nr. 75
BRIEF VAN DE MINISTER VAN VOLKSGEZONDHEID, WELZIJN EN SPORT
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 10 november 2009
Tijdens het Voortgezet Algemeen Overleg (VAO) over «IGZ en toezicht»
van 29 oktober jl. is door het lid Agema een motie ingediend waarin de
regering wordt verzocht te bewerkstelligen dat de Inspectie voor de gezondheidszorg
(IGZ) anonieme klachten serieus neemt en zelf afhandelt1. Bij de stemmingen op 3 november jl. is deze motie aangehouden.
Ik heb tijdens het VAO toegezegd uw kamer per brief te informeren over
de werkwijze van de IGZ rond (anoniem) melden en mijn opvattingen daarover.
Met deze brief voldoe ik aan die toezegging.
Werkwijze IGZ bij meldingen
De IGZ merkt op grond van de door mij vastgestelde «Leidraad Meldingen
IGZ» alle door de IGZ ontvangen berichten over het functioneren van
(aanbieders van) zorg/medische producten/preventie aan als een melding.
Niet al deze meldingen worden door de IGZ nader onderzocht. In de praktijk
zal de IGZ alleen meldingen nader onderzoeken die gaan over een calamiteit,
over seksueel misbruik of die een aanwijzing bevatten voor een structurele
tekortkoming in de zorg. Om te bepalen of sprake is van een mogelijke structurele
tekortkoming hanteert de inspectie een aantal criteria. Denkt u daarbij aan
een ernstige afwijking van de geldende professionele standaarden door de zorgaanbieder,
een ernstige afwijking van het vigerende kwaliteitssysteem door de zorgaanbieder
of het niet aanwezig zijn van een adequaat kwaliteitssysteem.
Bij de categorie meldingen die de inspectie niet nader onderzoekt, gaat
het vaak om meldingen die een klacht van een burger betreffen over een gedraging
van een zorgaanbieder. Als deze gebeurtenis niet wijst op een structurele
tekortkoming, verwijst de inspectie de melder naar de klachtencommissie van
de zorgaanbieder en zendt de melding mee terug. De Wet klachtrecht cliënten
zorgsector legt de verantwoordelijkheid voor afhandeling van klachten immers
bij zorgaanbieders.
Ook kan het in deze categorie gaan om anonieme meldingen (waarbij naam
en/of adres van de afzender onbekend is) of meldingen waarvan de melder niet
bekend wil worden bij zorgaanbieder.
Vaste werkwijze van de inspectie in het kader van de Leidraad meldingen
IGZ is dat de IGZ een melder om toestemming vraagt zijn melding door te sturen
aan de zorgaanbieder waarover hij meldt. Een zorgaanbieder moet immers op
de hoogte zijn wat er over hem gemeld is. Bij anonieme meldingen kan de IGZ
deze werkwijze niet volgen. Daarnaast geldt dat de inspectie anonieme meldingen
feitelijk niet goed kan onderzoeken. De melder is immers niet bekend, waardoor
de feiten niet geverifieerd of aangevuld kunnen worden bij of door de melder.
Iets soortgelijks geldt bij meldingen waarbij de melder wel bekend is, maar
geen toestemming geeft deze door te sturen aan de zorgaanbieder. Ook dan kan
de IGZ de gegevens van de melding niet met de betrokken zorgaanbieder bespreken,
toetsen (zorgvuldigheidsvereiste) en bewaren.
Indien de IGZ bij anonieme meldingen dan wel meldingen waarvoor de melder
geen toestemming geeft deze door te sturen het vermoeden heeft dat sprake
is van een ernstige situatie waarbij risico’s bestaan voor de patiëntveiligheid,
kan de inspectie besluiten deze meldingen alsnog in behandeling te nemen en
trachten deze (toch) nader te onderzoeken. De veiligheid van patiënten/cliënten
staat dan niet toe dat de IGZ niets doet met deze meldingen. Ook in deze situaties
legt de IGZ dergelijke meldingen niet terug bij de betreffende zorgaanbieder
en neemt de IGZ grote zorgvuldigheid in acht om bij het nader onderzoek bij
de betreffende zorgaanbieder zoveel mogelijk te voorkomen dat er herleidbaarheid
mogelijk is. In de specifieke casus bij Huis in de Duinen heeft de IGZ dit
nader onderzocht. Helaas moet zij constateren dat in deze casus de anonieme
melding als zodanig abusievelijk bij de zorgaanbieder terecht gekomen is.
De IGZ betreurt deze gang van zaken ten zeerste.
Ik vind dat het beleid ten aanzien van – al dan niet anonieme –
meldingen het gedachtegoed van zowel de Wet klachtrecht cliënten zorgsector
als de Kwaliteitswet zorginstellingen zeer serieus neemt. IGZ hanteert een
goed evenwicht tussen de eigen verantwoordelijkheid van zorginstellingen om
klachten af te handelen, het zorgvuldigheidsvereiste richting toezichtobject
en het serieus nemen van anonieme meldingen waarbij het vermoeden bestaat
dat sprake is van een ernstige situatie waarbij mogelijk sprake is of kan
zijn van een risico voor de patiëntveiligheid.
Gezien het bovenstaande ontraad ik uw kamer de aangehouden motie van het
lid Agema.
De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport,
A. Klink