Vragen van het lid Van der Staaij (SGP) aan de Minister van Volksgezondheid, Welzijn
en Sport over de campagne van Second Love waarin wordt opgeroepen tot vreemdgaan (ingezonden
25 maart 2020).
Nader antwoord van Staatssecretaris Blokhuis (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) (ontvangen
8 februari 2021)
Vraag 1
Bent u bekend met de recente reclamecampagne van Second Love op billboards en in bushokjes
met de tekst «Op weg naar een avontuurtje? Ik ook. www.secondlove.nl Flirten is niet alleen voor singles»?
Vraag 2 t/m 6
Wat is uw mening over deze oproep tot vreemdgaan?
Heeft u kennisgenomen van de blog «Ontrouw of het huwelijk nieuw leven inblazen?»,
waarin de reclamecampagne wordt gelegitimeerd?1
Wat is uw reactie op deze blog, met name de volgende uitspraken:
«Ontrouw is een manier om het huwelijk het nieuw leven in te blazen en de passie opnieuw
aan te wakkeren.»
«Vergeet om te beginnen opvattingen en dogma’s die de maatschappij je heeft ingeprent
over monogamie en dat je – man of vrouw – trouw moet zijn aan een enkele seksuele
partner.»
«Hoewel niet in alle gevallen, worden sommige relaties zelfs gered dankzij een bevredigend
en discreet overspel.»?
Bent u bereid een moreel appèl te doen op de aanbieder om te stoppen met deze campagne?
Bent u bereid gemeenten aan te moedigen gebruik te maken van de mogelijkheden die
zij hebben om dit soort reclame-uitingen te voorkomen?
Antwoord 2 t/m 6
Het is niet aan de overheid om inhoudelijke bemoeienis te hebben met reclamecampagnes
of hier over een oordeel te vellen. Adverteerders zijn zelf verantwoordelijk voor
de inhoud van hun reclame-uitingen, welke beoordeeld kunnen worden door de Reclame
Code Commissie. Deze commissie toetst aan de hand van de Nederlandse Reclame Code
of reclame strijdig is met het algemeen belang, de openbare orde of de goede zeden.
Indien de Commissie de reclame strijdig acht met de Nederlandse Reclame Code, publiceert
de Commissie een aanbeveling om de reclamecampagne terug te trekken. Mocht hieraan
geen gevolg worden gegeven, dan kan de Commissie beslissen de aanbieder van de advertentie
op een naming- en shaminglijst te plaatsen. Iedereen die van mening is dat een reclame
in strijd is met de Nederlandse Reclame Code, kan een klacht in dienen om de mogelijke
overtreding te laten vaststellen.
Het mag duidelijk zijn dat mijn hart niet overloopt voor Second Love. Tegelijkertijd
hebben wij in Nederland met elkaar afgesproken dat relaties en huwelijken tot het
privédomein van individuele burgers behoren.
Vraag 7
Deelt u de mening dat een relatie of huwelijk niet slechts een privéaangelegenheid
is, maar ook maatschappelijke betekenis heeft, zoals het opvoeden van kinderen in
de veilige context van een gezin?
Antwoord 7
Relaties en huwelijk maken naar het oordeel van het kabinet deel uit van het privédomein
van individuele burgers. Burgers die behoefte hebben aan relatieondersteuning kunnen
wel geholpen worden door de overheid, de verantwoordelijkheid hiervoor is bij gemeenten
belegd.
Vraag 8
Vindt u ook dat deze reclamecampagne het overheidsbeleid ondermijnt om (de gevolgen)
van echtscheidingen tegen te gaan, zoals in het programma Scheiden zonder Schade?
Antwoord 8
Zoals bij de beantwoording van vraag 2 t/m 6 aangegeven, is het niet aan de overheid
om een oordeel te vellen over een reclamecampagne. Het Programma Scheiden zonder Schade
(SzS) richt zich op het voorkomen van de schade bij kinderen als gevolg van de scheiding
van hun ouders.
Vraag 9 en 10
Hoe vullen gemeenten hun verantwoordelijkheid in het kader van de Jeugdwet in om hulp
te bieden wanneer relatieproblemen een negatief effect op kinderen (dreigen te) hebben?
Heeft u zicht op de maatregelen die gemeenten treffen om relaties te versterken en
echtscheidingen te voorkomen, waardoor niet alleen de problemen zelf, maar ook het
stijgen van de maatschappelijke kosten worden voorkomen?
Antwoord 9 en 10
Gemeenten geven zelf invulling aan het hulpaanbod rondom relatieversterking en (preventie
van) complexe scheidingen, onder andere in het kader van de Jeugdwet. Er worden preventieve
programma’s aangeboden, maar ook laagdrempelige of meer intensieve ondersteuning.
Veel gemeenten ontplooien initiatieven om adequaat om te kunnen gaan met complexe
scheidingen en tijdig passende hulp te bieden. De Agenda voor actie en het programma
SzS bieden gemeenten daartoe ook aanknopingspunten. Vanuit het programma SzS worden
gemeenten nog verder ondersteund, onder andere door de ontwikkeling van een nieuwe
scheidingsaanpak in twee regiolabs in de arrondissementen Den Haag en Oost-Brabant
waarbij ook gemeenten betrokken zijn. Het programma verspreidt de resultaten en geleerde
lessen onder andere gemeenten.