A. TITEL

Overeenkomst betreffende het aannemen van eenvormige goedkeuringsvoorwaarden en de wederzijdse erkenning van goedkeuring van uitrustingsstukken en onderdelen van motorrijtuigen;1

Genève, 20 maart 1958

B. TEKST

De tekst van de Overeenkomst is geplaatst in Trb. 1959, 83. Zie ook Trb. 1967, 81 (de rubrieken B en J) en Trb. 1978, 101.

De tekst is op 16 oktober 1995 herzien. De herziene tekst luidt als volgt:

Title of the Agreement, amend to read (including a new footnote1):

“Agreement concerning the adoption of uniform technical prescriptions for wheeled vehicles, equipment and parts which can be fitted and/or be used on wheeled vehicles and the conditions for reciprocal recognition of approvals granted on the basis of these prescriptions.1

The text of the Agreement, amend to read:

“Preamble

The Contracting Parties,

Having decided to amend the Agreement Concerning the Adoption of Uniform Conditions of Approval and Reciprocal Recognition of Approval for Motor Vehicle Equipment and Parts, done at Geneva on 20 March 1958, and

Desiring to define uniform technical prescriptions that it will suffice for certain wheeled vehicles, equipment and parts to fulfil in order to be used in their countries,

Desiring to adopt these prescriptions whenever possible in their countries, and,

Desiring to facilitate the use in their countries of the vehicles, equipment and parts, where approved according to these prescriptions by the competent authorities of another Contracting Party,

Have agreed as follows:

Article 1

1. The Contracting Parties shall establish through an Administrative Committee made up of all the Contracting Parties in conformity with the internal rules set out in Appendix 1 and on the basis of the following articles and paragraphs, Regulations for wheeled vehicles, equipment and parts which can be fitted and/or be used on wheeled vehicles. Where necessary the technical requirements will include alternatives and when possible they will be performance oriented and include test methods. Conditions for granting type approvals and their reciprocal recognition will be included for use by Contracting Parties who choose to implement Regulations through type approval.

For the purposes of this Agreement:

The term “wheeled vehicles, equipment and parts" shall include any wheeled vehicles, equipment and parts whose characteristics have a bearing on road safety, protection of the environment and energy saving;

The term “type approval pursuant to a Regulation" indicates an administrative procedure by which the competent authorities of one Contracting Party declare, after carrying out the required verifications, that a vehicle, equipment or parts submitted by the manufacturer as a prototype of the series production conform to the requirements of the given Regulation. Afterwards the manufacturer certifies that each vehicle, equipment or parts put on the market were produced to be identical with the approved product.

For the application of the Regulations there could be various administrative procedures alternative to type approval. The only alternative procedure generally known and applied in certain Member States of the Economic Commission for Europe is the self-certification by which the manufacturer certifies, without any preliminary administrative control, that each product put on the market conforms to the given Regulation; the competent administrative authorities may verify by random sampling at the market that the self-certified products comply with the requirements of the given Regulation.

2. The Administrative Committee shall be composed of alle the Contracting Parties in accordance with the rules of procedure set out in Appendix 1. A Regulation, after having been established in accordance with the procedure indicated in Appendix 1, shall be communicated by the Administrative Committee to the Secretary-General of the United Nations, hereinafter called “Secretary-General". As soon as possible thereafter the Secretary-General shall give notification of this Regulation to the Contracting Parties.

The Regulation will be considered as adopted unless, within a period of six months from its notification by the Secretary-General, more than one-third of the Contracting Parties at the time of notification have informed the Secretary-General of their disagreement with the Regulation.

The Regulation shall cover the following:

  • a) Wheeled vehicles, equipment or parts concerned;

  • b) Technical requirements, which if necessary may include alternatives;

  • c) Test methods by which any performance requirements are to be demonstrated;

  • d) Conditions for granting type approval and their reciprocal recognition including any approval markings and conditions for ensuring conformity of production.

  • e) The date(s) on which the Regulation enters into force.

    The Regulation may, if needed, include references to the laboratories accredited by the competent authorities where acceptance tests of the types of wheeled vehicles, equipment or parts submitted for approval must be carried out.

3. When a Regulation has been adopted the Secretary-General shall so notify as soon as possible all the Contracting Parties, specifying which Contracting Parties have objected and in respect of which the Regulation shall not enter into force.

4. The adopted Regulation shall enter into force on the date(s) specified therein as a Regulation annexed to this Agreement for all Contracting Parties which did not notify their disagreement.

5. When depositing its instrument of accession, any new Contracting Party may declare that it is not bound by certain Regulations then annexed to this Agreement or that it is not bound by any of them. If, at that time, the procedure laid down in paragraphs 2, 3 and 4 of this Article is in progress for a draft or adopted Regulation, the Secretary-General shall communicate such draft or adopted Regulation to the new Contracting Party and it shall enter into force as a Regulation for the new Contracting Party only under the conditions specified in paragraph 4 of this Article. The Secretary-General shall notify all the Contracting Parties of the date of such entry into force. The Secretary-General shall also communicate to them all declarations concerning the non-application of certain Regulations that any Contracting Party may make in accordance with the terms of this paragraph.

6. Any Contracting Party applying a Regulation may at any time notify the Secretary-General, subject to one year's notice, that its administration intends to cease applying it. Such notification shall be communicated by the Secretary-General to the other Contracting Parties.

Approvals granted shall remain valid until their withdrawal.

If a Contracting Party ceases to issue approvals to a Regulation it shall:

Maintain proper supervision on conformity of production of products for which it previously granted type approval;

Take the necessary steps set out in Article 4 when advised of non-conformity by a Contracting Party that continues to apply the Regulation;

Continue to notify the competent authorities of other Contracting Parties of withdrawal of approvals as set out in Article 5;

Continue to grant extensions to existing approvals.

7. Any Contracting Party not applying a Regulation may at any time notify the Secretary-General that it intends henceforth to apply it, and the Regulation will then enter into force for this Party on the sixtieth day after this notification. The Secretary-General shall notify all the Contracting Parties of every entry into force of a Regulation for a new Contracting Party effected in accordance with the terms of this paragraph.

8. The Contracting Parties for which a Regulation is in force shall hereinafter be referred to as “the Contracting Parties applying a Regulation".

Article 2

Each Contracting Party applying Regulations largely through type approval shall grant the type approvals and approval markings described in any Regulation for the types of wheeled vehicles, equipment or parts covered by the Regulation, provided that it has the technical competence and is satisfied with the arrangements for ensuring conformity of the product with the approved type as set out in Appendix 2. Each Contracting Party applying a Regulation through type approval shall refuse the type approvals and approval markings covered by the Regulation if the above-mentioned conditions are not complied with.

Article 3

Wheeled vehicles, equipment or parts for which type approvals have been issued by a Contracting Party in accordance with Article 2 of this Agreement and manufactured either in the territory of a Contracting Party applying the Regulation concerned, or in such other country as is designated by the Contracting Party which has duly approved the types of wheeled vehicles, equipment or parts concerned shall be held to be in conformity with the legislation of all the Contracting Parties applying the said Regulation through type approval.

Article 4

Should the competent authorities of a Contracting Party applying a Regulation through type approval find that certain wheeled vehicles, equipment or parts bearing approval markings issued under the said Regulation by one of the Contracting Parties, do not conform to the approved types, they shall advise the competent authorities of the Contracting Party which issued the approval. That Contracting Party shall take the necessary steps to bring the products of those manufacturers into conformity with the approved types and shall advise the other Contracting Parties applying the Regulation through type approval of the steps it has taken, which may include, if necessary, the withdrawal of approval. Where there might be a threat to road safety or to the environment, the Contracting Party which issued the approval and after receiving the information about the non-conformity to the approved type(s) shall inform thereof all other Contracting Parties about the situation. Contracting Parties may prohibit the sale and use of such wheeled vehicles, equipment or parts in their territory.

Article 5

The competent authorities of each Contracting Party applying Regulations through type approval shall send monthly to the competent authorities of the other Contracting Parties a list of the wheeled vehicle, equipment or parts, approvals of which it has refused to grant or has withdrawn during that month; in addition, on receiving a request from the competent authority of another Contracting Party applying a Regulation through type approval, it shall send forthwith to that competent authority a copy of all relevant information on which it based its decision to grant, refuse to grant, or to withdraw an approval of a wheeled vehicle, equipment or parts to that Regulation.

Article 6

1. Countries members of the Economic Commissions for Europe, countries admitted to the Commission in a consultative capacity in accordance with paragraph 8 of the Commission's Terms of Reference, and regional economic integration organizations set up by countries members of the Economic Commission for Europe to which their Member States have transferred powers in the fields covered by this Agreement, including the power to make binding decisions on their Member States, may become Contracting Parties to this Agreement.

For the determination of the number of votes referred to in Article 1, paragraph 2 and in Article 12, paragraph 2, regional economic integration organisations vote with the number of votes of their Member States being members of the Economic Commission for Europe.

2. Countries Members of the United Nations may participate in certain activities of the Economic Commission for Europe in accordance with Paragraph 11 of the Commission's Terms of Reference and regional economic integration organizations of such countries to which their Member States have transferred powers in the fields covered by this Agreement including power to make binding decisions on their Member States may become Contracting Parties to this Agreement.

For the determination of the number of votes referred to in Article 1, paragraph 2 and in Article 12, paragraph 2, regional economic integration organizations vote with the number of votes of their Member States being Members of the United Nations.

3. Accession to the amended Agreement by new Contracting Parties which are not Parties to the 1958 Agreement shall be effected by the deposit of an instrument with the Secretary-General, after the entry into force of the amended Agreement.

Article 7

1. The amended Agreement shall be deemed to enter into force nine months after the date of its transmission by the Secretary-General to all the Contracting Parties to the 1958 Agreement.

2. The amended Agreement shall be deemed not to enter into force if any objection from the Contracting Parties to the 1958 Agreement is expressed within a period of six months following the date of its transmission to them by the Secretary-General.

3. For any new Contracting Party acceding to this amended Agreement, this amended Agreement shall enter into force on the sixtieth day after the deposit of the instrument of accession.

Article 8

1. Any Contracting Party may denounce this Agreement by notifying the Secretary-General.

2. Denunciation shall take effect twelve months after the date of receipt by the Secretary-General of such notification.

Article 9

1. Any new Contracting Party as defined in Article 6 of this Agreement may, at the time of accession or at any time thereafter, declare by notification addressed to the Secretary-General that this Agreement shall extend to all or any of the territories for whose international relations it is responsible. The Agreement shall extend to the territory or territories named in the notification as from the sixtieth day after its receipt by the Secretary-General.

2. Any new Contracting Party as defined in Article 6 of this Agreement which has made a declaration in accordance with paragraph 1 of this Article extending this Agreement to any territory for whose international relations it is responsible may denounce the Agreement separately in respect of that territory, in accordance with the provisions of Article 8.

Article 10

1. Any dispute between two or more Contracting Parties concerning the interpretation of application of this Agreement shall, so far as possible, be settled by negotiation between them.

2. Any dispute which is not settled by negotiation shall be submitted to arbitration if any one of the Contracting Parties in dispute so requests and shall be referred accordingly to one or more arbitrators selected by agreement between the Parties in dispute. If within three months from the date of the request for arbitration the Parties in dispute are unable to agree on the selection of an arbitrator of arbitrators, any of those Parties may request the Secretary-General to nominate a single arbitrator to whom the dispute shall be referred for decision.

3. The decision of the arbitrator or arbitrators appointed in accordance with paragraph 2 of this Article shall be binding on the Contracting Parties in dispute.

Article 11

1. Each new Contracting Party may, at the time of acceding to this Agreement, declare that it does not consider itself bound by Article 10 of the Agreement. Other Contracting Parties shall not be bound by Article 10 in respect of any new Contracting Party which has entered such a reservation.

2. Any Contracting Party having entered a reservation as provided for in paragraph 1 of this Article may at any time withdraw such reservation by notifying the Secretary-General.

3. No other reservation to this Agreement or to the Regulations annexed thereto shall be permitted; but any Contracting Party may, in accordance with the terms of Article 1, declare that it does not propose to apply certain of the Regulations or that it does not propose to apply any of them.

Article 12

The Regulations annexed to this Agreement may be amended in accordance with the following procedure:

1. Amendments to Regulations shall be established by the Administrative Committee as described in Article 1, paragraph 2 and in accordance with the procedure indicated in Appendix 1. Where necessary an amendment may include the existing requirements as an alternative. Contracting Parties shall specify which alternatives within the Regulations they will apply. Contracting Parties applying alternative(s) within a Regulation shall not be obliged to accept approvals to preceding alternative(s) within the same Regulation. Contracting Parties applying only the most recent amendments shall not be obliged to accept approvals to preceding amendments or to unamended Regulations. Contracting Parties applying an earlier series of amendments of the unamended Regulation shall accept approvals granted to a later amendment series. An amendment to the Regulation, after having been established, shall be communicated by the Administrative Committee to the Secretary-General. As soon as possible thereafter the Secretary-General shall give notification of this amendment to the Contracting Parties applying the Regulation.

2. An amendment to a Regulation will be considered to be adopted unless, within a period of six months from its notification by the Secretary-General, more than one-third of the Contracting Parties applying the Regulation at the time of notification have informed the Secretary-General of their disagreement with the amendment. If, after this period, the Secretary-General has not received declarations of disagreement of more than one-third of the Contracting Parties applying the Regulation, the Secretary General shall as soon as possible declare the amendment as adopted and binding upon those Contracting Parties applying the Regulation who did not declare themselves opposed to it. When a Regulation is amended and at least one-fifth of the Contracting Parties applying the unamended Regulation subsequently declare that they wish to continue to apply the unamended Regulation, the unamended Regulation will be regarded as an alternative to the amended Regulation and will be incorporated formally as such into the Regulation with effect from the date of adoption of the amendment or its entry into force. In this case the obligations of the Contracting Parties applying the Regulation shall be the same as set out in paragraph 1.

3. Should a new Contracting Party accede to this Agreement between the time of the notification of the amendment to a Regulation by the Secretary-General and its entry into force, the Regulation in question shall not enter into force for that Contracting Party until two months after it has formally accepted the amendment or two months after the lapse of a period of six months since the communication to that Party by the Secretary-General of the proposed amendment.

Article 13

The text of the Agreement itself and of its Appendices may be amended in accordance with the following procedure:

1. Any Contracting Party may propose one or more amendments to this Agreement and its Appendices. The text of any proposed amendment to the Agreement and its Appendices shall be transmitted to the Secretary-General, who shall transmit it to all Contracting Parties and inform all other countries referred to in paragraph 1 of Article 6 thereof.

2. Any proposed amendment circulated in accordance with paragraph 1 of this Article shall be deemed to be accepted if no Contracting Party expresses an objection within a period of six months following the date of circulation of the proposed amendment by the Secretary-General.

3. The Secretary-General shall, as soon as possible, notify all Contracting Parties whether an objection to the proposed amendment has been expressed. If an objection to the proposed amendment has been expressed, the amendment shall be deemed not to have been accepted, and shall be of no effect whatever. If no such objection has been expressed, the amendment shall enter into force for all Contracting Parties three months after the expiry of the period of six months referred to in paragraph 2 of this Article.

