Vragen van de leden Ploumen en Van den Hul (beiden PvdA) aan de Ministers van Buitenlandse
Zaken en voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking over het bericht «Bowing
to U.S. demands, UN waters down resolution on sexual violence in conflict» (ingezonden
29 april 2019).
Antwoord van Minister Blok (Buitenlandse Zaken) en van Minister Kaag (Buitenlandse
Handel en Ontwikkelingssamenwerking) (ontvangen 29 mei 2019).
Vraag 1
Heeft u kennisgenomen van het bericht «Bowing to U.S. demands, UN waters down resolution
on sexual violence in conflict» van 24 april jl.?1
Vraag 2
Betreurt u het dreigement van de VS met een veto indien de passage «sexueal and reproductive
health» zou blijven staan in de resolutie? Zo nee, waarom niet? Zo ja, op welke wijze
heeft u dit kenbaar gemaakt?
Antwoord 2
Ja, het kabinet betreurt het door u aangehaalde dreigement van de VS. Nederland heeft
zich tijdens de interventie in het open debat expliciet uitgesproken voor seksuele
en reproductieve gezondheid en rechten.
Vraag 3, 4
Welke gevolgen heeft het schrappen van deze passage voor de hulp aan slachtoffers
van seksueel geweld?
Welk effect heeft de herbevestiging van de aangenomen resoluties uit 2009 en 2013
voor de (medische) hulp aan vrouwen en meisjes die slachtoffer zijn van seksueel geweld?
Antwoord 3, 4
De resoluties uit 2009 en 2013 zijn nog altijd volledig van kracht. De gevolgen van
de nieuwe resolutie moeten bezien worden, maar de resolutie heeft geen directe consequenties
voor de hulp aan slachtoffers van seksueel geweld. Organisaties en landen kunnen uiteraard
nog altijd aan seksuele en reproductieve gezondheid van slachtoffers van seksueel
geweld blijven werken.
Vraag 5
Onderschrijft u de uitspraak van de Franse ambassadeur bij de Verenigde Naties (VN)
Francois Delattre: «It is intolerable and incomprehensible that the Security Council
is incapable of acknowledging that woman and girls who suffered from sexual violence
in conflict -and who obviously didnt choose to become pregnant- should have the right
to terminate their pregnancy»? Zo nee, waarom niet? Zo ja, op welke wijze heeft u
dit kenbaar gemaakt?
Antwoord 5
Ja. Nederland heeft in zijn interventie expliciet verwezen naar, en steun uitgesproken
voor, de Franse uitspraak.
Vraag 6
Is het u bekend hoeveel andere leden van de VN Veiligheidsraad deze uitspraak openlijk
onderschrijven?
Antwoord 6
Dit is niet precies na te gaan. Naast Frankrijk spraken ook het Verenigd Koninkrijk,
België en Zuid-Afrika een kritische stemverklaring uit, waarin zij het belang van
seksuele en reproductieve gezondheid en rechten benadrukten. Ook de Dominicaanse Republiek
had zich in haar interventie voor de stemming hiervoor uitgesproken.
Vraag 7
Zijn er gevolgen voor de financiering van het VN Bevolkingsfonds UNFPA? Zo ja, welke?
Antwoord 7
Er zijn geen gevolgen voor de financiering van UNFPA.
Vraag 8
Kunt u toelichten op welke wijze de voorgenomen verwijzing naar het Internationaal
Strafhof is afgezwakt en in hoeverre het Internationaal Strafhof nog een rol speelt
of kan spelen bij het bestrijden en voorkomen van geweld tegen vrouwen en meisjes?
Antwoord 8
In een eerste versie van de resolutie stond expliciet dat vooral het Internationaal
Strafhof de strijd tegen straffeloosheid van de meest ernstige internationale misdrijven
tegen vrouwen en meisjes heeft versterkt. In de uiteindelijke versie is de verwijzing
naar het Internationaal Strafhof onder druk van een aantal leden van de Veiligheidsraad,
waaronder de VS, verwijderd en in plaats daarvan gesteld dat alle nationale en internationale
hoven en tribunalen hier aan hebben bijgedragen.
Het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof is het eerste internationale
instrument geweest waarin verschillende vormen van seksueel en gender gerelateerde
misdrijven werden opgenomen als misdrijven tegen de menselijkheid, oorlogsmisdrijven
of, in bepaalde gevallen, genocide. Daders van deze misdrijven kunnen hierdoor vervolgd
worden, ook als een land wiens onderdanen het betreft of op wiens grondgebied de misdrijven
hebben plaatsgevonden dit niet wil of kan. Het zichtbaar ter verantwoording roepen
van personen die verdacht worden van dergelijke misdrijven geeft een signaal aan potentiële
plegers.