stelt de vervoerder schadeloos voor verlies dat of schade die de vervoerder mocht lijden als gevolg van het zorgvuldig uitvoeren van een instructie uit hoofde van dit artikel, met inbegrip van schadevergoeding die de vervoerder gehouden kan zijn te betalen voor verlies van of schade aan andere vervoerde goederen.
3. De vervoerder heeft het recht van de partij met zeggenschap zekerheid te verkrijgen voor het bedrag aan bijkomende kosten, verlies of schade waarvan de vervoerder redelijkerwijs verwacht dat zij zullen ontstaan in verband met het uitvoeren van een instructie uit hoofde van dit artikel. De vervoerder mag weigeren de instructies uit te voeren indien een dergelijke zekerheid niet wordt gesteld.
4. Wanneer de vervoerder de instructies van de partij met zeggenschap niet heeft uitgevoerd en daarmee zijn verplichtingen uit hoofde van het eerste lid van dit artikel niet is nagekomen, zijn de artikelen 17 tot en met 23 van toepassing op zijn aansprakelijkheid voor verlies van of schade aan de goederen of voor vertraging in de aflevering daarvan en zijn de artikelen 59 tot en met 61 van toepassing op het bedrag aan schadevergoeding dat de vervoerder dient te betalen.
Goederen die zijn afgeleverd volgens een instructie in overeenstemming met artikel 52, eerste lid, worden geacht te zijn afgeleverd op de plaats van bestemming en de bepalingen van hoofdstuk 9 die betrekking hebben op een dergelijke aflevering zijn van toepassing op deze goederen.
1. De partij met zeggenschap is de enige persoon die met de vervoerder wijzigingen van de vervoerovereenkomst kan overeenkomen anders dan de wijzigingen bedoeld in artikel 50, eerste lid, onderdelen b en c.
2. Wijzigingen van de vervoerovereenkomst, met inbegrip van die bedoeld in artikel 50, eerste lid, onderdelen b en c, worden vermeld in een verhandelbaar vervoerdocument of niet-verhandelbaar vervoerdocument dat overhandigd dient te worden, of worden opgenomen in een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand, of worden, op verzoek van de partij met zeggenschap, vermeld in een niet-verhandelbaar vervoerdocument of opgenomen in een niet-verhandelbaar elektronisch vervoerbestand. Dergelijke aldus vermelde of opgenomen wijzigingen worden in overeenstemming met artikel 38 ondertekend.
1. De partij met zeggenschap verstrekt, op verzoek van de vervoerder of een uitvoerende partij, tijdig informatie, instructies of documenten met betrekking tot de goederen die niet reeds door de afzender is of zijn verstrekt en niet redelijkerwijs op andere wijze voor de vervoerder beschikbaar is of zijn, en die de vervoerder redelijkerwijs nodig kan hebben voor het nakomen van zijn verplichtingen uit hoofde van de ver voerovereenkomst.
2. Indien de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de partij met zeggenschap zich bevindt of de partij met zeggenschap niet in staat is de vervoerder passende informatie, instructies of documenten te verstrekken, worden deze door de afzender verstrekt. Indien de vervoerder, na redelijke inspanningen, niet in staat is vast te stellen waar de afzender zich bevindt, verstrekt de documentaire afzender deze informatie, instructies of documenten.
De partijen bij de vervoerovereenkomst mogen afwijken van de bepalingen van de artikelen 50, eerste lid, onderdelen b en c, en tweede lid, en artikel 52. De partijen mogen tevens de overdraagbaarheid van de zeggenschap bedoeld in artikel 51, eerste lid, onderdeel b, beperken of uitsluiten.
1. Wanneer een verhandelbaar vervoerdocument is afgegeven, kan de houder de in het document belichaamde rechten overdragen door het document op de volgende wijze aan een andere persoon over te dragen:
a. naar behoren geëndosseerd aan deze andere persoon of blanco geëndosseerd, indien het een orderpapier betreft; of
b. zonder endossement, indien: i. het een toonderpapier of blanco geëndosseerd document betreft; of ii. het een document betreft dat aan de order van een met naam genoemde persoon is gesteld en de overdracht plaatsvindt tussen de eerste houder en de met naam genoemde persoon.
2. Wanneer een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is afgegeven, kan de houder de daarin belichaamde rechten overdragen, ongeacht of het aan order of aan de order van een met naam genoemde persoon is gesteld, door het elektronisch vervoerbestand in overeenstemming met de in artikel 9, eerste lid, bedoelde procedures over te dragen.
1. Onverminderd artikel 55 verkrijgt een houder die niet de afzender is en die geen enkel recht uitoefent uit hoofde van de vervoerovereenkomst, geen verplichtingen uit hoofde van de vervoerovereenkomst uitsluitend vanwege het feit dat hij houder is.
2. Een houder die niet de afzender is en een recht uit hoofde van de vervoerovereenkomst uitoefent, verkrijgt de verplichtingen die hem uit hoofde van de vervoerovereenkomst worden opgelegd voor zover deze verplichtingen zijn opgenomen in of kunnen worden afgeleid uit het verhandelbare vervoerdocument of verhandelbare elektronische vervoerbestand.
3. Voor de toepassing van het eerste en tweede lid van dit artikel oefent een houder die niet de afzender is geen recht uit hoofde van de vervoerovereenkomst uit uitsluitend vanwege het feit dat:
a. hij met de vervoerder, ingevolge artikel 10, overeenkomt een verhandelbaar vervoerdocument te vervangen door een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand of een verhandelbaar elektronisch vervoerbestand te vervangen door een verhandelbaar vervoerdocument; of
b. hij zijn rechten overdraagt ingevolge artikel 57.
1. Met inachtneming van de artikelen 60 en 61, eerste lid, is de aansprakelijkheid van de vervoerder voor tekortkomingen in de nakoming van zijn verplichtingen uit hoofde van dit Verdrag beperkt tot 875 rekeneenheden per collo of andere laadeenheid, of 3 rekeneenheden per kilogram van het brutogewicht van de goederen die het voorwerp van de vordering of het geschil zijn, naargelang welk bedrag het hoogste is, tenzij de waarde van de goederen door de afzender is aangegeven en in de overeenkomstgegevens is vastgelegd, of wanneer een hoger bedrag dan de aansprakelijkheidsbeperking vervat in dit artikel tussen de vervoerder en de afzender is overeengekomen.