Article 14

In addition to the notifications provided for in Articles 1, 12 and 13 of this Agreement, the Secretary-General shall notify the Contracting Parties of:

  • a) Accessions in accordance with Article 6;

  • b) The dates of entry into force of this Agreement in accordance with Article 7;

  • c) Denunciations in accordance with Article 8;

  • d) Notifications received in accordance with Article 9;

  • e) Declarations and notifications received in accordance with paragraphs 1 and 2 of Article 11;

  • f) The entry into force of any amendment in accordance with paragraphs 1 and 2 of Article 12;

  • g) The entry into force of any amendment in accordance with paragraph 3 of Article 13.

Article 15

1. If at the date the above provisions come into effect the procedures envisaged in Article 1, paragraphs 3 and 4 of the unamended Agreement are under way for adopting a new Regulation, the said new Regulation shall enter into force under the provisions of paragraph 5 of the said Article.

2. If at the date the above provisions come into effect, the procedures envisaged in Article 12, paragraph 1 of the unamended Agreement are under way for the adoption of an amendment to a Regulation, the said amendment shall enter into force under the provisions of the said Article.

3. If all Contracting Parties to the Agreement agree, any Regulation adopted under the terms of the unamended Agreement may be treated as though it were a Regulation adopted under the terms of the above provisions.


Appendix 1

COMPOSITION AND RULES OF PROCEDURE OF THE ADMINISTRATIVE COMMITTEE

Article 1

The members of the Administrative Committee shall be composed of all the Contracting Parties to the amended Agreement.

Article 2

The Executive Secretary of the United Nations Economic Commission for Europe shall provide the Committee with secretariat services.

Article 3

The Committee shall, at its first session each year, elect a chairman and vice-chairman.

Article 4

The Secretary-General of the United Nations shall convene the Committee under the auspices of the Economic Commissions for Europe whenever a new Regulation or an amendment to a Regulation is required to be established.

Article 5

Proposed new Regulations shall be put to the vote. Each country, Contracting Party to the Agreement shall have one vote. A quorum consisting of not less than half of the Contracting Parties is required for the purposes of taking decisions. For the determination of the quorum regional economic integration organizations, being Contracting Parties to the Agreement, vote with the number of votes of their Member States. The representative of a regional economic integration organization may deliver the votes of its constituent sovereign countries. New Draft Regulations shall be established by a two-thirds majority of those present and voting.

Article 6

Proposed amendments to Regulations shall be put to the vote. Each country, Contracting Party to the Agreement applying the Regulation shall have one vote. A quorum of not less than half of the Contracting Parties applying the Regulation is required for the purposes of taking decisions. For the determination of the quorum regional economic integration organizations, being Contracting Parties to the Agreement, vote with the number of votes of their Member States. The representative of a regional economic integration organization may deliver the votes of those of its constituent sovereign countries which apply the Regulation. Draft Amendments to Regulations shall be established by a two-thirds majority of those present and voting.


Appendix 2

CONFORMITY OF PRODUCTION PROCEDURES

1. INITIAL ASSESSMENT

1.1. The approval authority of a Contracting Party must verify – before granting type approval – the existence of satisfactory arrangements and procedures for ensuring effective control so that vehicles, equipment or parts when in production conform to the approved type.

1.2. The requirement in paragraph 1.1. must be verified to the satisfaction of the authority granting type approval but may also be verified, on behalf and at the request of the authority granting type approval, by the approval authority of another Contracting Party. In that case, the latter approval authority prepares a statement of compliance outlining the areas and production facilities it has covered as relevant to the product(s) to be type approved.

1.3. The approval authority must also accept the manufacturer's registration to harmonized standard ISO 9002 (the scope of which covers the product(s) to be approved) or an equivalent accreditation standard as satisfying the requirements of paragraph 1.1. The manufacturer must provide details of the registration and undertake to inform the approval authority of any revisions to its validity or scope.

1.4. On receiving an application from the authority of another Member State the approval authority shall send forthwith the statement of compliance mentioned in the last sentence of paragraph 1.2. or advise that it is not in a position to provide such a statement.

2. CONFORMITY OF PRODUCTION

2.1 Every vehicle, equipment or part approved under Regulation annexed to this Agreement must be so manufactured as to conform to the type approved by meeting the requirements of this Appendix and of the said Regulation.

2.2. The approval authority of a Contracting Party granting a type approval pursuant to a Regulation annexed to this Agreement must verify the existence of adequate arrangements and documented control plans, to be agreed with the manufacturer for each approval, to carry out at specified intervals those tests of associated checks necessary to verify continued conformity with the approved type, including, specifically, where applicable, tests specified in the said Regulation.

2.3. The holder of the approval must in particular:

2.3.1. Ensure the existence of procedures for effective control of the conformity of products (vehicles, equipment or parts) to the type approval;

2.3.2. Have access to the testing equipment necessary for checking the conformity to each approved type;

2.3.3. Ensure that test results data are recorded and that annexed documents remain available for a period to be determined in agreement with the approval authority. This period must not exceed 10 years;

2.3.4. Analyze results of each type of test, in order to verify and ensure the stability of the product characteristics, making allowance for variation of an industrial production;

2.3.5. Ensure that for each type of product, at least the checks prescribed in this Appendix and the tests prescribed in the applicable Regulations are carried out;

2.3.6. Ensure that any set of samples or test pieces giving evidence of non-conformity in the type of test in question gives rise to a further sampling and test. All the necessary steps must be taken to restore conformity of the corresponding production.

2.4. The authority which has granted type approval may at any time verify the conformity control methods applied in each production facility. The normal frequency of these verifications must be consistent with the arrangements (if any) accepted under paragraph 1.2. or 1.3. of this Appendix and be such as to ensure that the relevant controls are reviewed over a period consistent with the climate of trust established by the approval authority.

2.4.1. At every inspection, the test records and production records must be available to the visiting inspector.

2.4.2. Where the nature of the test is appropriate, the inspector may select samples at random to be tested in the manufacturer's laboratory (or by the Technical Service where the Regulation annexed to this Agreement so provides). The minimum number of samples may be determined according to the results of the manufacturer's own verification.

2.4.3. Where the level of control appears unsatisfactory, or when it seems necessary to verify the validity of the tests carried out in application of paragraph 2.4.2., the inspector must select samples to be sent to the Technical Service which conducts the type approval tests.

2.4.4. The approval authority may carry out any check or test prescribed in this Appendix or in the applicable Regulation annexed to this Agreement.

2.4.5. In cases where unsatisfactory results are found during an inspection, the approval authority must ensure that all necessary steps are taken to restore conformity of production as rapidly as possible.


Titre de l'Accord, lire (y compris la nouvelle note1)

«Accord concernant l'adoption de prescriptions techniques uniformes applicables aux véhicules à roues, aux équipements et aux pièces susceptibles d'être montés ou utilisés sur un véhicule à roues et les conditions de reconnaissance réciproque des homologations délivrées conformément à ces prescriptions1

Texte de l'Accord, lire:

«Préambule

Les Parties Contractantes,

Ayant décidé de modifier l'Accord concernant l'adoption de conditions uniformes d'homologation et la reconnaissance réciproque de l'homologation des équipements et pièces de véhicules à moteur, en date, à Genève, du 20 mars 1958, et

Désireuses de définir des prescriptions techniques uniformes qu'il suffira à certains véhicules à roues, à certains équipements et à certaines pièces de remplir pour être utilisés dans leur pays,

Désireuses de faire adopter ces prescriptions dans leur pays, chaque fois que cela sera possible, et

Désireuses de faciliter l'utilisation dans leur pays des véhicules, équipements et pièces ainsi homologués conformément à ces prescriptions par les autorités compétentes d'une autre Partie contractante,

Sont convenues de ce qui suit:

Article premier

1. Les Parties contractantes établissent, par l'intermédiaire d'une Comité d'administration composé de toutes les Parties contractantes conformément au règlement intérieur reproduit à l'appendice 1, et sur la base des dispositions des articles et paragraphes suivants, des règlements concernant les véhicules à roues, les équipements et les pièces susceptibles d'être montés ou utilisés sur un véhicule à roues. Lorsqu'il y a lieu, les prescriptions techniques comportent des variantes et, dans la mesure du possible, elles sont axées sur les performances et prévoient des méthodes d'essai. Des conditions concernant l'octroi d'homologations de type et leur reconnaissance réciproque sont prévues à l'usage des Parties contractantes ayant décidé d'appliquer des règlements par le système d'homologation de type.

Au sens du présent Accord,

Les termes «véhicules à roues, équipements et pièces» recouvrent tous véhicules à roues, équipements et pièces dont les caractéristiques ont un rapport avec la sécurité routière, la protection de l'environnement et les économies d'énergie;

Le terme «homologation de type en regard d'un règlement» désigne la procédure administrative par laquelle les autorités compétentes d'une Partie contractante déclarent, après avoir effectué les vérifications requises, qu'un véhicule, un équipement ou une pièce présenté par son constructeur est conforme aux spécifications du règlement considéré. Le constructeur certifie ensuite que chaque véhicule, équipement ou pièce qu'il met sur le marché a été fabriqué à l'identique du produit homologué.

On peut imaginer pour l'application des règlements de nombreuses procédures administratives alternatives à l'homologation de type. La seule procédure alternative notoirement connue et appliquée dans certains Etats membres de la Communauté économique pour l'Europe est celle de l'autocertification par laquelle le constructeur certifie, sans aucun contrôle administratif préalable, que chaque produit qu'il met sur le marché est conforme au règlement considéré; les autorités administratives compétentes peuvent vérifier, par prélèvement au hasard sur le marché, que les produits autocertifiés sont bien conformes au règlement considéré.

2. Le Comité d'administration est composé de toutes les Parties contractantes, conformément au règlement intérieur reproduit à l'appendice 1. Après l'établissement d'un règlement conformément à la procédure indiquée dans l'appendice 1, le Comité d'administration en communique le texte au Secrétaire général de l'Organisation des Nations Unies, ci-après dénommé «Secrétaire général». Le Secrétaire général notifie ensuite, le plus tôt possible, ce règlement aux Parties contractantes.

Le règlement est réputé adopté sauf si, pendant la période de six mois suivant la date de notification par le Secrétaire général, plus d'un tiers des Parties contractantes à la date de la notification ont informé le Secrétaire général de leur désaccord avec le règlement.

Le règlement précise:

  • a) les véhicules à roues, les équipements ou les pièces visés;

  • b) les prescriptions techniques qui, s'il y a lieu, comprennent des variantes;

  • c) les méthodes d'essais prévues pour démontrer que les performances satisfont aux prescriptions;

  • d) les conditions régissant l'octroi de l'homologation de type et leur reconnaissance réciproque y compris, le cas échéant, les marques d'homologation, et les conditions visant à assurer la conformité de la production;

  • e) la date ou les dates de l'entrée en vigueur du règlement.

    Le règlement peut, le cas échéant, mentionner des références aux laboratoires accrédités par les autorités compétentes, où les essais de réception des types d'équipements et de pièces de véhicules à roues présentés à l'homologation doivent être effectués.

3. Après l'adoption d'un réglement, le Secrétaire général notifie le plus tôt possible toutes les Parties contractantes et indique, quelles sont celles qui ont fait objection et pour lesquelles ce règlement n'entrera pas en vigueur.

4. Le règlement adopté entre en vigueur à l'égard de toutes les Parties contractantes qui n'ont pas donné notification de leur désaccord, à la date ou aux dates qui y ont été précisées, en tant que règlement formant annexe au présent Accord.

5. Au moment où elle dépose son instrument d'adhésion, toute nouvelle partie contractante peut déclarer n'être pas liée par certains règlements annexés au présent Accord ou n'être liée par aucun d'entre eux. Si, à ce moment, la procédure prévue par les paragraphes 2, 3, et 4 du présent article est en cours pour un projet de règlement ou un règlement adopté, le Secrétaire général communique ce projet à la nouvelle Partie contractante et le projet n'entre en vigueur comme règlement à l'égard de cette nouvelle Partie contractante que dans les conditions prévues au paragraphe 4 du présent article. Le Secrétaire général communique à toutes les Parties contractantes la date de cette entrée en vigueur. Il leur communique également toutes les déclarations des Parties contractantes concernant la non-application de certains règlements qui sont faites en application du présent paragraphe.

6. Toute Partie contractante appliquant un règlement peut, à tout moment, avec préavis d'un an, notifier au Secrétaire général que son administration cesse d'appliquer ce règlement. Cette notification est communiquée par le Secrétaire général aux autres Parties contractantes.

Une fois accordées, les homologations restent en vigueur jusqu'au moment de leur retrait.

Si une Partie contractante cesse de délivrer des homologations au titre d'un règlement, elle a les obligations suivantes:

Maintenir des conditions convenables pour le contrôle de la fabrication de produits pour lesquels elle a accordé jusque-là des homologations de type;

Prendre les mesures nécessaires énoncées à l'article 4 quand elle est avisée qu'il y a non-conformité par une Partie contractante qui continue à appliquer le règlement;

Continuer à notifier les autorités compétentes des autres Parties contractantes du retrait des homologations comme indiqué à l'article 5;

Continuer d'accorder des extensions concernant les homologations existantes.

7. Toute Partie contractante n'appliquant pas un règlement peut à tout moment notifier au Secrétaire général qu'elle entend désormais l'appliquer, et le règlement entre alors en vigueur à son égard le soixantième jour faisant suite à cette notification. Le Secrétaire général notifie à toutes les Parties contractantes toute entrée en vigueur d'un règlement à l'égard d'une nouvelle Partie contractante intervenant en application du présent paragraphe.

8. Dans la suite du présent Accord, on appellera «Parties contractantes appliquant un règlement» les Parties contractantes à l'égard desquelles ce règlement est en vigueur.

Article 2

Chaque Partie contractante qui, dans l'application de règlements, utilise principalement le système d'homologation de type accorde les marques d'homologation de type et les marques d'homologation décrites dans tout règlement pour ce qui est des types de véhicules à roues, des équipements et des pièces visés par ce règlement, à condition qu'elle dispose des compétences techniques requises et soit satisfaite des dispositions visant à assurer la conformité de la production au type homologué telles que définies à l'appendice 2. Chaque Partie contractante appliquant un règlement par le système d'homologation de type refuse les marques d'homologation de type et d'homologation prévues dans ce règlement si les conditions ci-dessus ne sont pas remplies.

Article 3

Les véhicules à roues, les équipements et les pièces pour lesquels des homologations de type ont été délivrées par une Partie contractante conformément à l'article 2 du présent Accord et fabriqués sur le territoire soit d'une Partie contractante appliquant le règlement en cause soit d'un autre pays désigné par la Partie contractante qui a procédé à l'homologation des types de véhicules à roues, d'équipements ou de pièces en cause sont considérés comme conformes à la législation de toutes les Parties contractantes appliquant ledit règlement.

