28 972 (R 1738)
Goedkeuring van het op 16 april 2003 te Athene totstandgekomen Verdrag betreffende de toetreding van de Tsjechische Republiek, de Republiek Estland, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Hongarije, de Republiek Malta, de Republiek Polen, de Republiek Slovenië en de Slowaakse Republiek tot de Europese Unie, met Toetredingsakte, Bijlagen en Protocollen (Trb. 2003, 74)

nr. 15
BRIEF VAN DE MINISTER VAN SOCIALE ZAKEN EN WERKGELEGENHEID

Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal

's-Gravenhage, 25 november 2003

Op 19 november 2003 is bij de behandeling van de goedkeuring van het op 16 april 2003 te Athene totstandgekomen Verdrag betreffende de toetreding van de Tsjechische Republiek, de Republiek Estland, de Republiek Cyprus, de Republiek Letland, de Republiek Litouwen, de Republiek Hongarije, de Republiek Malta, de Republiek Polen, de Republiek Slovenië en de Slowaakse Republiek tot de Europese Unie, met Toetredingsakte, Bijlagen en Protocollen (Trb. 2003, 74), in de motie Karimi c.s. gevraagd om de Wet arbeidsvoorwaarden grensoverschrijdende arbeid (Waga) aan te passen teneinde voor alle sectoren te regelen dat algemeen verbindend verklaarde CAO-bepalingen van toepassing zijn op werknemers die vanuit een andere EU-lidstaat zijn gedetacheerd (TK 2003–2004, 28 972, nr. 12). In verband hiermee doe ik u onderstaand standpunt toekomen.

Met de Richtlijn 96/71 (Detacheringsrichtlijn) heeft de Europese wetgever getracht om evenwicht te vinden tussen het vrij verkeer van diensten enerzijds en de sociale bescherming van werknemers anderzijds. Deze Detacheringsrichtlijn is in Nederland omgezet in de Wet arbeidsvoorwaarden grensoverschrijdende arbeid (Waga). De Waga is van toepassing op gedetacheerde werknemers. Het gaat dan om werknemers die in dienst van een buitenlandse werkgever tijdelijk werkzaamheden verrichten op het grondgebied van een andere staat dan de staat waar zij normaliter werken.

In de Richtlijn en in de Waga is vastgelegd dat de werknemer die in een lidstaat is gedetacheerd ten aanzien van bepaalde arbeidsvoorwaarden aanspraak moet kunnen maken op de bescherming die het recht van de lidstaat hem biedt, ongeacht het recht dat van toepassing is op zijn arbeidsovereenkomst. In principe blijven in geval van detachering de rechtsregels van toepassing van het land waar de arbeid gewoonlijk wordt verricht. De Richtlijn voegt hier slechts aan toe dat daarnaast ten aanzien van de in de Richtlijn genoemde onderwerpen tevens rechten kunnen worden ontleend aan de rechtsregels die gelden in het land alwaar tijdelijk arbeid wordt verricht.

Artikel 3 van de Richtlijn eist dat Nederland garandeert dat bepalingen uit CAO's die algemeen verbindend zijn verklaard van toepassing zijn op arbeidsovereenkomsten die door vreemd recht worden beheerst. In verband hiermee is de werkingssfeer van de Waga ingevolge de strekking van de Richtlijn uitgebreid tot algemeen verbindend verklaarde CAO-bepalingen indien deze bepalingen betrekking hebben op de in paragraaf 3.2. onder a t/mg in de Richtlijn vermelde aangelegenheden (bouwsector).

De Richtlijn opteert dus niet voor een exclusief werklandbeginsel. Dit zou weliswaar leiden tot een uniformering van de arbeidsvoorwaarden binnen het werkland, doch een doorkruising vormen van de samenhangen die er veelal bestaan tussen sociale zekerheidaanspraken en aanspraken in arbeidsvoorwaardelijke zin.

Dit geldt ook voor algemeen verbindend verklaarde de CAO-bepalingen. Wanneer de Nederlandse algemeen verbindend verklaarde de CAO-bepalingen van toepassing zouden zijn, houdt dit niet in dat buitenlands recht (inclusief CAO-bepalingen) dan niet van toepassing zou zijn.

Daarnaast is het voor een gedetacheerde die regelmatig gedetacheerd wordt naar verschillende landen niet meer te overzien welke arbeidsvoorwaarden gelden.

De werkingssfeer van de Waga is daarom beperkt tot hetgeen de Richtlijn voorschrijft. Mijns inziens is er geen reden daarin verandering te brengen.

De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,

A. J. de Geus