2. Wanneer goederen in of op een container, pallet of soortgelijk vervoergerei die of dat gebruikt wordt om goederen bijeen te brengen, of in of op een voertuig worden vervoerd, worden alle in de overeenkomst gegevens vermelde colli of laadeenheden die in of op een dergelijk vervoergerei of voertuig zijn geplaatst, als collo of laadeenheid beschouwd. Bij gebreke van een dergelijke vermelding worden de goederen in of op dat vervoergerei als een enkele laadeenheid beschouwd.
3. De rekeneenheid bedoeld in dit artikel is het Bijzondere Trekkingsrecht zoals dit is omschreven door het Internationale Monetaire Fonds. De in dit artikel bedoelde bedragen worden omgerekend in de nationale munteenheid van een Staat overeenkomstig de waarde van de desbetreffende munteenheid op de datum van de uitspraak of op de door de partijen overeengekomen datum. De waarde van de nationale munteenheid, uitgedrukt in Bijzondere Trekkingsrechten, van een Verdragsluitende Staat die lid is van het Internationale Monetaire Fonds, wordt berekend overeenkomstig de waarderingsmethode die door het Internationale Monetaire Fonds op de desbetreffende datum wordt gehanteerd voor zijn eigen verrichtingen en transacties. De waarde van de nationale munteenheid, uitgedrukt in Bijzondere Trekkingsrechten, van een Verdragsluitende Staat die geen lid is van het Internationale Monetaire Fonds, wordt berekend op een door die Verdragsluitende Staat vastgestelde wijze.
Met inachtneming van artikel 61, tweede lid, wordt de schadevergoeding voor verlies van of schade aan goederen als gevolg van vertraging overeenkomstig artikel 22 berekend en is de aansprakelijkheid voor zuivere vermogensschade als gevolg van vertraging beperkt tot een bedrag gelijk aan twee en een half maal de vracht voor de vertraagde goederen. Het totale bedrag dat ingevolge dit artikel en artikel 59, eerste lid, verschuldigd is, mag de beperking die ingevolge artikel 59, eerste lid, vastgesteld zou worden voor het volledige verlies van de betrokken goederen niet overschrijden.
1. De vervoerder noch één van de in artikel 18 bedoelde personen kan zich beroepen op de beperking van aansprakelijkheid zoals voorzien in artikel 59 of zoals vastgelegd in de vervoerovereenkomst, indien de rechthebbende aantoont dat de schade die het gevolg is van de tekortkoming in de nakoming van de verplichting van de vervoerder uit hoofde van dit Verdrag, toe te rekenen is aan een persoonlijk handelen of nalaten van degene die zich beroept op beperking van zijn aansprakelijkheid, geschied hetzij met het opzet die schade te veroorzaken, hetzij roekeloos en met de wetenschap dat die schade er waarschijnlijk uit zou voort vloeien.
2. De vervoerder noch één van de in artikel 18 bedoelde personen kan zich beroepen op de beperking van aansprakelijkheid zoals voorzien in artikel 60, indien de rechthebbende aantoont dat de vertraging in de aflevering veroorzaakt is door een persoonlijk handelen of nalaten van degene die zich beroept op beperking van zijn aansprakelijkheid, geschied hetzij met het opzet die schade als gevolg van vertraging te veroorzaken, hetzij roekeloos en met de wetenschap dat die schade er waarschijnlijk uit zou voortvloeien.
1. Na het verstrijken van een termijn van twee jaar kunnen geen gerechtelijke procedures of arbitrageprocedures met betrekking tot vorderingen of geschillen die voortvloeien uit een tekortkoming in de nakoming van een verplichting uit hoofde van dit Verdrag aanhangig worden gemaakt.
2. De in het eerste lid van dit artikel bedoelde termijn vangt aan op de dag waarop de vervoerder de goederen heeft afgeleverd of, in gevallen waarin de goederen niet zijn afgeleverd of slechts een deel van de goederen is afgeleverd, op de laatste dag waarop de goederen afgeleverd hadden moeten zijn. De dag waarop de bedoelde termijn aanvangt, is niet in deze termijn begrepen.
3. Niettegenstaande het verstrijken van de in het eerste lid van dit artikel voorziene termijn, kan een partij de vordering jegens de andere partij inroepen als verweermiddel of ter verrekening.
De in artikel 62 voorziene termijn kan niet worden geschorst of gestuit, maar degene tegen wie een vordering is gericht mag deze op elk tijdstip gedurende de loop van de termijn verlengen door middel van een aan de rechthebbende gerichte verklaring. De termijn kan door middel van één of meer verklaringen verder worden verlengd.
Een rechtsvordering tot verhaal door een persoon die aansprakelijk wordt gesteld, kan ook na het verstrijken van de in artikel 62 bedoelde termijn worden ingesteld, indien de rechtsvordering tot verhaal wordt ingesteld binnen:
a. de termijn toegestaan door de wetgeving die van toepassing is in het rechtsgebied waar de procedure wordt ingesteld; of, indien dit later is,
b. negentig dagen te rekenen vanaf de dag waarop degene die de rechtsvordering tot verhaal instelt ten aanzien van het van hemzelf gevorderde de zaak heeft geregeld of waarop hij te dien aanzien in rechte is aangesproken, naargelang welk geval zich het eerst voordoet.
Een rechtsvordering tegen de rompbevrachter of de persoon die uit hoofde van artikel 37, tweede lid, als vervoerder is geïdentificeerd, kan worden ingesteld na het verstrijken van de in artikel 62 voorziene termijn, indien de rechtsvordering wordt ingesteld binnen:
a. de termijn toegestaan door de wetgeving die van toepassing is in het rechtsgebied waar de procedure wordt ingesteld; of, indien dit later is,
b. negentig dagen te rekenen vanaf de dag waarop de vervoerder is geïdentificeerd, of de geregistreerde eigenaar of rompbevrachter het vermoeden dat hij de vervoerder is, overeenkomstig artikel 37, tweede lid, heeft weerlegd.