Article 4

Si les autorités compétentes d'une Partie contractante appliquant un règlement par le système d'homologation de type constatent que certains véhicules à roues, équipements ou pièces portant les marques d'homologation délivrées en vertu de ce règlement par l'une des Parties contractantes ne sont pas conformes au type homologué, elles en avisent les autorités compétentes de la Partie contractante qui a délivré l'homologation. Cette Partie contractante prend alors les mesures nécessaires pour rétablir la conformité de la fabrication aux types homologués et avise les autres Parties contractantes qui appliquent le règlement par le système d'homologation de type des mesures prises à cet effet, mesures qui peuvent s'étendre, le cas échéant, jusqu'au retrait de l'homologation. Quand la sécurité de la circulation routière ou l'environnement risquent d'être compromises, la Partie contractante qui a délivré l'homologation, après avoir été informée de la non-conformité au(x) type(s) homologué(s), avise toutes les autres Parties contractantes de la situation. Ces dernières peuvent interdire la vente et l'usage sur leur territoire des véhicules à roues, équipements ou pièces en cause.

Article 5

Les autorités compétentes de toute Partie contractante qui applique un règlement par le système d'homologation de type envoient chaque mois aux autorités compétentes des autres Parties contractantes une liste des homologations des véhicules à roues, des équipements ou des pièces qu'elle a refusé d'accorder ou retirées pendant le mois considéré; en outre, lorsqu'elles ont reçu une demande provenant de l'Autorité compétente d'une autre Partie contractante appliquant un règlement conforme au système d'homologation de type, elles envoient immédiatement à cette Autorité compétente un exemplaire de tous les documents d'information pertinents sur lesquels elles ont fondé leur décision d'accorder, de refuser d'accorder ou de retirer l'homologation concernant un véhicule à roues, un équipement ou une pièce relevant dudit règlement.

Article 6

1. Les Etats membres de la Commission économique pour l'Europe, les Etats admis à la Commission à titre consultatif conformément au paragraphe 8 du mandat de la Commission et les organisations d'intégration économique régionale créées par des Etats membres de la Commission économique pour l'Europe, auxquelles leurs Etats membres ont transféré des compétences dans les domaines visés par le présent Accord, notamment pour prendre des décisions ayant force obligatoire pour ces Etats, peuvent devenir Parties contractantes au présent Accord.

Pour le calcul du nombre de voix aux fins de l'article premier, paragraphe 2, et de l'article 12, paragraphe 2, les organisations d'intégration économique régionale disposent d'un nombre de voix égal au nombre de leurs Etats membres qui sont membres de la Commission économique pour l'Europe.

2. Les Etats Membres de l'Organisation des Nations Unies susceptibles de participer à certains travaux de la Commission économique pour l'Europe en application du paragraphe 11 du mandat de cette Commission et les organisations d'intégration économique régionale auxquelles ces états, qui en sont des Etats membres, ont transféré des compétences dans les domaines couverts par le présent Accord, notamment pour prendre des décisions ayant force obligatoire à leur égard, peuvent devenir Parties contractantes au présent Accord. \ {geen wit}Pour le calcul du nombre de voix aux fins de l'article premier, paragraphe 2, et de l'article 12, paragraphe 2, les organisations d'intégration économique régionale disposent d'un nombre de voix égal au nombre de leurs Etats membres qui sont Membres de l'Organisation des Nations Unies.

3. L'adhésion à l'Accord amendé de nouvelles Parties contractantes qui ne sont pas Parties à l'Accord de 1958 s'opère par le dépôt d'un instrument auprès du Secrétaire général, après l'entrée en vigueur de l'Accord amendé.

Article 7

1. L'Accord amendé sera réputé entrer en vigueur neuf mois après la date de sa transmission par le Secrétaire général à toutes les Parties contractantes à l'Accord de 1958.

2. L'Accord amendé sera réputé ne pas être entré en vigueur si une objection quelconque des Parties contractantes à l'Accord de 1958 est exprimée dans un délai de six mois après la date à laquelle le Secrétaire général le leur a transmis.

3. Pour toute nouvelle Partie contractante qui y adhère, l'Accord amendé entre en vigueur le soixantième jour qui suit le dépôt de l'instrument d'adhésion.

Article 8

1. Toute Partie contractante peut dénoncer le présent Accord par notification adressée au Secrétaire général.

2. La dénonciation prend effet douze mois après la date à laquelle le Secrétaire général en a reçu notification.

Article 9

1. Toute nouvelle Partie contractante aux termes de l'article 6 du présent Accord peut, lors de son adhésion ou à tout moment ultérieur, déclarer par notification adressée au Secrétaire général que le présent Accord est applicable à tout ou partie des territoires qu'elle représente sur le plan international. L'Accord est alors applicable au territoire ou aux territoires mentionnés dans la notification à dater du soixantième jour après réception de cette notification par le Secrétaire général.

2. Toute nouvelle Partie contractante aux termes de l'article 6 du présent Accord qui a fait, conformément au paragraphe 1 du présent article, une déclaration ayant pour effet de rendre le présent Accord applicable à un territoire qu'elle représente sur le plan international peut, conformément à l'article 8, dénoncer l'Accord en ce qui concerne ledit territoire.

Article 10

1. Tout différend entre deux ou plusieurs Parties contractantes touchant l'interprétation ou l'application du présent Accord est, autant que possible, réglé par voie de négociation entre les Parties en litige.

2. Tout différend qui n'a pas été réglé par voie de négociation est soumis à l'arbitrage si l'une quelconque des Parties contractantes en litige le demande et est en conséquence, renvoyé à un ou plusieurs arbitres choisis d'un commun accord par les Parties en litige. Si, dans les trois mois à dater de la demande d'arbitrage, les Parties en litige n'arrivent pas à s'entendre sur le choix d'un arbitre ou des arbitres, l'une quelconque de ces Parties peut demander au Secrétaire général de désigner un arbitre unique devant lequel le différend sera renvoyé pour décision.

3. La sentence de l'arbitre ou des arbitres désignés conformément au paragraphe 2 du présent article est obligatoire pour les Parties contractantes en litige.

Article 11

1. Chaque nouvelle Partie contractante peut, au moment où elle adhère au présent Accord, déclarer qu'elle ne se considère pas liée par l'article 10 de l'Accord. Les autres Parties contractantes ne sont pas liées par l'article 10 envers toute Partie contractante qui a formulé une telle réserve.

2. Toute Partie contractante qui a formulé une réserve conformément au paragraphe 1 du présent article peut à tout moment lever cette réserve par une notification adressée au Secrétaire général.

3. Aucune autre réserve au présent Accord ou aux règlements qui y sont annexés n'est admise, mais toute Partie contractante a, conformément à l'article premier, la possibilité de déclarer qu'elle n'a pas l'intention d'appliquer certains de ces règlements ou qu'elle n'entend appliquer aucun d'entre eux.

Article 12

La procédure d'amendement aux règlements qui sont annexés au présent Accord est régie par les dispositions suivantes:

1. Les amendements aux règlements sont arrêtés par le Comité d'administration conformément aux dispositions du paragraphe 2 de l'article premier et à la procédure indiquée dans l'appendice 1. Un amendement peut permettre, s'il y a lieu, de maintenir des prescriptions existantes à titre de variantes. Les Parties contractantes précisent quelles variantes elles appliqueront. Les Parties contractantes appliquant la (les) variante(s) dans le cadre d'un Règlement ne sont pas tenues d'accepter les homologations en vertu d'une (de) variante(s) antérieure(s) du même Règlement. Les Parties contractantes n'appliquant que les amendements les plus récents ne sont pas tenues d'accepter les homologations en vertu d'amendement antérieurs ou de règlements non modifiés. Toutes les Parties contractantes appliquant un règlement sont tenues d'accepter les homologations accordées selon l'amendement le plus récent même dans le cas où elles n'appliqueraient que l'un des amendements précédents à ce règlement. Après avoir été arrêté, tout amendement au règlement est adressé au Secrétaire général par le Comité d'administration. Le Secrétaire général notifie le plus tôt possible cet amendement aux Parties contractantes qui appliquent le règlement.

2. Un amendement à un règlement est réputé adopté si, dans un délai de six mois à compter de la date où le Secrétaire général en a donné notification, plus d'un tiers des Parties contractantes appliquant le règlement à la date de la notification n'ont pas notifié au Secrétaire général leur désaccord concernant l'amendement. Si à l'issue de cette période plus d'un tiers des Parties contractantes appliquant le règlement n'ont pas notifié au Secrétaire général leur désaccord, celui-ci déclare le plus tôt possible que l'amendement est adopté et obligatoire pour les Parties contractantes appliquant le règlement qui n'ont pas contesté l'amendement. Si un règlement fait l'objet d'un amendement et si au moins un cinquième des Parties contractantes qui en appliquent la version non amendée déclarent ultérieurement qu'elles souhaitent continuer de l'appliquer, cette version non amendée est considérée comme une variante de la version amendée et est incorporée formellement à ce titre dans le règlement avec prise d'effet à la date de l'adoption de l'amendement ou de son entrée en vigueur. Dans ce cas, les obligations des Parties contractantes appliquant le règlement sont les mêmes que celles énoncées au paragraphe 1.

3. Au cas où un pays serait devenu Partie à cet Accord entre la notification de l'amendement à un règlement adressée au Secrétaire général et l'entrée en vigueur de l'amendement, le règlement en cause ne pourrait entrer en vigueur à l'égard de cette Partie contractante que deux mois après qu'elle aurait accepté formellement l'amendement ou qu'un délai de six mois se serait écoulé depuis la communication que le Secrétaire général lui aurait faite du projet d'amendement.

Article 13

La procédure d'amendement au texte même de l'Accord et de ses appendices est régie par les dispositions suivantes:

1. Toute Partie contractante peut proposer un ou plusieurs amendements au présent Accord et ses appendices. Le texte de tout projet d'amendement à l'Accord et à ses appendices est adressé au Secrétaire général, qui le communique à toutes les Parties contractantes et le porte à la connaissance des autres Etats visés au paragraphe 1 de l'article 6.

2. Tout projet d'amendement qui a été transmis conformément au paragraphe 1 du présent article est réputé accepté si aucune Partie contractante ne formule d'objections dans un délai de six mois à compter de la date à laquelle le Secrétaire général a transmis le projet d'amendement.

3. Le Secrétaire général adresse le plus tôt possible à toutes les Parties contractantes une notification pour leur faire savoir si une objection a été formulée contre le projet d'amendement. Si une telle objection a été formulée, l'amendement est considéré comme n'ayant pas été accepté et reste sans aucun effet. En l'absence d'objections, l'amendement entre en vigueur pour toutes les Parties contractantes trois mois après l'expiration du délai de six mois prévu au paragraphe 2 du présent article.

Article 14

Outre les notifications prévues aux articles premier, 12 et 13 du présent Accord, le Secrétaire général notifie aux Parties contractantes:

  • a) les adhésions en vertu de l'article 6;

  • b) les dates auxquelles le présent Accord doit entrer en vigueur conformément à l'article 7;

  • c) les dénonciations en vertu de l'article 8;

  • d) les notifications reçues conformément à l'article 9;

  • e) les déclarations et notifications reçues conformément aux para- graphes 1 et 2 de l'article 11;

  • f) l'entrée en vigueur de tout amendement conformément aux paragraphes 1 et 2 de l'article 12;

  • g) l'entrée en vigueur de tout amendement conformément au paragraphe 3 de l'article 13.

Article 15

1. Si à la date d'entrée en vigueur des dispositions ci-dessus, les procédures prévues aux paragraphes 3 et 4 de l'article premier de l'Accord non modifié sont en cours aux fins de l'adoption d'un nouveau règlement, le nouveau règlement entrera en vigueur conformément aux dispositions du paragraphe 5 dudit article.

2. Si à la date d'entrée en vigueur des dispositions ci-dessus, les procédures prévues au paragraphe 1 de l'article 12 de l'Accord non modifié sont en cours aux fins de l'adoption d'un amendement à un règlement, l'amendement entrera en vigueur conformément aux dispositions dudit article.

3. Si toutes les Parties à l'Accord en conviennent, tout règlement adopté en vertu de l'Accord non modifié peut être considéré comme un règlement adopté conformément aux dispositions ci-dessus.


Appendice 1

COMPOSITION ET REGLEMENT INTERIEUR DU COMITE D'ADMINISTRATION

Article premier

Le Comité d'administration est composé de toutes les Parties à l'Accord amendé.

Article 2

Le Secrétaire exécutif de la Commission économique pour l'Europe fournit au Comité des services de secrétariat.

Article 3

Le Comité élit chaque année, à sa première session, un président et un vice-président.

Article 4

Le Secrétaire général de l'Organisation des Nations Unies réunit le Comité sous les auspices de la Commission économique pour l'Europe chaque fois qu'il y a lieu d'établir un nouveau règlement ou d'apporter un amendement à un règlement.

Article 5

Les projets tendant à l'adoption de nouveaux règlements sont mis aux voix. Chaque pays, Partie à l'Accord dispose d'une voix. Le quorum nécessaire pour prendre des décisions est constitué par au moins la moitié des Parties contractantes. Pour le calcul du quorum, les organisations d'intégration économique régionale, en tant que Parties contractantes à l'Accord, disposent d'autant de voix qu'elles comptent d'Etats membres. Le représentant d'une organisation d'intégration économique régionale peut exprimer les votes des Etats souverains qui en sont membres. Pour être adopté, tout nouveau projet de règlement doit recueillir les deux tiers des voix des membres présents et votants.

Article 6

Les projets tendant à apporter des amendements à des règlements sont mis aux voix. Chaque pays, Partie à l'Accord appliquant le règlement dispose d'une voix. Le quorum nécessaire pour prendre des décisions est constitué par au moins la moitié des Parties contractantes appliquant le règlement. Pour le calcul du quorum, les organisations d'intégration économique régionale en tant que Parties contractantes à l'Accord, disposent d'autant de voix qu'elles comptent d'Etats membres. Le représentant d'une organisation d'intégration économique régionale peut exprimer les votes de ceux de ses Etats membres souverains qui appliquent le règlement en cause. Pour être adopté, tout projet d'amendement au règlement doit recueillir les deux tiers des voix des membres présents et votants.


Appendice 2

PROCEDURES DE CONTROLE DE LA CONFORMITE DE PRODUCTION

1. EVALUATION INITIALE

1.1. L'autorité d'homologation d'une Partie contractante doit vérifier – avant la délivrance d'une homologation de type – s'il existe des dispositions et des procédures satisfaisantes pour assurer un contrôle efficace, de telle sorte que les véhicules, équipements ou pièces en cours de production soient conformes au type homologué.

1.2. Il convient que soit vérifié à la satisfaction de l'autorité délivrant l'homologation de type si l'exigence énoncée au paragraphe 1.1 est remplie, mais cette vérification peut aussi être effectuée, au nom et à la demande de l'autorité délivrant l'homologation de type, par l'autorité d'homologation d'une autre Partie contractante. Dans ce cas, cette dernière autorité d'homologation établit une déclaration de conformité indiquant les zones et unités de production qu'elle a visitées en ce qui concerne le(s) produit(s) faisant l'objet d'une demande d'homologation de type.

