Vragen van het lid Leijten (SP) aan de Minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
over de behandeling van mensen die zichzelf beschadigen op de spoedeisende hulp (SEH)
(ingezonden 13 februari 2015).
Mededeling van Minister Schippers (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) (ontvangen 4 maart
2015).
Vraag 1
Wat is uw reactie op de indrukwekkende reportage «Beschadigd»?1
Vraag 2
Erkent u dat iemand die zichzelf beschadigt in zowel psychische als medische nood
verkeert?
Vraag 3
Vindt u ook dat mensen die in medische nood zijn geholpen moeten worden, ongeacht
of deze medische nood «door eigen toedoen» is ontstaan? Kunt u uw antwoord toelichten?
Vraag 4
Bent u van mening dat het lang laten wachten van patiënten met wonden door zelfbeschadiging,
of het niet verdoofd hechten daarvan, een overtreding is van de artseneed alsmede
een grote inbreuk op de lichamelijke integriteit is?
Vraag 5
Kunt u zich voorstellen dat artsen zeggen «geen zin te hebben in «aandachttrekkers»?
Wat vindt u van zo'n opmerking?
Vraag 6
Kunt u zich voorstellen dat artsen zeggen dat ze zonder verdoving hechten «omdat je
pijn toch zo fijn vindt»? Wat vindt u van deze opmerking?
Vraag 7
Kunt u zich voorstellen dat mensen met net gehechte wonden naar huis gestuurd worden
zonder vervoer? Wat vindt u hiervan?
Vraag 8
Erkent u dat zowel de bejegening als de behandeling een cruciale rol speelt in de
mogelijkheden tot herstel bij patiënten die zichzelf beschadigen?
Vraag 9
Erkent u tevens dat de verkeerde bejegening en/of behandeling het herstel in de weg
kan staan, of zelfs kan leiden tot een veel ernstiger situatie?
Vraag 10
Wat vindt u van het feit dat mensen met een nare ervaring op de SEH zich in het vervolg
niet meer (durven te) melden, met alle gevolgen voor de gezondheid van dien?
Vraag 11
Zijn er meldingen bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) binnengekomen over
niet verdoofd hechten, of veel te lange wachttijden, omdat personeel degene met wonden
door zelfbeschadiging niet wilde helpen?
Vraag 12
Kan het ontbreken van meldingen, of het lage aantal, volgens u te maken hebben met
de schaamte die mensen voelen, waardoor ze «het erbij laten zitten»? Wat vindt u hiervan?
Vraag 13
Bent u bereid mensen met nare ervaringen op de SEH, na zelfbeschadiging, op te roepen
zich alsnog te melden?
Vraag 14
Is de IGZ bereid een melding voor te leggen aan de Tuchtraad, omdat het indruist tegen
de artseneed, die stelt dat je een patiënt in nood moet helpen, geen schade mag toebrengen
en diens lijden dient te verlichten?2
Vraag 15
Op welke wijze is de problematiek van mensen die aan zelfbeschadiging doen opgenomen
in de curricula van medisch personeel? Kan dit beter? Zo ja, bent u bereid verbetering
te bepleiten bij onderwijsinstellingen?
Vraag 16
Bent u bereid in contact te treden met ziekenhuizen, artsen en medisch personeel op
de SEH om in de toekomst te voorkomen dat patiënten, die zichzelf ernstig verwond
hebben, niet goed en adequaat geholpen worden?
Vraag 17
Op welke wijze is de richtlijn om patiënten te behandelen met wonden door zelfbeschadiging
tot stand gekomen? Zijn daar ervaringsdeskundigen bij betrokken geweest? Bent u bereid
de richtlijn te laten herzien, en daarbij ervaringsdeskundigen te betrekken?
Vraag 18
Wat zijn precies de meldingen in het Letsel Informatie Systeem, waarin mensen die
zich melden met zelfgemaakte wonden worden geregistreerd? Wat is de ontwikkeling van
meldingen over de afgelopen vijf jaar? Is er iets te zeggen over prevalentie?
Vraag 19
Schrikt u er ook van dat zelfbeschadiging bij één op de vier Nederlandse en Vlaamse
jongeren in meer of mindere mate voorkomt? Erkent u dat dit noopt tot een inhaalslag
op het gebied van opleiding om de bejegening en het begrip voor mensen in een dergelijke
situatie te vergroten?
Mededeling
De vragen van het Kamerlid Leijten (SP) over de behandeling van mensen die zichzelf
beschadigen op de spoedeisende hulp (SEH) (2015Z02666) kunnen tot mijn spijt niet binnen de gebruikelijke termijn worden beantwoord.
De reden van het uitstel is, dat het opvragen van nadere informatie meer tijd vergt.
Ik zal u zo spoedig mogelijk de antwoorden op de kamervragen doen toekomen.