Tenzij in de vervoerovereenkomst een beding van exclusieve forumkeuze is opgenomen dat voldoet aan artikel 67 of 72, heeft de eiser het recht uit hoofde van dit Verdrag een gerechtelijke procedure tegen de vervoerder aanhangig te maken:
a. bij een bevoegde rechter in wiens rechtsgebied zich één van de volgende plaatsen bevindt:
i. de woonplaats van de vervoerder;
ii. de in de vervoerovereenkomst overeengekomen plaats van inontvangstneming;
iii. de in de vervoerovereenkomst overeengekomen plaats van aflevering; of
iv. de haven waar de goederen voor het eerst aan boord van een schip worden geladen of de haven waar de goederen uiteindelijk uit een schip worden gelost; of
b. bij een bevoegde rechter of bevoegde rechters die door de afzender en de vervoerder gezamenlijk zijn aangewezen om te beslissen over vorderingen tegen de vervoerder die uit hoofde van dit Verdrag kunnen ontstaan.
1. De bevoegdheid van een in overeenstemming met artikel 66, onderdeel b, gekozen rechter is voor geschillen tussen de partijen bij de overeenkomst alleen exclusief indien de partijen zulks zijn overeengekomen en het beding waarin de bevoegdheid wordt toegekend:
a. is opgenomen in een volumeovereenkomst waarin duidelijk de namen en adresgegevens van de partijen worden vermeld en i. waarover individueel is onderhandeld of ii. die een in het oog springende verklaring bevat dat er een beding van exclusieve forumkeuze is en de bepalingen van de volumeovereenkomst waarin dit beding is opgenomen, specificeert; en
b. duidelijk de rechters van een Verdragsluitende Staat of één of meer specifieke rechters van een Verdragsluitende Staat aanwijst.
2. Een persoon die geen partij bij de volumeovereenkomst is, is slechts gebonden aan een beding van exclusieve forumkeuze dat in overeenstemming met het eerste lid van dit artikel is overeengekomen indien:
a. in het rechtsgebied van de gekozen rechter één van de in artikel 66, onderdeel a, genoemde plaatsen is gelegen:
b. het beding is opgenomen in het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand;
c. die persoon tijdig en naar behoren in kennis is gesteld van de rechter bij wie de rechtsvordering wordt ingesteld en van het feit dat deze rechter exclusief bevoegd is; en
d. het recht van de aangezochte rechter erkent dat deze persoon gebonden kan zijn aan het beding van exclusieve forumkeuze.
De eiser is gerechtigd uit hoofde van dit Verdrag een gerechtelijke procedure tegen de maritieme uitvoerende partij aanhangig te maken bij een bevoegde rechter in wiens rechtsgebied zich één van de volgende plaatsen bevindt:
a. de woonplaats van de maritieme uitvoerende partij; of
b. de haven waar de goederen door de maritieme uitvoerende partij in ontvangst worden genomen, de haven waar de goederen door de maritieme uitvoerende partij worden afgeleverd of de haven waar de maritieme uitvoerende partij zijn werkzaamheden met betrekking tot de goederen uitvoert.
Met inachtneming van de artikelen 71 en 72 kunnen geen gerechtelijke procedures uit hoofde van dit Verdrag tegen de vervoerder of een maritieme uitvoerende partij aanhangig worden gemaakt bij een rechter die niet ingevolge artikel 66 of artikel 68 is aangewezen.
Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan de bevoegdheid ter zake van voorlopige of beschermende maatregelen, met inbegrip van conservatoir beslag. Een rechter in een Staat waarin een voorlopige of beschermende maatregel is genomen, is niet bevoegd tot het doen van een uitspraak over de zaak ten gronde, tenzij:
a. aan de vereisten van dit hoofdstuk is voldaan; of
b. een internationaal verdrag dat in die Staat van toepassing is, daarin voorziet.
1. Behoudens wanneer er een beding van exclusieve forumkeuze is gemaakt dat bindend is ingevolge artikel 67 of 72, mag, indien er één rechtsvordering tegen zowel de vervoerder als de maritieme uitvoerende partij wordt ingesteld die voortvloeit uit één en dezelfde gebeurtenis, deze rechtsvordering uitsluitend bij een rechter worden ingesteld die in overeenstemming met zowel artikel 66 als artikel 68 is aangewezen. Bij gebreke van een dergelijke rechter, mag deze rechtsvordering worden ingesteld bij een rechter die in overeenstemming met artikel 68, onderdeel b, is aangewezen, indien er een dergelijke rechter is.
2. Behoudens wanneer er een beding van exclusieve forumkeuze is gemaakt dat bindend is ingevolge artikel 67 of 72, trekt een vervoerder of een maritieme uitvoerende partij die een rechtsvordering tot verklaring van niet-aansprakelijkheid instelt of een andere rechtsvordering die een persoon het recht zou ontnemen in overeenstemming met artikel 66 of 68 een forum te kiezen, op verzoek van de verweerder deze rechtsvordering in, zodra de verweerder een in overeenstemming met artikel 66 of 68, al naar gelang, aangewezen rechter heeft gekozen, bij wie de rechtsvordering opnieuw ingesteld kan worden.
1. Na het ontstaan van een geschil kunnen de daarbij betrokken partijen overeenkomen het geschil aan elke bevoegde rechter voor te leggen.
2. Een bevoegde rechter voor wie een verweerder verschijnt zonder zijn bevoegdheid in overeenstemming met de regels van die rechter te betwisten, is bevoegd.
1. Een beslissing die in een Verdragsluitende Staat wordt gegeven door een rechter die uit hoofde van dit Verdrag bevoegd is, wordt in een andere Verdragsluitende Staat erkend en ten uitvoer gelegd in overeenstemming met de wetgeving van laatstgenoemde Verdragsluitende Staat wanneer beide Staten een verklaring hebben afgelegd in overeenstemming met artikel 74.