1.3. L'autorité d'homologation doit aussi accepter l'enregistrement du fabricant au titre de la norme ISO harmonisée 9002 (qui couvre le/les produit(s) à homologuer) ou d'une norme d'homologation équivalente comme satisfaisant aux prescriptions visées au paragraphe 1.1. Le fabricant doit fournir les renseignements relatifs à l'enregistrement et s'engager à informer l'autorité d'homologation de toute modification ayant une incidence sur la validité ou l'objet de l'enregistrement.

1.4. Dès réception d'une demande émanant de l'autorité d'un autre Etat membre, l'autorité d'homologation envoie le déclaration de conformité visée dans la dernière phrase du paragraphe 1.2, ou indique qu'elle n'est pas en mesure de fournir une telle déclaration.

2. CONFORMITE DE LA PRODUCTION

2.1. Tout véhicule, équipement ou pièce, homologué en vertu du présent Accord ou d'un règlement distinct, doit être fabriqué de manière à être conforme au type homologué et doit satisfaire aux prescriptions de la présente annexe et de tout règlement distinct.

2.2. L'autorité d'homologation d'une Partie contractante qui délivre une homologation de type doit s'assurer s'il existe des dispositions adéquates et des programmes d'inspection documentés, à convenir avec le fabricant pour chaque homologation, afin que soient effectués à des intervalles spécifiés les essais ou contrôles connexes nécessaires pour vérifier si la production reste conforme au type homologué, y compris, le cas échéant, les essais spécifiés dans le règlement distinct.

2.3. Le détenteur de l'homologation est notamment tenu:

2.3.1. De veiller à l'existence de procédures de contrôle efficace de la conformité des produits (véhicules, équipements ou pièces) à l'homologation de type.

2.3.2. D'avoir accès à l'équipement nécessaire au contrôle de la conformité à chaque type homologué.

2.3.3. De veiller à ce que les données concernant les résultats des essais soient enregistrées et à ce que les documents annexés soient tenus à disposition pendant une période fixée en accord avec l'autorité d'homologation. Cette période ne devra pas dépasser dix ans.

2.3.4. D'analyser les résultats de chaque type d'essai, afin de contrôler et d'assurer la stabilité des caractéristiques du produit, eu égard aux variations inhérentes à une production industrielle.

2.3.5. De faire en sorte que, pour chaque type de produit, soient effectués au moins des contrôles prescrits dans le présent appendice et les essais prescrits dans les règlements distincts applicables.

2.3.6. De faire en sorte que tout prélèvement d'échantillons ou d'éprouvettes mettant en évidence la non-conformité pour le type d'essai considéré soit suivi d'un nouvel échantillonnage et d'un nouvel essai. Toutes les dispositions nécessaires seront prises pour rétablir la conformité de la production correspondante.

2.4. L'autorité qui a délivré l'homologation de type peut vérifier à tout moment les méthodes de contrôle de conformité appliquées dans chaque unité de production. La fréquence normale de ces vérifications doit être compatible avec les (éventuelles) dispositions acceptées conformément aux paragraphes 1.2 ou 1.3 de la présente annexe et doit être de nature à assurer que les contrôles pertinents soient examinés au cours d'une période compatible avec le climat de confiance créé par l'autorité d'homologation.

2.4.1. Lors de chaque inspection, les registres d'essais et les registres de production doivent être mis à la disposition de l'inspecteur.

2.4.2. Quand la nature de l'essai s'y prête, l'inspecteur peut prélever au hasard des échantillons qui seront essayés dans le laboratoire du fabricant (ou dans le service technique éventuellement prévu dans le règlement formant annexe au présent Accord). Le nombre minimum d'échantillons peut être déterminé en fonction des résultats des contrôles effectués par le fabricant lui-même.

2.4.3. Quand le niveau de contrôle n'apparaît pas satisfaisant ou quand il semble nécessaire de vérifier la validité des essais effectués en application du paragraphe 2.4.2, l'inspecteur doit prélever des échantillons qui sont envoyés au service technique pour qu'il effectue les essais d'homologation de type.

2.4.4. L'autorité d'homologation peut effectuer tout contrôle ou essai prescrit dans le présent appendice ou dans le règlement formant annexe au présent Accord.

2.4.5. Quand des résultats obtenus au cours d'une inspection ne sont pas jugés satisfaisants, l'autorité d'homologation doit veiller à ce que toutes les dispositions nécessaires soient prises pour rétablir aussi rapidement que possible la conformité de production.»


C. VERTALING

Zie Trb. 1959, 83, Trb. 1967, 81 (de rubrieken C en J) en Trb. 1978, 101.

De vertaling van de in rubriek B afgedrukte tekst van de herziene Overeenkomst luidt als volgt:

De titel van de Overeenkomst wordt als volgt gewijzigd (met inbegrip van een nieuwe voetnoot1:

„Overeenkomst betreffende het aannemen van eenvormige technische eisen voor wielvoertuigen, uitrustingsstukken en onderdelen die kunnen worden aangebracht en/of gebruikt op wielvoertuigen en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning van goedkeuringen verleend op basis van deze eisen.1)"

De tekst van de Overeenkomst wordt als volgt gewijzigd:

„Preambule

De Overeenkomstsluitende Partijen,

Besloten hebbende de Overeenkomst betreffende het aannemen van eenvormige goedkeuringsvoorwaarden en de wederzijdse erkenning van goedkeuring van uitrustingsstukken en onderdelen van motorrijtuigen, gedaan te Genève op 20 maart 1958, te wijzigen, en

Geleid door de wens eenvormige technische eisen vast te leggen waaraan bepaalde wielvoertuigen, uitrustingsstukken en onderdelen moeten voldoen om in hun landen te kunnen worden gebruikt,

Geleid door de wens deze eisen telkens wanneer dat mogelijk is, in hun landen aan te nemen, en

Geleid door de wens het gebruik in hun landen van de op basis van deze eisen door de bevoegde autoriteiten van een andere Overeenkomstsluitende Partij goedgekeurde voertuigen, uitrustingsstukken en onderdelen te vergemakkelijken,

Zijn het volgende overeengekomen:

Artikel 1

1. De Overeenkomstsluitende Partijen stellen, door tussenkomst van een Administratief Comité samengesteld uit alle Overeenkomstsluitende Partijen in overeenstemming met het in Aanhangsel I vervatte Huishoudelijk Reglement en op basis van de volgende artikelen en leden, Reglementen op voor wielvoertuigen, uitrustingsstukken en onderdelen die kunnen worden aangebracht en/of gebruikt op wielvoertuigen. Indien nodig omvatten de technische eisen alternatieven en indien mogelijk zijn zij gericht op prestaties en bevatten zij beproevingsmethoden. Voorwaarden voor de verlening van typegoedkeuringen en de wederzijdse erkenning daarvan worden geregeld ten behoeve van Overeenkomstsluitende Partijen die besluiten de Reglementen uit te voeren door middel van typegoedkeuring.

Voor de toepassing van deze Overeenkomst wordt verstaan onder:

„Wielvoertuigen, uitrustingsstukken en onderdelen", alle wielvoertuigen, uitrustingsstukken en onderdelen waarvan de eigenschappen van invloed zijn op de veiligheid van het wegverkeer, bescherming van het milieu en energiebesparing;

„Typegoedkeuring ingevolge een Reglement", een administratieve procedure waardoor de bevoegde autoriteiten van een Overeenkomstsluitende Partij, na uitvoering van de vereiste verificaties, verklaren dat een door de fabrikant aangeboden prototype van een voertuig, uitrustingsstuk of onderdeel dat in serie wordt gefabriceerd, in overeenstemming is met de in het desbetreffende Reglement genoemde eisen. Vervolgens garandeert de fabrikant dat elk voertuig, uitrustingsstuk of onderdeel dat op de markt wordt gebracht zodanig is geproduceerd dat het identiek is aan het goedgekeurde product.

Voor de toepassing van de Reglementen zijn tal van alternatieve administratieve procedures voor typegoedkeuring denkbaar. De enige algemeen bekende en toegepaste alternatieve procedure in bepaalde lidstaten van de Economische Commissie voor Europa is de fabrikantenverklaring waarmee de fabrikant, zonder enige voorafgaande administratieve controle, garandeert dat elk product dat op de markt wordt gebracht in overeenstemming is met het desbetreffende Reglement; de bevoegde administratieve autoriteiten kunnen in de markt door middel van steekproeven verifiëren of de overeenkomstig verklaarde producten voldoen aan de eisen van het desbetreffende Reglement.

2. Het Administratief Comité bestaat uit alle Overeenkomstsluitende Partijen, in overeenstemming met het Huishoudelijk Reglement vervat in Aanhangsel 1. Nadat een Reglement in overeenstemming met de in Aanhangsel 1 weergegeven procedure is vastgelegd, wordt dit door het Administratief Comité toegezonden aan de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, hierna te noemen „Secretaris-Generaal". De Secretaris-Generaal deelt dit Reglement daarop zo spoedig mogelijk mede aan de Overeenkomstsluitende Partijen.

De Reglementen worden geacht te zijn aangenomen, tenzij binnen een termijn van zes maanden na het tijdstip van mededeling door de Secretaris-Generaal meer dan een derde van de Overeenkomstsluitende Partijen op het tijdstip van mededeling, de Secretaris-Generaal hebben medegedeeld dat zij bezwaar maken tegen het Reglement.

Het Reglement heeft betrekking op:

  • a. de desbetreffende wielvoertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen;

  • b. de technische eisen, indien nodig met alternatieven;

  • c. de beproevingsmethoden waarmee kan worden aangetoond dat aan de eisen wordt voldaan;

  • d. de voorwaarden voor de verlening van typegoedkeuringen en de wederzijdse erkenning hiervan, met inbegrip van alle goedkeuringsmerken en voorwaarden voor conforme productie.

  • e. de datum of data waarop het Reglement in werking treedt.

    Indien nodig mag het Reglement referenties bevatten naar de door bevoegde autoriteiten geaccrediteerde laboratoria, waar de acceptatiebeproevingen voor de typen wielvoertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen die ter goedkeuring worden aangeboden, moeten worden verricht.

3. Wanneer een Reglement is aangenomen, doet de Secretaris-Generaal daarvan zo spoedig mogelijk mededeling aan alle Overeenkomstsluitende Partijen, daarbij aangevend welke Overeenkomstsluitende Partijen daartegen bezwaar hebben aangetekend en ten aanzien waarvan het Reglement niet in werking zal treden.

4. Het aangenomen Reglement treedt als Reglement behorend bij deze Overeenkomst in werking op de daarin vermelde datum of data voor alle Overeenkomstsluitende Partijen die daartegen geen bezwaar hebben aangetekend.

5. Elke nieuwe Overeenkomstsluitende Partij kan, wanneer zij haar akte van toetreding nederlegt, verklaren dat zij niet gebonden is door bepaalde Reglementen, op dat ogenblik behorend bij deze Overeenkomst, of dat het door geen enkele daarvan is gebonden. Indien op dat tijdstip de werkwijze geregeld in het tweede, derde en vierde lid van dit artikel voor een ontwerp-Reglement of aangenomen Reglement wordt gevolgd, zendt de Secretaris-Generaal dit ontwerp toe aan de nieuwe Overeenkomstsluitende Partij en het ontwerp treedt ten aanzien van deze Overeenkomstsluitende Partij slechts in werking als Reglement onder de voorwaarden genoemd in het vierde lid van dit artikel. De Secretaris-Generaal deelt aan alle Overeenkomstsluitende Partijen de datum van deze inwerkingtreding mede. Hij deelt hun eveneens mede alle verklaringen die de Overeenkomstsluitende Partijen betreffende het niet toepassen van bepaalde Reglementen ingevolge dit lid hebben afgelegd.

6. Elke Overeenkomstsluitende Partij die een Reglement toepast kan te allen tijde, met inachtneming van een termijn van een jaar, de Secretaris-Generaal kennisgeven van het feit dat haar bevoegde autoriteiten dit Reglement niet langer zullen toepassen. De Secretaris-Generaal deelt deze kennisgeving aan de andere Overeenkomstsluitende Partijen mede.

Verleende goedkeuringen zijn geldig totdat zij worden ingetrokken.

Indien een Partij stopt met de afgifte van goedkeuringen ingevolge een Reglement, heeft zij de volgende verplichtingen:

Het handhaven van een deugdelijk toezicht op conforme productie van producten waarvoor zij eerder een typegoedkeuring heeft verleend;

Het nemen van de nodige maatregelen omschreven in Artikel 4 ingeval zij een melding ontvangt van non-conformiteit door een Overeenkomstsluitende Partij die het Reglement blijft toepassen;

Het blijven kennisgeven aan de bevoegde autoriteiten van de andere Overeenkomstsluitende Partijen van intrekkingen van goedkeuringen zoals omschreven in Artikel 5;

Het blijven toekennen van uitbreidingen voor bestaande goedkeuringen.

7. Elke Overeenkomstsluitende Partij die een Reglement niet toepast kan te allen tijde de Secretaris-Generaal kennisgeven van het feit dat zij dit Reglement voortaan wenst toe te passen; het Reglement treedt ten aanzien van deze Partij in werking op de zestigste dag na deze kennisgeving. De Secretaris-Generaal geeft aan alle Overeenkomstsluitende Partijen kennis van iedere inwerkingtreding van een Reglement ten aanzien van een nieuwe Overeenkomstsluitende Partij, welke zich voordoet ingevolge dit lid.

8. De Overeenkomstsluitende Partijen ten aanzien waarvan een Reglement van kracht is, worden in deze Overeenkomst verder genoemd „Overeenkomstsluitende Partijen die een Reglement toepassen".

Artikel 2

Elke Overeenkomstsluitende Partij die een Reglement hoofdzakelijk door middel van typegoedkeuring toepast, verleent de typegoedkeuringen en goedkeuringsmerken, in enig Reglement omschreven, voor de typen wielvoertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen waarop dat Reglement betrekking heeft, mits zij daartoe technisch in staat is en de regelingen ter waarborging van de conformiteit van het product met het goedgekeurde type zoals omschreven in Aanhangsel 2 te haren genoegen zijn. ledere Overeenkomstsluitende Partij die een Reglement toepast door middel van typegoedkeuring weigert de in dat Reglement geregelde typegoedkeuringen en goedkeuringsmerken, indien niet aan de bovengenoemde voorwaarden is voldaan.

Artikel 3

Wielvoertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen waarvoor een typegoedkeuring door een Overeenkomstsluitende Partij is verleend in overeenstemming met Artikel 2 van deze Overeenkomst en die zijn vervaardigd op het grondgebied hetzij van een Overeenkomstsluitende Partij die het desbetreffende Reglement toepast, hetzij van een ander land dat is aangewezen door de Overeenkomstsluitende Partij die is overgegaan tot goedkeuring van het desbetreffende type wielvoertuig, uitrustingstuk of onderdeel, worden geacht in overeenstemming te zijn met de wetgeving van alle Overeenkomstsluitende Partijen die genoemd Reglement door middel van typegoedkeuring toepassen.

