nr. 133
BRIEF VAN DE MINISTER VAN VERKEER EN WATERSTAAT
Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Den Haag, 23 december 2008
Samen met de RDW heb ik de mogelijkheden onderzocht van een erkenning
van een APK die in het buitenland is verricht. In deze brief breng ik u op
de hoogte van de stand van zaken.
Problematiek
De wens van de erkenning van een «buitenlandse APK» komt zowel
van personen als van bedrijven.
Bij personen speelt voornamelijk de problematiek van het aanhouden van
een auto bij een tweede woonverblijf in het buitenland. Het gaat om die mensen
die hun tweede auto niet kunnen voorzien van een buitenlands kenteken. Hun
auto blijft dus voorzien van een Nederlands kenteken, met als gevolg de periodieke
APK-plicht, dus een regelmatige reis naar Nederland. Door de recente aanpassing
van de APK-frequentie, is voor sommigen deze last overigens verminderd.
Bij bedrijven gaat het voornamelijk om vrachtauto’s of aanhangwagens
waarvoor om fiscale of financiële redenen gekozen is voor een Nederlands
kenteken of die om redenen van vervoersvraag in het buitenland een aantal
jaren niet in Nederland komen. Ook voor deze groep voertuigen is een regelmatige
reis naar Nederland verplicht om aan de APK-plicht te kunnen voldoen.
Dat leidt tot onbegrip, omdat ook in het buitenland auto’s APK gekeurd
kunnen worden.
In Europa zijn het vooral Nederlandse personen en bedrijven die hier direct
last van ondervinden, omdat Nederland controle op het voldoen aan de APK-plicht
uitvoert aan de hand van registercontrole, daar waar andere landen die controle
slechts uitvoeren op basis van staandehoudingen.
Ik voel met deze personen en bedrijven mee en ben dan ook nog steeds bereid
om initiatieven te nemen om te realiseren dat een APK ook in het buitenlands
kan worden uitgevoerd.
Bilaterale afspraken
Er bestaat geen Europese regeling voor wederzijdse erkenning van APK’s.
Om die reden staat mij uitsluitend de weg open van het maken van bilaterale
afspraken met andere landen. In de afgelopen periode is daar wel een aantal
belangrijke stappen in gezet.
Stand van zaken
April 2007 is op basis van bilaterale afspraken gestart met het in België
keuren van Nederlandse voertuigen volgens de Nederlandse APK-regelgeving door
een aantal Belgische APK-keuringsbedrijven. Na zes maanden is de proef geëvalueerd
en vanwege de positieve resultaten gecontinueerd. Per 1 januari 2009
wordt de proef uitgebreid en gaat deze lopen bij alle autokeurders in Vlaanderen
in de keuringsstations die in de buurt liggen van de Nederlandse grens. Er
wordt gekeurd onder mandaat van de RDW volgens Nederlandse eisen. De keuringsstations
en keurmeesters voldoen aan de door de APK-regelgeving geëiste voorwaarden
en zij vallen onder het steekproefsysteem (toezicht). Met deze keuring wordt
voldaan aan de Nederlandse APK-plicht en men ontvangt een Nederlands keuringsbewijs.
Nu de samenwerking met België succesvol verloopt, is de RDW in overleg
met mij in gesprek gegaan met de Spaanse autoriteiten om te zien of het technisch
en juridisch mogelijk is ook een in Spanje uitgevoerde APK te kunnen erkennen.
Voor Spanje is gekozen, omdat relatief veel verzoeken voor een dergelijke
constructie komen van personen die in Spanje een tweede woonverblijf hebben.
De in België gehanteerde methode kan hier niet werken omdat Spanje te
ver weg ligt om steekproeven uit te voeren en omdat men de Nederlandse taal
niet machtig is wat nodig is voor het kunnen verwerven van de voor de Nederlandse
keuring noodzakelijke kennis. De RDW wil daar dus anders te werk gaan en proberen
een systematiek te ontwikkelen die we in heel Europa kunnen uitrollen. Daarbij
staat het volgende systeem voor ogen. Basis wordt de Europese APK-richtlijn,
de EG 9696. Nederlandse voertuigen worden gekeurd volgens de buitenlandse
eisen. Hieraan kunnen we enkele specifieke Nederlandse zaken toevoegen, indien
nodig. De keuring wordt verricht door een door de buitenlandse autoriteiten
aangewezen keuringsinrichting. De buitenlandse autoriteiten houden toezicht
op deze organisaties. Als het voertuig gekeurd is, wordt er afgemeld in het
Nederlandse register en wordt een APK rapport uitgeprint dat aan de voertuigeigenaar
wordt gegeven. Het voertuig is dan dus ook geregistreerd in het register in
Nederland. Kwaliteitscontrole zal gebeuren door het eisen van een kwaliteitssysteem
en rapportages die de keuringsinstantie moet overleggen aan de buitenlandse
autoriteiten, eventueel aangevuld met RDW audits.
De voor Spanje ontwikkelde systematiek moet nog op onderdelen nader worden
uitgewerkt. Uitgangspunt is dat het geheel geen afbreuk doet aan de kwaliteit
van het Nederlandse APK-systeem. De zwaarte van de keuringseisen, de rechtsbescherming
voor burgers en het toezicht op de kwaliteit van de keuring zijn daarbij belangrijke
aandachtspunten.
Voor de invoering is ook een wetswijziging noodzakelijk. Een hiertoe strekkend
wetsvoorstel zal ik zo snel mogelijk in de loop van volgend jaar aan uw Kamer
aanbieden.
Overigens wordt in de gesprekken met de Belgische en Spaanse autoriteiten
gekeken naar de mogelijkheid van wederkerigheid, te weten het in Nederland
APK laten keuren van Belgische en Spaanse voertuigen.
Europese aangelegenheid
Zelfs met een eventuele Spaanse constructie zijn we nog ver van een Europese
regeling waarbij we elkaars APK erkennen. Omdat een Europese regeling op dit
terrein een lastenverlichting voor burgers en bedrijven zou betekenen en een
dergelijke regeling ook goed past in de Europese harmonisatie, zal ik in Europa
hiervoor aandacht gaan vragen. Vooruitlopend op een Europese regeling, zal
ik samen met de RDW kijken naar de mogelijkheden van een verdere Europese
uitrol van de Belgische respectievelijk de mogelijk in het leven te roepen
Spaanse constructie.
De minister van Verkeer en Waterstaat,
C. M. P. S. Eurlings