2. Een rechter kan erkenning en tenuitvoerlegging weigeren op de gronden voor weigering van erkenning en tenuitvoerlegging voorzien in zijn eigen recht.
3. Dit hoofdstuk doet geen afbreuk aan de toepassing van de regels van een regionale organisatie voor economische integratie die partij is bij dit Verdrag ter zake van de erkenning of tenuitvoerlegging van vonnissen tussen de lidstaten van de regionale organisatie voor economische integratie, ongeacht of deze voor of na dit Verdrag zijn aangenomen.
De bepalingen van dit hoofdstuk zijn slechts verbindend voor de Verdragsluitende Staten die in overeenstemming met artikel 91 hebben verklaard hierdoor gebonden te worden.
1. Met inachtneming van dit hoofdstuk kunnen de partijen overeenkomen dat elk geschil dat mocht ontstaan over het vervoer van goederen uit hoofde van dit Verdrag aan arbitrage wordt onderworpen.
2. De arbitrageprocedure vindt, naar keuze van de persoon die een vordering tegen de vervoerder instelt, plaats:
a. op een plaats die voor dat doel in de arbitrageovereenkomst is aangewezen; of
b. een andere plaats in de Staat waar één van de volgende plaatsen is gelegen:
i. de woonplaats van de vervoerder:
ii. de in de vervoerovereenkomst overeengekomen plaats van inontvangstneming;
iii. de in de vervoerovereenkomst overeengekomen plaats van aflevering; of
iv. de haven waar de goederen voor het eerst aan boord van een schip worden geladen of de haven waar de goederen uiteindelijk uit een schip worden gelost.
3. De aanwijzing van de plaats van arbitrage in de overeenkomst is bindend voor geschillen tussen de partijen bij de overeenkomst indien de overeenkomst is opgenomen in een volumeovereenkomst waarin de namen en adresgegevens van de partijen duidelijk staan vermeld en:
a. waarover individueel is onderhandeld; of
b. waarin een in het oog springende verklaring is opgenomen dat er een arbitrageovereenkomst is en de bepalingen van de volumeovereenkomst waarin deze arbitrageovereenkomst is opgenomen, specificeert.
4. Wanneer in overeenstemming met het derde lid van dit artikel een arbitrageovereenkomst is gesloten, is een persoon die geen partij bij de volumeovereenkomst is, slechts gebonden aan de aanwijzing van de plaats van arbitrage in deze overeenkomst indien:
a. de in de overeenkomst aangewezen plaats van arbitrage gelegen is in één van de in het tweede lid, onderdeel b, van dit artikel bedoelde plaatsen;
b. de overeenkomst is opgenomen in het vervoerdocument of elektronische vervoerbestand;
c. die persoon tijdig en naar behoren in kennis is gesteld van de plaats van arbitrage; en
d. het toepasselijke recht toestaat dat die persoon door de arbitrage overeenkomst wordt gebonden.
5. De bepalingen van het eerste, tweede, derde en vierde lid van dit artikel worden geacht deel uit te maken van elke arbitrageclausule of -overeenkomst en elke bepaling in die clausule of overeenkomst voor zover die hiermee onverenigbaar is, is nietig.
1. Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan het verbindend karakter van een arbitrageovereenkomst in een vervoerovereenkomst in de niet-lijnvaart waarop dit Verdrag of de bepalingen daarvan van toepassing zijn vanwege:
a. de toepassing van artikel 7; of
b. het door de partijen op vrijwillige basis opnemen van dit Verdrag in een vervoerovereenkomst waarop dit Verdrag anders niet van toepassing zou zijn.
2. Niettegenstaande het eerste lid van dit artikel is dit hoofdstuk van toepassing op een arbitrageovereenkomst in een vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand waarop dit Verdrag van toepassing is ingevolge de toepassing van artikel 7, tenzij in een dergelijk vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand:
a. de partijen bij en de datum van de bevrachtingsovereenkomst of andere overeenkomst die vanwege de toepassing van artikel 6 van de toepassing van dit Verdrag wordt uitgesloten, zijn genoemd; en
b. door middel van een specifieke verwijzing de clausule uit de be vrachtingsovereenkomst of andere overeenkomst is opgenomen waarin de inhoud van de arbitrageovereenkomst vermeld staat.
Niettegenstaande de bepalingen van dit hoofdstuk en van hoofdstuk 14, kunnen, na het ontstaan van een geschil, de partijen bij dat geschil overeenkomen het geschil op elke plaats aan arbitrage te onderwerpen.
De bepalingen van dit hoofdstuk zijn slechts verbindend voor de Verdragsluitende Staten die in overeenstemming met artikel 91 hebben verklaard hierdoor gebonden te worden.
1. Tenzij in dit Verdrag anders is bepaald, is elke bepaling in een vervoerovereenkomst nietig voor zover deze:
a. direct of indirect de verplichtingen van de vervoerder of een maritieme uitvoerende partij uit hoofde van dit Verdrag uitsluit of beperkt;
b. direct of indirect de aansprakelijkheid van de vervoerder of een maritieme uitvoerende partij voor tekortkomingen in de nakoming van een verplichting uit hoofde van dit Verdrag uitsluit of beperkt; of
c. rechten uit de verzekering van de goederen overdraagt aan de vervoerder of een in artikel 18 bedoelde persoon.
2. Tenzij in dit Verdrag anders is bepaald, is elke bepaling in een vervoerovereenkomst nietig voor zover deze:
a. direct of indirect de verplichtingen uit hoofde van dit Verdrag van de afzender, geadresseerde, partij met zeggenschap, houder of documentaire afzender uitsluit, beperkt of uitbreidt; of
b. direct of indirect de aansprakelijkheid van de afzender, geadresseerde, partij met zeggenschap, houder of documentaire afzender voor tekortkomingen in de nakoming van zijn of haar verplichtingen uit hoofde van dit Verdrag uitsluit, beperkt of uitbreidt.