Artikel 4

Indien de bevoegde autoriteiten van een Overeenkomstsluitende Partij die een Reglement door middel van typegoedkeuring toepast, vaststellen dat bepaalde wielvoertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen, voorzien van de goedkeuringsmerken krachtens dat Reglement verleend door een der Overeenkomstsluitende Partijen, niet conform het goedgekeurde type zijn, berichten zij zulks aan de bevoegde autoriteiten van de Overeenkomstsluitende Partij die de goedkeuring verleende. Deze Overeenkomstsluitende Partij is gehouden de nodige maatregelen te nemen om de conformiteit met het goedgekeurde type te herstellen en aan de andere Overeenkomstsluitende Partijen die het Reglement door middel van typegoedkeuring toepassen de daartoe genomen maatregelen te berichten, welke zich eventueel kunnen uitstrekken tot intrekking van de goedkeuring. Ingeval de veiligheid van het wegverkeer of het milieu in gevaar gebracht dreigt te worden, brengt de Overeenkomstsluitende Partij die de goedkeuring heeft verleend, na ontvangst van gegevens betreffende de non-conformiteit met het goedgekeurde type of de goedgekeurde typen, alle andere Overeenkomstsluitende Partijen van de situatie op de hoogte. Overeenkomstsluitende Partijen kunnen de verkoop en het gebruik van de desbetreffende wielvoertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen op hun grondgebied verbieden.

Artikel 5

De bevoegde autoriteiten van elke Overeenkomstsluitende Partij die Reglementen door middel van typegoedkeuring toepassen, zenden maandelijks aan de bevoegde autoriteiten van de andere Overeenkomstsluitende Partijen een lijst van wielvoertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen waarvan zij de goedkeuring in die maand hebben geweigerd of ingetrokken; bovendien zenden zij wanneer zij een aanvraag hebben ontvangen van de bevoegde autoriteiten van een andere Overeenkomstsluitende Partij die een Reglement door middel van typegoedkeuring toepast, deze autoriteiten onverwijld een exemplaar van alle documenten met relevante gegevens waarop zij hun beslissing tot verlening, weigering of intrekking van de goedkeuring van een wielvoertuig, uitrustingsstuk of onderdeel dat onder dat Reglement valt, hebben gebaseerd.

Artikel 6

De landen die lid zijn van de Economische Commissie voor Europa, alsmede landen die overeenkomstig paragraaf 8 van het mandaat van deze Commissie met adviserende bevoegdheid tot de Commissie zijn toegelaten, en organisaties voor regionale economische integratie opgericht door lidstaten van de Economische Commissie voor Europa waaraan hun lidstaten bevoegdheden hebben overgedragen op de in deze Overeenkomst bedoelde gebieden, met inbegrip van de bevoegdheid tot het nemen van voor hun lidstaten bindende beslissingen, kunnen Overeenkomstsluitende Partij bij deze Overeenkomst worden.

Voor de vaststelling van het aantal stemmen als bedoeld in Artikel 1, tweede lid, en in Artikel 12, tweede lid, beschikken de organisaties voor regionale economische integratie over een aantal stemmen dat overeenkomt met hun aantal lidstaten die lid zijn van de Economische Commissie voor Europa.

2. Lidstaten van de Verenigde Naties zijn bevoegd deel te nemen aan bepaalde activiteiten van de Economische Commissie voor Europa in overeenstemming met paragraaf 11 van het mandaat van de Commissie en organisaties voor regionale economische integratie van deze landen waaraan hun lidstaten bevoegdheden hebben overgedragen op de in deze Overeenkomst bedoelde gebieden, met inbegrip van de bevoegdheid tot het nemen van voor hun lidstaten bindende beslissingen, kunnen Overeenkomstsluitende Partij bij deze Overeenkomst worden.

Voor de vaststelling van het aantal stemmen als bedoeld in Artikel 1, tweede lid, en in Artikel 12, tweede lid, beschikken de organisaties voor regionale economische integratie over een aantal stemmen dat overeenkomt met hun aantal lidstaten die lid zijn van de Verenigde Naties.

3. Toetreding tot de gewijzigde Overeenkomst door nieuwe Overeenkomstsluitende Partijen die geen Partij zijn bij de Overeenkomst van 1958, geschiedt door middel van nederlegging van een akte bij de Secretaris-Generaal, na inwerkingtreding van de gewijzigde Overeenkomst.

Artikel 7

1. De gewijzigde Overeenkomst wordt geacht in werking te treden negen maanden na verzending hiervan door de Secretaris-Generaal aan alle Overeenkomstsluitende Partijen die Partij zijn bij de Overeenkomst van 1958.

2. De gewijzigde Overeenkomst wordt geacht niet in werking te treden indien de Overeenkomstsluitende Partijen hiertegen binnen een termijn van zes maanden na de datum van verzending aan hen door de Secretaris-Generaal bezwaar maken.

3. Voor elke nieuwe Overeenkomstsluitende Partij die tot deze gewijzigde Overeenkomst toetreedt, treedt deze gewijzigde Overeenkomst in werking op de zestigste dag nadat de akte van toetreding is nedergelegd.

Artikel 8

1. Elke Overeenkomstsluitende Partij kan deze Overeenkomst opzeggen door middel van een tot de Secretaris-Generaal gerichte kennisgeving.

2. De opzegging wordt van kracht twaalf maanden na de datum van ontvangst door de Secretaris-Generaal van de kennisgeving van opzegging.

Artikel 9

1. Elke nieuwe Overeenkomstsluitende Partij, zoals omschreven in artikel 6 van deze Overeenkomst, kan ten tijde van de toetreding tot deze Overeenkomst of op enig tijdstip daarna, door middel van een tot de Secretaris-Generaal gerichte kennisgeving verklaren, dat deze Overeenkomst van toepassing zal zijn op alle of een deel van de gebieden voor welker internationale betrekkingen zij verantwoordelijk is. De Overeenkomst is van toepassing op het gebied of de gebieden vermeld in de kennisgeving met ingang van de zestigste dag na ontvangst door de Secretaris-Generaal van deze kennisgeving.

2. Elke nieuwe Overeenkomstsluitende Partij, zoals omschreven in artikel 6 van deze Overeenkomst die overeenkomstig het eerste lid van dit artikel een verklaring heeft afgelegd waardoor deze Overeenkomst van toepassing wordt op een gebied voor welker internationale betrekkingen zij verantwoordelijk is, kan de Overeenkomst met betrekking tot dit gebied afzonderlijk opzeggen, overeenkomstig de bepalingen van artikel 8.

Artikel 10

1. Elk geschil tussen twee of meer Overeenkomstsluitende Partijen betreffende de uitlegging of de toepassing van deze Overeenkomst wordt zoveel mogelijk beslecht door middel van onderhandelingen tussen de betrokken Partijen.

2. Elk geschil dat niet is beslecht door middel van onderhandelingen wordt onderworpen aan een scheidsrechterlijke uitspraak, indien een der betrokken Overeenkomstsluitende Partijen hierom verzoekt, en wordt dienovereenkomstig verwezen naar een of meer scheidsrechters die door de betrokken Partijen in gemeen overleg zijn gekozen. Indien binnen drie maanden na de datum van het verzoek om een scheidsrechterlijke uitspraak de betrokken Partijen niet tot overeenstemming zijn gekomen omtrent de keuze van een of meer scheidsrechters, kan een van die Partijen de Secretaris-Generaal verzoeken één scheidsrechter aan te wijzen, naar wie het geschil ter beslechting zal worden verwezen.

3. De uitspraak van de overeenkomstig het tweede lid van dit artikel aangewezen scheidsrechter of scheidsrechters is bindend voor de betrokken Overeenkomstsluitende Partijen.

Artikel 11

1. Elke nieuwe Overeenkomstsluitende Partij kan op het tijdstip waarop zij tot deze Overeenkomst toetreedt, verklaren dat zij zich niet gebonden acht aan artikel 10 van de Overeenkomst. De andere Overeenkomstsluitende Partijen zijn niet gebonden aan artikel 10 tegenover elke nieuwe Overeenkomstsluitende Partij die een zodanig voorbehoud heeft gemaakt.

2. Elke Overeenkomstsluitende Partij die overeenkomstig het eerste lid van dit artikel een voorbehoud heeft gemaakt, kan te allen tijde dit voorbehoud intrekken door middel van een tot de Secretaris-Generaal gerichte kennisgeving.

3. Generlei ander voorbehoud met betrekking tot deze Overeenkomst of de daarbij behorende Reglementen is toegelaten, maar elke Overeenkomstsluitende Partij kan overeenkomstig artikel 1 verklaren dat zij bepaalde Reglementen niet toepast dan wel geen enkel Reglement toepast.

Artikel 12

De procedure voor wijziging van de Reglementen die bij deze Overeenkomst behoren, worden beheerst door de volgende bepalingen:

1. Wijzigingen van Reglementen worden vastgesteld door het Administratief Comité overeenkomstig de bepalingen van artikel 1, tweede lid, en in overeenstemming met de procedure weergegeven in Aanhangsel 1. Waar nodig mag een wijziging de bestaande eisen bevatten als alternatief. De Overeenkomstsluitende Partijen geven aan welke alternatieven in de Reglementen zij toepassen. Overeenkomstsluitende Partijen die alternatieven in een Reglement toepassen, zijn niet verplicht goedkeuringen krachtens voorafgaande alternatieven in hetzelfde Reglement te accepteren. Overeenkomstsluitende Partijen die alleen de meest recente wijzigingen toepassen, zijn niet verplicht goedkeuringen krachtens eerdere wijzigingen of krachtens ongewijzigde Reglementen te accepteren. Overeenkomstsluitende Partijen die eerdere wijzigingen of een ongewijzigd Reglement toepassen, accepteren goedkeuringen die zijn verleend krachtens latere wijzigingen. Nadat een wijziging van een Reglement is vastgesteld, wordt deze door het Administratief Comité aan de Secretaris-Generaal toegezonden. Zo spoedig mogelijk daarop deelt de Secretaris-Generaal deze wijziging mede aan de Overeenkomstsluitende Partijen die het Reglement toepassen.

2. Een wijziging van een Reglement wordt geacht te zijn aangenomen tenzij, binnen zes maanden na de datum waarop de Secretaris-Generaal deze heeft medegedeeld, meer dan een derde van de Overeenkomstsluitende Partijen die het Reglement ten tijde van de mededeling toepassen, de Secretaris-Generaal op de hoogte hebben gebracht van hun bezwaar tegen de wijziging. Indien de Secretaris-Generaal na deze termijn geen verklaringen van bezwaar heeft ontvangen van meer dan een derde van de Overeenkomstsluitende Partijen die het Reglement toepassen, verklaart de Secretaris-Generaal de wijziging zo spoedig mogelijk als zijnde aangenomen en bindend voor die Overeenkomstsluitende Partijen die het Reglement toepassen en die daartegen geen bezwaar hebben gemaakt. Indien een Reglement wordt gewijzigd en ten minste een vijfde van de Overeenkomstsluitende Partijen die het ongewijzigde Reglement toepassen vervolgens verklaren dat zij het ongewijzigde Reglement wensen te blijven toepassen, wordt het ongewijzigde Reglement beschouwd als een alternatief voor het gewijzigde Reglement en formeel als zodanig opgenomen in het Reglement, en treedt het in werking op de datum van aanneming of inwerkingtreding van de wijziging. In dat geval zijn de verplichtingen van de Overeenkomstsluitende Partijen die het Reglement toepassen, dezelfde als die genoemd in het eerste lid van dit artikel.

3. In het geval dat een nieuwe Overeenkomstsluitende Partij tot deze Overeenkomst toetreedt tussen het tijdstip van mededeling door de Secretaris-Generaal van de wijziging van het Reglement en de inwerkingtreding van die wijziging, kan het desbetreffende Reglement ten aanzien van deze Overeenkomstsluitende Partij niet eerder in werking treden dan twee maanden nadat deze Partij de wijziging formeel aanvaard heeft, dan wel na het verstrijken van een termijn twee maanden na de termijn van zes maanden na de mededeling door de Secretaris-Generaal aan deze Partij van de voorgestelde wijziging.

Artikel 13

De procedure voor wijziging van de tekst van deze Overeenkomst en de Aanhangsels wordt beheerst door de volgende bepalingen:

1. Elke Overeenkomstsluitende Partij kan een of meer wijzigingen in deze Overeenkomst en de Aanhangsels voorstellen. De tekst van elke voorgestelde wijziging van deze Overeenkomst en de Aanhangsels wordt toegezonden aan de Secretaris-Generaal, die deze tekst mededeelt aan alle Overeenkomstsluitende Partijen en ter kennis brengt van de andere in artikel 6, eerste lid, bedoelde landen.

2. Elke voorgestelde wijziging die is toegezonden overeenkomstig het eerste lid van dit artikel wordt geacht te zijn aanvaard, indien geen der Overeenkomstsluitende Partijen binnen zes maanden na de datum waarop de Secretaris-Generaal de voorgestelde wijziging heeft toegezonden bezwaren heeft geuit.

3. De Secretaris-Generaal doet zo spoedig mogelijk mededeling aan alle Overeenkomstsluitende Partijen om hun te doen weten of een bezwaar tegen de voorgestelde wijziging is geuit. Indien een bezwaar is geuit tegen de voorgestelde wijziging, wordt de wijziging geacht niet te zijn aanvaard en heeft deze geen enkel rechtsgevolg. Indien geen bezwaar wordt gemaakt, treedt de wijziging voor alle Overeenkomstsluitende Partijen in werking drie maanden na het verstrijken van de termijn van zes maanden bedoeld in het tweede lid van dit artikel.

Artikel 14

Behalve van de in de artikelen 1, 12 en 13 van deze Overeenkomst bedoelde mededelingen geeft de Secretaris-Generaal de Overeenkomstsluitende Partijen kennis van:

  • a. de toetredingen krachtens artikel 6;

  • b. de data waarop overeenkomstig artikel 7 deze Overeenkomst in werking treedt;

  • c. de opzeggingen krachtens artikel 8;

  • d. de overeenkomstig artikel 9 ontvangen kennisgevingen;

  • e. de overeenkomstig artikel 11, eerste en tweede lid, ontvangen verklaringen en kennisgevingen;

  • f. de inwerkingtreding van elke wijziging overeenkomstig artikel 12, eerste en tweede lid;

  • g. de inwerkingtreding van elke wijziging overeenkomstig artikel 13, derde lid.

Artikel 15

1. Indien de procedures voor aanneming van een nieuw Reglement zoals bedoeld in artikel 1, derde en vierde lid, van de ongewijzigde Overeenkomst op de datum van inwerkingtreding van de bovengenoemde bepalingen lopen, treedt het desbetreffende nieuwe Reglement in werking overeenkomstig de bepalingen van het vijfde lid van het genoemde artikel.

2. Indien de procedures voor aanneming van een wijziging van een Reglement zoals bedoeld in artikel 12, eerste lid, van de ongewijzigde Overeenkomst op de datum van inwerkingtreding van de bovengenoemde bepalingen lopen, treedt de wijziging in werking in overeenstemming met de bepalingen van het genoemde artikel.

3. Indien alle Overeenkomstsluitende Partijen bij de Overeenkomst hiermee instemmen, kan ieder Reglement dat krachtens de bepalingen van de ongewijzigde Overeenkomst is aangenomen, worden beschouwd als een Reglement dat is aangenomen in overeenstemming met de bovengenoemde bepalingen.


Aanhangsel 1

SAMENSTELLING EN HUISHOUDELIJK REGLEMENT VAN HET ADMINISTRATIEF COMITÉ

Artikel 1

Het Administratief Comité is samengesteld uit alle Overeenkomstsluitende Partijen bij de gewijzigde Overeenkomst.

Artikel 2

De Uitvoerende Secretaris van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties verzorgt secretariële diensten voor het Comité.

Artikel 3

Het Comité kiest elk jaar tijdens de eerste zitting een voorzitter en een vice-voorzitter.

Artikel 4

De Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties roept het Comité onder auspiciën van de Economische Commissie voor Europa bijeen telkens wanneer er een nieuw Reglement moet worden opgesteld of een Reglement moet worden gewijzigd.

Artikel 5

Voorstellen voor een nieuw Reglement worden aan een stemming onderworpen. Elk land dat Overeenkomstsluitende Partij is bij de Overeenkomst heeft één stem. Het vereiste quorum om beslissingen te kunnen nemen is ten minste de helft van de Overeenkomstsluitende Partijen. Voor de vaststelling van het quorum beschikken de organisaties voor regionale economische integratie die Overeenkomstsluitende Partij zijn bij de Overeenkomst over evenveel stemmen als zij lidstaten hebben. De vertegenwoordiger van een organisatie voor regionale economische integratie kan de stemmen uitbrengen van haar soevereine lidstaten. Voor de aanneming van nieuwe ontwerp-Reglementen is een tweederde-meerderheid vereist van de aanwezige leden die hun stem uitbrengen.

Artikel 6

Voorstellen tot wijziging van een Reglement worden aan een stemming onderworpen. Elk land dat Overeenkomstsluitende Partij is bij de Overeenkomst en het Reglement toepast, heeft één stem. Het vereiste quorum om beslissingen te kunnen nemen is ten minste de helft van de Overeenkomstsluitende Partijen die het Reglement toepassen. Voor de vaststelling van het quorum beschikken de organisaties voor regionale economische integratie die Overeenkomstsluitende Partij zijn bij de Overeenkomst over evenveel stemmen als zij lidstaten hebben. De vertegenwoordiger van een organisatie voor regionale economische integratie kan de stemmen uitbrengen van haar soevereine lidstaten die het desbetreffende Reglement toepassen. Voor de aanneming van ontwerpwijzigingen van Reglementen is een tweederde-meerderheid vereist van de aanwezige leden die hun stem uitbrengen.


Aanhangsel 2

PROCEDURES VOOR CONFORMITEIT VAN PRODUCTIE

1. INITIËLE BEOORDELING

1.1. De goedkeurende autoriteit van een Overeenkomstsluitende Partij verifieert – alvorens de typegoedkeuring te verlenen – of er behoorlijke regelingen en procedures bestaan ter waarborging van een doeltreffende controle, opdat in productie zijnde voertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen conform het goedgekeurde type zijn.

1.2. Het vereiste van lid 1.1. moet worden geverifieerd ten genoegen van de autoriteit die de typegoedkeuring verleent, maar mag ook, namens en op verzoek van de autoriteit die de typegoedkeuring verleent, worden geverifieerd door de goedkeurende autoriteit van een andere Overeenkomstsluitende Partij. In een dergelijk geval stelt de laatste goedkeurende autoriteit een conformverklaring op waarin zij de door haar gecontroleerde locaties en productiefaciliteiten vermeldt die betrekking hebben op het product of de producten waarvoor een typegoedkeuring wordt gevraagd.

1.3. De goedkeurende autoriteit accepteert tevens de registratie van de fabrikant uit hoofde van de geharmoniseerde norm ISO 9002 (die betrekking heeft op het goed te keuren product of de goed te keuren producten) of een gelijkwaardige accrediteringsnorm die aan de vereisten van lid 1.1. voldoet. De fabrikant legt de gegevens betreffende de registratie over en brengt de goedkeurende autoriteit op de hoogte van alle herzieningen betreffende de geldigheid of werkingssfeer van de registratie.

1.4. Zodra de goedkeurende autoriteit een verzoek ontvangt van de autoriteit van een andere lidstaat, zendt zij onverwijld de in de laatste zin van punt 1.2. genoemde conformverklaring toe, of deelt zij mede dat zij een dergelijke verklaring niet kan overleggen.

2. CONFORMITEIT VAN PRODUCTIE

2.1. Elk voertuig, uitrustingsstuk of onderdeel dat uit hoofde van een Reglement behorend bij deze Overeenkomst wordt goedgekeurd, moet zodanig zijn gefabriceerd dat het overeenkomt met het goedgekeurde type en aan de eisen van dit Aanhangsel alsmede aan het desbetreffende Reglement voldoet.

2.2. De goedkeurende autoriteit van een Overeenkomstsluitende Partij die een typegoedkeuring ingevolge een Reglement behorend bij deze Overeenkomst verleent, moet verifiëren of er behoorlijke bepalingen en schriftelijk vastgelegde inspectieprogramma's bestaan, die bij elke typegoedkeuring met de fabrikant moeten worden overeengekomen, zodat de beproevingen of daarbij behorende controles ter verificatie van de voortdurende conformiteit met het goedgekeurde type op vastgestelde tijdstippen worden uitgevoerd, met inbegrip van, indien van toepassing, de in het desbetreffende Reglement genoemde beproevingen.

2.3. De houder van een goedkeuring heeft de volgende verplichtingen:

2.3.1. Zorgen voor het bestaan van procedures voor daadwerkelijke controle van de conformiteit van producten (voertuigen, uitrustingsstukken of onderdelen) met de typegoedkeuring.

2.3.2. Toegang hebben tot de beproevingsapparatuur die nodig is voor het controleren van de conformiteit met ieder goedgekeurd type.

2.3.3. Ervoor zorgen dat de beproevingsresultaten worden vastgelegd en dat bijgevoegde documenten gedurende een in overeenstemming met de goedkeurende autoriteit vast te stellen periode beschikbaar blijven. Deze periode bedraagt ten hoogste 10 jaren.

2.3.4. Het analyseren van de resultaten van elke soort beproeving, om de stabiliteit van de productkenmerken te kunnen verifiëren en waarborgen, rekening houdend met de mogelijke variatie in industriële productie.

2.3.5. Ervoor zorgen dat op elk type product ten minste de in dit Aanhangsel voorgeschreven controles en de in de desbetreffende Reglementen voorgeschreven beproevingen worden verricht.

2.3.6. Ervoor zorgen dat elke serie monsternemingen of proefstukken waaruit blijkt dat er bij de desbetreffende soort beproeving geen sprake is van conformiteit, wordt gevolgd door verdere monsternemingen en beproevingen. Alle nodige maatregelen moeten worden getroffen om de desbetreffende productie wederom conform te maken.

2.4. De autoriteit die een typegoedkeuring heeft verleend, kan te allen tijde de in elke productiefaciliteit toegepaste methode voor conformiteitscontrole verifiëren. De normale frequentie van deze verificaties moet in overeenstemming zijn met de (eventuele) regelingen geaccepteerd ingevolge lid 1.2. of 1.3. van dit Aanhangsel en moet zodanig zijn dat wordt gewaarborgd dat de bedoelde controles opnieuw worden beoordeeld over een periode die overeenkomt met het door de goedkeurende autoriteit gewekte vertrouwen.

2.4.1. Bij elke inspectie moeten de beproevingsgegevens en productiegegevens aan de inspecteur ter beschikking worden gesteld.

2.4.2. Indien de aard van de beproeving zich daartoe leent, kan de inspecteur steekproefsgewijs monsters nemen en deze ter beproeving aanbieden aan het laboratorium van de fabrikant (of aan de Technische Dienst indien zulks in een Reglement behorend bij deze Overeenkomst is voorzien). Het minimum aantal monsters mag worden vastgesteld aan de hand van de resultaten van de door de fabrikant zelf verrichte verificatie.

2.4.3. Indien blijkt dat het niveau van controle onvoldoende is, of wanneer het nodig lijkt de bruikbaarheid van de ingevolge lid 2.4.2. uitgevoerde beproevingen te verifiëren, moet de inspecteur monsters nemen die worden gezonden naar de Technische Dienst, die de typegoedkeurings-beproevingen uitvoert.

2.4.4. De goedkeurende autoriteit kan elke in dit Aanhangsel of in het desbetreffende Reglement in de bijlage bij deze Overeenkomst voorgeschreven controle of beproeving uitvoeren.

2.4.5. Indien een inspectie onbevredigende resultaten oplevert, draagt de goedkeurende autoriteit er zorg voor dat alle nodige maatregelen worden getroffen om zo spoedig mogelijk de conformiteit van productie te herstellen."


D. PARLEMENT

Zie Trb. 1960, 163 en rubriek J van Trb. 1967, 153.

E. BEKRACHTIGING

Zie Trb. 1960, 163, Trb. 1964, 74 en Trb. 1967, 81.

F. TOETREDING

Zie Trb. 1959, 83, Trb. 1960, 163, Trb. 1976, 149, Trb. 1978, 101 en Trb. 1985, 121.

Behalve de aldaar genoemde hebben nog de volgende Staten in overeenstemming met artikel 6, eerste lid, letter c, en het vierde lid, van de Overeenkomst een akte van toetreding nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties:

de Sowjet-Unie119 december 1986
Griekenland 6 oktober 1992
Estland2 2 maart 1995
Wit-Rusland 3 mei 1995
Turkije329 december 1995

Verklaring van voortgezette gebondenheid

De volgende Staten hebben een verklaring van voortgezette gebondenheid aan de Overeenkomst afgelegd:

Slovenië 3 november 1992
Slowakije428 mei 1993
de Tsjechische Republiek4 2 juni 1993
Bosnië-Herzegowina12 januari 1994
Kroatië17 maart 1994

G. INWERKINGTREDING

Zie Trb. 1959, 83, Trb. 1960, 163, Trb. 1964, 74 en Trb. 1967, 81.

J. GEGEVENS

Zie Trb. 1959, 83, Trb. 1960, 163, Trb. 1964, 74, Trb. 1967, 81 en 153, Trb. 1976, 149, Trb. 1978, 101 en Trb. 1985, 121.

Herziening van de Overeenkomst

In overeenstemming met artikel 13, eerste lid, van de Overeenkomst heeft Frankrijk wijzigingen van de Overeenkomst voorgesteld, welke door de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties op 16 januari 1995 aan de Overeenkomstsluitende Partijen zijn meegedeeld.

Ingevolge artikel 13, derde lid, zijn de wijzigingen op 16 oktober 1995 in werking getreden.

Wat het Koninkrijk der Nederlanden betreft, gelden de wijzigingen alleen voor Nederland.

De wijzigingen behoeven ingevolge artikel 91, eerste lid, van de Grondwet, juncto artikel 10 van de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen alsnog de goedkeuring van de Staten-Generaal.

De tekst van de Overeenkomst zoals gewijzigd is afgedrukt in rubriek B hierboven en de vertaling in rubriek C hierboven.

Reglementen

Hieronder volgt een aanvulling op het overzicht van de Reglementen dat is opgenomen in Trb. 1976, 149, Trb. 1978, 101 en Trb. 1985, 121.1 De wijzigingen van de Reglementen behoefden op grond van artikel 7, onderdeel b, van de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking verdragen met de goedkeuring van de Staten-Generaal.

Reglement 1

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplantaarns voor motorvoertuigen welke een asymmetrisch gedempte lichtbundel, een ongedempte lichtbundel of beide kunnen uitstralen.

Het Reglement is gewijzigd op 18 maart 1986, op 14 mei 1990, op 27 oktober 1992, op 2 december 1992, op 14 februari 1994 en op 16 juni 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 2

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van elektrische gloeilampen voor koplantaarns welke een asymmetrisch gedempte lichtbundel, een ongedempte lichtbundel of beide kunnen uitstralen.

Het Reglement is gewijzigd op 9 maart 1986.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 3

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van reflectoren voor motorvoertuigen.

Het Reglement is gewijzigd op 4 mei 1991, op 15 februari 1994 en op 15 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 4

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van de middelen voor de verlichting van de kentekenplaat aan de achterzijde van motorvoertuigen (met uitzondering van motorrijwielen) en aanhangwagens daarvan.

Het Reglement is gewijzigd op 28 februari 1989, op 5 mei 1991, op 30 augustus 1992 en op 11 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 5

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van „sealed beam" koplantaarns (SB) voor motorrijtuigen die een Europese asymmetrische gedempte of ongedempte lichtbundel of beide kunnen uitstralen.

Het Reglement is gewijzigd op 6 maart 1988, op 28 februari 1990 en op 27 oktober 1992.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, de Russische Federatie, Slovenië, Slowakije, de Tsjechische Republiek en Zwitserland.

Reglement 6

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van richtingaanwijzers voor motorrijtuigen (met uitzondering van motorrijwielen) en aanhangers daarvan.

Het Reglement is gewijzigd op 27 juni 1987, op 25 maart 1989, op 28 februari 1990, op 5 mei 1991, op 2 december 1992, op 13 januari 1993 en op 11 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 7

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van parkeerlichten, rode achterlichten en stoplichten voor motorrijtuigen (met uitzondering van motorrijwielen) en aanhangwagens daarvan.

Het Reglement is gewijzigd op 2 juli 1987, op 24 juli 1989, op 5 mei 1991, op 24 september 1992, op 26 januari 1994 en op 11 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 8

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplantaarns voor motorvoertuigen die een asymmetrisch gedempte en/of een ongedempte lichtbundel uitstralen en uitgerust zijn met halogeenlampen (H1-, H2- of H3-lampen) en betreffende de goedkeuring van deze lampen.

Het Reglement is gewijzigd op 6 juli 1986, op 24 juli 1989, op 28 november 1990, op 27 oktober 1992, op 13 januari 1993 en op 9 februari 1994.

Het Reglement is eveneens in werking voor Kroatië, Luxemburg, Polen, Noorwegen, de Russische Federatie, Slovenië, Slowakije, de Tsjechische Republiek en Zwitserland.

Reglement 10

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot het opheffen van storingsbronnen voor radio-ontvangst.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 11

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de sterkte van portiersloten en -scharnieren.

Het Reglement is gewijzigd op 20 april 1986.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 12

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de bescherming van de bestuurder tegen de stuurinrichting bij een botsing.

Het Reglement is gewijzigd op 24 augustus 1993.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 13

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de reminrichting.