1. Niettegenstaande artikel 79 kan, in de betrekkingen tussen de vervoerder en de afzender, een volumeovereenkomst waarop dit Verdrag van toepassing is voorzien in meer of minder rechten, verplichtingen en aansprakelijkheden dan door dit Verdrag opgelegd.
2. Een afwijking overeenkomstig het eerste lid van dit artikel is slechts bindend wanneer:
a. de volumeovereenkomst een in het oog springende verklaring bevat dat van dit Verdrag wordt afgeweken;
b.
i. over de volumeovereenkomst individueel is onderhandeld of
ii. deze op in het oog springende wijze de bepalingen van de vo lumeovereenkomst waarin de afwijkingen zijn opgenomen, specificeert;
c. de afzender in de gelegenheid is gesteld een vervoerovereenkomst te sluiten op voorwaarden die voldoen aan dit Verdrag zonder enige afwijking uit hoofde van dit artikel en hij ook op de mogelijkheid hiertoe is gewezen; en
d. de afwijking noch i. door middel van een verwijzing is opgenomen, noch ii. in een adhesiecontract is opgenomen waarover niet onderhandeld kan worden.
3. Een openbaar gemaakt schema van tarieven en diensten van een vervoerder, een vervoerdocument, een elektronisch vervoerbestand of soortgelijk document is geen volumeovereenkomst overeenkomstig het eerste lid van dit artikel. In een volumeovereenkomst kunnen dergelijke documenten evenwel door middel van verwijzing als bepalingen van de overeenkomst worden opgenomen.
4. Het eerste lid van dit artikel is niet van toepassing op de rechten en verplichtingen vervat in artikel 14, onderdelen a en b, artikel 29 en 32 of op de aansprakelijkheid die voortvloeit uit een tekortkoming in de nakoming daarvan, en is evenmin van toepassing op enige aansprakelijkheid die voortvloeit uit het in artikel 61 bedoelde handelen of nalaten.
5. De bepalingen van de volumeovereenkomst die afwijken van dit Verdrag, zijn, indien de volumeovereenkomst voldoet aan de vereisten van het tweede lid van dit artikel, van toepassing tussen de vervoerder en elke andere persoon dan de afzender, op voorwaarde dat:
a. deze persoon informatie ontvangen heeft waarin op in het oog springende wijze vermeld staat dat de volumeovereenkomst van dit Verdrag afwijkt en hij uitdrukkelijk ermee heeft ingestemd door deze afwijkingen gebonden te worden; en
b. deze instemming niet uitsluitend vermeld staat in een openbaar gemaakt schema van tarieven en diensten van een vervoerder, in een vervoerdocument of elektronisch vervoerbestand.
6. De bewijslast dat aan de voorwaarden voor de afwijking is voldaan, rust op de partij die zich op de afwijking beroept.
Niettegenstaande artikel 79 en onverminderd artikel 80 kunnen de verplichtingen of de aansprakelijkheid van zowel de vervoerder als een maritieme uitvoerende partij in de vervoerovereenkomst worden uitgesloten of beperkt indien:
a. de goederen bestaan uit levende dieren, met dien verstande dat er geen beroep op die uitsluiting of beperking kan worden gedaan indien de rechthebbende bewijst dat het verlies van of de schade aan de goederen, of de vertraging in de aflevering ervan, het gevolg is van een handelen of nalaten van de vervoerder of een in artikel 18 bedoelde persoon, geschied hetzij met het opzet dat verlies van of die schade aan de goederen of die schade als gevolg van vertraging te veroorzaken, hetzij roekeloos en met de wetenschap dat dat verlies, die schade of die schade als gevolg van vertraging er waarschijnlijk uit zou voortvloeien; of
b. de aard of gesteldheid van de goederen of de omstandigheden en voorwaarden waaronder het vervoer dient plaats te vinden zodanig zijn dat een bijzondere overeenkomst redelijkerwijs te rechtvaardigen is, mits die vervoerovereenkomst geen betrekking heeft op een gewone handelslading, verscheept bij gelegenheid van een gewone handelsverrich ting en er geen verhandelbaar vervoerdocument of verhandelbaar elektronisch vervoerbestand is afgegeven voor het vervoer van de goederen.
Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan de toepassing van de volgende verdragen die van kracht zijn op het tijdstip van inwerkingtreding van dit Verdrag, met inbegrip van toekomstige wijzigingen van deze verdragen, en die de aansprakelijkheid van de vervoerder voor het verlies van of de schade aan de goederen regelen:
a. een verdrag dat van toepassing is op het vervoer van goederen door de lucht voor zover dat verdrag, overeenkomstig de bepalingen ervan, van toepassing is op een deel van de vervoerovereenkomst;
b. een verdrag dat van toepassing is op het vervoer van goederen over de weg voor zover dat verdrag, overeenkomstig de bepalingen ervan, van toepassing is op het vervoer van goederen die op een wegvoertuig geladen blijven terwijl dat aan boord van een schip wordt vervoerd;
c. een verdrag dat van toepassing is op het vervoer van goederen per spoor voor zover dat verdrag, overeenkomstig de bepalingen ervan, van toepassing is op het vervoer van goederen over zee in aanvulling op het vervoer per spoor; of
d. een verdrag dat van toepassing is op het vervoer van goederen over binnenwateren voor zover dat verdrag, overeenkomstig de bepalingen ervan, van toepassing is op het vervoer van goederen zonder overlading zowel over binnenwateren als over zee.
Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan de toepassing van een verdrag of nationaal recht inzake de globale beperking van de aansprakelijkheid van scheepseigenaren.
Niets in dit Verdrag doet afbreuk aan de toepassing van de bepalingen van de vervoerovereenkomst of de bepalingen van nationaal recht inzake het regelen van averij-grosse.
Dit Verdrag is niet van toepassing op een overeenkomst van vervoer van passagiers en hun bagage.
Geen aansprakelijkheid ontstaat uit hoofde van dit Verdrag voor schade veroorzaakt door een kernongeval indien de exploitant van een kerninstallatie voor deze schade aansprakelijk is:
a. krachtens de bepalingen van het Verdrag van Parijs inzake wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van kernenergie van 29 juli 1960, zoals gewijzigd bij het Aanvullend Protocol van 28 januari 1964 en bij de Protocollen van 16 november 1982 en 12 februari 2004 daarbij, het Verdrag van Wenen inzake wettelijke aansprakelijkheid voor kernschade van 21 mei 1963, zoals gewijzigd bij het Gezamenlijk Protocol betreffende de toepassing van het Verdrag van Wenen en het Verdrag van Parijs van 21 september 1988, zoals gewijzigd bij het Protocol tot wijziging van het Verdrag van Wenen van 1963 inzake wettelijke aansprakelijkheid voor kernschade van 12 september 1997, of het Verdrag inzake aanvullende vergoeding voor nucleaire schade van 12 september 1997, met inbegrip van wijzigingen van genoemde verdragen of mogelijke toekomstige verdragen inzake de aansprakelijkheid van de exploitant van een kerninstallatie voor schade veroorzaakt door een kernongeval; of
b. krachtens nationaal recht dat van toepassing is op de aansprakelijkheid voor deze schade, mits dat recht in alle opzichten even gunstig is voor personen die deze schade lijden als het Verdrag van Parijs of Wenen of het Verdrag inzake aanvullende vergoeding voor nucleaire schade.
De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties wordt hierbij aangewezen als depositaris van dit Verdrag.
1. Dit Verdrag staat open voor ondertekening voor alle Staten op 23 september 2009 te Rotterdam, Nederland, en vervolgens op het Hoofdkwartier van de Verenigde Naties te New York.
2. Dit Verdrag dient door de ondertekenende Staten te worden bekrachtigd, aanvaard of goedgekeurd.
3. Dit Verdrag staat open voor toetreding door alle Staten die geen ondertekenende Staten zijn vanaf de datum dat het voor ondertekening is opengesteld.
4. De akten van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring en toetreding worden nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties.
1. Een Staat die dit Verdrag bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of ertoe toetreedt en partij is bij het Verdrag ter vaststelling van enige eenvormige regelen betreffende het cognossement, ondertekend te Brussel op 25 augustus 1924, bij het Protocol tot wijziging van het Internationale Verdrag ter vaststelling van enige eenvormige regelen betreffende het cognossement, ondertekend te Brussel op 23 februari 1968, of bij het Protocol tot wijziging van het Internationale Verdrag ter vaststelling van enige eenvormige regelen betreffende het cognossement, zoals gewijzigd bij het Protocol van 23 februari 1968, ondertekend te Brussel op 21 december 1979, zegt tegelijkertijd dat verdrag en het protocol of de protocollen daarbij waar de Staat partij bij is, op door de Regering van België hiervan in kennis te stellen, daarbij verklarend dat de opzegging dient in te gaan op de datum waarop dit Verdrag voor de desbetreffende Staat in werking treedt.
2. Een Staat die dit Verdrag bekrachtigt, aanvaardt, goedkeurt of ertoe toetreedt en partij is bij het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het vervoer van goederen over zee, gesloten te Hamburg op 31 maart 1978, zegt tegelijkertijd dat verdrag op door de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties hiervan in kennis te stellen, daarbij verklarend dat de opzegging dient in te gaan op de datum waarop dit Verdrag voor de desbetreffende Staat in werking treedt.
3. Ten behoeve van de toepassing van dit artikel hebben bekrachtigingen, aanvaardingen, goedkeuringen en toetredingen ten aanzien van dit Verdrag die door Staten die partij zijn bij de in het eerste en tweede lid van dit artikel genoemde instrumenten ter kennis van de depositaris worden gebracht na de inwerkingtreding van dit Verdrag geen gevolg voordat de eventueel benodigde opzeggingen van deze Staten van deze instrumenten van kracht zijn geworden. De depositaris van dit Verdrag overlegt met de Regering van België, als depositaris van de in het eerste lid van dit artikel genoemde instrumenten, teneinde op dit gebied voor de noodzakelijke coördinatie te zorgen.
1. De krachtens de artikelen 74 en 78 toegestane verklaringen kunnen te allen tijde worden afgelegd. De krachtens artikel 92, eerste lid, en artikel 93, tweede lid, toegestane eerste verklaringen worden afgelegd op het tijdstip van ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding. Andere verklaringen zijn niet toegestaan krachtens dit Verdrag.
2. Verklaringen afgelegd op het tijdstip van ondertekening dienen ten tijde van de bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring te worden bevestigd.
3. Verklaringen en bevestigingen daarvan worden schriftelijk gedaan en formeel aan de depositaris ter kennis gebracht.
4. Een verklaring wordt van kracht op het tijdstip waarop dit Verdrag voor de betrokken Staat in werking treedt. Een verklaring waarvan de depositaris pas na deze inwerkingtreding formeel in kennis wordt gesteld, treedt evenwel in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van zes maanden na de datum van ontvangst ervan door de depositaris.
5. Een Staat die krachtens dit Verdrag een verklaring aflegt mag deze te allen tijde intrekken door middel van een formele schriftelijke kennisgeving gericht aan de depositaris. De intrekking van een verklaring, of de aanpassing ervan wanneer dat door dit Verdrag wordt toegestaan, wordt van kracht op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van zes maanden na de datum van ontvangst van de kennisgeving door de depositaris.
1. Indien een Verdragsluitende Staat twee of meer territoriale eenheden heeft waarin verschillende rechtsstelsels van toepassing zijn ter zake van de in dit Verdrag geregelde aangelegenheden, kan hij op het tijdstip van ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding verklaren dat dit Verdrag op al deze territoriale eenheden of slechts op één of meer daarvan van toepassing is en kan hij deze verklaring te allen tijde wijzigen door een nieuwe verklaring af te leggen.
2. Deze verklaringen worden ter kennis gebracht van de depositaris en daarin worden uitdrukkelijk de territoriale eenheden vermeld waarop het Verdrag van toepassing is.