Het Reglement is gewijzigd op 20 maart 1985, op 1 april 1987, op 5 oktober 1987, op 29 juli 1988, op 22 november 1990, op 15 november 1992, op 24 augustus 1993, op 18 september 1994 en op 26 maart 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Denemarken, Finland, Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 14

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de bevestiging van autogordels in particuliere auto's.

Het Reglement is gewijzigd op 20 maart 1985 en op 29 januari 1992.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 15

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen, uitgerust met een motor met elektrische ontsteking, met betrekking tot het uitstoten van gasvormige luchtverontreinigende stoffen door de motor.

Het Reglement is eveneens in werking voor Kroatië en de Sowjet-Unie.

Het Reglement is niet meer in werking voor België, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, het Koninkrijk der Nederlanden, Luxemburg, Noorwegen, Slovenië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk voor Groot-Brittannië en Noord-Ierland.

Reglement 16

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van autogordels voor volwassen inzittenden van mechanisch voortbewogen voertuigen.

Het Reglement is gewijzigd op 22 december 1985, op 15 juni 1988, op 26 maart 1989, op 20 november 1989, op 4 oktober 1992, op 16 augustus 1993 en op 18 oktober 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Hongarije, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 17

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de sterkte van de zitplaatsen en de bevestiging daarvan.

Het Reglement is gewijzigd op 1 mei 1986, op 28 januari 1990 en op 26 januari 1994.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Hongarije, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 18

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van mechanisch voortbewogen voertuigen met betrekking tot de bescherming daarvan tegen onbevoegd gebruik.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 19

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van mistlampen voor motorvoertuigen.

Het Reglement is gewijzigd op 8 mei 1988, op 28 februari 1989, op 28 februari 1990, op 28 november 1990, op 27 oktober 1992 en op 16 juni 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 20

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplampen voor motorvoertuigen die een asymmetrisch gedempte of ongedempte lichtbundel of beide uitstralen en zijn uitgerust met halogeenlampen (H1-lampen), en van de gloeilampen zelf.

Het Reglement is gewijzigd op 3 juli 1986, op 28 februari 1990, op 27 oktober 1992, op 2 december 1992, op 5 maart 1994 en op 27 november 1994.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Polen, de Russische Federatie, Slovenië, Slowakije, de Tsjechische Republiek en Zwitserland.

Reglement 21

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot hun binneninrichting.

Het Reglement is gewijzigd op 26 april 1986.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Hongarije, Joegoslavië, Kroatië, Noorwegen, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Zwitserland.

Reglement 22

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van veiligheidshelmen voor bestuurders en passagiers van motorrijwielen.

Het Reglement is gewijzigd op 19 juli 1988, op 5 mei 1991 en op 20 maart 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Frankrijk, Joegoslavië, Kroatië, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Roemenië, Slovenië, de Sowjet-Unie en de Tsjechische Republiek.

Reglement 23

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van achteruitrijlampen voor mechanisch voortbewogen voertuigen en de aanhangwagens daarvan.

Het Reglement is gewijzigd op 28 februari 1989, op 5 mei 1991, op 24 september 1992 en op 11 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 24

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen, uitgerust met dieselmotoren, met betrekking tot het uitstoten van luchtverontreinigende stoffen door de motor.

Het Reglement is gewijzigd op 20 april 1986.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 25

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van hoofdstutten (hoofdsteunen), al of niet deel uitmakend van de zitplaatsen in het voertuig.

Het Reglement is gewijzigd op 26 april 1986, op 3 mei 1987, op 20 november 1989 en op 30 januari 1994.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Hongarije, Kroatië, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 26

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot hun naar buiten uitstekende delen.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Joegoslavië, Kroatië, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 27

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van gevarendriehoeken.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Luxemburg, Noorwegen, Polen, Slovenië, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 28

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van geluidssignaalinrichtingen en van motorvoertuigen met betrekking tot hun geluidssignalen.

Het Reglement is gewijzigd op 8 januari 1991.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 29

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de bescherming van de inzittenden van de cabine van een bedrijfsvoertuig.

Het Reglement is eveneens in werking voor Frankrijk, Hongarije, Luxemburg, Noorwegen, Polen, Roemenië, de Sowjet-Unie, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 30

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van luchtbanden voor motorvoertuigen en de aanhangwagens daarvan.

Het Reglement is gewijzigd op 5 oktober 1987, op 29 november 1990, op 24 september 1992, op 1 maart 1994 en op 8 januari 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 31

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van „sealed beam"-halogeenlampen (H4SB) voor motorvoertuigen die een asymmetrisch gedempte of ongedempte lichtbundel of beide uitstralen.

Het Reglement is gewijzigd op 30 maart 1988, 28 februari 1990 en op 27 oktober 1992.

Het Reglement is eveneens in werking voor Noorwegen, de Russische Federatie en Zwitserland.

Reglement 32

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot het gedrag van de constructie van het betrokken voertuig bij een staartbotsing.

Het Reglement is eveneens in werking voor Luxemburg, Noorwegen, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 33

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot het gedrag van de constructie van het betrokken voertuig bij een kopbotsing.

Het Reglement is eveneens in werking voor Luxemburg, Noorwegen, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 34

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de preventie van brandgevaar.

Het Reglement is eveneens in werking voor Noorwegen, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 35

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de plaatsing van voetpedalen.

Datum van het Reglement is 10 november 1975.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Joegoslavië, Kroatië, Noorwegen, Roemenië, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Wit-Rusland.

Reglement 37

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van gloeilampen bestemd voor gebruik in goedgekeurde lichten van motorvoertuigen en hun aanhangwagens.

Het Reglement is gewijzigd op 23 oktober 1986, op 27 oktober 1987, op 30 maart 1988, op 23 juli 1989, op 3 augustus 1989, op 29 november 1990, op 5 mei 1991, op 6 september 1992, op 16 december 1992, op 5 maart 1995, op 16 juni 1995 en op 11 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 38

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van mistachterlichten van motorvoertuigen en aanhangers daarvan.

Het Reglement is gewijzigd op 14 februari 1989, op 5 mei 1991, op 24 september 1992 en op 11 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 39

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de snelheidsmeter met inbegrip van de installatie ervan.

Het Reglement is gewijzigd op 18 juli 1988.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 40

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van motorrijwielen, uitgerust met een motor met elektrische ontsteking, met betrekking tot het uitstoten van gasvormige luchtverontreinigende stoffen.

Het Reglement is gewijzigd op 31 mei 1988.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Joegoslavië, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Wit-Rusland.

Het Reglement is niet meer in werking voor Oostenrijk en Zwitserland.

Reglement 42

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de beschermende voorzieningen aan voor- en achterzijde (bumpers e.d.).

Datum van het Reglement is 1 juni 1980.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Denemarken, Finland, Hongarije, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Polen, Roemenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zweden.

Reglement 43

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van veiligheidsglas en glasachtige materialen.

Het Reglement is gewijzigd op 4 april 1986 en op 31 maart 1987.

Het Reglement is eveneens in werking voor Griekenland, Joegoslavië, Kroatië, Noorwegen, Polen, Portugal, Slovenië, Slowakije, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 44

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van beveiligingsmiddelen voor kinderen gezeten in motorvoertuigen („kinderbeveiligingsmiddelen").

Het Reglement is gewijzigd op 4 april 1986, op 8 november 1987, op 28 februari 1989, op 29 november 1990, op 26 januari 1994 en op 12 september 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Noorwegen, Oostenrijk, Slowakije, Spanje, de Tjechische Republiek en Zwitserland.

Reglement 45

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplampreinigers en van motorrijtuigen met betrekking tot de koplampreinigers.

Datum van het Reglement is 1 juli 1981.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 9 februari 1988, op 30 december 1990 en op 5 mei 1991.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Luxemburg, Noorwegen, de Russische Federatie, Slowakije, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Zweden.

Reglement 46

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van achteruitkijkspiegels en van motorvoertuigen met betrekking tot de installatie van achteruitkijkspiegels.

Datum van het Reglement is 1 september 1981.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 5 oktober 1987. Het Reglement is voor Nederland op 3 december 1987 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 21 oktober 1984, op 5 oktober 1987, op 30 mei 1988 en op 20 september 1994.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Roemenië, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zweden.

Reglement 47

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van bromfietsen, uitgerust met een motor met elektrische ontsteking met betrekking tot het uitstoten van gasvormige luchtverontreinigende stoffen.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland.

Het Reglement is niet meer in werking voor Zwitserland.

Reglement 48

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de installatie van verlichtings- en lichtsignaalinrichtingen.

Datum van het Reglement is 1 januari 1982.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 27 juni 1987, op 8 januari 1991, op 9 februari 1994 en op 20 december 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Kroatië, Luxemburg, Polen, Roemenië, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Wit-Rusland.

Reglement 49

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van dieselmotoren met betrekking tot het uitstoten van gasvormige luchtverontreinigende stoffen.

Het Reglement is gewijzigd op 14 mei 1990, op 30 december 1992 en op 18 mei 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Finland, Griekenland, Kroatië, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 50

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van breedtelichten, achterlichten, stoplichten, richtingaanwijzers en achterkentekenplaatverlichtingen voor bromfietsen, motorfietsen en voertuigen die als zodanig worden beschouwd.

Het Reglement is gewijzigd op 5 mei 1991 en op 24 september 1992.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Kroatië, Luxemburg, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 51

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van motorvoertuigen op ten minste vier wielen met betrekking tot hun geluidsemissie.

Het Reglement is gewijzigd op 27 april 1988, op 12 september 1991, op 18 april 1995 en op 5 mei 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Wit-Rusland.

Reglement 53

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van motorfietsen en gelijksoortige voertuigen met betrekking tot de installatie van verlichtings- en lichtsignaalinrichtingen.

Datum van het Reglement is 1 februari 1983.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 14 oktober 1990 en op 16 juni 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Kroatië, Luxemburg, Polen, Roemenië, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zweden.

Reglement 54

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van luchtbanden voor bedrijfsvoertuigen en hun aanhangwagens.

Het Reglement is gewijzigd op 13 maart 1988, op 3 september 1989, op 18 augustus 1991, op 14 januari 1993, op 10 juni 1994, op 18 april 1995 en op 15 augustus 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Finland, Griekenland, Kroatië, Noorwegen, Polen, Portugal, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 55

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van mechanische koppelingsonderdelen van voertuigcombinaties.

Het Reglement is gewijzigd op 12 december 1993.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Hongarije, Joegoslavië, Kroatië, Polen, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 56

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplantaarns voor bromfietsen en voertuigen die als zodanig worden beschouwd.

Het Reglement is gewijzigd op 4 oktober 1987 en op 10 maart 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Kroatië, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, Slovenië, Slowakije, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 57

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplantaarns voor motorrijwielen en voertuigen die als zodanig worden beschouwd.

Het Reglement is gewijzigd op 28 februari 1989, op 27 oktober 1992 en op 10 maart 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Kroatië, Luxemburg, Roemenië, Slovenië, Slowakije, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 58

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van:

I. Stootbalken

II. Voertuigen met betrekking tot het aanbrengen van stootbalken van een goedgekeurd type.

III. Voertuigen met betrekking tot bescherming tegen het klemrijden aan de achterzijde.

Datum van het Reglement is 1 juli 1983.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 25 maart 1989.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Polen, Roemenië, Slovenië, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland, Zweden en Zwitserland.

Reglement 59

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van vervangingsuitlaatsystemen.

Het Reglement is gewijzigd op 28 januari 1990 en op 25 december 1994.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Griekenland, Hongarije, Joegoslavië, Luxemburg, Noorwegen, Polen, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Wit-Rusland.

Reglement 60

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van tweewielige motorfietsen en bromfietsen met betrekking tot de door de bestuurder bediende bedieningsorganen met inbegrip van de identificatie van bedieningsorganen, verklikkerlichten en meters.

Datum van het Reglement is 1 juli 1984.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 16 juni 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zweden.

Reglement 61

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van bedrijfsvoertuigen met betrekking tot hun uitwendig uitstekende delen, gelegen vóór de achterwand van de cabine.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Hongarije, Slowakije, de Sowjet-Unie, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Wit-Rusland.

Reglement 62

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van motorrijtuigen met sturen met handvatten met betrekking tot hun bescherming tegen onbevoegd gebruik.

Datum van het Reglement is 1 september 1984.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 24 januari 1988.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Noorwegen, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zweden.

Reglement 64

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen uitgerust met reservewielen of -banden voor tijdelijk gebruik.

Datum van het Reglement is 1 oktober 1985.

Het Koninkrijk der Nederlanden en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 1 oktober 1985, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 17 september 1989.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Italië, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, Spanje, de Tsjechische Republiek en Zweden.

Reglement 65

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van speciale waarschuwingslichten voor motorvoertuigen.

Datum van het Reglement is 15 juni 1986.

Het Koninkrijk der Nederlanden en Frankrijk hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 15 juni 1986, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 24 augustus 1993.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Hongarije, Italië, Noorwegen, Roemenië, de Russische Federatie, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Zweden en Zwitserland.

Reglement 66

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van grote voertuigen voor het vervoer van personen met betrekking tot de sterkte van hun bovenbouw.

Datum van het Reglement is 1 december 1986.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Luxemburg, Noorwegen, Roemenië, de Sowjet-Unie, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Zweden en Zwitserland.

Reglement 67

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van speciale apparatuur voor motorvoertuigen die LPG als motorbrandstof gebruiken.

Datum van het Reglement is 1 juni 1987.

Het Koninkrijk der Nederlanden en Italië hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 1 juni 1987, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 9 februari 1994.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Finland, Hongarije, Noorwegen, Polen, Roemenië, Slowakije, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Wit-Rusland.

Reglement 68

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van motorrijtuigen met betrekking tot het meten van de maximum snelheid.

Datum van het Reglement is 1 mei 1987.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Wit-Rusland.

Reglement 69

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van markeringsplaten-achter voor voertuigen die zich (vanwege hun constructie) langzaam verplaatsen en hun aanhangers.

Datum van het Reglement is 15 mei 1987.

Het Koninkrijk der Nederlanden en België hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 15 mei 1987, van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Denemarken, Finland, Joegoslavië, Kroatië, Noorwegen, Roemenië, de Russische Federatie, Slovenië, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Zweden en Zwitserland.

Reglement 70

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van markeringsplaten-achter voor zware en lange voertuigen.

Datum van het Reglement is 15 mei 1987.

Het Koninkrijk der Nederlanden en België hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 15 mei 1987, van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor Denemarken, Duitsland, Finland, Italië, Joegoslavië, Kroatië, Roemenië, de Russische Federatie, Slovenië, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Zweden en Zwitserland.

Reglement 71

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van landbouwtrekkers met betrekking tot het gezichtsveld van de bestuurder.

Datum van het Reglement is 1 augustus 1987.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 3 maart 1988. Het Reglement is voor Nederland op 2 mei 1988 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Finland, Frankrijk, Italië, Noorwegen, Polen, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 72

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplampen van motorfietsen die een asymmetrisch dimlicht en groot licht uitstralen en zijn voorzien van halogeen gloeilampen (HS1 lampen).

Datum van het Reglement is 15 februari 1988.

Het Koninkrijk der Nederlanden en Italië hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 15 februari 1988, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 27 oktober 1992.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Zwitserland.