3. Indien een Verdragsluitende Staat ingevolge dit artikel heeft verklaard dat dit Verdrag niet van toepassing is op al zijn territoriale eenheden maar slechts op één of meer daarvan, wordt een plaats gelegen in een territoriale eenheid waarop dit Verdrag niet van toepassing is ten behoeve van dit Verdrag niet beschouwd als een plaats gelegen in een Verdragsluitende Staat.
4. Indien een Staat geen verklaring aflegt krachtens het eerste lid van dit artikel, is het Verdrag van toepassing op alle territoriale eenheden van die Staat.
1. Een regionale organisatie voor economische integratie die door soevereine Staten is ingesteld en bevoegd is ter zake van bepaalde door dit Verdrag beheerste aangelegenheden, kan dit Verdrag eveneens ondertekenen, aanvaarden, bekrachtigen, goedkeuren of ertoe toetreden. De regionale organisatie voor economische integratie heeft in dat geval de rechten en verplichtingen van een Verdragsluitende Staat, voor zover de organisatie bevoegd is ter zake van de aangelegenheden waarop dit Verdrag van toepassing is. Indien het aantal Verdragsluitende Staten in dit Verdrag van belang is, telt de organisatie voor regionale economische integratie niet als een Verdragsluitende Staat die Partij is naast haar lidstaten die Verdragsluitende Staten zijn.
2. De regionale organisatie voor economische integratie voorziet de depositaris, op het tijdstip van ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, van een verklaring met daarin aangegeven de in dit Verdrag geregelde aangelegenheden ter zake waarvan de bevoegdheid door haar lidstaten aan die organisatie is overgedragen. De organisatie voor regionale economische integratie stelt de depositaris onverwijld in kennis van veranderingen in de verdeling van de bevoegdheid, met inbegrip van nieuwe overdrachten van bevoegdheid, aangeduid in de in dit lid bedoelde verklaring.
3. Elke verwijzing in dit Verdrag naar „Verdragsluitende Staat” of „Verdragsluitende Staten” is, indien de context zulks vereist, eveneens van toepassing op een regionale organisatie voor economische integratie.
1. Dit Verdrag treedt in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een jaar na de datum van nederlegging van de twintigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.
2. Ten aanzien van iedere Staat die toetreedt tot dit Verdrag na de datum van nederlegging van de twintigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, treedt dit Verdrag in werking op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een jaar na de nederlegging van de desbetreffende akte namens die Staat.
3. Dit Verdrag wordt door elke Verdragsluitende Staat toegepast op alle vervoerovereenkomsten die worden gesloten op of na de datum waarop dit Verdrag voor de betrokken Staat in werking treedt.
1. Op verzoek van ten minste een derde van de Verdragsluitende Staten die Partij zijn bij dit Verdrag roept de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties een conferentie van de Verdragsluitende Staten bijeen ten behoeve van herziening of wijziging van dit Verdrag.
2. Een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding die wordt nedergelegd na de inwerkingtreding van een wijziging van dit Verdrag wordt geacht betrekking te hebben op het Verdrag zoals gewijzigd.
1. Elke Verdragsluitende Staat kan dit Verdrag te allen tijde opzeggen door middel van een schriftelijke kennisgeving gericht aan de depositaris.
2. De opzegging wordt van kracht op de eerste dag van de maand volgend op het verstrijken van een termijn van een jaar nadat de kennisgeving door de depositaris is ontvangen. Wanneer in de kennisgeving een langere periode is aangegeven, wordt de opzegging van kracht na het verstrijken van deze langere periode na de datum waarop de kennisgeving door de depositaris is ontvangen.
GEDAAN te New York op 11 december 2008, in één oorspronkelijk exemplaar, waarvan de Arabische, de Chinese, de Engelse, de Franse, de Russische en de Spaanse tekst gelijkelijk authentiek zijn.
TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekende gevolmachtigden, daartoe naar behoren gemachtigd door hun respectieve Regeringen, dit Verdrag hebben ondertekend.
Het Verdrag behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Verdrag kan worden gebonden.
Ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding en goedkeuring zijn voorzien in artikel 88, tweede lid, en toetreding in artikel 88, derde lid.
Partij |
Onder tekening |
Ratificatie |
Type* |
In werking |
Opzegging |
Buiten werking |
---|---|---|---|---|---|---|
Armenië |
29-09-09 |
|||||
Congo, Democratische Republiek |
23-09-10 |
|||||
Congo, Republiek |
23-09-09 |
|||||
Denemarken |
23-09-09 |
|||||
Frankrijk |
23-09-09 |
|||||
Gabon |
23-09-09 |
|||||
Ghana |
23-09-09 |
|||||
Griekenland |
23-09-09 |
|||||
Guinee |
23-09-09 |
|||||
Kameroen |
29-09-09 |
|||||
Luxemburg |
31-08-10 |
|||||
Madagaskar |
25-09-09 |
|||||
Mali |
26-10-09 |
|||||
Nederlanden, het Koninkrijk der |
23-09-09 |
|||||
– Nederland: |
||||||
– in Europa |
||||||
– Bonaire |
||||||
– Sint Eustatius |
||||||
– Saba |
||||||
– Aruba |
||||||
– Curaçao |
||||||
– Sint Maarten |
||||||
Niger |
22-10-09 |
|||||
Nigeria |
23-09-09 |
|||||
Noorwegen |
23-09-09 |
|||||
Polen |
23-09-09 |
|||||
Senegal |
23-09-09 |
|||||
Spanje |
23-09-09 |
19-01-11 |
R |
|||
Togo |
23-09-09 |
|||||
Verenigde Staten van Amerika |
23-09-09 |
|||||
Zweden |
20-07-11 |
|||||
Zwitserland |
23-09-09 |
|||||
* O=Ondertekening zonder voorbehoud of vereiste van ratificatie, R=Bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of kennisgeving, T=Toetreding, VG=Voortgezette gebonden heid, NB=Niet bekend |
Spanje, 23 september 2009
On 19 December 2007, through exchanges of letters between the Ministers for Foreign Affairs of Spain and the United Kingdom and between the Permanent Representatives of the two countries to the European Union, Spain and the United Kingdom concluded an agreement on arrangements relating to Gibraltar authorities in the context of certain international treaties to which the European Community/European Union is not a party or mixed agreements which are or may be extended to include Gibraltar and could therefore give rise to action by the Gibraltar authorities. These arrangements shall be applicable to this Convention (as will the Agreed Arrangements relating to Gibraltar Authorities in the Context of EU and EC Instruments and Related Treaties of 19 April 2000).
Spanje, 19 januari 2011
In the event that this Convention on Contracts for the International Carriage of Goods Wholly or Partly by Sea of the United Nations Commission on international Trade Law, done at New York on 11 December 2008, is extended by the United Kingdom to include Gibraltar, the Kingdom of Spain wishes to make the following declaration:
1. Gibraltar is a Non-Self-Governing Territory for whose international relations the Government of the United Kingdom is responsible and which is subject to a process of decolonization in accordance with the relevant decisions and resolutions of the United Nations General Assembly.
2. The Gibraltar authorities are local in character and exercise and exclusively domestic jurisdiction that originates in and is based on the powers allocated to and conferred on them by the United Kingdom, in accordance with its domestic law and in its capacity as the sovereign State upon which depends the said Non-Self-Governing Territory.
3. Consequently, any involvement by the Gibraltar authorities in the implementation of this Convention shall be understood to take place exclusively within the framework of the domestic jurisdiction of Gibraltar and shall not be considered to affect in any way the content of the two preceding paragraphs.
4. The procedure envisaged in the Agreed Arrangements relating to Gibraltar Authorities in the Context of Mixed Agreements (2007), signed by Spain and the United Kingdom on 19 December 2007 […] (together with the Agreed Arrangements relating to Gibraltar Authorities in the Context of EU and EC Instruments and Related Treaties of 19 April 2000), shall be applicable to this Convention.
De bepalingen van het Verdrag zullen ingevolge artikel 94, eerste lid, in werking treden op de eerste dag van de maand die volgt op het verstrijken van een jaar na de datum van nederlegging van de twintigste akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding.
Dit Verdrag dient ter vervanging van: |
||
Titel |
: |
Verdrag ter vaststelling van enige eenvormige regelen betreffende het cognossement; Brussel, 25 augustus 1924 |
Tekst |
: |
Trb. 1953, 109 (Frans) Trb. 1957, 24 (vertaling) |
Laatste Trb. |
: |
|
Titel |
: |
Protocol tot wijziging van het Internationale Verdrag ter vaststelling van enige eenvormige regelen betreffende het cognossement, ondertekend te Brussel op 25 augustus 1924; Brussel, 23 februari 1968 |
Tekst |
: |
Trb. 1979, 26 (Frans, Engels en vertaling) |
Laatste Trb. |
: |
|
Titel |
: |
Protocol tot wijziging van het Internationale Verdrag ter vaststelling van enige eenvormige regelen betreffende het cognossement van 25 augustus 1924, zoals gewijzigd bij het Protocol van 23 februari 1968; Brussel, 21 december 1979 |
Tekst |
: |
Trb. 1985, 122 (Frans, Engels en vertaling) |
Laatste Trb. |
: |
Titel |
: |
Verdrag inzake wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie; Parijs, 29 juli 1960 |
Tekst |
: |
Trb. 1961, 27 (Nederlands, Frans en Engels) Trb. 1983, 181 (geconsolideerde versie Nederlands, Frans en Engels) |
Laatste Trb. |
: |
|
Titel |
: |
Aanvullend Protocol bij het Verdrag inzake wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie; Parijs, 28 januari 1964 |
Tekst |
: |
Trb. 1964, 178 (Nederlands, Frans en Engels) |
Laatste Trb. |
: |
|
Titel |
: |
Protocol houdende wijziging van het Verdrag van 29 juli 1960 inzake wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie, gewijzigd bij het Aanvullend Protocol van 28 januari 1964; Parijs, 16 november 1982 |
Tekst |
: |
Trb. 1983, 80 (Nederlands, Frans en Engels) |
Laatste Trb. |
: |
|
Titel |
: |
Protocol houdende wijziging van het Verdrag van 29 juli 1960 inzake wettelijke aansprakelijkheid op het gebied van de kernenergie, zoals gewijzigd bij het Aanvullend Protocol van 28 januari 1964 en bij het Protocol van 16 november 1982; Parijs, 12 februari 2004 |
Tekst |
: |
Trb. 2005, 89 (Nederlands, Frans en Engels) |
Laatste Trb. |
: |
|
Titel |
: |
Verdrag van Wenen inzake wettelijke aansprakelijkheid voor kernschade; Wenen, 21 mei 1963 |
Tekst |
: |
Trb. 1964, 177 (Engels en Frans) |
Laatste Trb. |
: |
Trb. 1965, 172 (vertaling) |
Titel |
: |
Gezamenlijk Protocol betreffende de toepassing van het Verdrag van Wenen en het Verdrag van Parijs; Wenen, 21 september 1988 |
Tekst |
: |
Trb. 1988, 160 (Engels, Frans en vertaling) |
Laatste Trb. |
: |
Uitgegeven de negende november 2011.
De Minister van Buitenlandse Zaken,
U. ROSENTHAL
Kopieer de link naar uw clipboard
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/trb-2011-222.html
De hier aangeboden pdf-bestanden van het Staatsblad, Staatscourant, Tractatenblad, provinciaal blad, gemeenteblad, waterschapsblad en blad gemeenschappelijke regeling vormen de formele bekendmakingen in de zin van de Bekendmakingswet en de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen voor zover ze na 1 juli 2009 zijn uitgegeven. Voor pdf-publicaties van vóór deze datum geldt dat alleen de in papieren vorm uitgegeven bladen formele status hebben; de hier aangeboden elektronische versies daarvan worden bij wijze van service aangeboden.