Reglement 73

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van vrachtwagens, aanhangwagens en opleggers en met betrekking tot hun zijdelingse afscherming.

Datum van het Reglement is 1 januari 1988.

Het Koninkrijk der Nederlanden en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 1 januari 1988, van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Luxemburg, Noorwegen, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 74

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van bromfietsen wat betreft de installatie van verlichtings- en lichtsignaalinrichtingen.

Datum van het Reglement is 15 juni 1988.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 5 mei 1992. Het Reglement is voor Nederland op 4 juli 1992 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 17 november 1992 en op 9 juni 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Hongarije, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek en Wit-Rusland.

Reglement 75

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van luchtbanden voor motorfietsen.

Datum van het Reglement is 1 april 1988.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 28 november 1988. Het Reglement is voor Nederland op 27 januari 1989 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 1 maart 1994, 23 oktober 1994, op 2 februari 1995 en op 26 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland.

Reglement 76>.

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplampen voor bromfietsen die groot licht en dimlicht uitstralen.

Datum van het Reglement is 1 juli 1988.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 5 mei 1992. Het Reglement is voor Nederland op 4 juli 1992 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Hongarije, Roemenië, de Russische Federatie, het Verenigd Koninkrijk voor Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Zweden en Zwitserland.

Reglement 77

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van parkeerlichten voor motorvoertuigen.

Datum van het Reglement is 30 september 1988.

Het Koninkrijk der Nederlanden en Frankrijk hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 30 september 1988, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 5 mei 1991, op 24 september 1992 en op 11 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Finland, Griekenland, Hongarije, Italië, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 78

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen van categorie L met betrekking tot de reminrichting.

Datum van het Reglement is 15 oktober 1988.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 28 november 1988. Het Reglement is voor Nederland op 27 januari 1989 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 22 november 1990, op 8 januari 1995 en op 21 maart 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Kroatië, Luxemburg, Polen, Roemenië, de Russische Federatie, Slovenië, Slowakije, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zweden.

Reglement 79

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot de stuurinrichting.

Datum van het Reglement is 1 december 1988.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 5 mei 1992. Het Reglement is voor Nederland op 4 juli 1992 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 11 februari 1990, op 5 december 1994 en op 14 augustus 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Luxemburg, Noorwegen, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk voor Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland, Zweden en Zwitserland.

Reglement 80

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van zitplaatsen van grote voertuigen voor het vervoer van personen en van deze voertuigen met betrekking tot de sterkte van de zitplaatsen en de bevestiging daarvan.

Datum van het Reglement is 23 februari 1989.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 28 november 1988. Het Reglement is voor Nederland sinds 27 januari 1989 van toepassing.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Luxemburg, Noorwegen, Roemenië, de Russische Federatie, Spanje, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zweden.

Reglement 81

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van achteruitkijkspiegels van tweewielige motorrijtuigen met of zonder zijspanwagen, met betrekking tot de installatie van achteruitkijkspiegels op sturen met handvatten.

Datum van het Reglement is 1 maart 1989.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 5 mei 1992. Het Reglement is voor Nederland op 4 juli 1992 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek, Wit-Rusland en Zweden.

Reglement 82

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van koplampen van bromfietsen uitgerust met halogeenlampen met gloeidraad (HS2).

Datum van het Reglement is 17 maart 1989.

Het Koninkrijk der Nederlanden en Zweden hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 17 maart 1989, van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Finland, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 83

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van voertuigen met betrekking tot het uitstoten van verontreinigende stoffen overeenkomstig de motorbrandstofvereisten.

Datum van het Reglement is 5 november 1989.

Het Koninkrijk der Nederlanden, de Bondsrepubliek Duitsland en Frankrijk hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 5 november 1989, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 30 december 1992 en op 2 juli 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Finland, Griekenland, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Luxemburg, Polen, Roemenië, de Russische Federatie, Slovenië, Slowakije, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Wit-Rusland en Zwitserland.

Reglement 84

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van motorrijtuigen uitgerust met een inwendige-verbrandingsmotor met betrekking tot het meten van het brandstofverbruik.

Datum van het Reglement is 15 juli 1990.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 5 mei 1992. Het Reglement is voor Nederland op 4 juli 1992 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Luxemburg, Noorwegen, Oostenrijk, Polen, Roemenië, de Russische Federatie, Slovenië, Slowakije, Spanje, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Zwitserland.

Reglement 85

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van inwendige-verbrandingsmotoren bedoeld voor de voortbeweging van motorrijtuigen van de categorieën M en N met betrekking tot het meten van het netto vermogen.

Datum van het Reglement is 15 september 1990.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 5 mei 1992. Het Reglement is voor Nederland op 4 juli 1992 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Luxemburg, Noorwegen, Polen, Roemenië, de Russische Federatie, Slovenië, Slowakije, Spanje, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Zwitserland.

Reglement 86

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van land- en bosbouwtrekkers met betrekking tot de installatie van verlichtings- en lichtsignaalinrichtingen.

Datum van het Reglement is 1 augustus 1990.

Het Koninkrijk der Nederlanden en Finland hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 1 augustus 1990, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 15 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor België, Hongarije, Italië, Roemenië, Slowakije, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Wit-Rusland.

Reglement 87

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van dagrijlichten voor motorvoertuigen.

Datum van het Reglement is 1 november 1990.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 5 mei 1992. Het Reglement is voor Nederland op 4 juli 1992 van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 15 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Frankrijk, Noorwegen, Polen, de Russische Federatie, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland en Zweden.

Reglement 88

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van retroreflecterende banden voor tweewielige voertuigen.

Datum van het Reglement is 10 april 1991.

Het Koninkrijk der Nederlanden en België hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 10 april 1991, van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Noorwegen, Zweden en Zwitserland.

Reglement 89

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van

I. Voertuigen met betrekking tot de beperking van hun maximum snelheid;

II. Voertuigen met betrekking tot de installatie van een snelheidsbegrenzer van een goedgekeurd type;

III. Snelheidsbegrenzers.

Datum van het Reglement is 1 oktober 1992.

Het Koninkrijk der Nederlanden heeft het Reglement aanvaard voor Nederland op 17 juni 1993. Het Reglement is voor Nederland op 16 augustus 1993 van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland.

Reglement 90

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van vervangingsrem-voeringen voor motorvoertuigen en hun aanhangwagens.

Datum van het Reglement is 1 november 1992.

Het Koninkrijk der Nederlanden en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 1 november 1992, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 18 september 1994 en op 14 augustus 1995.

Het Reglement is eveneens in werking voor Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Hongarije, Italië, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie en de Tsjechische Republiek.

Reglement 91

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van zijmarkeringslichten voor motorvoertuigen en hun aanhangwagens.

Datum van het Reglement is 15 oktober 1993.

Het Koninkrijk der Nederlanden en Tsjechoslowakije hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 15 oktober 1993, van kracht geworden.

Het Reglement is gewijzigd op 15 februari 1996.

Het Reglement is eveneens in werking voor Duitsland, Finland, Frankrijk, Italië, Luxemburg, Roemenië, de Russische Federatie, Slowakije, de Tsjechische Republiek, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Zweden en Zwitserland.

Reglement 93

Eenvormige voorschriften betreffende de goedkeuring van

I. Beschermingsinrichtingen tegen frontaal onderrijden (FUPDs)

II. Voertuigen met betrekking tot de installatie van typegoedgekeurde FUPDs;

III. Voertuigen met betrekking tot hun bescherming tegen frontaal onderrijden (FUP).

Datum van het Reglement is 27 februari 1994.

Het Koninkrijk der Nederlanden en het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland hebben het Reglement voorgesteld. Het Reglement is voor Nederland op de datum van zijn inwerkingtreding, 27 februari 1994, van kracht geworden.

Het Reglement is eveneens in werking voor Finland, Duitsland en Italië.

Uitgegeven de achttiende juni 1996

De Minister van Buitenlandse Zaken,

H. A. F. M. O. VAN MIERLO


XNoot
1

Former title of the Agreement:

Agreement Concerning the Adoption of Uniform Conditions of Approval for Motor Vehicle Equipment and Parts, done at Geneva on 20 March 1958.

XNoot
1

Ancien titre de l'Accord: Accord concernant l'adoption de conditions uniformes d'homologation et la reconnaissance réciproque de l'homologation des équipements et pièces de véhicules à moteur, en date, à Genève, du 20 mars 1958.

XNoot
1

Onder het volgende voorbehoud en verklaringen:

“The Union of Soviet Socialist Republics does not consider itself bound by the provisions of article 10 of the Agreement concerning the adoption of uniform conditions of approval and reciprocal recognition of approval for motor vehicle equipment and parts, of 20 March 1958, and states that, in order for any dispute between Contracting Parties concerning the interpretation or application of the Agreement to be submitted to arbitration, the consent of all the countries involved in the dispute shall be required in each individual case and that only persons appointed by the parties in dispute with their common consent may act as arbitrators.

The Union of Soviet Socialist Republics considers it necessary to state that the provisions of article 9 of the Agreement concerning the adoption of uniform conditions of approval and reciprocal recognition of approval for motor vehicle equipment and parts, of 20 March 1958, which envisage the possibility of the Contracting Parties extending it to territories for the international relations of which they are responsible, are outmoded and at variance with the Declaration on the Granting of Independence to Colonial Countries and Peoples adopted by the United Nations General Assembly (resolution 1514 (XV) of 14 December 1960).

The Union of Soviet Socialist Republics reaffirms its opinion stated on 12 April 1966 and 2 june 1967 [see depositary notifications C.N.62.1966.TREATIES-4 of 19 May 1966 and C.N.85.1967.TREATIES-1 of 13 July 1967, respectively] regarding the statement of the Government of the Federal Republic of Germany concerning the extension of the Agreement to `Land Berlin', which was made on 29 November 1965 on the occasion of the transmission for deposit of the instrument of ratification of the Agreement by the Federal Republic of Germany [see depositary notification C.N.203.1965. TREATIES-4 of 20 January 1966]. This statement cannot be considered by the Soviet Union as having any legal force, since West Berlin is not a Land of the Federal Republic of Germany, is not a constituent part of it and is not governed by it, as was reaffirmed in the Quadripartite Agreement of 3 September 1971."(VN-vertaling)

De Regeringen van >Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Britannië en de Verenigde Staten van Amerika hebben op 30 oktober 1987 ten aanzien van dit voorbehoud en deze verklaringen de volgende mededeling gedaan:

“The Three Powers reaffirm the position set out in the Notes received by the Secretary-General on 23 November 1966 from the Permanent Missions of France and the United Kingdom to the United Nations (see depositary notification C.N.246.1966.TREATIES-9 of 9 February 1967). The established procedures described therein were endorsed in the Quadripartite Agreement of 3 September 1971. In a communication to the Government of the Union of Soviet Socialist Republics, which is an integral part (Annex IVA) of the Quadripartite Agreement, the Governments of France, the United Kingdom and the United States, without prejudice to the maintenance of their rights and responsibilities relating to the representation abroad of the interests of the Western Sectors of Berlin, confirmed that, provided that matters of security and status are not affected and provided that the extension is specified in each case, international agreements and arrangements entered into by the Federal Republic of Germany may be extended to the Western Sectors of Berlin in accordance with established procedures. For its part, the Government of the Union of Soviet Socialist Republics in a communication to the Governments of the Three Powers, which is similarly an integral part (Annex IVB) of the Quadripartite Agreement, affirmed that it would raise no objections to such extension.

The reference to the Quadripartite Agreement made by the USSR in the above-mentioned declaration of 19 December 1986 is incomplete and therefore misleading. The relevant passage of that Agreement to which the Soviet declaration refers provides that the ties between the Western Sectors of Berlin and the Federal Republic of Germany will be maintained and developed, taking into account that these Sectors continue not to be a constituent part of the Federal Republic of Germany and not to be governed by it.

The Three Powers do not accept the Soviet assertion that use of the formula `Land Berlin' is incompatible with the provisions of the Quadripartite Agreement. In approving the Constitution of Berlin, the Allied Kommandatura made no reservation with regard to Article 1, paragraph 1, which provides that Berlin is both a GermanLand and a city. There is therefore no reason why international treaties to which the Federal Republic of Germany is a party should not be extended to the Western Sectors of Berlin in accordance with established procedures endorsed by the Quadripartite Agreement, using the formula `Land Berlin'. It will be recalled that Article 1, paragraph 2, of the Constitution of Berlin, which provides that Berlin is a Land of the Federal Republic of Germany, continues to be suspended.

It follows from the above that the objection raised by the Government of the USSR to the extension of the Agreement concerning the adoption of uniform conditions of approval and reciprocal recognition of approval for motor vehicle equipment ans parts, done at Geneva on 20 march 1958, to the Western Sectors of Berlin, using the formulaLand Berlin, is unfounded.

"De Regering van de Bondsrepubliek Duitsland heeft op 23 december 1987 ten aanzien van de tweede Sovjetrussische verklaring het volgende bezwaar gemaakt:“The Government of the Federal Republic of Germany shares the position of the Governments of France, the United Kingdom and the United States of America set out in the Note by the Permanent Mission of the United Kingdom of 29 October 1987 and disseminated by depositary notification C.N.279.1987.TREATIES-49 of 15 December 1987.

With reference, furthermore, to the Note of 21 November 1966 from the Permanent Observer of the Federal Republic of Germany to the United Nations, received by the Secretary-General on 25 November 1966 (see depositary notification C.N.246.1966. TREATIES-9 of 9 February 1967), it rejects the objections raised by the Government of the Union of Soviet Socialist Republics to the extension of this Agreement to Berlin (West) using the formula `Land Berlin'."

Sinds 24 december 1991 is de Russische Federatie wat betreft de onderhavige Overeenkomst en de daarbij horende Reglementen in de plaats getreden van de Sovjet-Unie.

XNoot
2

Onder het volgende voorbehoud:

“...that [the Republic of Estonia] does not consider itself bound by Article 10 of the Agreement."

XNoot
3)

Onder de volgende verklaring: “Turkey does not consider itself bound by any of the regulations annexed to this Agreement."(vertaling)

XNoot
4)

Onder handhaving van het voorbehoud zich niet gebonden te achten door artikel 10 van de Overeenkomst.

XNoot
1)

Alleen vermeld zijn nieuwe gegevens betreffende de Reglementen die door Nederland zijn aanvaard.

XNoot
1

De titel van de Overeenkomst luidt sinds 16 oktober 1995: Overeenkomst betreffende het aannemen van eenvormige technische eisen voor wielvoertuigen, uitrustingsstukken en onderdelen die kunnen worden aangebracht en/of gebruikt op wielvoertuigen en de voorwaarden voor wederzijdse erkenning van goedkeuringen verleend op basis van deze eisen.

XNoot
1

Vroegere titel:

Overeenkomst betreffende het aannemen van eenvormige goedkeuringsvoorwaarden en de wederzijdse erkenning van goedkeuring van uitrustingsstukken en onderdelen van motorrijtuigen; Genève, 20 maart 1958.

Naar boven